Σαν σήμερα η βασίλισσα Ελισάβετ παντρεύεται τον πρίγκιπα Φίλιππο – Η ρομαντική ιστορία αγάπης

72 χρόνια κλείνουν σήμερα από την ημέρα που η αγαπημένη βασίλισσα της Βρετανίας, Ελισάβετ και ο πρίγκιπας Φίλιππος αποφάσισαν να ενώσουν παντοτινά τις ζωές τους με τα δεσμά του γάμου.

Έχοντας περάσει πλέον και την πλατινένια επέτειο γάμου, που εορτάζεται από τα ζευγάρια στα 70 χρόνια γάμου, η βασίλισσα Ελισάβετ και ο πρίγκιπας Φίλιππος συνεχίζουν ακάθεκτοι την κοινή τους πορεία στη ζωή, διατηρώντας παράλληλα την πρωτοκαθεδρία του Ηνωμένου Βασιλείου.

Η πριγκίπισσα, τότε, Ελισάβετ και ο ελληνικής καταγωγής αξιωματικός του Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού, Φίλιππος ένωσαν τις ζωές τους για πάντα στις 20 Νοεμβρίου 1947. Σήμερα, η 93χρονη πια Ελισάβετ εξακολουθεί να είναι η βασίλισσα της Μεγάλης Βρετανίας, αποτελώντας ταυτόχρονα την μακροβιότερη εν ζωή μονάρχη, καθώς ανέλαβε τα ηνία του θρόνου το 1957. Ο πρίγκιπας Φίλιππος, από την άλλη, σε ηλικία 98 ετών σήμερα, έχει πλέον αποσυρθεί από τα βασιλικά του καθήκοντα.

Το ζευγάρι του παλατιού απέκτησε μαζί τέσσερα παιδιά: τον Κάρολο, την Άννα, τον Ανδρέα και τον Εδουάρδο.

Η γνωριμία του ζευγαριού

Η γνωριμία του αγαπημένου βασιλικού ζευγαριού ταξιδεύει πολύ πίσω στο χρόνο. Η Ελισάβετ και ο Φίλιππος συναντήθηκαν για πρώτη φορά στην τελετή ενθρόνισης του Γεωργίου ΣΤ, δηλαδή του πατέρα της Ελισάβετ, ο οποίος ανακηρύχθηκε Βασιλιάς, επειδή ο Γεώργιος Ε’ έφυγε αιφνιδιαστικά από τη ζωή και ο διάδοχος, Εδουάρδος Η’ παραιτήθηκε από το θρόνο μετά από μόλις 10 μήνες. Έτσι, ο Γεώργιος, που ήταν αδερφός του Εδουάρδου, έγινε Βασιλιάς και η πρωτότοκη κόρη του, Ελισάβετ, ήταν η πρώτη στη σειρά διαδοχής για το θρόνο.

Ο έρωτας ήρθε δυο χρόνια αργότερα, το 1939, όταν η Ελισάβετ και η Μαργαρίτα, οι δυο Πριγκίπισσες επισκέφθηκαν το Βασιλικό Ναυτικό Κολλέγιο. Ο Βασιλιάς ζήτησε από το Φίλιππο να τις συνοδεύσει και η 13χρονη Ελισάβετ τον ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα.

Από τότε, η Ελισάβετ αρχίζει να στέλνει γράμματα στον Φίλιππο, ο οποίος ανταποκρίθηκε, μεν, αλλά θεωρούσε αυτή την επικοινωνία κάτι παροδικό και το χαρακτήριζε κάτι σαν «ευχάριστο διάλειμμα».

Η Ελισάβετ, ωστόσο, έμοιαζε αποφασισμένη: το 1943 προσκαλεί τον Φίλιππο να περάσουν μαζί τα Χριστούγεννα στο κάστρο του Γουίνσδορ. Τότε, ο Φίλιππος και η Ελισάβετ γίνονται ζευγάρι. Το μόνο που απέμενε πια για να επισημοποιηθεί ο δεσμός τους ήταν η Πριγκίπισσα, τότε, να πάρει την έγκριση του Βασιλιά πατέρα της, ώστε να μπορέσει να παντρευτεί τον Φίλιππο.

Για την ιστορία, αξίζει να σημειωθεί ότι ο Γεώργιος ΣΤ’, λέγεται πως δύσκολα χαλούσε χατήρι στην «Λίλιμπετ» του, όπως την αποκαλούσε χαϊδευτικά. Ωστόσο, ο βασιλιάς πατέρας της Ελισάβετ δεν είχε τις θετικότερες των εντυπώσεων για τον Φίλιππο, τον οποίο θεωρούσε λίγο πολύ «αγροίκο» και, πριν συμφωνήσει σε οτιδήποτε, έπρεπε να εξετάσει εξονυχιστικά τον μέλλοντα σύζυγο της Ελισάβετ.

Ο πρίγκιπας Φίλιππος ανήκει στην ελληνική βασιλική οικογένεια. Είναι γιος του πρίγκιπα Ανδρέα, αδερφού του Βασιλιά, τότε, της Ελλάδας, Κωνσταντίνου Α’ και της Αλίκης Μαουντμπάτεν, γεννήθηκε στο Μον Ρεπό της Κέρκυρας στις 10 Ιουνίου του 1921. Ωστόσο, η πολεμική ήττα της Ελλάδας στη Μικρά Ασία και οι πολιτικές αναταραχές που αυτή προκάλεσε, οδήγησαν τον θείο του να εγκαταλείψει τον θρόνο και την οικογένειά του στο Παρίσι.

