Την συζήτηση μετά μονοπωλεί σχεδόν πάντοτε η έκφραση της κόπωσης των πολιτών και της επιθυμίας τους να φύγουν όσο δυνατόν πιο σύντομα οι σημερινοί, με αναφορές στην αλαζονεία και τη βαθειά άγνοια των κυβερνώντων τόσο για την οικονομία όσο και για την εθνική ήττα μας στο Σκοπιανό.
Το δεύτερο κατά σειρά σημαντικό που συνάντησα σε αυτές τις πρώτες μέρες είναι το ότι κανείς δεν τους ψήφισε και κανείς δεν σκοπεύει να τους ψηφίσει! Φυσικά αυτό δεν μπορεί να ευσταθεί καθώς με κάποιον τρόπο πήραν 35% στις εκλογές του ‘15.
Επίσης ανεξήγητα παίρνουν περί του 22% στις σημερινές δημοσκοπήσεις. Φαίνεται ότι οι ψηφοφόροι της κυβερνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ-Μεγαλοοικονόμου-Παπακώστα ντρέπονται να παραδεχθούν ότι τους ψήφισαν ή πως ακόμα και τώρα κάποιοι από αυτούς θα τους ψηφίσουν.
Οι ελάχιστοι που δεν θέλουν να συζητήσουν το θέμα των ευρωεκλογών/εθνικών εκλογών φεύγουν κοιτώντας κάτω σαν να ντρέπονται που δεν έχουν επιχειρήματα υπέρ των σημερινών κυβερνώντων.
Εκείνοι που τους πιάνει οίστρος και θέλουν να κάνουν κουβέντα, επιστρέφουν ξανά και ξανά στο ίδιο μοτίβο: «να φύγουν οι αγράμματοι»
Η επιχειρηματολογία τους όταν λέω πως δυστυχώς ο λαός αυτούς διάλεξε είναι ότι κανείς δεν περίμενε τόσο χαμηλού επιπέδου ανθρώπους να μπουν στην εξουσία. Ανθρώπους που θεωρούν χολέρα την καριέρα, ανθρώπους που στο βιογραφικό τους έχουν «κινηματικούς σταθμούς» και προσλήψεις στο δημόσιο ως καθαρίστριες.
Ανθρώπους που δεν ξέρουν καν να αρθρώσουν μια πρόταση στα ελληνικά και αποφασίζουν το εισόδημα των Ελλήνων και το γεωπολιτικό μέλλον της χώρας μας. Ανθρωπους που δεν ξέρουν ότι η θάλασσα έχει σύνορα.
Ανθρώπους που δεν ξέρουν τι σημαίνει στροφή 360 μοιρών. Ανθρώπους που λένε ψέματα στα βιογραφικά τους ότι είναι καθηγητές ξένων πανεπιστημίων.
Ανθρώπων που τα πρώτα τους ένσημα είναι στην παρούσα κυβέρνηση.
Χτες, Καθαρά Δευτέρα,το πρωί στον ψαρά συνάντησα ένα ηλικιωμένο κύριο, 80χρονο συνταξιούχο, που δεν με άφηνε να φύγω αν δεν τον διαβεβαίωνα ότι σίγουρα θα γίνουν εκλογές τουλάχιστον τον Οκτώβριο και ότι δεν θα κάνουν τίποτα για να μείνουν στην εξουσία και μετά από την συνταγματική προθεσμία των εθνικών εκλογών.
Το απόγευμα σε καφέ που πήγα με φίλους, ένας νέος 23 ετών φοιτητής πολιτικών επιστημών προσπαθούσε να μου αποσπάσει υπόσχεση ότι θα κηρύξουμε «Ανένδοτο» αν δεν φύγουν στην ώρα τους οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Αυτά συμβαίνουν όταν στέλνεις αγράμματους στη Βουλή και στην Ευρώπη. Κάνουν τα πάντα για να μείνουν στην εξουσία όσο περισσότερο μπορούν, παρόλο που ξέρουν ότι η παραμονή τους προκαλεί ανεπανόρθωτη ζημιά στη χώρα.
Ο κόσμος έχει πάρει το μήνυμα για το ποιόν αυτών των ανθρώπων. Οι ίδιοι όμως δεν έχουν πάρει το μήνυμα του κόσμου. Πρέπει να το πάρουν στις επερχόμενες εκλογές του Μαΐου.
Ως τότε θα τους φτύνει ο κόσμος και θα νομίζουν ότι ψιχαλίζει. Ή θα κάνουν ότι νομίζουν, και θα γράφουν ποιματάκια για τον Αλέξη.
Για να μας χλευάζουν. Οι αγράμματοι.
Ο Άγης Βερούτης είναι μικρομεσαίος επιχειρηματίας, μηχανολόγος μηχανικός, και είναι υποψήφιος στις Ευρωεκλογές με τη Νέα Δημοκρατία