Οι πιο πλούσιοι Έλληνες του κόσμου και οι μυθικές ζωές τους – ΜΕΡΟΣ Α΄

Μπορεί, ο μύθος -και κυρίως ο Αριστοφάνης- να σατίριζε το πού πάει ο πλούτος, ενσαρκώνοντάς τον ως έναν θεό, τιμωρημένο, που μικρός τυφλώθηκε για να αποφεύγει τους δίκαιους, τους σοφούς και τους έντιμους, αλλά ίσως αυτή να είναι η αιώνια παρηγοριά, ημών των πτωχών!  Ο ίδιος, πάντως, ο Αριστοφάνης πάντως, πρότρεπε να προσέχεις πώς φέρονται οι εχθροί σου για να μαθαίνεις, αν και θες να γίνεις κάτι να ξεκινήσεις από χαμηλά, όπως «προτού να κρατήσει κανένας το τιμόνι, πρέπει να έχει κάνει κωπηλάτης, να έχει φυλάξει την πρώρα και να έχει παρακολουθήσει τους ανέμους, προτού να κυβερνήσει αυτός ο ίδιος το καράβι».

Οι 10 πλουσιότεροι Έλληνες του κόσμου, είναι λοιπόν, υλικό για μελέτη! Πως να παρακολουθήσαν λοιπόν και που τους ανέμους, πριν πιάσουν το τιμόνι των θωρηκτών του αμύθητου πλούτου τους; Με μια σειρά απ΄ το τέλος, απ’ τη δέκατη θέση προς εκείνη τη πρώτη του πλέον βαθύπλουτου Έλληνα, συναντάμε κυρίως ανθρώπους μορφωμένους, διδάκτορες και συγγραφείς, που δημιουργήσαν μόνοι τους τις οικονομικές τους, άνευ συνόρων αυτοκρατορίες και που φυσικά, ζουν εκτός Ελλάδας! Να λοιπόν ποιους ξεχωρίζει το Forbes για αυτή τη χρονιά, ως φιναλίστ σε ακήρυχτο διαγωνισμό οικονομικής ισχύος…

10. Φιλάρετος Καλτσίδης: Πόντιος, διδάκτωρ, συγγραφέας και η τσιμεντένια δύναμη της Ρωσίας

Ανακηρύχτηκε κάποτε ως ο πλουσιότερος Έλληνας στον πλανήτη. Τώρα βρίσκεται στην 1198η θέση στη λίστα των πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο και στην 10η των πιο πλούσιων Ελλήνων. Βέβαια, ο ποντιακής καταγωγής, όπως δηλώνει και το όνομα του Φιλάρετος Καλτσίδης, διατηρεί και την Ελληνική και την Ρωσική υπηκοότητα, ενώ η τσιμεντοβιομηχανία του, Eurocement Holding AG, είναι η μεγαλύτερη στη Ρωσία.

Έχει γεννηθεί στις 26 Μαΐου του 1963 στο ελληνικό χωριό Ταρσόν της περιφέρειας Τσάλκας της Γεωργίας, αποφοίτησε από το Ινστιτούτο Εξόρυξης της Μόσχας, είναι διδάκτορας, μέλος της Mining Science Academy και της Διεθνούς Ακαδημίας Ενέργειας. Έχει συγγράψει 22 έργα και στις 20 Οκτώβρη του 2004 αναγορεύθηκε καθηγητής στο Τμήμα Οικονομικών και Σχεδιασμού Εξόρυξης στο Moscow State Mining University.

Το 1997 ίδρυσε την ιδιωτική εμπορική επιχείρηση «ΡωσΆνθρακαςΕμπορία» ενός, τρία χρόνια αργότερα, σε συνεργασία με τον επιχειρηματία Σεργκέι Γκενεράλοφ αγόρασε σε δημοπρασία την Εταιρεία Άνθρακα της πόλης Κρασνογιάρσκ. Να μη τα πολυλογούμε, το 2002, η εταιρεία πουλήθηκε, και τα χρήματα που έλαβε ο Φιλάρετος επένδυσε στην αγορά της εταιρίας «ΣτερνΤσέμεντ», η οποία αργότερα μετονομάστηκε σε «Όμιλο ΕύρωΤσέμεντ» για να προχωρήσει σε εξαγορά εργοστασίων τσιμέντου με αποτέλεσμα να γίνει ο μεγαλύτερος παραγωγός τσιμέντου στη Ρωσία.

Στην Ελλάδα, έγινε γνωστός όταν συζητήθηκε έντονα, από την κυβέρνηση προκειμένου να συμμετάσχει στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής Τράπεζας. Τα καλοκαίρια, ο μεγαλωμένος ως Πόντιος γεμάτος συναισθήματα για την μακρινή πατρίδα των τραγουδιών, της γλώσσας και των ιστοριών των γονιών του, βρίσκεται στο κτήμα του στην Κορώνη. Σε ένα τάμα του, μάλιστα, που έφτιαξε εκκλησάκι για την εσωτερική του ικανοποίηση της ευχαριστίας στους Αγίους της Ορθοδοξίας, χοροστάτησε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.

Μιλά ελληνικά, λατρεύει τη Μεσσηνία και εκεί έχτισε το σπίτι των ονείρων και που αγαπά να περνά τα καλοκαιριά, σε έκταση περίπου 40 στρεμμάτων δίπλα στο χωριό Βασιλίτσι, κοντά στην Κορώνη. Το πολυτελές σκάφος, 75 ποδιών, του Φιλάρετου Καλτσίδη Sapphire, εντυπωσιάζει με την παρουσία του στο λιμένα της Καλαμάτας ή στον κολπάκο της Κορώνης κοντά στην έπαυλή του. Οι χειμώνες του, μαζί με τη σύζυγο του και τα δυο παιδιά, μια κόρη και έναν γιο είναι παγωμένοι και παραμυθένιοι, σαν τους λευκούς χειμώνες της Μόσχας, που το χιόνι δε προσπαθεί καν να επιβάλει τη σιωπή του και το χώρο του φωτός πάνω του και γύρω απ’ τις στέγες των μυθικών σπιτιών των ολιγαρχιών της Ρωσίας.

Όμως, ο δικός μας ήρωάς, όπως όλοι οι ήρωες, βρίσκεται στο επίκεντρο του φωτός και ως Πόντιος είναι πολύ δεμένος με την οικογένειά του, τα αδέλφια και τα ανίψια του, που εργάζονται όλοι στις επιχειρήσεις του. Ο ένας του αδελφός του Φιλάρετου Καλτσίδη, μάλιστα, ο Φώτης, δεν δίστασε να μετακομίσει μόνιμα στην Κορώνη, για να επιβλέπει το κτίσιμο του σπιτιού, αλλά και την περιουσία του αδελφού του. Ο επιχειρηματίας, μάλιστα συχνά επισκέπτεται την έκταση του και επιτηρεί και ο ίδιος τις εργασίες που χρειάζονται, εντυπωσιάζοντας στο αεροδρόμιο της Καλαμάτας με το μεγάλο λίαρ τζετ του, με τη σημαία της Ελβετίας στο πτερύγιο.

Με αγάπη για την πατρίδα και αυτή την υπεροχή άκρη της Πελοποννήσου τον Ιανουάριο του 2013 προσέφερε στον Δήμο Καλαμάτας 55.000 ευρώ, για την αποκατάσταση του Θεάτρου. Και ενώ λένε πάντα ενδιαφερόταν για επενδύσεις και εργασίες στην Ελλάδα, παραμένει για αυτόν ανασταλτικός παράγοντας -και απ’ τα σύννεφα δε πέφτουμε – η μεγάλη γραφειοκρατία.

Άνθρωπος απλός και ταπεινός, για μια μόνο φορά έκανε μια κοσμική γιορτή, τον Μάιο του 2011, στη Σαντορίνη για τον εορτασμό των 48ων γενεθλίων του. Είχε 80 περίπου καλεσμένους, κυρίως Ρώσους επιχειρηματίες.  Οι καλεσμένοι έφθασαν με διαδοχικά δρομολόγια στο αεροδρόμιο Καλαμάτας με το λίαρ τζετ του ομογενούς μεγιστάνα, ενώ το φωτισμένο σκάφος του είχε δέσει ανοικτά του κόλπου της Γιάλοβας, κοντά στο υπέροχης αισθητικής και πολυτέλειας  ξενοδοχείο.

9. Πίτερ Πετρόπουλος – Πέτερσον: συγγραφέας, τραπεζίτης, πολιτικός και ο άνθρωπος με την μεγαλύτερη επιρροή στις ΗΠΑ

Ο Πέτρος Πετρόπουλος, ή Πίτερ Πέτερσον, βρίσκεται στη θέση 1121 της λίστας του Forbes με περιουσία 1,6 δις. Είναι επιχειρηματίας, τραπεζίτης, συγγραφέας και πολιτικός, ενώ διετέλεσε γραμματέας Εμπορίου των ΗΠΑ από τις 29 Φεβρουαρίου 1972 έως τον Φεβρουάριο του 1973, υπό την προεδρία του Νίξον. Γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου του 1926 στη σα μέρος της ερήμου πολιτεία της Νεμπράσκα, δίπλα στο ποταμό Μιζούρι, με γονείς Έλληνες μετανάστες από την Αρκαδία. Είναι ένας από εκείνους τους Αμερικανούς με την μεγαλύτερη πολιτική επιρροή αυτή τη στιγμή στις ΗΠΑ και συμπεριλαμβάνεται στους 400 πλουσιότερους ανθρώπους της Αμερικής για το 2016 σύμφωνα και πάλι με το περιοδικό Forbes.

Ο πατέρας του είχε, σε εκείνη την πολιτεία με τον αργό χρόνο, τα μεγάλα ράντσα και την αγροτική δύναμη, δικό του εστιατόριο. Ήταν οι εποχές που οι Έλληνες για να ταιριάζουν στον άγνωστο εκείνο, μεγάλο τόπο, αλλάζαν τα ονόματα τους. Έτσι ο Γιώργος Πετρόπουλος, έγινε George Peterson. Από την φτώχεια στη Ελλάδα, αγόρι μόλις 17 ετών, ο Γιώργος Πετρόπουλος έφτασε στη χωρά των απελπισμένων, ακόμα τότε, και άρχισε να δουλεύει σε εστιατόρια πλένοντας πιάτα, τρώγοντας εκεί, βρίσκοντας στέγη με συγκάτοικους και κάνοντας οικονομία ώστε να συμπληρώσει ένα μικρό εισόδημα. Με αυτές τις οικονομίες, τις μαζεμένες από στέρηση και κούραση και αγώνα, το 1923 κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό του Κίρνι άνοιξε το Central Café, ένα 24ωρο Greek diner. Παντρεύτηκε την επίσης Ελληνίδα Βενετία Παπαπαύλου.

