Πολιτισμός

Αλίκη Παληού: Με τη Βιλελμίνα φον Μπλούμενταλ στη Βιέννη

Η δυναμική εφοπλίστρια ανιχνεύει τους κόκκους της ύπαρξης

Κατερίνα Δαφέρμου

15.03.2025 | 00:01 Τελευταία ενημέρωση:12:01 πμ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Γουιλελμίνα φον Μπλούμενταλ: «Έρχεσαι ψάχνοντας» στην Ύδρα

Η Αλίκη Παληού σε -όχι και τόσο- άγνωστα νερά. Μακριά από τη θάλασσα πάντως και τη ναυτιλία του πατέρα της, Συμεών Παληού. Βυθίζεται στα μυστήρια της Τέχνης. Η εξαιρετική γκαλερίστα Βιλελμίνα φον Μπλούμενταλ (Wilhelmina Von Blumenthal), ιδιαίτερα συνδεδεμένη με τα ελληνικά καλλιτεχνικά πράγματα, παρουσιάζει με την ομώνυμη γκαλερί της, Wilhelmina’s, την Αλίκη Παληού στην πρώτη της ατομική έκθεση.

Η Τέχνη ως καθημερινότητα

Προτού χαρεί ο οποιοσδήποτε φιλότεχνος και συλλέκτης, η έκθεση Blue Light πραγματοποιείται στο Helmut Grill & Guests στην καρδιά της Βιέννης. Πρόκειται για pop up (προσωρινό εκθεσιακό) χώρο που μοιράζεται τις αξίες της Βιλελμίνας. Ότι η τέχνη δεν αρκεί (μόνο ή απλώς) να παρουσιάζεται στυλιζαρισμένη σε επίσημους χώρους, αλλά να εισχωρεί μέσα σε πιο συμβατικούς χώρους, να συζητιέται ως καθημερινό βίωμα.

Η Βιλελμίνα στοχεύει να συγκεντρώσει τους φίλους της τέχνης γύρω από την ατομική έκθεση της Αλίκης Παληού που ανοίγει τη βεντάλια του πολύπτυχου και πολυσυζητημένου σύγχρονου κοινωνικού φαινομένου: Πώς ο ηλεκτρονικός κόσμος εμφιλοχωρεί στη φυσική πραγματικότητα αλλοτριώνοντάς την.

Το Μπλε φως (ελεύθερη μετάφραση του εκθεσιακού τίτλου στα ελληνικά), παραπέμπει βέβαια όχι μόνο στο μπλε φαινόμενο αλλά και στην οικογενειακή ιστορία της δημιουργού που αναδύεται μέσα από τη θάλασσα (η ίδια τώρα τρέχει την Performance Shipping).

Ενδόμυχες εξιστορήσεις

Διόλου παράξενο ότι η Αλίκη Παληού εκφράζει το ανείπωτο, τη συνείδησή της. Εικόνες από τη φύση ανακύπτουν περίπου με πηγαίο αυτοματισμό. Όπως σημειώνει η Βιλελμίνα φον Μπλούμενταλ, η Αλίκη Παληού «παρατηρεί σχολαστικά και εξιστορεί ποιητικά ενδόμυχες, ανθρώπινες στιγμές και καθημερινές αφηγήσεις εξερευνώντας ταυτόχρονα τη διάχυτη επιρροή της φύσης».

Περιηγείται στα αστικά πάρκα με τις φίνες, κρυφές γωνιές τους και άλλοτε απλώνει το βλέμμα της σε ορεινά και θαλάσσια τοπία πέρα από την πόλη. Ο φυσικός κόσμος επιβάλλεται, εμποτίζει το έργο της. Χαρακτηριστικό παραμένει το μοτίβο της μεταμορφωτικής αλληλεπίδρασης ανάμεσα στη δράση του ανθρώπου και το φυσικό στοιχείο -πάλλεται στις συνθέσεις της.

