Ύστερα από αλλεπάλληλες διαβουλεύσεις με τους δυο υποψήφιους επενδυτές που προκρίθηκαν στην τελική φάση (short list), φαίνεται πως είμαστε πλέον πολύ κοντά στην ανάδειξη του νικητή για την εξαγορά του Νηρέα και της Σελόντα.

Πηγές που παρακολουθούν από πολύ κοντά την υπόθεση αναφέρουν πως τράπεζες και σύμβουλοι πώλησης περιμένουν μέχρι και τις αρχές της επόμενης εβδομάδας κάποιες διευκρινήσεις από την Amerra και την Diorasis, προκειμένου να λάβουν τις οριστικές αποφάσεις τους. «Είναι ζήτημα ημερών και δεν αποκλείεται –εκτός συγκλονιστικού απροόπτου-μέχρι το τέλος της ερχόμενης εβδομάδας να έχουμε τον νικητή», σημειώνουν χαρακτηριστικά.

Οι ίδιες πηγές επισημαίνουν πως οι προτάσεις που κατέθεσαν οι δυο διεκδικητές είναι πολύ «δυνατές» και ικανοποιούν τις επιδιώξεις των τραπεζών, οι οποίες θέλουν να μεγιστοποιήσουν το όφελός τους και να πάρουν πίσω όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα απ’ όσα διέθεσαν για την ανασυγκρότηση των δυο ομίλων στο διάστημα που είχαν τον έλεγχό τους.

Καθοριστικό ρόλο στην τελική απόφαση όπως όλα δείχνουν θα παίξει η ρύθμιση των δανείων που βαραίνουν τον Νηρέα και τη Σελόντα, τα οποία υπερβαίνουν τα 300 εκατ. ευρώ. Κάποιες τράπεζες, μάλιστα φέρεται να αντιδρούν έντονα στο ενδεχόμενο δραστικής μείωσης του, καθώς δεν έχουν λάβει σχετική πρόβλεψη στον ισολογισμό του και προκρίνουν μια πιο ήπια αντιμετώπιση του ζητήματος.

Η «επέμβαση» των τραπεζών για τη διάσωση των δυο εταιρειών ήταν καταλυτική. Απέκτησαν τον έλεγχο από τους πρώην ιδιοκτήτες, μετοχοποιώντας τα δάνεια που είχαν χορηγήσει… Χωρίς αυτές όπως επισημαίνουν στελέχη του χώρου, οι υπερδυνάμεις της μεσογειακής ιχθυοκαλλιέργειας θα είχαν καταρρεύσει σαν «χάρτινος πύργος» από το βάρος των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζαν.

Η ανάθεση της ευθύνης σε έμπειρους μάνατζερ και ειδικότερα στον Μιχάλη Παναγή και στον Αντώνη Χαχλάκη, οι οποίοι ανέλαβαν την Σελόντα και τον Νηρέα αντίστοιχα απέδωσε καρπούς.

Οι δυο εταιρείες κατάφεραν να ανακτήσουν το χαμένο έδαφος και να επουλώσουν σε μεγάλο βαθμό τις πληγές τους, χάρη στην αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου και στη υιοθέτηση μιας νέας εμπορικής πολιτικής, η οποία εστίασε στην τροφοδοσία των μεγάλων retailers του εξωτερικού. Μια στρατηγική που οδήγησε σε σημαντικές εξοικονομήσεις και βελτίωσε άρδην του δείκτες παραγωγής.

Η προσπάθεια αυτή, εκτιμάται πως πρέπει να συνεχισθεί με ακόμη μεγαλύτερη ένταση από τους νέους ιδιοκτήτες, οι οποίοι έχουν να αντιμετωπίσουν και μια σειρά από σημαντικές προκλήσεις.

Οι προκλήσεις

Η πρώτη σχετίζεται με την πίεση που δέχονται φέτος οι τιμές σε τσιπούρα και λαβράκι, οι οποίες συνεισφέρουν τα περισσότερα έσοδα. Ειδικά, η τιμή στο λαβράκι υπολογίζεται πως είναι μειωμένη κατά 0,20 με 0,30 ευρώ το κιλό.