Λέγεται ότι ο μικρός πρίγκιπας Φίλιππος, 18 μηνών τότε, μεταφέρθηκε σε ένα καφάσι από το Μον Ρεπό στο πολεμικό πλοίο που είχε σταλεί από τη Βρετανία για να φυγαδεύσει τα μέλη της βασιλικής οικογένειας. Έκτοτε ξεκίνησε μια ατελείωτη περιπλάνηση για τον πρίγκιπα Φίλιππο, ο οποίος ουσιαστικά μεγάλωσε μόνος του, με τις αδελφές του και κάποιους θείους του. Η μητέρα του, Αλίκη μπήκε στο ψυχιατρείο και ο πρίγκιπας Ανδρέας έκανε τον μπον βιβέρ στο Μονακό, χωρίς να ενδιαφέρεται για την οικογένειά του.

Μεγαλώνοντας, ο πρίγκιπας Φίλιππος κατέληξε στην Μεγάλη Βρετανία. Το 1939 κατατάχθηκε στο Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό και υπηρέτησε στις τάξεις των Συμμαχικών Δυνάμεων κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Το 1946 ο Φίλιππος κάνει επίσημα πρόταση γάμου στην Ελισάβετ, ωστόσο ο πατέρας της αρνείται, επειδή υπήρχαν κάποια στοιχεία τα οποία του έλειπαν για να γίνει σύζυγος μιας Βασίλισσας: δεν έχει επώνυμο, δεν είχε Βρετανική υπηκοότητα και ήταν Χριστιανός Ορθόδοξος.

Αυτά, ωστόσο, δεν αποτελούσαν εμπόδιο για τον Φίλιππο που ήθελε να παντρευτεί την πριγκίπισσά του και ήταν διατεθειμένος να κάνει τα πάντα, προκειμένου να πείσει τον Βασιλιά Γεώργιο για τις καλές του προθέσεις. Έτσι, απαρνήθηκε τους τίτλους ευγενείας της δικής του οικογένειας, δηλαδή του πρίγκιπα Ελλάδας και Δανίας, πήρε το επώνυμο της μητέρας του, δηλαδή Μαουντμπάτεν, απαρνήθηκε την ελληνική υπηκοότητα και πολιτογραφήθηκε Βρετανός. Τέλος, ασπάστηκε την Εκκλησία της Αγγλίας από τον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρι, Τζέφρι Φίσερ. Το 1947, ο Γεώργιος έδωσε τη συγκατάθεσή του και ο Φίλιππος έκανε και πάλι δεύτερη επίσημη πρόταση γάμου στην Ελισάβετ, με ένα δαχτυλίδι το οποίο είχε σχεδιάσει ο ίδιος.

Μία ημέρα πριν από το γάμο, ο βασιλιάς Γεώργιος έδωσε στον Φίλιππο τον τίτλο προσφώνησης Βασιλική Υψηλότητα και, την ημέρα του γάμου, στις 20 Νοεμβρίου 1947, τον έχρισε Δούκα του Εδιμβούργου, Κόμη του Μέριονεθ και Βαρώνο Γκρίνουιτς.

Ο γάμος με την Ελισάβετ έδωσε στον πρίγκιπα Φίλιππο ένα σπίτι, μια χώρα, ένα διαβατήριο, μια θρησκεία και, για πρώτη φορά στη ζωή του, σταθερότητα. Η Ελισάβετ αποδέχθηκε το γεγονός ότι ο Φίλιππος ήθελε να αποβάλλει την παλιά του ταυτότητα και του πρόσφερε την αίσθηση ότι ανήκε κάπου, δηλαδή ακριβώς αυτό που χρειαζόταν. Αυτό αποτέλεσε μια άγραφη συμφωνία μεταξύ τους που του επέτρεψε να αποδεσμευτεί από τους δαίμονες της παιδικής και εφηβικής του ηλικίας. Σε αντάλλαγμα, εκείνος, της έδωσε την πλήρη υποστήριξή του.

Κατά τη διάρκεια της ζωής του Φίλιππου, πολλά είναι εκείνα που έχουν ακουστεί για την προσωπικότητά του. Ποικίλες ήταν οι φήμες που ήθελαν τον δούκα του Εδιμβούργου να είναι κάπως ατίθασος και παρορμητικός, ενώ είχε ακουστεί αρκετές φορές ότι ο πρίγκιπας «ξενοκοιτούσε». Ο γάμος τους, ωστόσο, δεν κινδύνευσε ποτέ, κάτι που είχε γίνει ξεκάθαρο και από τις δύο πλευρές. Η βασίλισσα Ελισάβετ είχε ξεκαθαρίσει στον Φίλιππο ότι ο γάμος τους δεν πρόκειται να τελειώσει, καθώς δεν το επιτρέπει το δόγμα της, ενώ ο πρώτος γραμματέας του Φιλίππου είχε αποκαλύψει ότι ο Δούκας του Εδιμβούργου του είχε πει: «Ο Φίλιππος μου είπε ότι η πρώτη, δεύτερη και μοναδική δουλειά που έχει να κάνει είναι να μην την παρατήσει ποτέ».