Έρεβος

Ο κόσμος αυτός ο εσωτερικός της όπως συνυφαίνεται με το φυσικό, εξωτερικό κόσμο των αισθήσεων, δημιουργεί ένα αίσθημα απόκοσμο, όμορφο και ενίοτε «αναστατωτικό». Η Αλίκη Παληού ζωντανεύει φιγούρες να φωτίζονται από αυτό το γνώριμο, το εθιστικό μπλε φως που εκπέμπουν οι οθόνες στις οποίες ο σύγχρονος κόσμος παραμένει προσκολλημένος σχεδόν όλο το εικοσιτετράωρο.

Φαίνεται ανησυχητικά σαν να μην υπάρχει φως της ημέρας σε αυτά τα ερεβώδη πορτρέτα, σαν να έχει ήδη σκοτωθεί. Διακρίνεται μόνο η ισοπεδωτική λάμψη της οθόνης πάνω στα λεπτά ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Ισοπεδώνει, εκμαυλίζει όλα τα πρόσωπα καθιστώντας τα ολόιδια ή απρόσωπα ή παραδόξως υπερτονισμένα υπογραμμίζοντας φοβερά πόσο αποξενώθηκε ο άνθρωπος από τον έξω κόσμο.

Και παλμός ζωντάνιας

Σε αντίστιξη, η Παληού αναπαριστά επίσης μια άποψη της φυσικής ζωής. Αγνά, ακατέργαστα τοπία με αδρές πινελιές, αποτυπώνονται με ρομαντισμό και αποπνέουν υγεία, έναν παλμό ζωντάνιας.

Αποτελούν νοσταλγική δήλωση για την αξιοσημείωτη ικανότητα της φύσης να αυτοθεραπεύεται αλλά και να παρέχει αιώνιο καταφύγιο από τις αδυσώπητες πιέσεις της σύγχρονης ύπαρξης.

Η ουρά κουνά το σκύλο

Η Βιλελμίνα φον Μπλούμενταλ κοντεύει να δημιουργήσει πρωτοπορία στην ελληνική καλλιτεχνική πραγματικότητα. Και οπωσδήποτε επιδρά ως μαικήνας (σε μικρή κλίμακα) της σύγχρονης ελληνικής τέχνης.

Γεννήθηκε στο Κεντ της Αγγλίας από Ισπανίδα μητέρα και πατέρα με επιμειξία αγγλικής και γερμανικής καταγωγής. «It’s a bit of a hodge podge», είχε ομολογήσει πέρσι στην υπογράφουσα η Βιλελμίνα με τα εκλεπτυσμένα Αγγλικά της.

Μεγάλωσε όμως στο Λουξεμβούργο όπου και αναδείχθηκε ως επιμελήτρια στην απαιτητική αυτή χώρα των συλλεκτών. Βρέθηκε ανάμεσα σε επιφανή ονόματα της διεθνούς τέχνης ενώ σπούδασε στο περίφημο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, στην Αγγλία. Ακολούθησε το μεταπτυχιακό της στο Ινστιτούτο Warburg στο Λονδίνο.

Πριν περίπου τρία χρόνια ταξίδεψε στην Ύδρα και τη λάτρεψε. Ίδρυσε τότε την γκαλερί της Wilhelmina’s Art Gallery (WAG’s) το 2023 και την επόμενη χρονιά παρουσίασε την πρώτη μεγάλη, ομαδική έκθεση με τίτλο Μαγικός Καθρέφτης (Magic Mirror).

Άλλωστε το WAG’s (το ακρωνύμιο της γκαλερί), όπως είχε εξηγήσει, παραπέμπει στην αγγλική φράση the tail wagging the dog, δηλαδή η ουρά που κουνάει το σκύλο: Κάτι μικρό (όπως η σκυλίσια ουρά) και ανεπαίσθητο με πολλαπλάσια του μεγέθους του επιρροή. Κάπως έτσι φαίνεται να λειτουργεί και η ίδια στο χώρο της τέχνης.

Πληροφορίες