Απανθρακοποίηση της βιομηχανίας
Η πράσινη μετάβαση συνεπάγεται ριζικές αλλαγές στη βιομηχανία, στις μεταφορές αλλά και στην κατανάλωση, οι οποίες θα φέρουν μεγάλες ανακατατάξεις στο επιχειρηματικό πεδίο, αναδεικνύοντας νέους πρωταγωνιστές και αφανίζοντας όσες εταιρείες δεν θα καταφέρουν να προσαρμοστούν.
Το βασικό εργαλείο που χρησιμοποιεί η Ε.Ε. για να αποθαρρύνει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και να πετύχει το στόχο μηδενικών εκπομπών το 2050 είναι η απευθείας φορολόγηση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Το σύστημα εμπορίας εκπομπών ρύπων που ισχύει σήμερα για τη βιομηχανία, επιβαρύνοντας τες σε κόστος για κάθε τόνο διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπουν, επεκτείνεται στις αερομεταφορές, στις θαλάσσιες μεταφορές και σταδιακά στη χρήση αυτοκινήτων και τη θέρμανση.
Στη δεύτερη φάση της πράσινης μετάβασης, από το 2030 έως το 2050, το βάρος θα πέσει σε νέες τεχνολογίες οι οποίες σήμερα είναι ακόμα στα πρώτα στάδιά τους, όπως είναι η χρήση του υδρογόνου, αλλά και οι τεχνολογίες αφαίρεσης του διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα και η δέσμευσή του στο υπέδαφος.
Στο πλαίσιο αυτό η πράσινη μετάβαση φέρνει μια μεγάλη βιομηχανική επανάσταση, με δύο άξονες. Πρώτον την απανθρακοποίηση της βιομηχανίας, και δεύτερο την δημιουργία νεών βιομηχανικών κλάδων που αναπτύσσονται ραγδαία στο πλαίσιο της νέας ζήτησης που δημιουργεί η πράσινη μετάβαση. Γεννιούνται νέοι επιχειρηματικοί πρωταγωνιστές που σε λίγα χρόνια που -πέρα από τα προφανή ηλεκτρικά οχήματα- θα κατασκευάζουν κινητήρες υδρογόνου, εργοστάσια αποθήκευσης καυσαερίων στο υπέδαφος, ηλεκτρικά πλοία κλπ
Η απανθρακοποίηση των βιομηχανιών είναι κρίσιμος στόχος για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO₂) και την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας και οι στρατηγικές που ακολουθούν οι βιομηχανίες για να επιτύχουν αυτόν τον στόχο, δημιουργεί μια νέα οικονομία, από μια σειρά από κλάδους που δημιουργούνται για να καλύψουν τις νέες αυτές ανάγκες των επιχειρήσεων. Για τη μείωση του αποτυπώματός των επιχειρήσεων οι επιλογές, σε γενικές γραμμές είναι:
