Εκτός τραπεζικού συστήματος προσπαθεί να κρατήσει για το επόμενο χρονικό διάστημα η Folli Follie την ρευστότητα της, προσπαθώντας προφανώς μεταξύ άλλων να αμυνθεί σε ενδεχόμενη δέσμευση λογαριασμών. Σε εσωτερικό e-mail που κυκλοφόρησε τις τελευταίες ώρες στα κεντρικά του ομίλου επισημαίνεται ότι όλα τα χρήματα που συγκεντρώνονται από το retail δηλαδή από τα καταστήματα της εταιρίας ανά την Ελλάδα και τα σημεία πώλησης, δεν θα κατατίθενται σε τραπεζικούς λογαριασμούς. Τα χρήματα θα παραδίδονται αυθημερόν σε χρηματαποστολές που θα επισκέπτονται τα σημεία αυτά. Επιπρόσθετα σε άλλο e-mail αναφέρεται ότι τα χρήματα που δίνουν οι χονδρέμποροι ανά την Ελλάδα θα κατατίθενται μόνο σε δυο τράπεζες δηλαδή στην Εθνική Τράπεζα και την Τράπεζα Πειραιώς και οχι στις Eurοbank και Alpha Bank. Η επιλογή αυτή των τραπεζών γεννά πλήθος ερωτηματικών. 

Το γεγονός ότι ζητάει τα χρήματα που εισπράττει καθημερινά από το retail να μην κατατίθενται σε τραπεζικούς λογαριασμούς σηματοδοτεί κυρίως δυο πράγματα:

  1. Φοβάται δέσμευση λογαριασμών προφανώς όχι από τις ίδιες τις τράπεζες καθώς ήδη έχουν εμπράγματες εξασφαλίσεις για τα δάνεια που έχει (όπως για παράδειγμα το 36% των μετοχών της εταιρίας Αττικά Πολυκαταστήματα) αλλά από τους πιστωτές της  η και ενδεχομένως από τις εισαγγελικές αρχές (αν και κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά απίθανο). 
  2. Θέλει να κρατήσει ρευστότητα για ενδεχόμενη πληρωμή του υπολοίπου ποσού του δώρου των Χριστουγέννων. Εως τώρα έχει πληρωθεί το 80% του ποσού του δώρου. 

Σε κάθε περίπτωση, η «κόκκινη κάρτα» που έβγαλε  προ ημερών το Μονομελές Πρωτοδικείο για τη Folli Follie έρχεται να γιγαντώσει και τα πιεστικότατα προβλήματα ρευστότητας που αντιμετωπίζει η εταιρεία. Στα ταμεία της οποίας έχουν απομείνει μόνο 4,6 εκατ. ευρώ, καθώς από την αρχή της χρονιάς έχουν «καεί» διαθέσιμα περίπου 150 εκατ. ευρώ για να αποπληρωθούν υποχρεώσεις της εταιρείας. Επιπρόσθετα, όπως ήδη έχει αποκαλύψει το mononews.gr η εταιρία έχει να πληρώσει φόρο 20 εκατ.  δολάρια στην εφορία του Χονγκ Κονγκ.

Υπο αυτές τις συνθήκες δεν αποκλείεται να αποφασιστεί η εκποίηση περιουσιακών  στοιχείων  όπως το περίφημο διαμέρισμα στο Χονγκ Κονγκ αξίας 20 εκατ. ευρώ.