Η διάταξη του σπιτιού, καθορίζεται ώστε να καλύπτει τις ανάγκες μας μέσα σε αυτό. Προφανώς το 80% των κτιρίων, στα οποία θα ζήσουμε μέχρι το 2050, έχουν ήδη κατασκευαστεί. Αυτό σημαίνει ότι η τρέχουσα διαρρύθμιση που έχουν, θα πρέπει θεωρείται ως μία πρόταση και όχι ως μία απόλυτη λύση, από τη στιγμή που ο κορονοϊός ανέτρεψε τα πάντα στην καθημερινότητα μας. Ακόμα και αν προστεθούν, ή αφαιρεθούν τοίχοι, η χωροταξία και ο τρόπος που θα κανανείμονται τα δωμάτια, πιθανότατα να αρχίσει να αντιμετωπίζεται διαφορετικά, με τη σκέψη της επιβίωσης του πιο προσαρμόσιμου.
Μέχρι στιγμής, υπήρχε μία σημαντική διαφορά μεταξύ ανατολής και δύσης, στον τρόπο που οι designers σχεδίαζαν τις κατόψεις. Στην Ιαπωνία για παράδειγμα, στόχος τους ήταν να δημιουργούν πολυλειτουργικά δωμάτια, ενώ στις ΗΠΑ, θεώρησαν επιτυχία την κατάργηση των τοίχων, απελευθερώνοντας όλους τους χώρους, για να έχουν μεγαλύτερη αίσθηση ελευθερίας. Η περίπτωση αυτή, αν και ευννόησε σημαντικά την επικοινωνία, κατήργησε το στοιχείο της ιδιωτικότητας.
Διαβάστε τη συνέχεια στο Portraits.gr
