Οι αντιδράσεις στην δασμολογική θύελλα του Τραμπ με εντυπωσιάζουν – με την δήθεν έκπληξή τους, με τις δήθεν επείγουσες αναλύσεις ως προς τις επιπτώσεις τους, με τις δήθεν βαρυσήμαντες ανακοινώσεις για το σκοτεινό μέλλον που έρχεται. Και εντυπωσιάζουν διότι θέλουν να δώσουν την εντύπωση ότι τώρα ανακάλυψαν το φανερό, ενώ σαφέστατα ισχύει η θυμοσοφία «Ο κόσμος το ‘χει τούμπανο κι εσείς κρυφό καμάρι».

Θέλουν δηλαδή, οι πολυμαθείς αναλυτές των ισολογισμών, οι διορατικοί διευθύνοντες σύμβουλοι των εταιρειών, οι ευαίσθητοι στους προβληματισμούς της κοινωνίας πολιτικοί να πείσουν ότι δεν είχαν προβλέψει τα όσα τώρα εξελίσσονται, δεν γνώριζαν, την είδαν, δεν άκουσαν.  Θέλουν να μας πείσουν πως «είναι» σαν τους τρεις σοφούς πίθηκους: «ηθικοί» — κατά την Ιαπωνική λαϊκή κουλτούρα (Κομφουκιανή η Ζεν Βουδιστική) ,  διότι αγνοώντας το κακό δεν το αναπαράγουν.

Εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, είναι τα άρθρα που γράφτηκαν προειδοποιώντας για την θύελλα Τραμπ και τις επιπτώσεις της στην οικονομία και την κοινωνία.  Αυτή η στήλη έχει δημοσιεύσει τουλάχιστον δέκα—αρχίζοντας από το καλοκαίρι του 2024,  ένα μάλιστα με τον τίτλο «Η ιστορία μας διδάσκει πως θα τρέξει αίμα». Σύμφωνα με τις μετρήσεις του mononews είχαν χαμηλή αναγνωσιμότητα! Σήμερα, όλοι ασχολούνται με τον Τραμπ, τα χρηματιστήρια και (όσοι δεν έχουν τα μάτια καρφωμένα στο «ταμπλό») την γεωπολιτική.  Όλοι διαβάζουν. Μόνο που τώρα είναι πολύ αργά.

Η επανάσταση έγινε και θα κάνει τον κύκλο της.

Αδιαφορία και συνενοχή δηλώνουν όσοι σήμερα διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους με τον Τραμπ. Δεν τους αρμόζει η απόδοση ως κίνητρο η Κομφουκιανή απεικόνιση των τριών πιθήκων, στην ουσία τους αντιπροσωπεύει η λιγότερο γνωστή παράσταση του τέταρτου πίθηκου –που έχει τα χέρια σταυρωμένα, δηλώντας πως «δεν πράττει». Ίσως ακόμη περισσότερο μία άλλη εκδοχή όπου ο τέταρτος πίθηκος έχει τα χέρια του στα γεννητικά του όργανα.

Γιογιό έχουν γίνει τα ανά τον κόσμο χρηματιστήρια— οπότε εύλογα προκύπτει το ερώτημα σχετικά με την ανθεκτικότητα τους, ερώτημα για το πόσο στέρεη είναι η βάση της οικονομίας; Αν εξακολουθούν να υπάρχουν  αμφιβολίες για το λαθεμένο δρόμο που έχει πάρει ο καπιταλισμός του 21^ου αιώνα, τότε σωτηρία δεν διαβλέπεται. Δισεκατομμύρια πολίτες κρέμονται από τα καπρίτσια ενός μόνο ανθρώπου—την τρέλα του, την μνησικακία του, την ιδεοληψία του.

Αυτό είναι το σύστημα που όλοι μαζί φτιάξαμε. Τι κι αν ο Τραμπ σέρβιρε στην Κίνα την παγκόσμια κυριαρχία πάνω σε χρυσό πιάτο; Τι κι αν ο Τραμπ έριξε την ακέφαλη Ευρώπη στα βράχια; Τι κι αν ο Τραμπ τίναξε στον αέρα το παγκόσμιο σύστημα διακυβέρνησης; Θα το γράψω για πολλοστή φορά: Βολικά ξεχάσαμε την ιστορία της δημοκρατίας, ακόμη πιο βολικά εθελοτυφλήσαμε στην φράση του Benjamin Franklin, που απάντησε στην ερώτηση για το ποιο είναι το καλύτερο πολίτευμα λέγοντας «Η Δημοκρατία, αν ξέρετε να την κρατήσετε».

Μια τελευταία ερώτηση: πρέπει να πιστέψουμε πως κανένας, μα κανένας, στο περιβάλλον του Τραμπ δεν είχε προείδη τι θα συνέβαινε; Ερώτημα κάνω, συνωμοσιολόγος δεν είμαι.

Και μία τελευταία διευκρίνηση: αν  κάποιος θεωρήσει πως ορισμένες φράσεις από την στήλη αυτή αρμόζουν και στην ελληνική αντιπολίτευση, ευθύνη δεν φέρω. Το κακό είναι στα μάτια αυτού που το βλέπει.