Άγγελος Συρίγος στο mononews: Δεν υπάρχει σιωπή. Απορρίπτουμε κατηγορηματικά την τουρκική θέση

Ο Άγγελος Συρίγος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Ά Αθηνών, καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και εξωτερικής πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο μίλησε στο mononews για θέματα επικαιρότητας που αφορούν την διεθνή πολιτική σκηνή, την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, την ελληνική πολιτική επικαιρότητα αλλά και εσωκομματικά ζητήματα της Νέα Δημοκρατίας.

 

Ο κ. Συρίγος προχώρησε σε εκτιμήσεις για τις κινήσεις της κυβέρνησης Τραμπ αναφέροντας πως ο εκλεγμένος πρόεδρος: «Θα επιβάλλει δασμούς σε ξένα προϊόντα που εισάγονται στις ΗΠΑ». Αναφερόμενος στο πολιτικό αντίκτυπο που θα έχει η επανεκλογή Τραμπ στην Ευρώπη ο κ. Συρίγος εστίασε στην ουσία των πολιτικών αλλαγών στην Ευρώπη λέγοντας πως: «Εκείνο που έχει έλθει στην επιφάνεια τα τελευταία χρόνια είναι ένα αντι-συστημικό κύμα που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του.» λόγω του γηράσκοντος ευρωπαϊκού πληθυσμού και την μεταφορά της παραγωγής πλούτου από την Ευρώπη στην Ασία.

 

Στο τι αποκόμισε η Ελλάδα από τον έως τώρα διάλογο με την Τουρκία ο κ. Συρίγος απαντάει πως υπάρχει πλέον διακοπή των παραβιάσεων του ελληνικού εναερίου χώρου κάτι που πριν δυο έτη θα φαινόταν εξωπραγματικό. Για τις αξιώσεις του Χακάν Φιντάν ανέφερε πως η ελληνική πλευρά τις απορρίπτει ως μέρος της πάγιας τουρκικής θέσης.

 

Ο κ. Συρίγος μίλησε στο mononews για την διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά και ανέφερε πως «είναι ένα εξαιρετικά στενάχωρο γεγονός» δίνοντας εύσημα στον πρώην πρωθυπουργό για την διακυβέρνηση αλλά τόνισε πως «μία έντονη κριτική πρέπει να βασίζεται σε πραγματικά στοιχεία».

Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη:

 

Πως θα επηρεάσει η εκλογή Τραμπ τη διεθνή γεωπολιτική σκηνή;

Θα επιβάλλει δασμούς σε ξένα προϊόντα που εισάγονται στις ΗΠΑ. Θα ζητήσει από την Ευρώπη να δαπανά τουλάχιστον το 2% του ΑΕΠ της για την άμυνα. Θα υπάρξουν αναταράξεις στο ΝΑΤΟ ενώ θα τεθεί το μέγα ερώτημα για την ΕΕ εάν θα αποκτήσει αμυντικό βραχίονα. Επίσης θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία.

 

Πιστεύετε πως θα υπάρξει μια δεξιά στροφή στην Ευρώπη λόγω της επανεκλογής Τραμπ;

Θεωρώ τους όρους «δεξιά» και «αριστερά» παρωχημένους. Τους χρησιμοποιούμε για πρακτικούς λόγους αλλά δεν έχουν αντίκρισμα σε πολιτικές. Εκείνο που έχει έλθει στην επιφάνεια τα τελευταία χρόνια είναι ένα αντι-συστημικό κύμα που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του. Το πρόβλημα για τους λαούς της Ευρώπης και της Δύσεως γενικότερα είναι ότι η παγκοσμιοποίηση που ξεκίνησε το 1990 έχει μεταφέρει πολλές εργασίες στην Ανατολή. Η Κίνα, η Ινδία, το Βιετνάμ είναι κάποια από τα παραδείγματα των ωφελημένων από την παραγωγή νέου πλούτου.

