Μια σειρά από ιστορικά βιομηχανικά και βιοτεχνικά ακίνητα σε όλη την Ελλάδα βρίσκονται στις λίστες της πλατφόρμας e – auction και πρόκειται να βγουν σε πλειστηριασμό το επόμενο διάστημα.

Οι βιομηχανικές ζώνες κυρίως της Βόρειας Ελλάδας παρομοιάζονται πια με πόλεις «φαντάσματα» και οι βιομηχανίες που κάποτε κατέγραφαν ρεκόρ και στήριζαν την εθνική οικονομία, τώρα πιά είναι εγκαταλειμμένα εργοστάσια που αναζητούν νέους ιδιοκτήτες και αξιοποίηση.

1

Κονσερβοποιία Βέροιας

Η Κονσερβοποιία Βέροιας (KON – VERI) βγαίνει σε επαναληπτικό σφυρί στις 23 Οκτωβρίου του 2024, καθώς ο πρώτος πλειστηριασμός που διενεργήθηκε στις 22 Μαΐου του 2024 κατέληξε άγονος λόγω έλλειψης πλειοδοτών.

Η KON-VERI ιδρύθηκε το έτος 1989 με αντικείμενο εργασιών την κονσερβοποίηση νωπών φρούτων. Στο ξεκίνημά της δεν διέθετε ιδιόκτητες εγκαταστάσεις και για αυτό προχώρησε στην μίσθωση των εγκαταστάσεων της πρώην ΟΛΥΜΠΙΑΣ Α.Ε., η οποία είχε κηρυχθεί σε κατάσταση πτώχευσης το Σεπτέμβριο του 1993.

Έγινε κάτοχος των εγκαταστάσεων της Βέροιας, αφού πλειοδότησε στον πλειστηριασμό της Εθνικής Τράπεζας με το ποσό των 400.000.000 δρχ. και οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις αυτές περιλάμβαναν τον κύριο χώρο παραγωγής κομπόστας φρούτων με τον αντίστοιχο μηχανολογικό εξοπλισμό, διαλογητήριο φρούτων, χώρο παγοποιείου, χώρο σιδηροδρομικής σήραγγας για τη φόρτωση ετοίμων προϊόντων και αποθηκευτικούς χώρους.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΓΕΜΗ η Κονσερβοποιία Βέροιας το 2016 κηρύχθηκε σε κατάσταση πτώχευσης, ενώ ημερομηνία παύσης των πληρωμών είχε οριστεί στις 31 Οκτωβρίου του 2014.

Τα ακίνητα

Πρόκειται για  διπλό πλειστηριασμό καθώς στην πλατφόρμα βρίσκονται δύο ακίνητα της εταιρείας.

Συγκεκριμένα, το πρώτο ακίνητο αφορά γεωτεμάχιο συνολικής έκτασης 35.832 τ.μ. στον Σ.Σ. Βέροιας, εντός του οποίου υπάρχει βιομηχανοστάσιο της κονσερβοποιίας αποτελούμενο από 5 κύριους κτιριακούς χώρους.

1)Κτίριο εργοστασίου: Αποτελεί το μεγαλύτερο ανεξάρτητο κτίριο της εγκατάστασης με εμβαδόν (6.000) τ.μ. περίπου που έχει κατασκευαστεί το έτος 1972-1973.

Σύμφωνα με την εκτίμηση οι κτιριακές εγκαταστάσεις στο σύνολο τους είναι καλοσυντηρημένες, είναι λειτουργικές και δεν παρουσιάζουν εμφανή κατασκευαστικά προβλήματα, πέρα από τη ελλιπή συντήρηση της μεταλλικής στέγης.

2) Κτίριο διαλογητηρίου: Πρόκειται για το παλαιότερο κτίριο της εγκατάστασης, το οποίο ουσιαστικά αποτελείται από ένα σύμπλεγμα τεσσάρων κτιριακών όγκων, που έχουν κατασκευαστεί σε διαφορετικές φάσεις και έχουν ενοποιηθεί λειτουργικά.

3) Κτίριο Αποθήκης: Το κτίριο αποθήκης έχει εμβαδόν (3.000) τ.μ. με μεταλλική στέγη. Το κτίριο είναι σε καλή κατάσταση, πλήρως λειτουργικό και εκμεταλλεύσιμο, ενώ χρήζει εργασιών μερικής ανακαίνισης και συντήρησης.

4) Κτίριο γραφείων: Πρόκειται για κτίριο γραφείων με έτος κατασκευής το 1980. Πρόκειται για τυπική κατασκευή κτιρίου γραφείων, σε τρία επίπεδα, ισογείου, 1ου και 2ου ορόφου συνολικού εμβαδού (400) τ.μ. περίπου.

5) Κτίριο κοπής φρούτων: Το κτίριο κοπής φρούτων είναι το πιο πρόσφατο στο ιστορικό της κατασκευής των εγκαταστάσεων, έχει κατασκευαστεί το 1996. Έχει εμβαδόν 1.050 τ.μ. περίπου και αποτελεί τυπική μεταλλική κατασκευή. Η κατάσταση του κτιρίου κρίνεται καλή και πλήρως λειτουργική.

Το δεύτερο ακίνητο αφορά ένα γεωτεμάχιο εμβαδού 8.521 τ.μ. στη θέση «Τούμπα» του αγροκτήματος Βέροιας όπου βρίσκεται εγκατάσταση επεξεργασίας λυμάτων, εμβαδού περίπου 8.500 τ.μ.

Η εγκατάσταση βιολογικού καθαρισμού αποτελείται από τρεις ορθογώνιες δεξαμενές, δύο στρόγγυλες δεξαμενές και δύο κτίρια μηχανοστασίων.

Η κατάσταση ακινήτου και εξοπλισμού σύμφωνα με την εκτίμηση χαρακτηρίζεται ως πολύ κακή, με τον μηχανολογικό εξοπλισμό να είναι βανδαλισμένος σε πολύ μεγάλο βαθμό, τα κτίσματα να μην έχουν συντηρηθεί επί σειρά ετών, ενώ σε κάποια παρατηρήθηκαν ρωγμές στο δάπεδο και στην τοιχοποιία.

Τα δύο αυτά ακίνητα πλειστηριάζονται ταυτόχρονα, την ίδια ημέρα και ώρα στις 23 Οκτωβρίου με το πρώτο ακίνητο να έχει τιμή πρώτης προσφοράς τα  1.528.000,00 ευρώ ενώ το δεύτερο τα 113.000,00 ευρώ.

Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία

Η ΕΝ.ΚΛΩ. της οικογένειας Λαναρά, μια από τις πιο πετυχημένες επιχειρήσεις κλωστοϋφαντουργίας στην Ελλάδα βρίσκεται στις λίστες των «βιομηχανικών» πλειστηριασμών του μήνα, καθώς έχει προγραμματιστεί για τις 25 Οκτωβρίου του 2024 με τιμή εκκίνησης τα  895.700,00 ευρώ.

Η Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία συμμετείχε ως πρωτοπόρος την εποχή που ο κλάδος κατέγραφε μόνο επιτυχίες.

Συγκεκριμένα, από το 2000 η «Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία Α.Ε.» δραστηριοποιούνταν στον κλάδο με παραγόμενα προϊόντα νήματα τύπου compact.

Οι μέρες δόξας κράτησαν μέχρι το 2010, ώσπου μια σειρά από  κλωστοϋφαντουργικές μονάδες ξεκίνησαν να διαγράφουν μία καθοδική οικονομική πορεία. Η συνέχεια έφερε οφειλές προς τράπεζες, περικοπές σε μισθούς εργαζομένους και οφειλές σε τρίτους, με τα χρέη να ξεπερνούν τα  390 εκατ. ευρώ.

Το τέλος για την Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία ήρθε το 2012, οπότε κηρύχθηκε σε κατάσταση πτώχευσης με ημερομηνία παύσης των πληρωμών την 30ή Ιουλίου 2010.

Αξίζει να αναφερθεί, ότι στα περιουσιακά στοιχεία της πτωχευμένης ΕΝ.ΚΛΩ. Α.Ε. περιλαμβάνονται ακόμη πρώην εργοστάσια στη Νάουσα, στη Ροδόπη, στην Κομοτηνή, στην Αλεξανδρούπολη και στη Θέρμη, όπως και αγροτεμάχια στην Αλεξανδρούπολη, με την πλειονότητα των ακινήτων να έχει πάρει το δρόμο των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών.

