Τα πλήθη την επευφημούν άμα τη εμφανίσει, οι γειτονιές αντιλαλούν απ΄ τις ζητωκραυγές, τα καφενεία σείονται απ΄τα χειροκροτήματα, ο κόσμος κάνει στην άκρη να περάσει και τ΄ αυτοκίνητα την βλέπουν και φρενάρουνε -και σταματούν τα τραμ που έλεγε και το παλιό τραγουδάκι – κι αν πεις και για τα social, εκεί πια το grand succès!

Μέτρα καρδούλες και βγάζε ψήφους. Διότι ο λαός εμίλησε: Νάτη! Νάτη! η πρωθυπουργός! σου λέει. Μόνο στη Βουλή κάποιοι κακοήθεις δεν την αφήνουν την Ζωή σε ησυχία αλλά θα τους δείξει αυτή. Πλανητάρχης θα γίνει στη θέση του πλανητάρχη και θα σκάσετε όλοι από τη ζήλια σας! Και μην πείτε μετά, ότι δεν μας προειδοποίησε… Αφού το λέει καθαρά η γυναίκα: Προετοιμάζομαι για να γίνω πρωθυπουργός. Τι άλλο θέλετε, δηλαδή; Υπό την προϋπόθεση βεβαίως, να θυμίσω, ότι θα κρατά σταθερά έγκλειστο τον Τσίπρα στο λαγούμι και θα έχει βάλει τον Μητσοτάκη φυλακή! Ευκολάκι.

1

Υπόσχεση ή απειλή όμως, όπως θέλει ας το πάρει ο καθένας, νίπτω τας χείρας μου. Διότι κι εγώ προετοιμάζομαι για το show της Victoria’s Secret και κάνω πρόβες νυχθημερόν αλλά μόνο με AI βλέπω και για τις δυο μας κάποια πιθανότητα επιτυχίας… (« Στον καθρέφτη σου κοιτιέσαι κι από μόνη σου αγαπιέσαι…», που τραγουδούσε ο λαϊκός βάρδος το πάλαι για κάποια νάρκισσο αγαπημένη αλλά ονόματα δεν λέμε, συσχετισμούς δεν κάνουμε και υπολείψεις δεν θίγουμε…)

Εν τω μεταξύ, πώς στην όλη συζήτηση ανακατεύθηκαν και κάτι ζαρζαβάτια, καρότα για την ακρίβεια, που είναι και τρυφερά στην εποχή τους και ποια η σχέση τους με τον βουλευτή του κόμματος «Ζωή ΑΕ», κ. Μπιμπίλα, είναι ένα ζήτημα προς διερεύνηση. Όπως μαθαίνω όμως, το έχουν αναλάβει οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας, πράγμα κατανοητόν καθ΄ όσον το υψηλό επίπεδο της πολιτικής μας ζωής δεν επιτρέπει παρεκκλίσεις. Κάντε focus πάντως, σε μια μελλοντική δυστοπία να έχουμε Ζωή για πρωθυπουργό και Μπιμπίλα για υπουργό Οικονομικών! Όχι η δραχμή δεν μας σώζει, όλες οι τράπεζες του κόσμου να πέσουν απάνω μας, το φούντο το έχουμε εξασφαλισμένο.

Στο ίδιο …υψηλό επίπεδο παραμένοντας πάντως, της ακροδεξιάς αυτή τη φορά, μεγάλος ο καημός κι η αγωνία στο πανελλήνιο από την σύγκρουση των δύο ογκολίθων της πολιτικής, Βελόπουλου-Λατινοπούλου. Τι να σας πω …στενοχώρια… Διότι, όταν τα νουμεράκια πέφτουν, εκεί το δράμα γίνεται οχετός και το ξεκατίνιασμα πρωτόκολλο ασφαλείας. Αντιθέτως στην απέναντι πλευρά, κοσμιότις. Όπου αλληλοβρίζονται μεν -Φάμελλος και Τσακαλώτος πλέον το δίδυμο- πλην όμως, όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουν πλέον, οι μεν στα τάρταρα κι οι άλλοι να μην τους πιάνουν καν οι μετρήσεις. Πόση περηφάνεια και προκατάληψη μπορεί ν΄ αντέξουν πια.

Αλλά τα δικά μας δεν είναι τίποτε, στην Αμερική ζουν την απόβαση των εξωγήινων και δεν το ξέρουν. Διότι ένας ηλικιωμένος κύριος, μεταλλαγμένος αρειανός κοκκινομούρης με πορτοκαλί μαλλί, που τους έχει κατσικωθεί, τι είναι δηλαδή; «Άστα τα μαλλάκια σου ανακατωμένα, άστα ν’ ανεμίζουνε στην τρελή νοτιά…», μου λένε όμως, ότι τραγουδά εσχάτως ο εν λόγω, σαν τις γιαγιάδες μας, που στροβιλίζονταν ανέμελα βαλσάροντας το ΄50, ως εκ τούτου, ο επίσης παρελθόντων ετών πρόεδρος τείνει να ανεβεί στην εκτίμησή μου. Γιατί ποια γυναίκα θέλει να κάνει οικονομία στο ντους; Ούτω πως και ο πρόεδρος έπιασε το σφυγμό τους. Άσε το νερό να τρέχει… να τρέχει… όσο θέλει, σου λέει. Στο κάτω – κάτω κι αυτός έχει ανάγκες καλλωπισμού ως εκ τούτου «make America’s showers great again», σου λέει αδυνατώντας πλήρως φυσικά, να αντιληφθεί την γελοιότητα του πράγματος.

Ομοία η γελοιότητα της υπόθεσης Λάνθιμου με τον χολιασμένο σκηνοθέτη να επιστρατεύει νομικά μέσα, ζητώντας και τα ρέστα που δεν του έδωσαν την Ακρόπολη να την κάνει χολιγουντιανό ντεκόρ. Κι όχι τίποτε άλλο, να τρέμουμε, μήπως εμφανιστεί και κανένας Περικλής εκεί επάνω και κανένας Σωκράτης ως κομπάρσοι… Λυπηρό και απογοητευτικό το όλον.

Από την άλλη η έκπτωση του Καλλιμάρμαρου καλά κρατεί. Αρχαίο στάδιο ήταν βρε παιδιά, πώς το καταντήσαμε μπουζοκομάγαζο, με ξεπερνάει. Όλοι οι αστέρες της πίστας εκεί. Δώσε και σε μένα μπάρμπα. Χάθηκαν τα σύγχρονα στάδια να βγάλουν τον νταλκά τους οι μερακλήδες, να παίξουν και τα τέλια, να χορέψουν και τα τσιφτετέλια, διότι όλα στη ζωή είναι, που λέει ο λόγος, πλην και λίγος σεβασμός δεν βλάπτει. Λέω εγώ τώρα. Πώς το έλεγε κι ο ποιητής; «Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες / Ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο/ Τώρα πετάνε αποτσίγαρα οι τουρίστες / Και το καινούργιο παν να δουν διυλιστήριο …». Αυτό.

Διαβάστε επίσης

Συνεταιριστική Ηπείρου: Ποια είναι η τραπεζική «νύφη» που βρήκε ο εφοπλιστής Νομικός

Χιονάτη: Η χρυσή ιστορία πίσω από την πιο αποτυχημένη live action ταινία που «πληγώνει» τη Disney

Star Bulk: Ένας χρόνος μετά το deal με την Eagle Bulk – Πώς θεμελιώνει την κυριαρχία τoυ ο κολοσσός του Πέτρου Παππά