Ενώ από το 1950 έως το 1990 η Δύση μαζί με τη Ρωσία παρήγαγαν το 80% του παγκόσμιου ΑΕΠ, τώρα έχουν περιοριστεί σε λιγότερο από το 40%. Εάν συνδυαστεί με τις κοινωνίες μας που γηράσκουν, καταλαβαίνουμε τις αντιδράσεις των κοινωνιών μας όπως αποτυπώνονται στις κάλπες. Ο Τραμπ ήταν μόνον μία από τις πολλές εκφάνσεις του προβλήματος. Τα ίδια ισχύουν όμως σε όλο τον δυτικό κόσμο.

 

Η επανεκλογή Τραμπ μπορεί να οδηγήσει σε στρατηγική αυτονομία της ΕΕ, σε κοινή άμυνα και συμφωνία για κοινό δανεισμό ;

Αυτό πρέπει να είναι το ζητούμενο. Η Ευρώπη είναι εξαιρετικά ισχυρή οικονομικά αλλά νάνος στα θέματα της άμυνας. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει τα δύο ισχυρότερα κράτη της ΕΕ, η Γερμανία και η Γαλλία να πάρουν τις σχετικές πρωτοβουλίες που θα σημάνουν και σοβαρές αλλαγές στις οικονομίες μας. Σήμερα και οι δύο χώρες είναι εξαιρετικά αδύναμες.

Η Γερμανία έχει εκλογές σε δύο μήνες με αβέβαιο αποτέλεσμα. Επιπλέον η οικονομία της, που είχε έως τώρα ναυαρχίδα την αυτοκινητοβιομηχανία, κλυδωνίζεται. Θα δεχθεί ισχυρότερο πλήγμα με τους δασμούς που θα επιβάλλει ο Τραμπ. Η Γαλλία έχει υπηρεσιακή κυβέρνηση και δεν έχει ούτε ψηφισμένο προϋπολογισμό. Επομένως, όλες αυτές οι συζητήσεις είναι προς το παρόν θεωρητικές.

 

Τι επιπτώσεις θα υπάρξουν στους δυο μακροχρόνιους πολέμους Ουκρανία και Ισραήλ λόγω της επανεκλογής Τραμπ ;

Όπως σας είπα, ο πόλεμος στην Ουκρανία βαίνει προς το τέλος του. Το ερώτημα είναι αν το τέλος θα είναι μία μακρά εκεχειρία ή μία συμφωνία ειρήνης που είναι όμως εξαιρετικά δύσκολη. Στο μέτωπο της Μέσης Ανατολής, ο Τραμπ θα υποστηρίξει άνευ όρων το Ισραήλ. Περιμένουμε να δούμε πως θα αντιδράσει το Ιράν που είναι και ο μεγάλος ηττημένος από τον πόλεμο.

 

Πως επηρεάζει η χρήση πυραύλων Abrahms και ATCAMS από την Ουκρανία και Oreshnik από την Ρωσία τον πόλεμο στην Ουκρανία;

Επειδή ακριβώς ο πόλεμος βαίνει προς το τέλος του, η κάθε πλευρά προσπαθεί να αποκτήσει πιο ισχυρή διαπραγματευτική θέση. Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να εντάξουμε και τη χρήση αυτών των πυραυλικών συστημάτων.

Μπορεί η Ευρώπη να αντεπεξέλθει στην διαχείριση της κρίσης; Την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας και τις προσφυγικές ροές που θα προκύψουν από την Ουκρανία και Μέση Ανατολή;

Το θεωρητικό ερώτημα για την Ευρώπη είναι εάν θα συνεχίσει να υποστηρίζει στρατιωτικά την Ουκρανία, σε περίπτωση που οι ΗΠΑ πάψουν να την στηρίζουν. Η απάντηση είναι αυτονόητα αρνητική. Η Ευρώπη δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Η ανοικοδόμηση της Ουκρανίας δεν αποτελεί κρίση αλλά ευκαιρία για την Ευρώπη. Ευρωπαϊκές εταιρείες θα εμπλακούν κατά κύριο λόγο στην όλη διαδικασία. Οι προσφυγικές ροές προκαλούν πανικό στην ΕΕ. Οι ευρωπαϊκές κοινωνίες δεν μπορούν να τις διαχειριστούν ψυχολογικά μετά το σοκ του 2015-16 στο οποίο η Ελλάδα είχε κυρίαρχο ρόλο.

