ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Δεκαετίες μελετών έχουν δείξει ότι όσοι δεν κοιμούνται καλά, είναι πιθανότερο να γίνουν παχύσαρκοι – η ανάγκη μας για τον ύπνο και τις θερμίδες φαίνεται να συνδέονται στενά. Το γιατί μπορεί να συμβαίνει, ωστόσο, ήταν δύσκολο να κατανοηθεί.
Μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Sleep», δείχνει ότι ο λόγος που τόσοι πολλοί από εμάς λαχταρούν τα μεταμεσονύχτια σνακς, μπορεί να έχει να κάνει με το πώς ο ύπνος αλλάζει τη χημεία του εγκεφάλου. Αν και είναι μια μικρή μελέτη, βασίζεται σε προηγούμενες έρευνες σχετικά με το πως το σώμα αντιδρά διαφορετικά στην κατανάλωση τροφής σε διάφορες ώρες της ημέρας.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Chicago έβαλαν 14 άνδρες και γυναίκες, 20 χρονών περίπου, να παρακολουθούνται σε ένα εργαστήριο ύπνου και τους χώρισαν σε δύο ομάδες. Σε δύο συνεδρίες τεσσάρων ημερών, η κατανάλωση τροφίμων και η ώρα του ύπνου ήταν αυστηρά ελεγχόμενα και στις δύο ομάδες. Όλοι λάμβαναν τρία γεύματα. Στις 9 το πρωί, στις 14:00 το μεσημέρι, και στις 19:00 το απόγευμα. Κατά την πρώτη επίσκεψη, η μία ομάδα κοιμόταν 7,5 ώρες το βράδυ και η άλλη κοιμόταν λίγο περισσότερο από τέσσερις ώρες. Στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια της επόμενης επίσκεψης, κράτησαν τις ίδιες φορές γευμάτων, αλλά αντάλλαξαν τις ώρες του ύπνου τους.
Μετά την τελευταία βραδιά σε κάθε συνεδρία, προσφέρθηκε στους εθελοντές όσο φαγητό ήθελαν να φάνε. Και στις δύο συνεδρίες, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι εκείνοι που είχαν κοιμηθεί λιγότερο, έτρωγαν κατά μέσο όρο 300 θερμίδες περισσότερες από εκείνους που είχαν κοιμηθεί περισσότερο. Δηλαδή, έτρωγαν πολύ περισσότερο από ό,τι χρειαζόταν από άποψη ενέργειας, για να αντισταθμίσουν τις τρεις ώρες λιγότερου ύπνου.
Για να καταλάβουν το γιατί, οι ερευνητές εξέτασαν τα επίπεδα των χημικών ουσιών στο αίμα της κάθε ομάδας. Βρήκαν ότι, εκτός από τα υψηλότερα επίπεδα της γκρελίνης (η οποία αυξάνει την όρεξη) και τα χαμηλότερα επίπεδα λεπτίνης (που σηματοδοτεί τον κορεσμό), εκείνοι που κοιμόνταν λιγότερο είχαν υψηλότερα επίπεδα ενός ενδοκανναβινοειδούς συστήματος.
«Γνωρίζουμε ότι η μαριχουάνα ενεργοποιεί το ενδοκανναβινοειδές σύστημα και κάνει τους ανθρώπους να τρώνε περισσότερο όταν δεν πεινάνε, και συνήθως τρώνε λαχταριστά γλυκά και λιπαρά τρόφιμα», είπε ο Hanlon στην εφημερίδα Guardian. «Ο περιορισμός του ύπνου μπορεί να προκαλέσει υπερφαγία, ενεργώντας με τον ίδιο τρόπο».
Διαπίστωσαν επίσης ότι τα επίπεδα του ενδοκανναβινοειδούς κορυφώθηκαν περίπου στις 14:00 την επόμενη μέρα. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι, που δεν κοιμούνται καλά μπορεί να έχουν επιθυμία για φαγητό, για μια παρατεταμένη χρονική περίοδο, η οποία αυξάνει τον κίνδυνο να γίνουν παχύσαρκοι. Αυτό θα πρέπει να χρησιμεύσει ως προειδοποίηση, ειδικά όταν συνδυάζεται με την προηγούμενη έρευνα, που δείχνει πώς ο κιρκαδιανός ρυθμός κάνει τους ανθρώπους να λαχταρούν τα γλυκά, τα αμυλούχα, και τα λιπαρά τρόφιμα περισσότερο τα βράδια.
Το μέγεθος του δείγματος της μελέτης είναι μικρό και θα πρέπει να επαναληφθεί μεταξύ πολλών περισσότερων εθελοντών για να είμαστε σίγουροι. Παρόλα αυτά, είναι η πρώτη φορά, που έχουμε ένα στοιχείο σχετικά με το γιατί η έλλειψη ύπνου, μας κάνει να λαχταράμε την ένοχη απόλαυση των βραδινών σνακ.