Συγκεκριμένα, το σφυρί των πλειστηριασμών χτύπησε την πόρτα των εγκαταστάσεων της πτωχευμένης εταιρείας το 2014 με την απόφαση για ρευστοποίηση περιουσίας της ΕΝ-ΚΛΩ και το 2016 έγινε η εκποίηση του μηχανολογικού εξοπλισμού.

Το ακίνητο

Ο πλειστηριασμός αφορά το πρώην κλωστήριο Βερλάν στη Σκύδρα Πέλλας.

Πρόκειται για γήπεδο συνολικού εμβαδού 28.019,27τμ και επί του αγροτεμαχίου έχει ανεγερθεί βιοτεχνικό κτίριο – εργοστάσιο που αποτελείται από δύο διώροφα τμήματα.

Το κτίριο γραφείων έχει εμβαδό 659,23 και αποτελείται από ισόγειο που περιλαμβάνει την κεντρική είσοδο, χώρο αναμονής, χώρους γραφείων, αποθήκες, χώρους μηχανολογικών εγκαταστάσεων και χώρους προσωπικού (αποδυτήρια ανδρών – γυναικών, λουτρά / WC, ιατρείο).

Στον όροφο, περιλαμβάνει χώρους γραφείων και αποθήκης, εστιατόριο, WC και χώρους κατοικίας – ξενώνες, ενώ η κάθετη επικοινωνία του εν λόγω τμήματος επιτυγχάνεται με εσωτερική σκάλα.

Το βασικό κτήριο έχει εμβαδό 3.213τμ και αποτελείται από: Ισόγειο που περιλαμβάνει ένα χώρο παραγωγής με ραφεία, έναν ενιαίο χώρο αποθήκης στη δυτική πλευρά, με ανεξάρτητη πρόσβαση από τον ακάλυπτο και στην ανατολική πλευρά του διάδρομο επιστροφής αέρα, αποθηκευτικούς χώρους και υγραντήριο και όροφο με αντίστοιχη διαμόρφωση.

Επιπλέον, υφίστανται δύο πατάρια, το πρώτο επιφανείας 260,10τμ και το δεύτερο 98,13τμ, καθώς και υπόγειο επιφανείας περίπου 98τμ.

Κατά την αυτοψία διαπιστώθηκε ότι το ακίνητο είναι κενό και εκτός λειτουργίας, με σημαντικές φθορές τόσο λόγω της πολύχρονης μη λειτουργίας, όσο και της λεηλασίας που έχει υποστεί στην πάροδο των χρόνων.

Αλλατίνη (Nutriart)

Προς το ηλεκτρονικό σφυρί και με τιμή πρώτης προσφοράς τα 1.767.000,00 ευρώ οδεύει το εργοστάσιο της Αλλατίνη (Nutriart) στη ΒΙ.ΠΕ. Σίνδου στις 25 Οκτωβρίου του 2024, δέκα χρόνια μετά την ανακοίνωση της πτώχευσης.

Η ιστορία προς την Nutriart και η «Κατσέλης»

Η ιστορία ξεκινάει το 1715 όταν οι Allatini, εβραϊκή οικογένεια ισπανικής καταγωγής, ήρθαν στην οθωμανική Θεσσαλονίκη από την Φλωρεντία της Ιταλίας.

Ο μύλος Allatini ιδρύεται στη Θεσσαλονίκη το 1836 και λίγα χρόνια αργότερα το 1848 φτιάχνεται και το κεραμοποιείο Allatini.

Το 1897 οι δύο παραπάνω εταιρείες ενώνονται και έτσι ιδρύεται η «Ανώνυμος Οθωμανική Βιομηχανική και Εμπορική Εταιρεία Θεσσαλονίκης», μια από τις πρώτες ανώνυμες εταιρείες τις Ωθομανικής αυτοκρατορίας που έχει στην ιδιοκτησία της τον αλευρόμυλο και τα κεραμοποιεία της οικογένειας.

Έναν χρόνο αργότερα 1898 ο μύλος καίγεται αλλά ξαναχτίζεται αμέσως, όχι όμως για τελευταία φορά αφού θα ξανά καεί το 1955, θα επισκευασθεί και θα επαναλειτουργήσει λίγο αργότερα.