 

Πόσο μπορεί η επιλογή μη φιλικών προσώπων προς την Τουρκία σε νευραλγικές θέσεις της κυβέρνησης Τραμπ να επηρεάσει υπέρ της Ελλάδας τις ελληνοτουρκικές σχέσεις ;

Το ζητούμενο είναι εάν θα αλλάξει μία κυρίαρχη στο αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών αντίληψη περί της ιδιαιτερότητας της Τουρκίας που πρέπει να γίνεται αποδεκτή υπό οποιουσδήποτε όρους. Αυτό είναι χαρακτηριστικό κυρίως των Δημοκρατικών. Εκείνο που θεωρώ εξαιρετικά θετικό τα τελευταία χρόνια είναι ότι μπήκε για πρώτη φορά πάνω στο τραπέζι η διασύνδεση της πωλήσεως μαχητικών αεροσκαφών με τις παραβιάσεις του ελληνικού εναερίου χώρου.

Σε αυτό πρέπει να αποδώσουμε και την αλλαγή που έχει παρατηρηθεί εδώ και 20 μήνες στην τουρκική πρακτική των παραβιάσεων που βιώναμε από το 1974 και μετά.

 

Έχει μέχρι στιγμής οφέλη ο διάλογος με την Τουρκία;

Το απτό σημείο είναι η διακοπή των παραβιάσεων του ελληνικού εναερίου χώρου. Σαφώς είναι θέμα τακτικής από πλευράς Τουρκίας που μπορεί εύκολα να ανατραπεί. Είναι, όμως, κάτι που πριν δύο χρόνια θα ακουγόταν εξωπραγματικό. Κατά τα άλλα δεν έχει αλλάξει σε τίποτα η τουρκική στρατηγική.

 

Υπάρχει μια καλή απάντηση στις αξιώσεις Φιντάν για μια πιο «ολιστική λύση» στις διμερείς σχέσεις ή ο καλύτερος δρόμος είναι η σιωπή;

Δεν υπάρχει σιωπή. Απορρίπτουμε κατηγορηματικά την τουρκική θέση από το 1975 που πρωτοδιατυπώθηκε. Τότε μιλούσαν δεν την έλεγαν «ολιστική λύση» αλλά «συμφωνία πακέτο», «package deal» στα αγγλικά ή «συνολική συμφωνία».

 

Σε δηλώσεις του πρόσφατα ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής διαφώνησε με την χρήση πειθαρχικών μέσων για την αντιμετώπιση μιας διαφορετικής γνώμης ακόμη και της έντονης κριτικής. Αναφέροντας ότι έτσι πλήττεται η εθνική ομοψυχία. Εσείς τι έχετε να πείτε για την διαγραφή Σαμαρά αλλά και τα σχόλια του κ. Καραμανλή ;

Κατ’ αρχάς είναι ένα εξαιρετικά στενάχωρο γεγονός. Ο Σαμαράς ως πρωθυπουργός και κράτησε όρθια τη χώρα σε μία εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή ενώ λαϊκιστικές και αντισυστημικές δυνάμεις οργίαζαν οδηγώντας τη χώρα στα βράχια. Από εκεί και πέραν μία έντονη κριτική πρέπει να βασίζεται σε πραγματικά στοιχεία.

Δυστυχώς δεν ακούστηκαν στοιχεία. Ο κ. Καραμανλής προφανώς αντλεί συμπεράσματα από την θητεία του όταν δεν είχε διαγράψει τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη για την εξαιρετικά έντονη κριτική που ασκούσε. Δεν θυμάμαι όμως ο τελευταίος να είχε ασκήσει τόσο σκληρή κριτική βασιζόμενος σε εικασίες. Το μεγαλύτερο πρόβλημα για εμένα είναι η εσωστρέφεια που προκαλούσε αυτή η συζήτηση. Θεωρώ ότι ήταν ορθή η απόφαση του πρωθυπουργού.