Η δεύτερη αφορά στην επικίνδυνη άνοδο των Τούρκων ιχθυοκαλλιεργητών, οι οποίοι κινούνται πολύ επιθετικά και σταδιακά κατακτούν ολοένα και περισσότερες αγορές.

Οι Τούρκοι εκμεταλλεύθηκαν την αδυναμία των Ελλήνων να επενδύσουν στην ανάπτυξή τους, καταφέρνοντας μέσα και από κρατικές επιδοτήσεις «να πάρουν κεφάλι» και να προσπεράσουν τους άλλοτε αδιαμφισβήτητους ηγέτες του κλάδου.

Οι επιδοτήσεις επιτρέπουν στους Τούρκους Ιχθυοκαλλιεργητές να διαθέτουν το προϊόν τους σε πολύ χαμηλότερες τιμές. Μάλιστα, σε ορισμένες αγορές η διαφορά μπορεί να πλησιάσει και το 1 ευρώ το κιλό γεγονός που δημιουργεί συνθήκες άνισου ανταγωνισμού έναντι των Ευρωπαίων παραγωγών. Μέσα σε διάστημα δέκα χρόνων, η Τουρκία σχεδόν τριπλασίασε την παραγωγή της ξεπερνώντας κατά πολύ τους 100.000 τόνους και πλέον αντιπροσωπεύει το 41% του όγκου παραγωγής σε διεθνές επίπεδο!

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, το 2017 εκτιμάται ότι η παραγωγή τσιπούρας και λαβρακιού στην Τουρκία ανήλθε σε περίπου 140.000 τόνους παρουσιάζοντας όταν η αντίστοιχη παραγωγή στην Ελλάδα, υπερέβη με δυσκολία τους 110.000 τόνους ενώ και φέτος εκτιμάται ότι θα αυξηθεί και άλλο κατά περίπου 15%.

Η συνένωση του Νηρέα και της Σελόντα θα «γεννήσει» έναν πραγματικό-κολοσσό, ικανό να πρωταγωνιστήσει στη μεσογειακή ιχθυοκαλλιέργεια και να ανακτήσει την πρωτοκαθεδρία για την Ελλάδα. Με άλλα λόγια θα προκύψει ένας «εθνικός πρωταθλητής» με παγκόσμια εμβέλεια που θα διαθέτει 80 μονάδες πάχυνσης, πωλήσεις άνω των 350 εκατ. ευρώ και πάνω από 2.000 εργαζόμενους.

«Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο»

Για όλους αυτούς τους λόγους, παράγοντες της αγοράς επισημαίνουν την ανάγκη οι τράπεζες να καταλήξουν το συντομότερο δυνατό σε μια απόφαση που θα οδηγήσει σε ένα σχήμα με ισχυρή και υγιή χρηματο-οικονομική θέση που θα μπορεί να σταθεί από μόνο του στις διεθνείς αγορές.

Οι ίδιοι αναφέρουν ότι αβεβαιότητα δεν είναι προς το συμφέρον κανενός και τονίζουν ότι όσο πιο γρήγορα καταλήξει η διαδικασία τόσο το καλύτερο για το μέλλον των δυο εταιρειών.

Το ενδιαφέρον για τον διαγωνισμό πώλησης είναι μεγάλο καθώς ξεπερνάει τα στενά όρια του κλάδου. Νηρέας και Σελόντα αποτελούν βασικό πυλώνα της ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας, η οποία συνεισφέρει πολλά στην εθνική οικονομία χάρη στην έντονη εξωστρέφεια του.

Σύμφωνα με μελέτη του Συνδέσμου Ελληνικών Θαλλασοκαλλιεργειών (ΣΕΘ), το 2016 περίπου το 78% της παραγωγής εξήχθη κατά κύριο λόγο σε χώρες της Ευρώπης (με κυριότερες αγορές την Ιταλία, Ισπανία και Γαλλία).

Σημαντική είναι η συμβολή του κλάδου και στην απασχόληση. Υπολογίζεται ότι άμεσα και έμμεσα απασχολεί περίπου 12.000 εργαζόμενους διαφόρων ειδικοτήτων (επιστημονικό, τεχνικό και εργατικό προσωπικό), κυρίως σε απομακρυσμένες περιοχές της Ελληνικής επικράτειας, κυρίως νησιωτικές.