Ως αγόρι ο Πέτρος άκουγε τον πατέρα του να φωνάζει «οικονομία!» κάθε φορά που κάποιος ξεχνούσε τα φώτα αναμμένα ή ξόδευε χρήματα. Απέκτησε δύο αδέρφια. Την Ιλέιν, που πέθανε σε ηλικία μόλις ενός έτους, και τον Τζον. Από οκτώ ετών δούλευε στο μαγαζί. Μέχρι να αφήσει την τελευταία του πνοή σε εκείνο το μεγαθήριο σπάνιας αισθητικής και αμύθητης αξίας που έγινε το σπίτι του, ο Πέτερσον αναφερόταν με συγκίνηση στις θυσίες και την αφοσίωση των γονιών του που αγωνίζονταν στην ξενιτιά προκειμένου τα παιδιά τους να έχουν ένα καλύτερο αύριο.

Επέλεξε και έγινε δεκτός στο φημισμένο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), από όπου αποβλήθηκε μόλις στο πρώτο έτος για αντιγραφή εργασίας. Δε παραδέχτηκε ποτέ εκείνο το φοιτητικό κλεψίματα, αλλά παρ’ όλα αυτά εκείνο, έγινε η αφορμή να εγκαταλείψει τα όνειρα για να γίνει μηχανικός και να φοιτήσει στο Πανεπιστήμιο Νορθγουέστερν (Bachelor Arts/Science), ενώ συνέχισε το μεταπτυχιακό του στη Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, βάζοντας πλώρη για την επιτυχία. Τέλειωσε τις σπουδες του αυτές με άριστα!

Το 1953 έγινε διευθυντής στο διαφημιστικό πρακτορείο McCann Erickson, για να αναλαβει το 1958 τη θέση του εκτελεστικού αντιπροέδρου στην εταιρία Bell and Howell. Το 1971 ορίστηκε ως βοηθός του Προέδρου στα ζητήματα Διεθνών Οικονομικών, κατά την θητεία του Νίξον. Έναν χρόνο αργότερα έγινε Γραμματέας Εμπορίου, θέση που διατήρησε για ένα έτος. Παράλληλα ανέλαβε την προεδρία στην εθνική επιτροπή για την παραγωγικότητα και ορίστηκε ως προεδρεύων για την Αμερική στην Αμερικανό-Σοβιετική Επιτροπή Εμπορίου.

Από το 1973 έως το 1977 διετέλεσε Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος στην περιβόητη και φημισμένη Lehman Brothers και από το 1977 έως το 1984 στην Lehman, Kuhn, Loeb Inc. Το 1985 ίδρυσε μαζί με τον Schwarzman την εταιρία επενδύσεων Blackstone Group και ήταν επί σειρά ετών Πρόεδρος της. Η αμύθητη περιουσία του, του έδωσε μια δύναμη για κοινωφελές έργο μεγάλης δράσης.

Από το 1992, έδωσε μεγάλη ενέργεια στην Concord Coalition, που είναι ένας απ τους βασικούς ιδρυτές της και αφορά σε μια σύμπραξη πολιτών που υποστηρίζει την μείωση στο ομοσπονδιακό έλλειμμα. Τον Φεβρουάριο του 1994 ο Πρόεδρος Μπιλ Κλίντον όρισε τον Peterson ως μέλος της δικομματικής Επιτροπής για την Φορολογική Αναδιάρθρωση. Διαδέχθηκε τον Ντέιβιντ Ροκφέλερ ως Πρόεδρος στο Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων το 1985 και παρέμεινε μέχρι την συνταξιοδότηση του το 2007.

Επί του παρόντος είναι μέλος της διοίκησης της Japan Society της οικογένειας Ροκφέλερ και του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης. Έχει δημιουργήσει, ακόμη, το παρεμβατικό και όλο επιρροή οικονομικό site το «The Fiscal Times». Στις 4 Αυγούστου του 2010 υπέγραψε το «The Giving Pledge» και έγινε ένας από τους 40 πολυεκατομμυριούχους, όπως και ο Στέλιος Χατζηιωάννου, υπό την καθοδήγηση του Μπιλ Γκέιτς και του Ουόρεν Μπάφετ, που έδωσαν την μισή τους περιουσία σε φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Είναι σε τρίτο γάμο με την Τζόαν Κούνει και έχει 5 παιδιά από τους 2 προηγούμενους γάμους του. Ανάμεσα σε πολλά οικονομικά βιβλία, έχει γράψει και μια πολύ προσωπική και ειλικρινή αυτοβιογραφία, που κατηγορεί τον εαυτό του για την αποτυχία των 2 πρώτων γάμων, ενώ καμαρώνει και θεωρεί πραγματική ευτυχία την στενή σχέση αγάπης που έχει με τα παιδιά και τα εγγόνια του.

Απεβίωσε τον Μάρτιο του 2018, σε ηλικία 91 ετών και ο πολύτιμος «Εθνικός Κήρυξ» σημείωσε με ειλικρίνεια πως «δεν φαινόταν να αποτελεί το μοντέλο του καλού ομογενή. Δεν συμμετείχε σε καμία οργάνωση. Δεν συμμετείχε στην Εκκλησία. Δεν παρευρισκόταν στις εκδηλώσεις της Ομογένειας. Δεν χρηματοδοτούσε Μουσεία με ελληνικά εκθέματα. Ούτε έδρες Ελληνικών Σπουδών. Δεν έκανε δωρεές σε ελληνικά σχολεία και ούτε συμμετείχε στην υπεράσπιση των εθνικών θεμάτων της Ελλάδος. Με άλλα λόγια, δεν φαινόταν να είχε καμία σχέση με την Ομογένεια. Ο λόγος για τον Peter Peterson (Πίτερ Πίτερσον), τον δισεκατομμυριούχο ομογενή που πέθανε στην οικία του στη Νέα Υόρκη».

