Κλέλια Χατζηιωάννου: Βάφτιση σαν παραμύθι για τον γιο της Λουκά jr

Με νονούς τον Sir Στέλιο Χατζηιωάννου και την Κατερίνα Σωτηροπούλου, η βάφτιση γιορτάστηκε με μια υπέροχα αστραφτερή Άννα Βίσση

Η πρόσκληση για τα βαφτίσια του Λουκά έφτασε ηλεκτρονικά, στολισμένη με μια χρωματιστή βαρκούλα με πανί. Και ήταν ολόιδιες οι βαρκούλες που στόλιζαν την πισίνα στο αρχοντικό της Κλέλιας Χατζηιωάννου, στο Παλαιό Ψυχικό, το γλυκό βράδυ της τελευταίας μέρας του Αυγούστου του 2019, 31 Αυγούστου, όπως πέρυσι, που είχε κάνει τη βάφτιση της κορούλας της, της Άννας.

Το μυστήριο πραγματοποιήθηκε στον Άγιο Δημήτριο, την εκκλησία – κόσμημα του Ψυχικού, που φτιάχτηκε πάνω σε μελέτη και σχέδια του αρχιτέκτονα, βυζαντινολόγου, αρχαιολόγου, ακαδημαϊκού, Αναστάσιου Ορλάνδου, περί το 1930.

Είναι αυτή η σημαντική ημερομηνία που διαλέγει η Κλέλια, σαν μια γιορτή για το καλοκαίρι, που είναι πλέον διαρκείας, μέσα απ’ την τεράστια αγάπη για τα δυο της παιδιά.

«…Και να, έρχονται, φορτωμένοι φρούτα και βροχές, ο χινόπωρος κι ο χειμώνας – θαρρώ ο άνθρωπος θα ’ταν αναίδεια να θέλει μεγαλύτερη ευτυχία», γράφει ο Νίκος Καζαντζάκης, στο «Αναφορά στον Γκρέκο», για το τέλος του καλοκαιριού, που αγαπά τόσο η Κλέλια Χατζηιωάννου, «η πριγκίπισσα των τάνκερ», όπως την αποκαλεί ο ευρωπαϊκός Τύπος, «η μαμά της Άννας και του Λουκά», όπως προτιμά η ίδια.

Και πράγματι, αυτή την ευτυχία παραδέχτηκε η Κλέλια, όταν ευχαρίστησε τους καλεσμένους της, που ήταν εκεί, σε μια «μια από τις ωραιότερες βραδιές της ζωής της».

Νονοί του Λουκά, που πήρε το όνομα του σπουδαίου του παππού, είναι ο θείος του, Sir Στέλιος Χατζηιωάννου, και η κόρη του γιατρού της οικογένειας, Κατερίνα Σωτηροπούλου.

Μια γιορτή σαν παραμύθι

Η φίλη της Κλέλιας, η συμβολαιογράφος και χρονικογράφος -ας επιχειρήσουμε αυτή την μεταφορά- της ζωής ωραίων ανθρώπων, κυρία Σίσσυ Παπαγεωργίου, μάς περιγράφει στο blog της τις λεπτομέρειες και την ατμόσφαιρα μιας μαγικής βραδιάς.

Παραμυθένιος φωτισμός από χιλιάδες κεριά, ως μαρτυρικά γαλάζια βραχιολάκια με ματάκι, που είχαν γραμμένο το όνομα «Loucas», ένα ναυτικό φουγάρο με τα αρχικά του Λουκά Χατζηιωάννου, LH, που δέσποζε στο επάνω επίπεδο του κήπου και ένα μεγάλο, μπλε καραβάκι με τα αρχικά του Λουκά στην υποδοχή.

Όλα τα χέρια είχαν στολιστεί με τα κομψά τουρκουάζ μαρτυρικά, βραχιολάκια που δημιούργησε η Λιάνα Βουράκη.

Η Βιργινία Βεντουράκη είχε επιμεληθεί τα υπέροχα τραπέζια, στα δυο επίπεδα του κήπου, εκείνο που φιλοξενούσε τους στενούς συγγενείς και το ψηλότερο για τους φίλους. Γαλάζιες ορτανσίες, πορσελάνινα σερβίτσια, ασημένια μαχαιροπήρουνα, λευκό λινό, τα κεντημένα σε γαλάζιο χρώμα αρχικά του νεοφώτιστου και μπομπονιέρες σε ξύλινο κουτί με ένα ασημένιο μπολ από τον Καίσαρη, του ιταλικού οίκου Pampaloni.

Γλυκιά και έναστρη η νύχτα, για χάρη του Λουκά, σαν να του κάνε το καλοκαίρι δώρο και εκείνος ακούραστος και γελαστός, γεύονταν αγκαλιές και γέμιζε ευχές, με την Αννούλα να παίζει ακούραστη μέσα σ’ αυτούς τους γεμάτους, καλοντυμένους ανθρώπους, με μουσική και λευκά λουλούδια που μοσχοβολούσαν στους κήπους.

