Σήμερα, η στήλη δεν θα ασχοληθεί τα μεγάλα πολιτικά θέματα (!), ή τις σημαντικές μακροοικονομικές εξελίξεις (!), αλλά με ένα μικρό τοπικό θέμα που πάντως είναι εξαιρετικά σημαντικό για τους πολίτες που το αντιμετωπίζουν – τοπικά.

 

Όποιος είδε στην τηλεόραση δύο εργαζόμενους στην οδοποιία να προσπαθούν να ρίξουν από ένα μεγάλο ύψος έναν τεράστιο βράχο που κουνιόταν στoν δρόμο Αράχοβας–Δελφών χρησιμοποιώντας ως μοχλό ένα σιδερένιο στειλιάρι, χωρίς καμία προφύλαξη, θα πρέπει (α) να τρόμαξε με τον κίνδυνο που υπήρχε, (β) να θαύμασε το κουράγιο των εργαζόμενων, (γ) να καταδίκασε την εκμετάλλευση που ενείχε η θέση του εργολάβου, (δ) να θαύμασε την ηλιθιότητα της περιφερειακής διοίκησης και, τέλος, (ε) να επιβεβαίωσε την, όπως πάντα, εκπληκτική αναποτελεσματικότητα του ελληνικού κράτους—σε κάθε επίπεδο.

 

Δεν ανήκω, παρά εξαιρετικά περιστασιακά, στους καθ’ όλα αγαπητούς θαμώνες της ορεινής Μυκόνου. Όπως όλοι οι πολίτες, όμως, κι αυτοί έχουν κάθε δικαίωμα να απαιτούν από το κράτος συνέπεια στην τήρηση της υποχρέωσης του παροχής δημόσιων αγαθών. Και το οδικό δίκτυο είναι ένα από αυτά τα υποχρεωτικά για το κράτος δημόσια αγαθά. Αν με την σημερινή κατάσταση χαλάσει ή όχι η διασκέδαση των επισκεπτών στον άξονα Αράχοβα-Δελφοί- Γαλαξίδι, όπως μερικοί σχολίασαν με ειρωνεία, δεν έχει καμία σχέση με την κρατική υποχρέωση και το δικαίωμα του πολίτη να απαιτεί την τήρηση της.

 

Ακόμη χειρότερη είναι η απόλυτη αβελτηρία της Διοίκησης της Περιφέρειας που κατά τεκμήριο θα πρέπει να είναι υπεύθυνη για το οδικό δίκτυο. Η ζημιά έγινε πριν από μήνες. Όπως κατά κανόνα, η επιδιόρθωση ήταν πρόχειρη. Αναπόφευκτα το πρόβλημα επανήλθε. Οι μεγάλοι και πραγματικά ζημιωμένοι της ιστορίας είναι οι επαγγελματίες της περιοχής που ορθά αναμένουν να κάνουν ένα σημαντικό τζίρο στις γιορτές και τώρα μένουν αμανάτι. Κυριολεκτικά…κρεμασμένοι στα κάγκελα. Έχουν κάθε δίκαιο να φωνάζουν και να διαμαρτύρονται.

 

Η διεθνής εικόνα, εξάλλου, δεν είναι και τόσο κολακευτική. Μία κατεξοχήν τουριστική περιοχή, με ξεχωριστή πολιτιστική κληρονομιά, εμφανίζεται ως απροσπέλαστη—κι αυτό για ένα πρόβλημα που εύκολα αντιμετωπίζεται με τα διαθέσιμα σύγχρονα μέσα: μελετημένες και στοχευμένες εκρήξεις για την αποκόλληση βράχων, μεγάλα φορτηγά για την μεταφορά τους, ειδικά υλικά που στεγνώνουν πολύ γρήγορα για την επιδιόρθωση του οδικού καταστρώματος, ικανός αριθμός εκπαιδευμένων εργατών και ικανών μηχανικών.

 

Αν η Περιφέρεια (που δείχνει αποκομμένη από την κοινωνία) δεν έχει την ικανότητα να εκτελέσει το έργο (τελευταία στιγμή, μάλιστα, δήλωσε ανίκανη) τότε θεωρητικά υπάρχουν δύο λύσεις. Η μία να αποζημιώσει τους επαγγελματίες τουλάχιστον με ποσό χονδρικά ίσο με αυτό που (ναι, δυστυχώς) επίσημα δήλωσαν ως τζίρο στην περίοδο ενός δεκαημέρου που καλύπτει Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά.
Η δεύτερη είναι να αναδειχθεί η ιδιωτική πρωτοβουλία. Μία γρήγορη εκτίμηση του κόστους ιδιωτικής εργολαβίας μπορεί να συγκριθεί με την απώλεια τζίρου και κερδών αν η ζημιά δεν αποκατασταθεί. Από και πέρα είναι θέμα απόφασης των τοπικών επαγγελματικών οργανώσεων και της τοπικής αυτοδιοίκησης να ασκήσουν αφόρητη πίεση στην Περιφέρεια να δεχτεί το προσωρινό κλάδεμα της αρμοδιότητας της, με τους πολίτες και τους επαγγελματίες να υποκαθιστούν το κράτος.

 

Νομικά και γραφειοκρατικά θέματα υπάρχουν. Στην Ελλάδα πάντα υπάρχουν. Η αντιμετώπιση τους εξαρτάται από τις φωνές που θα ακουστούν, την έκταση των προσβάσεων που υπάρχουν και την διάθεση αρκετών να κάνουν τα στραβά μάτια.

 

Καλά, βέβαια, όλα αυτά στην θεωρία. Με οχτώ μέρες μέχρι τα Χριστούγεννα, η συζήτηση είναι στο πεδίο της θεωρίας. Διότι, στην πράξη απαιτείται, έτσι κι αλλιώς, σύμπνοια, ταχύτητα και αποτελεσματικότητα σε βαθμό άγνωστο για την Ελλάδα. Πάμε, λοιπόν, στην εύκολη λύση της κρατικής ενίσχυσης. Τι άλλο γνωρίζουμε στο κάτω-κάτω;

 

Διαβάστε επίσης:

Ρωσία: Στρατηγικά βομβαρδιστικά πραγματοποίησαν πτήσεις περιπολίας στην Αρκτική

Χαμάς: Έχουν επιλυθεί τα περίπλοκα ζητήματα της συμφωνίας με το Ισραήλ

Γαλλία: Επιβεβαιώθηκε η ετυμηγορία για Σαρκοζί – Θα φοράει ηλεκτρονικό βραχιολάκι για ένα χρόνο