Σύμφωνα με την οικογένειά του, ο Πέτερσον «σε ολόκληρη την καριέρα του και κυρίως από την ίδρυση του Peter G. Peterson Foundation πριν από 10 χρόνια, ο Πιτ Πέτερσον αφιέρωνε τον χρόνο του, την ενέργειά του, το πάθος και την περιουσία του σε έναν σκοπό: τη διασφάλιση των επόμενων γενεών, ώστε να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες που είχε και ο ίδιος», ενώ έζησε μια υπέροχη ζωή που «ενσάρκωσε το αμερικανικό όνειρο» και πέθανε ευτυχής στο κρεββάτι του!

8. Αλέξανδρος Σπανός: βετεράνος του Β Παγκοσμίου Πολέμου, από γιος φούρναρη βαθύπλουτος και με ομάδα που κατακτά Super Bowl

Βρίσκεται στην 1067η θέση της λίστας των πλουσιότερων του κόσμου, με περιουσία 1,7 δις σύμφωνα με το Forbes. Ο Άλεξ Σπανός είναι αυτοδημιούργητος εργολάβος και δισεκατομμυριούχος, καθώς και ιδιοκτήτης της ομάδας San Diego Chargers του αμερικανικού ποδοσφαίρου. Ο Σπανός γεννήθηκε στο Στόκτον της ηλιόλουστης Καλιφόρνια, το 1923. Οι γονείς του, Κωνσταντίνος και Ευανθία τον μεγάλωσαν μαθαίνοντάς τον να προσέχει τους φτωχότερους και τους αδύναμους, να δίνει, να προσφέρει, να μοιράζεται. Η μάνα του του έλεγε πάντα «κάνε καλό να δεις καλό»!

Ο Αλέξανδρος Σπανός, από μικρός έμαθε να είναι περήφανος για την ελληνική του καταγωγή και την χριστιανική, ελληνορθόδοξη πίστη του. Στον οικογενειακό φούρνο, δούλευαν όλοι. Και εκείνος, από μικρό παιδί, ανακατεμένος με αλεύρια, λαμαρίνες, μες στις μεγάλες θερμοκρασίες και με το ξύπνημα πολύ πριν ξημερώσει, ακόμη και ως φοιτητής στο Πανεπιστήμιο Pacific (Bachelor of Arts/Science) έκανε όνειρα. Όνειρα που απότομα σταμάτησαν με τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αμερικανική αεροπορία. Μέτωπο. Σκηνικά ολέθρου, θανάτου, καταστροφής, οδύνης.

Ο Αλέξανδρος γυρνάει νικητής και αποφασισμένος, σε ηλικία μόλις 27 ετών. Τα όνειρα ζωντανεύουν. Με τα 40 δολάρια την εβδομάδα που έβγαζε από το φούρνο του πατέρα του, τα όνειρα θα μαράζωναν σύντομα. Είχε λοιπόν τη φαεινή ιδέα να στήσει μια επιχείρηση catering που θα εξυπηρετούσε τους μετανάστες που δούλευαν στα χωράφια στην κοιλάδα της Καλιφόρνια. Με 800 δολάρια που δανείστηκε αγόρασε ένα μεταχειρισμένο φορτηγάκι. Η Spanos Agricultural Catering Service ήταν απλά γεγονός.

Στο πλευρό πάντα, η επίσης ελληνικής καταγωγής γυναίκα του, η Φαίη, με την οποία απέκτησε στη συνέχεια τέσσερα παιδιά Dean, Dea, Alexis και Michael, 15 εγγόνια, 8 δισέγγονα. Μαζί έφτιαχναν σάντουιτς και τα πουλούσαν στους αγρότες της περιοχής. Τα κέρδη αυξάνονταν με γεωμετρική πρόοδο και σε σύντομο χρονικό διάστημα εξασφαλίστηκε ένα σημαντικό κεφάλαιο που επέτρεψε στον Άλεξ να επεκταθεί και στην αγορά ακινήτων. Θριάμβευσε! Τελικά, έγινε ένας από τους ιδιοκτήτες των San Diego Chargers.

«Είμαστε ευλογημένοι που μπορέσαμε να κάνουμε όσα κάναμε, και συνεχίζουμε να τα κάνουμε», δήλωνε. Φυσικά δε ξέχασε ποτέ τα λόγια της μάνας του για το να δίνει, να ευχαριστεί έτσι το Θεό, επιστρέφοντας κάτι πίσω και, έτσι μεγάλωσε και τα παιδιά του. Συμμετείχε σε πολλές φιλανθρωπίες και ανθρωπιστικές προσπάθειες, και έχουν κάνει δωρεές εκατομμυρίων σε εκκλησίες, νοσοκομεία και άλλους σκοπούς. Η διάθεση προσφοράς που έχει τον έχει κάνει ευρέως αγαπητό στο Στόκτον.

