F1 χωρίς προσπεράσματα: Φταίει η Σουζούκα ή τα λάστιχα;

Βλέποντας τις δυο McLaren να ακολουθούν κατά πόδας το Φερστάπεν, στο Ιαπωνικό Grand Prix χωρίς να μπορούν να διεκδικήσουν την πρώτη θέση εύλογα γεννάται το ερώτημα γιατί δεν προσπάθησαν να τον προσπεράσουν μέσα από αλλαγή στρατηγικής.

Αν έβαζαν πρώτο το Νόρις στα πιτ ο Φερστάπεν θα αναγκάζονταν να μπει στον επόμενο γύρο για να καλύψει το “undercut” και έτσι ο Πιάστρι θα μπορούσε με ελεύθερο πεδίο μπροστά του να αξιοποιήσει στο μέγιστο την ταχύτητα της McLaren. Αν ο Νόρις δεν προλάβαινε να περάσει, ο Πιάστρι θα είχε τη δική του ευκαιρία να βρεθεί επικεφαλής, ειδικά αν τον βοηθούσε μια εμφάνιση του αυτοκινήτου ασφαλείας.

Αντ’ αυτού στη McLaren προτίμησαν να βάλουν πρώτο το Πιάστρι, προκαλώντας την άμεση αντίδραση του Φερστάπεν στον επόμενο γύρο και αντί ν’ αφήσουν έξω το Νόρις να πάει όσο πιο γρήγορα μπορεί, τον περιόρισαν πίσω από το Φερστάπεν βάζοντάς τον την ίδια στιγμή στα πιτ. Προφανώς έτσι μηδένισαν το ρίσκο να βρεθεί πίσω από τον Πιάστρι. Εύλογα μπορεί να υποθέσει κανείς πως ο Νόρις θεωρεί κυριότερο αντίπαλο στη μάχη του τίτλου, τον Αυστραλό και όχι τον Ολλανδό. Υπάρχει όμως και δυο ακόμη σημαντικές παράμετροι:

1. Οι νέες γόμες της Pirelli

Ειδικά η C2 με την οποία εκκίνησαν οι 9 από τους 10 πρώτους (ο Χάμιλτον έβαλε C1) είναι φέτος πολύ πιο ανθεκτική και ταυτόχρονα πιο γρήγορη, πολύ κοντά στη C3 σε απόδοση. Τι σημαίνει αυτό; Ότι τα λάστιχα διατηρούν την απόδοσή τους, σταθερή για μεγαλύτερο διάστημα.

2. Η χάραξη της Σουζούκα

Πρόκειται για πίστα δοκιμών που δεν ευνοεί τα προσπεράσματα. Κάποτε περνούσαν στα φρένα στο σικέιν, αλλά τότε τα μονοθέσια ζύγιζαν 600kg και ήταν σημαντικά μικρότερα σε διαστάσεις. Στον φετινό αγώνα είδαμε δυο προσπεράσματα, ένα του Χάμιλτον στο Χάντζαρ και ένα του Γκασλί στον Αλόνσο. Οι αναλύσεις δείχνουν ότι απαιτείται διαφορά ρυθμού από 8 δέκατα ως ένα δευτερόλεπτο για να γίνει προσπέρασμα στα ίσα.

Χαρακτηριστικό του πόσο ψάχνονται ακόμη οι ομάδες και του πόσο απείχαν από τη βέλτιστη αξιοποίηση της δυναμικής των ελαστικών είναι ότι: Ο Αντονέλι με μέση γόμα έφτασε τους 31 γύρους, ενώ ο Χάμιλτον με τη σκληρή συμπλήρωσε μόλις 30. Προφανώς ένας εκ των δυο είχε μεγαλύτερα περιθώρια.

Επίσης οι υπόλοιποι 8 που άλλαξαν νωρίτερα τη μέση γόμα, δεν εξάντλησαν την δυναμική της. Τα ίδια λάστιχα θα έχουμε στο Μπαχρέιν, αλλά οι ψηλότερες θερμοκρασίες και η τραχύτητα του οδοστρώματος θα οδηγήσουν σε υψηλότερη φθορά. Στο Σακχίρ κυρίαρχο ρόλο παίζει η φθορά των πίσω ελαστικών στη φάση της επιτάχυνσης. Υπάρχουν 3 ζώνες DRS, έναντι μια της Σουζούκα και η πίστα έχει σημαντικό πλάτος οπότε μπορούν άνετα τα μονοθέσια να σταθούν το ένα δίπλα στο άλλο.

Όπως έγινε στην Κίνα σε αντίθεση με Αυστραλία και Ιαπωνία, η πίστα στο Σακχίρ ευνοεί τα προσπεράσματα, οπότε αυτή την Κυριακή των Βαΐων (απευθείας 18:00, ΑΝΤ1, ΑΝΤ1+) το σκηνικό θα είναι τελείως διαφορετικό.

 

Διαβάστε επίσης 

Volvo Car Hellas: Χρυσός Χορηγός του Delphi Economic Forum Χ

Οδηγούμε τo Honda HR-V

Αγορά αυτοκινήτου, Μάρτιος: Best seller το Citroen C3