Εκπομπές πρωινές πολύ, λιγότερο, μεσημεριανές, μεταμεσονύκτιες και γενικώς ότι ώρα κι αν παίζουν στην όποια ζώνη της ιδιωτικής τηλεόρασης, περιοδικά και διαδίκτυο, βρήκαν πάλι θέμα σχολιασμού, κραξίματος, ουρλιαχτού και αντιπαράθεσης: Ένα κοστούμι της Κορινθίου στο «Γοργόνες και Μάγκες», που θεωρήθηκε πολύ αποκαλυπτικό, έως προκλητικά τολμηρό!

Πριν λίγες μέρες ασχολούταν και πάλι όλοι οι παραπάνω των μέσων, με μια φωτογράφιση της Μαρίας που έδειχνε τα ωραιότατα οπίσθια της! Μελάνια χύθηκαν, δέντρα στον Αμαζόνιο κόπηκαν για να γίνουν σελίδες, εργατοώρες σπαταλήθηκαν, για να αναλυθούν, με ενδελεχή και γλαφυρό τρόπο, είναι αλήθεια, οι χάρες γυμνές ή σχεδόν της ωραίας Μαρίας! Και ξαφνικά περίσσεψε η υποκρισία πάνω σε ένα γυναικείο σώμα, που μετριόταν, ζυγιζόταν, λεκτικά ψηλαφιζόταν!

Με λαγνεία αχόρταγη τα πλάνα παιζόταν ξανά και ξανά, με ζουμάρισμα στο στήθος της ηθοποιού, για να δούμε τι φαίνεται και πόσο απ το γυναικείο της σώμα! Και μετά σαλιάρικα και γλοιωδώς, με τα πλάνα σε αργή κίνηση, η πουριτανική κατακραυγή: είναι διάφανο το κοστούμι της και αμάν, φαίνεται η σάρκα! Κοκκίνισαν όλες οι γυμνικές επίσης, παρουσιάστριες με τα μίνι – ζώνες και τα ντεκολτέ σχεδόν τόπλες, που μόνο αστεράκια δε κόλησαν πάνω τους τάχα από συστολή! Κατά τα άλλα μας τάραξε η Μαρία…

Έργο του Δαλιανίδη και όχι του Ευριπίδη

Η Μαρία Κορινθίου είναι μια αναμφισβήτητα ωραία γυναίκα και ως τέτοια φαντάζει παράξενο που έχει αίσθηση και ρυθμό και «τσαλακώνεται» στην κωμωδία, βάζοντας στην άκρη την ομορφιά της για να τονίσει την αστειότητα των καταστάσεων και των ανθρώπινων σχέσεων.

Έχει άνεση, νεύρο, δύναμη και χιούμορ στους κωμικούς ρόλους, μια βραχνή φωνή πολύ χαρακτηριστική και ευχάριστη, ενώ το χάρισμα να κάνει συνένοχο της το θεατή σε όποια δράση στη σκηνή της χαρίζει μια θεατρικότητα πολύ πιο εντυπωσιακή απ ότι στις κινηματογραφικές της ή στις τηλεοπτικές της εργασίες.

Και αντί να σταθούμε σ όλα αυτά, τηλεοπτικά αναλύουμε το αν φέγγισε το κοστούμι της και πόσες χάντρες έπρεπε να κολλήσει στον κάθε μαστό για να μην συγχιστεί ο Φραγκολιάς ή ο Λιάγκας! Ένα κοστούμι για ένα θεατρικό έργο, που δεν αποτέλεσε προσωπική πρόταση της γυναίκας για κάποια βραδινή εμφάνιση της, αλλά επιλέχθηκε από σκηνοθέτη -από τον πανέξυπνο και μετρημένο κύριο Βάλαρη, επι του προκειμένου!- και σχεδιάστηκε από ενδυματολόγο!

Όλη αυτή η γυμνασιακή προαυλική κατακραυγή και η καψιμίστικη κάψα για λεπτομέρειες δεν αποσκοπούσε σε τίποτα άλλο από το πουληθεί λίγη γυμνή γυναίκεια σάρκα παραπάνω σε ώρες που επιτρέπεται η τηλεθέαση για όλη την οικογένεια! Το κοστούμι της Μαρίας, κρίθηκε και συγκρίθηκε με εκείνο της Καραγιάννη στο ίδιο έργο, στην κινηματογραφική του εκδοχή. Μόνο που τότε, λίγο μετα τα μέσα του περασμένου αιώνα, η κοινωνία έμοιαζε πολύ πιο ανοιχτή σε μια εμφάνιση τολμηρή από ότι σήμερα, δεκαετίες μετά την σεξουαλική επανάσταση και την απενοχοποίηση του γυμνού!

Και στο κάτω κάτω η Κορινθίου εμφανίστηκε με αυτό το κοστούμι σε μια θεατρική παράσταση έργου του Δαλινίδη και όχι ως Ιοκάστη, Ηλέκτρα ή Αντιγόνη στην Επίδαυρο! Σιγά μη κοκκινήσετε, ρε παιδιά κιόλας!

…και το body shaming

Και μέσα σ όλο αυτό το ομαδικό, υποκριτικό σοκάρισμα, δήθεν, προστέθηκε και το μονίμως μισογυνικό μέτρημα με όρους γυναίκας – εξώφυλλο! «Είναι βαρύ το στήθος της για τέτοια εμφάνιση», «ε, ναι δεν είναι η κορμάρα η Καραγιάννη και έχει κιλά για αυτό το ρούχο», «πιο στέκα γυναίκα θέλει αυτό»!

Όπου και καλά το ότι εθίγησαν τα χριστιανικά μας ήθη από μια θεατρική εμφάνιση, έρχεται και κολλάει με το απεχθές μέτρημα κιλών, διαστάσεων, ύψους! Μόνο στα δόντια που δεν τις κοιτάνε τις γυναίκες πια, όπως στις ζωοπανηγύρεις στο παρελθόν πριν τις αγορές τους! Και αν όλα αυτά συμβαίνουν στη Μαρία Κορινθίου που είναι και γυναικάρα, λεπτή με καμπύλες τύπου «η Μεσόγειος φλέγεται», ας σκεφτούμε τι συμβαίνει σε όλες όσες δεν της μοιάζουν, στην καθημερινότητα τους!

Επιθετικότητα, νεοπουριτανισμός, υποκριτικός νέο – συντηρητισμός, υποχώρηση των αντιλήψεων για την ελευθερία του άλλου, θυμός ορμητικός και η αντίληψη της παντογνωσίας και την ανωτερότητας ημών έναντι των άλλων…