Η εταιρεία A.G. Spanos κατασκευάζει οικογενειακά σπίτια και κοινότητες και είναι από τις μεγαλύτερες κατασκευαστικές-οικογενειακές επιχειρήσεις της χώρας. Η αφοσίωση του Άλεξ στην ποιότητα και την ακεραιότητα είναι αξία που έχει περάσει πλέον στην οικογένειά του και στη διοίκηση των San Diego Chargers, καθώς και των εταιρειών που φέρουν το όνομά του.

Για τον Σπανό η οικογένεια είναι συστατικό της συνταγής της επαγγελματικής του επιτυχίας. Ο οργανισμός A.G. Spanos καθώς και οι Chargers είναι οικογενειακή επιχείρηση. Το επιχειρηματικό κομμάτι των Chargers το παρέδωσε στο μεγαλύτερο γιο του, τον Dean, το 1994, δέκα χρόνια μετά την αγορά της ομάδας την 1η Αυγούστου 1984.

Σήμερα είναι συνταξιούχος και παρακολουθεί τους γιους του, Dean και Michael, μαζί με τους εγγονούς του A.G. και John να διοικούν τους Chargers. To 2008 o Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας απένειμε στον Σπανό το βραβείο του ανώτερου Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής σαν αναγνώριση της προσφοράς του στην πατρίδα. Μια από τις πιο μεγάλες συνεισφορές που έκανε ήταν το άνοιγμα του Alex. G. Spanos Καρδιαγγειακού Κέντρου στο Σακραμέντο. Οι οπαδοί του Σαν Ντιέγκο έχουν να τον ευχαριστούν για τα δύο Super Bowl της ομάδας (1998 και 2003).

Η οικογένεια Σπανού έχει προσφέρει περισσότερα από 12 εκατομμύρια δολάρια για να βοηθήσει τους νέους του San Diego, υποστηρίζοντας την εκπαίδευση καθώς και την υγεία και τα προγράμματα άθλησης. Η απίστευτη ιστορία του Σπανού και το πάθος του για προσφορά τονίζεται στην αυτοβιογραφία του «Μοιράζοντας τον πλούτο: Η Ιστορία μου», μια πολύ κοντινή ματιά στα γεγονότα και τις αποφάσεις της ζωής του που αποτέλεσαν τα βασικά συστατικά της επιτυχίας του.

«Η επιτυχία, δε συνοψίζεται σε μία φράση, αλλά μπορεί να γίνει κατανοητή μέσα από μια ιστορία», σημειώνει ο Σπανός και -αλίμονο!- απόλυτα συμφωνούμε… Είναι 95 ετών και ζει ευτυχισμένα, ήρεμα, γαλήνια κάτω απ’ τον ζεστό ήλιο της Καλιφόρνια…

7. Γιώργος – Τζορτζ Αργυρός: Στα 11 μοίραζε εφημερίδες, σήμερα είναι ο «Έλληνας Τραμπ» ή ο «νέος Ωνάσης»

Βρίσκεται στη θέση 1011 με περιουσία 1,8 δις δολάρια. Ασχολείται με το real estate και επενδύσεις και είχε διατελέσει πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Ισπανία. Ο Τζορτζ Αργυρός είναι για πολλούς ο «Έλληνας Ντόναλντ Τραμπ» και για κάποιους άλλους «ο Έλληνας που βαδίζει στα χνάρια του Αριστοτέλη Ωνάση». Ο άνθρωπος που κατόρθωσε να χτίσει αυτοκρατορία από 900 δανεικά δολάρια, που αγωνίστηκε σκληρά και που κάποτε ήταν το παιδί για τα θελήματα. Απ’ τους διωγμένους προσφυγές με τον θρήνο του χαμού της Σμύρνης και απ’ τη φτωχομάνα Θεσσαλονίκη, ο Τζορτζ ξέρει την ιστορία, του απελπισμένου, αλλά αποφασισμένου για καλύτερη ζωή παππού του, που είχε ταξιδέψει παράνομα με ένα ατμόπλοιο στη Νέα Υόρκη, πήδηξε στα θλιβερά σκοτεινά νερά της τεράστιας πόλης, βγήκε στη στεριά, χάθηκε στη χώρα και βρέθηκε ξανά στο Πίτσμπουργκ της Πενσιλβάνια για να ξεκινήσει ζωή φτου και απ’ την αρχή.

Παντρεύτηκε την πρώτη Ελληνίδα και Χριστιανή Ορθόδοξη που βρήκε και άνοιξαν παντοπωλείο στο Όακμοντ της Πενσιλβάνια.  Ο παππούς του, απ’ την άλλη, απ τη μεριά της μητέρας του, βρέθηκε απ’ τη Βόρεια Ελλάδα, μέσω της καραντίνας στη νήσο Ελλις, στο Πόντιακ του Μίσιγκαν.

Ο Τζορτζ Αργυρός, γεννημένος στο Ντιτρόιτ του Μίσιγκαν, μαθαίνει από μικρός πως με δουλειά σκληρή γίνονται όλα. Από τα 11 του δούλευε ως διανομέας της εφημερίδας Pasadena Independent στην Καλιφόρνια. Ξυπνούσε καθημερινά στις 5.30 το πρωί, δίπλωνε και διένειμε την εφημερίδα σε περισσότερους από εκατό συνδρομητές. Στα 14 του αναγκάστηκε να κάνει και δεύτερη δουλειά. Με 25 σεντς την ώρα έγινε αποθηκάριος σε μπακάλικο. Μετα πήγαινε στο σχολείο του και ήταν άριστος μαθητής.

Σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Τσάπμαν και αμέσως μετά την αποφοίτησή του προσελήφθη ως διευθυντής σε σούπερ μάρκετ στο Παλμ Σπρινγκς. Συνέχισε τις σπουδές του για να αποκτήσει άδεια μεσίτη, και σε ηλικία μόλις 26 ετών, με ένα μικρό δάνειο 900 δολαρίων ίδρυσε τη δική του εταιρία στην ανερχόμενη μεσιτική αγορά του Όραντζ Κάουντι. Το 1968 ίδρυσε τον όμιλο Arnel & Affiliates με έδρα την Κόστα Ρίκα. Μέσα της Καλιφόρνιας και το 1981 αγόρασε την ομάδα μπέιζμπολ Seattle Mariners, της οποίας υπήρξε ιδιοκτήτης μέχρι και το 1989.

Με την αεροπορική εταιρία Air Cal, που ήρθε στα χέρια του έκανε την είσοδό του στο Χρηματιστήριο. Λίγο αργότερα πούλησε την Air Cal στην American Airlines, εισπράττοντας τεράστιο κέρδος. Ο Τζορτζ Αργυρός είναι συνέταιρος στην ιδιωτική αναπτυξιακή εταιρία West Capital, η οποία ελέγχει: μία από τις μεγαλύτερες βιοτεχνίες προϊόντων για κατοικίδια, μια εταιρία με ρεσό για χώρους εστίασης, την Candle LightCompany, και στη Lifecare Solutions, επιχείρηση προσφοράς οικιακών υπηρεσιών υγείας. Θεωρείται βασιλιάς του real estate και ο τρόπος ζωής του είναι απόλυτα πολυτελής. Διαθέτει μια έπαυλη στο Όραντζ Κάουντι, της οποία η αξία υπολογίζεται στα 4,4 εκατομμύρια δολάρια.

Το 1980 αγόρασε στη συγκεκριμένη περιοχή ένα σπίτι και το 2007 κατάφερε να αγοράσει και το διπλανό οικόπεδο. Στη συνέχεια γκρέμισε και τα δύο σπίτια και έφτιαξε το παλάτι του, έκτασης 16.000 τετραγωνικών ποδών. Η βίλα του διαθέτει τέσσερα υπνοδωμάτια, δωμάτιο υπηρεσίας με δικό του σαλόνι και έντεκα υπερπολυτελή μπάνια! Ο Τζορτζ Αργυρός και η σύζυγός του, Τζούλια, η αγαπημένη του απ’ την εφηβεία, έχουν ενεργό δράση και σημαντική παρουσία. Σε τακτά χρονικά διαστήματα πραγματοποιούν δωρεές σε κοινωφελείς οργανισμούς.

Το 2012 το Ίδρυμα Αργυρού δώρισε 5 εκατομμύρια δολάρια στο νέο Τμήμα Παιδιατρικής του νοσοκομείου παίδων του Όραντζ Κάουντι και το 2013 πρόσφερε 2,5 εκατομμύρια δολάρια στο παράρτημα του τοπικού συλλόγου, το οποίο προωθεί την έρευνα σχετικά με την καταπολέμηση του Αλτσχάιμερ. Τον συνδέει μια στενή φιλία με τον Τζορτζ Μπους, εξαιτίας της οποίας είναι και ο βασικός χρηματοδότης του κόμματος των Ρεπουμπλικάνων.

Μάλιστα, μέσα από αυτή τη σχέση με τους Ρεπουμπλικάνους  προέκυψε και ο διορισμός του το 2001 ως πρεσβευτής της Αμερικής στην Ισπανία! Μιλώντας καλά ελληνικά, μιας και η γιαγιά του, που έμεινε στο σπίτι, δεν έμαθε ποτέ αγγλικά και δεν τα μίλησε, έδωσε συνέντευξη σε ελληνικό έντυπο και δήλωσε πως:

«είμαι Ρεπουμπλικάνος κατ’ επιλογή. Πιστεύω στην ελεύθερη αγορά. Έγινα αρχικά πολύ ενεργός στην πολιτική ενώ εργαζόμουνα για την καμπάνια του Προέδρου Νίξον. Ήταν χαρά μου να συναναστρέφομαι μαζί του και γίναμε πολύ καλοί φίλοι. Ο Τζώρτζ Μπους είναι πραγματικά καλός άνθρωπος. Δεν ήταν τόσο έμπειρος όσο ο πατέρας του όταν ανέλαβε την προεδρία, αλλά είναι πρώτης τάξεως άνθρωπος.

Έχει καλές αξίες και είναι καλός οικογενειάρχης. Ξέρω ότι η προεδρία του ήταν αμφισβητήσιμη για μερικούς, αλλά πιστεύω ότι προσπάθησε όσο καλύτερα μπορούσε και κατάφερε μερικά πράγματα. Είμαι τυχερός που γνωρίζω εδώ και αρκετά χρόνια την οικογένεια Μπους- τον Πρόεδρο Τζωρτζ Μπους και την Μπάρμπαρα, καθώς και τον νεότερο Τζωρτζ Μπους και τη γυναίκα του Λώρα. Επίσης είχα την τιμή να γνωρίσω και τον βουλευτή Τζεμπ Μπους. Η οικογένεια Μπους έχει δώσει πολλά σε αυτή τη χώρα και κάνουμε ακόμα παρέα με όλα τα μέλη». Τι τον ευχαριστεί κατά τα άλλα; «Απολαμβάνω το βουνίσιο σκι, το κυνήγι, το ψάρεμα, την ιστιοπλοοία, το γκολφ, το υποβρύχιο ψάρεμα με φιάλες, και τα εγγόνια μου. Αγαπώ τη θάλασσα πάνω από όλα. Χαλαρώνω καλύτερα πάνω στο σε ένα σκάφος παρά σε οτιδήποτε άλλο. Αυτό είναι καθαρά ελληνικό στοιχείο νομίζω»! Ε, ναι μάλλον και όσο υπάρχουν θάλασσες…

6. Σπύρος Λάτσης: με βαρύ σχεδόν εθνικό όνομα!

