Χλόη Ακριθάκη – Η χαρά μιας συνάντησης, που γίνεται έργο τέχνης

«Είναι μια προσωπική προσέγγιση, μια επίσκεψη σε έναν φίλο. Πίνουμε καφέ, τσάι, μερικές φορές μια μπύρα και μιλάμε για τέχνη, για το πώς είναι να είσαι καλλιτέχνης σήμερα, ειδικά στην Ελλάδα»… Πρόκειται για τις «Συναντήσεις» της Χλόης Ακριθάκη.

Συναντήσεις  της ίδιας με εικαστικούς καλλιτέχνες στα εργαστήριά τους αλλά και εκτός, πάντα όμως σε χώρους οικείους, όπου οι συζητήσεις γίνονται αβίαστα και οι εικόνες που καταγράφουν τη στιγμή είναι «σπάνιες, διαποτισμένες με τη φυσικότητα της φιλικής επικοινωνίας, την χαρά της δημιουργίας και την μεγαλοπρέπεια μιας μικρής, ασήμαντης, λεπτομέρειας», όπως σημειώνει η ιστορικός της τέχνης, μουσειολόγος Κατερίνα Κοσκινά που επιμελείται την έκθεση της Χλόης Ακριθάκη στο Μουσείο Μπενάκη/ Πειραιώς 138.

Καλλιτέχνις με κύριο μέσο της την φωτογραφία, η Ακριθάκη φωτογράφησε τον πατέρα της, ζωγράφο Αλέξη Ακριθάκη (1939-1994), στο στούντιο του το 1992 κι αυτή ήταν η πρώτη της φωτογράφηση καλλιτέχνη, την ώρα που δημιουργεί, νιώθοντας ελεύθερος και ξεχνώντας την ύπαρξη της κάμερας. Αυτή είναι, όμως, που «όρισε» και τον τρόπο και τη σχέση ανάμεσα σε αυτήν και άλλους καλλιτέχνες που θα φωτογράφιζε πολλά χρόνια αργότερα στην Αθήνα.

«Σε ορισμένες από τις φωτογραφίες μου, το περιβάλλον του στούντιο και οι λεπτομέρειες ή μεμονωμένα μέρη του σώματος γίνονται πορτραίτο», σημειώνει η ίδια. Και μερικές φορές συμβαίνει, ότι γνωρίζοντάς με καλά, σε κάποιο σημείο κορύφωσης της εμπιστοσύνης και του καθήκοντος, με  ξεχνούν. Τότε μπορώ να πετύχω ειλικρινή στιγμιότυπα, που τους δείχνουν να εστιάζουν στην καλλιτεχνική δημιουργία».

Ένα έργο εν εξελίξει

Όπως επισημαίνει η Κατερίνα Κοσκινά, οι συναντήσεις της Χλόης Ακριθάκη είναι «ένα έργο εν εξελίξει, που έχει να κάνει πρωτίστως με την αμοιβαία σχέση εμπιστοσύνης, αποδοχής και ελευθερίας μεταξύ δημιουργών, είναι η απόδοση, φωτογραφικά, του μοιράσματος, της ενέργειας, της περιρρέουσας ατμόσφαιρας και του αντικειμενικού περίγυρου της συνάντησης, με άλλα λόγια του παλμού της».

Γεννημένη στo Δυτικό Βερολίνο το 1969 από γονείς με έντονες προσωπικότητες, τον αντισυμβατικό Αλέξη Ακριθάκη και την κοσμοπολίτισσα Φώφη, μεγάλωσε ανάμεσα σε καλλιτέχνες,  σπούδασε φωτογραφία, ντιζάιν και νέα μέσα στο Βερολίνο πάντα, ζώντας παράλληλα όμως,  και στην Αθήνα. Στα έργα της, που περιλαμβάνονται στην έκθεση «η απαθανάτιση των καλλιτεχνών συναγωνίζεται σε σημασία αντικείμενα και αρχιτεκτονικά στοιχεία του χώρου, μια κίνηση, μια έκφραση, μια ανεξέλεγκτη φωτοσκίαση, μια λεπτομέρεια, μιαν απρόσμενη αλλαγή, γενικά πράγματα που θεωρούμε επουσιώδη ενώ συμβάλλουν στη διαμόρφωση ενός ευοίωνου κλίματος για τη δημιουργία ενός έργου τέχνης και στη θέρμη μιας φιλικής συνάντησης», όπως λέει η επιμελήτρια.

Ο σφυγμός της επικοινωνίας

Κατά την ίδια εξάλλου, το αποτέλεσμα δεν είναι κάποια  πορτραίτα καλλιτεχνών ή φωτογραφίες εργαστηρίων αλλά έργα που εξελίσσονται, καθώς η Ακριθάκη αποσκοπεί «στην απόδοση της συναισθηματικής, νοητικής, πρακτικής και χωρικής συνθήκης που βιώνουν οι καλλιτέχνες κατά την επεξεργασία και τη δημιουργία των έργων τους». Έτσι παρουσιάζονται  «ως μία επιλογή άλλων έργων, δικών της, διαφορετικών όσο και οι καλλιτέχνες και ο σφυγμός κάθε συνάντησης, και τόσο ποικίλων όσο τα έργα τους και οι λόγοι δημιουργίας τους».

Η Χλόη Ακριθάκη ζει και εργάζεται σήμερα στην Πράγα και την Αθήνα ενώ έργα της έχουν παρουσιαστεί σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Από το 2016 έχει αναλάβει τη διαχείριση και την ανάδειξη του έργου του πατέρα της, καθώς και το αρχείο της μητέρας της, μέσα από την διοργάνωση εκθέσεων και την δημιουργία εκδόσεων.

Info

Μουσείο Μπενάκη/ Πειραιώς 138, τηλ. 210 345 3111

Έκθεση: Χλόη Ακριθάκη «Συναντήσεις»

Διάρκεια: Από 6 Μαρτίου έως 27 Απριλίου

 

Διαβάστε επίσης:

Καταρρέει η πόλη του Αλέξανδρου – Ανοχύρωτη στην διείσδυση θαλασσινού νερού

Μια διαφορετική έκθεση: Η εικαστική ματιά για την σχέση του ανθρώπου με τα ζώα

Ο θησαυρός του Καρνάκ- Χρυσά αντικείμενα από το Λούξορ της Αιγύπτου ήρθαν στο φως