 

Ποια θεωρείται πως είναι η επόμενη μέρα για τον κ. Σαμαρά. Μπορεί να μην αποχώρησαν βουλευτές αλλά αποχώρησαν στελέχη σε τοπικό επίπεδο ως αντίδραση στην διαγραφή του. Θεωρείται πως ο κ. Σαμαράς θα γίνει ιδεολογικός ηγέτης για τα δεξιά της Νέα Δημοκρατίας ; Σας προβληματίζει αυτό ;

Αυτή είναι μία ερώτηση που θα έπρεπε να απευθυνθεί στον πρώην πρωθυπουργό. Για τα αντισυστημικά κόμματα πάντως που κινούνται πέραν της Νέας Δημοκρατίας υπάρχει ένα κοινό χαρακτηριστικό. Οι ηγέτες τους απεχθάνονται ο ένας τον άλλον.

 

Το δίλημμα στις εκλογές των ΗΠΑ όπως έχετε αναφέρει ήταν οικονομία vs εκτρώσεις εδώ υπάρχει η άποψη ότι το δίλημμα είναι οικονομία vs woke ατζέντα. Η Νέα Δημοκρατία σε αυτό το δίπολο προς τα που γέρνει ;

Αυτό που θεωρούμε ως woke ατζέντα στην Ελλάδα ακούγεται ως παιδική χαρά εν σχέσει προς αυτά που γίνονται στην Αμερική. Ο Τραμπ εξελέγη και διότι ήταν αντίπαλος της woke ατζέντας. Από εκεί και πέραν, όμως, δεν υπάρχει δίλημμα. Το πολιτικό πρόβλημα της χώρας σήμερα είναι η αντιμετώπιση της ακρίβειας.

 

Θα ήθελε το σχόλιο σας για τα νέα στον χώρο της αντιπολίτευσης. Την ίδρυση νέου κόμματος Κασσελάκη, την εκλογή Φάμελλου στον ΣΥΡΙΖΑ και την δημοσκοπική άνοδο της δεξιάς στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, τα κόμματα Φωνή Λογικής, Ελληνική Λύση και Νίκη συγκεντρώνουν αθροιστικά ποσό πάνω του 18%.

Βλέπω με ιδιαίτερη συμπάθεια τον νέο πρόεδρο του Σύριζα. Τον θεωρώ από τα πλέον σοβαρά και υπεύθυνα στοιχεία που έχει το κόμμα του. Η εκλογή Κασσελάκη και όλα αυτά τα τραγελαφικά που συνέβησαν στον χώρο του Σύριζα αποδεικνύουν ότι ήταν γέννημα της κρίσεως της προηγούμενης δεκαετίας.

Όταν τελείωσε η οικονομική κρίση και η χώρα άρχισε να επιστρέφει στην πολιτική και οικονομική ομαλότητα, ο Σύριζα έχασε τον λόγο υπάρξεώς του. Ξαναγυρίζει με ταχύτητα στα προ της κρίσεως ποσοστά του. Τα άλλα κόμματα στα οποία αναφερθήκατε, χαρακτηρίζονται από τον αντισυστημισμό που ήδη σας ανέλυσα.

Ως προς τα ποσοστά τους, ας θυμηθούμε ότι κάποια στιγμή η Χρυσή Αυγή την προηγούμενη δεκαετία ήταν το τρίτο κόμμα στην ελληνική βουλή ενώ οι Ανεξάρτητοι Έλληνες του Πάνου Καμμένου είχαν φτάσει το 10%. Θεωρώ πως εάν η κυβέρνηση αντιμετωπίσει την ακρίβεια με την ίδια επιτυχία που έχει αντιμετωπίσει την ανεργία, οι περισσότεροι από τους ψηφοφόρους αυτών θα υπερβούν τον αντισυστημισμό τους και θα επιλέξουν οικονομική σταθερότητα.