Βρίσκεται στην 906η θέση με περιουσία 2 δις δολάρια. Είναι γιος του εφοπλιστή Γιάννη Λάτση. Σπούδασε στο London School of Economics και στη συνέχεια ανέλαβε τα ηνία των επιχειρήσεων της οικογένειας Λάτση. Αν και καταγόταν από εφοπλιστική οικογένεια ίδρυσε το EFG Group και δραστηριοποιείται στον τραπεζικό χώρο. Πρόσφατα η εταιρεία του προχώρησε σε μεγάλη εξαγορά ύψους 1,34 δισ. δολαρίων.

Εκτός όλων των εμπνευσμένων και πάντα επιτυχημένων ασχολιών είναι διδάκτωρ Φιλοσοφίας του London School Of Economics και συγγραφέας φιλοσοφικών βιβλίων! Κατέστησε τα Ελληνικά Πετρέλαια μια από τις πιο προσοδόφορες επιχειρήσεις της Ελλάδας, συνεχίζοντας την θριαμβική παράδοση του πατέρα του και ιδρυτή της εταιρίας. Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η βράβευση των EΛΠE ως η εταιρεία με το σημαντικότερο επενδυτικό σχέδιο στον παραγωγικό τομέα, σε εκδήλωση που πραγματοποίησε η Stat Bank, ενώ με προσωπική του παρέμβαση ο Σπύρος Λάτσης ζήτησε να μην γίνει καμία περικοπή μισθών στους εργαζομένους παρά την γενικότερη κρίση!

Είναι παντρεμένος με την Ντόροθι Μπράντλεϊ και έχει δύο παιδιά. Ζει στην Γενεύη της Ελβετίας. Δουλεύει ασταμάτητα, δεν πάει ποτέ διακοπές και κάνει απλή, μετρημένη, λιτή ζωή. Στη Γενεύη βρίσκεται σχεδόν πάντα, όπου βρίσκονται συγκεντρωμένες αρκετές από τις δραστηριότητες του ομίλου- αλλά είναι παρών σε όποιο μέρος του κόσμου τον καλεί το καθήκον- στην Αθήνα για τις συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου της Eurobank, στο Λονδίνο για τις ναυτιλιακές υποθέσεις ή για τις επενδύσεις σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και της πρώην σοβιετικής επικράτειας, στη Νέα Υόρκη, στα λιμάνια και στα ναυπηγεία της Απω Ανατολής.

Στην Ελλάδα ο Σπύρος Λάτσης ταξιδεύει όχι μόνο για δουλειές, αλλά και στις μεγάλες γιορτές για να δεί τις αδερφές του Μαργαρίτα και Μαριάννα και τα αγαπημένα του ανίψια!

5. Ντιν Μητρόπουλος: Ο θαυματοποιός επιχειρηματίας που ανασταίνει τελειωμένες επιχειρηματικές υποθέσεις…

Στη θέση 722 με 2,4 δις δολάρια βρίσκεται ο ιδιοκτήτης της εταιρίας Pabst Brewing, παράγει πάνω από 24 μάρκες μπύρας και ποτών και που ανασταίνει, όπως γράφεται στον αμερικανικό τύπο, ξεχασμένα προϊόντα και εταιρείες. Η ιστορία του; Από εκείνες της μετανάστευσης, της πίκρας του αποχωρισμού και της ελπίδας στο άγνωστο.

Είναι 1957, η Ελλάδα αναπτύσσεται, γεμίζει μπετόν την Αθήνα, στριμώχνεται σε δυάρια σε πολυκατοικίες, εγκαταλείπει ύπαιθρο και αγροτικές δουλειές και θεωρεί τον εαυτό της κερδισμένο για το μέλλον της. Οι γονείς, όμως, του Ντιν Μητρόπουλου, δεν έχουν πολλά να περιμένουν απ’ τον τόπο. Ξεκινάνε από την Τρίπολη για τον Πειραιά, βγάζουν τέσσερα εισιτήρια για τα υπερωκεάνεια που διασχίζαν ωκεανούς και ταξιδεύουν για την χώρα που κάποτε φτιάχτηκε από απελπισμένους, απόκληρους, κατάδικους και πάμφτωχους: την Αμερική.

Το εννιάχρονο αγόρι όμως, στην αγκαλιά της μάνας του, είναι πεισμωμένο και ούτε με τον αδελφό του παίζει, ούτε χαίρεται τον απόπλου του μεγάλου καραβιού απ τον Πειραιά. Με το ζόρι κοιτά τα δάκρυα και τα λευκά μαντηλάκια να ανεμίζουν σε αποχαιρετισμό ώσπου να γίνουν κουκίδες σαν κύμα ή λιωμένο σύννεφο. Δεν θέλει να πάει σε καμία Αμερική. Θέλει να παίζει μπάλα με τους φίλους του. Να τρέχει στους χωματόδρομους. Να ματώνει τα γόνατα του στο παιχνίδι. Τριάντα μέρες και τριάντα νύχτες ταξίδι, περίπου, έχει μούτρα. Και ξαφνικά ένας άλλος τόπος ανοίγεται μπροστά του. Φτάνει. Μεγάλη, νέα, αλλιώτικη ήπειρος. Άλλα δέντρα, άλλη θάλασσα σχεδόν, αλλιώς δέντρα, καρποί, σπίτια, δρόμοι. Watertown.Μια μικρή ήσυχη κωμόπολη, στη Νέα Αγγλία. Μασαχουσέτη λοιπόν!