Εδέσματα και γεύσεις σπάνια και καλοσυνδυασμένα, από τον Δημήτρη Σκαρμούτσο και την Ελένη Κατοτσιάνου, κρυστάλλινα ποτήρια να κροταλίζουν στα τσουγκρίσματα των ευχών, γέλια και ανταλλαγές φιλιών και θροΐσματα απ’ τις τουαλέτες των κυριών, όπως η υπέροχη καταμπλέ δημιουργία του οίκου Laskaris, που φορούσε η Κλέλια.

Αυτό τον ήχο θα μπορούσε να είχε η ευτυχία και, κάπως έτσι, διάφανα και όλο χαρά, να είναι τα σπάνια όνειρα θερινής νυκτός. Μόνο που η γιορτή συμπληρώθηκε σε μελωδία απ’ την παρουσία της Άννας Βίσση, Κύπριας, όπως η οικογένεια, με το ίδιο όνομα με εκείνο της κόρης της Κλέλιας, στην οποία και αφιέρωσε το «με αγάπη Άννα». Η «απόλυτη» σταρ, όπως την αποκαλούσαν οι δημοσιογράφοι για χρόνια, έδειξε την υψηλή κλάση της, όχι μόνο με την αναμφισβήτητα εκρηκτική της μουσική ερμηνεία, αλλά και με την εμφάνιση της, που έμοιαζε πασπαλισμένη με αστερόσκονη, ως αρμόζει στο δικό της αστέρι, αλλά και στην αρχοντιά της γιορτής της σπουδαίας οικογένειας Χατζηιωάννου.

«Ζήσαμε ζωές με χαρές και λύπες αλλά επιβιώσαμε!»

Οι αναρτήσεις της Κλέλιας στο Facebook, πάντα μετρημένες και σεμνές, αφήνουν να φανεί η συγκίνηση και το πόσο ευτυχισμένη ένιωσε εκείνο το βράδυ. Σε μια, μάλιστα, ανάρτηση έχει την φωτογραφία με τις παιδικές της φίλες, τότε και τώρα, να ποζάρουν στην ίδια θέση, με τα ίδια βλέμματα και, πάνω απ’ όλα, την ίδια αγάπη.

«Οι πραγματικές φιλίες κρατάνε για πάντα!!!», σχολιάζει, «οι φωτογραφίες που βλέπετε απεικονίζουν πέντε φίλες και απέχουν είκοσι εννέα ολόκληρα χρόνια! Από αριστερά στα δεξιά, οι αγαπημένες μου συμφοιτήτριες, Αγγέλικα Χέρρα, Άντζελα Βαγιωνή, Ντόρα Πάλλη, Ναλίτα Καρέρ, όλες παράνυφες στο πρώτο μου γάμο. Ένα γάμο, που δεν κράτησε πολύ… Στη δεύτερη φωτογραφία, η ίδια παρέα, σχεδόν τριάντα χρόνια μετά, στη βάπτιση του γιου μου, Λουκά! Όλες ζήσαμε ζωές με χαρές και λύπες, αλλά επιβιώσαμε!».

Η Κλέλια τα είχε όλα, ναι, από όταν γεννήθηκε! Πλούτο, εμφάνιση, καλά σχολεία, ταξίδια, παρέες με τους σπουδαίους της γης. Όμως, είχε και εκείνες τις κυπριακές αρχές, μιας οικογένειας που σκεφτόταν πάντα τους άλλους, την ανάλυση του πόνου, την προσφορά σε όσους δεν υπήρξαν τυχεροί και αφοσιώθηκε στο να δίνει βοήθεια, χωρίς τυμπανοκρουσίες και κοσμικότητες.

Δεν απαριθμούνται έτσι απλά οι βοήθειές της, επίσημα, μέσα από το Ίδρυμά της, και ανεπίσημα, σε όσους άπλωσε ένα χεράκι βοηθείας, για να τους τραβήξει από στεναχώριες. Και δε θα ‘ταν και σωστό κάτι τέτοιο σε ένα αφιέρωμα μιας γιορτής για το αγόρι της, τον Λουκά.

Η Κλέλια Χατζηιωάννου έκανε τις επιλογές της. Να περιστοιχίζεται απ’ τα παιδιά της, την μητέρα της, τα αδέλφια και τα ανίψια της, λίγους, δοκιμασμένους, καλούς φίλους και να ‘χει αγάπη και να αφήνει τον θόρυβο, το ανούσιο ή το επουσιώδες έξω από τη ζωή της.

Και αυτή η ζωή είναι η αλήθεια της, μπορεί σαν, αλλά όχι, παραμύθι…