Οι γονείς του «σκοτώνονται στη δουλειά», από νύχτα σε νύχτα. Στα παιδιά όμως τίποτα δε λείπει. Τροφή, ρούχα, στέγη, παιχνίδια, βιβλία πάνω απ όλα και εκείνη η διάθεση να μάθουν τα παιδιά γράμματα, να βουτήξουν στη μόρφωση. «Οι γονείς μου δούλεψαν πάρα πολύ σκληρά και έκαναν πολλές θυσίες. Τουλάχιστον μία φορά την ημέρα σκέφτομαι πως ό,τι έγινα το χρωστώ σε εκείνους», δηλώνει.

Ο Κωσταντίνος, Ντιν πια, θα σπουδάσει στο Babson College στην Μασαχουσέτη, ένα από τα κορυφαία κολέγια στον κόσμο στον τομέα των επιχειρήσεων και θα κάνει διδακτορικό στο Columbia. Θα αναδείξει νωρίς το αξιοσημείωτο ταλέντο του, να αναβιώνει, να ανασταίνει, να επαναλανσάρει παραδοσιακά αμερικανικά προϊόντα όπως: Duncan Hines, Bumblebee Tuna, Chef Boyardee, Vlassic, Celeste, Aunt Jemima, Mrs. Pauls, Lender’s Bagels, Perrier Jouet & Mumms Champagnes, Gulden’s Mustard, Armour, Van De Kamp, Swanson, Hungry Man και Ghiradelli Chocolate.

Όταν αυξήσει κατά πολύ την αξία τους, πουλά συνήθως της εταιρίες και συνεχίζει. Με την Τρίπολη πάντα στη μνήμη και την καρδιά του, δραστηριοποιείται σε όλα τα θέματα της ομογένειας, ενώ βρίσκεται τα τελευταία χρόνια στο Συμβούλιο της Ελληνικής Κοινότητας, στο National Hellenic Society. Ο γιος του Ντάρεν, έγινε είδηση όταν αγόρασε την βίλα του θρυλικού Χιου Χέφνερ στο Λος Αντζελες. Ο Ντάρεν και ο αδελφός του Ιβάν, είναι ένας από τους διευθυντές του επενδυτικού ταμείου Metropoulos and Co, το οποίο ίδρυσε ο πατέρας τους και ειδικεύεται στην εξαγορά εταιρειών που αντιμετωπίζουν προβλήματα, όπως η εταιρεία. Σύμφωνα με τον αμερικανικό Τύπο, η οικογένεια των Ελληνοαμερικανών είχε ενδιαφερθεί στο παρελθόν να αγοράσει τις ομάδες Buffalo Bills αλλά και τους Jacksonville Jaguars, χωρίς ωστόσο να καρποφορήσουν οι διαπραγματεύσεις.

Ο πατέρας είναι αχώριστος με τους δυο γιους του στους οποίους καθημερινά τονίζει πως σημασία στη ζωή έχει να δείχνουν και να νιώθουν βαθιά μέσα τους την συμπόνοια. Είναι παντρεμένος για τριάντα και χρόνια, με την Μαριάννα, μια φημισμένη καλλονή, με θαλασσί, σπάνια μάτια, που κανείς απ’ τους γιους του δεν κληρονόμησε. Επισκέπτεται συχνά την Ελλάδα και έχει ενεργοποιηθεί στο να προκαλέσει επενδυτές στην χώρα.

«Το ταλέντο και οι ηγετικές ικανότητες και δυνατότητες των διακεκριμένων Ελλήνων επιχειρηματιών αποτελούν τόσο για την Ελλάδα όσο και για όλο τον κόσμο μια μοναδική και ισχυρή ευκαιρία που μπορεί να μετατρέψει τη χώρα μας σε έναν επιτυχημένο συμμέτοχο σε αυτή τη συναρπαστική γενιά της τεχνολογίας, των διεθνών επενδύσεων και τον μετασχηματισμό των επιχειρήσεων σε παγκόσμιο επίπεδο» έχει δηλώσει, «όλοι έχουμε συμφέρον να βοηθήσουμε την αγαπημένη Ελλάδα των προγόνων μας, καθώς ενθαρρύνουμε τον μετασχηματισμό της σε αυτή τη συναρπαστική γενιά των ευκαιριών».

Όλη αυτή ζωή και η δημιουργία, ο πλούτος και η κοινωνική κορυφή, δεν είναι καθόλου άσχημα για εκείνο το αγόρι που βούρκωνε πεισμωμένα, γιατί άφηνε τις αλάνες και το ποδόσφαιρο στην Τρίπολη, για μια άγνωστή του χώρα…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Petrofin: Ποιες τράπεζες και πόσο δανείζουν τους Έλληνες εφοπλιστές – Πού βρίσκονται οι ελληνικές τράπεζες

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Forbes: Ποιοι είναι οι Ελληνοαμερικανοί μεταξύ των 400 πλουσιότερων μεγιστάνων στις ΗΠΑ