Το 1911 η οικογένεια ALLATINI φεύγει από την Ελλάδα και επιστρέφει στην Ιταλία και μεγάλο μέρος της περιουσίας τους εκποιείται, ωστόσο το 1926 η πλειοψηφία των μετοχών περιέρχεται σε ομάδα Ελλήνων επιχειρηματιών και το 1950 εισάγεται στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών.

Το 1964 η εταιρεία διασπάται σε δύο εταιρείες, στην «ΑΛΛΑΤΙΝΗ Α.Ε.» και στα «ΚΕΡΑΜΕΙΑ ΑΛΛΑΤΙΝΗ Α.Ε.». Η πρώτη διατηρεί τον αλευρόμυλο και η δεύτερη διατηρεί τα κεραμοποιεία.

Στη συνέχεια, 1987 η εταιρεία αλέσεως αλευριού ΑΛΛΑΤΙΝΗ Α.Ε. δημιουργεί δύο θυγατρικές εταιρείες, την «ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΩΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ» και την «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΠΙΣΚΟΤΩΝ». η οποία και μεταβιβάστηκε στον όμιλο Φιλίππου.

Το 1996 η εταιρεία με επένδυση οκτώ εκατομμυρίων ευρώ, μεταφέρει τις παραγωγικές της δραστηριότητες στις καινούργιες της εγκαταστάσεις στη ΒΙ.ΠΕ. Σίνδου και συγκεκριμένα σε ένα οικόπεδο 33 στρεμμάτων.

Το 1997 ιδρύεται η θυγατρική εταιρεία «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ Α.Ε» (ΕΛ.Β.ΙΠ.Ε.Τ.), η οποία παράγει και εμπορεύεται προϊόντα κατεψυγμένης ζύμης.

Το 2002 η θυγατρική «ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΩΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.» αποκτά το 24,6% των μετοχών της εισηγμένης εταιρείας «ΥΙΟΙ Χ.ΚΑΤΣΕΛΗ ΑΒΕΕ», αυξάνοντας βαθμιαία το ποσοστό της στο 27,82%.

Το 2003 το ακίνητο της εταιρείας στην οδό Λασκαράτου μεταβιβάζεται κατά το 50% εξ’ αδιαιρέτου, στις εταιρείες «ΑΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙΣ» και «ΘΕΜΕΛΙΟΔΟΜΗ» για την από κοινού αξιοποίησή του.

Στις αρχές του 2004 η «ΑΛΛΑΤΙΝΗ Α.Ε.» μισθώνει από τη θυγατρική της, «ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΩΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Β.Ε.Ε.» τις εγκαταστάσεις στην ΒΙ.ΠΕ. Σίνδου Θεσσαλονίκης, αναλαμβάνοντας πλέον και την παραγωγική διαδικασία των αλεύρων και των υποπροϊόντων και τον Ιανουάριο αρχίζει η λειτουργία στη ΒΙ.ΠΕ. Σίνδου του νέου εργοστασίου παραγωγής της «ΕΛ.ΒΙ.Π.Ε.Τ. Α.Ε.».

Το 2007 η θυγατρική «ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΩΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Β.Ε.Ε.» αποκτά μέσω Υποχρεωτικής Δημόσιας Πρότασης το 88,51% της εισηγμένης «ΥΙΟΙ Χ. ΚΑΤΣΕΛΗ Α.Β.Ε.Ε.».

Η εταιρεία Nutriart δημιουργήθηκε το 2008, από τη ένωση των εταιρειών ΥΙΟΙ Χ. ΚΑΤΣΕΛΗ ΑΒΕΕ, ΑΛΛΑΤΙΝΗ ΑΒΕΕ και ΕΛΒΙΠΕΤ ΑΕ.

Συγκεκριμένα, 30 Δεκεμβρίου του 2008 εγκρίθηκε η συγχώνευση με απορρόφηση της εταιρείας ΑΛΛΑΤΙΝΗ Α.Ε. μαζί με τη θυγατρική της ΕΛ.ΒΙ.Π.Ε.Τ. Α.Ε. από την εταιρεία «Υιοί Χ. Κατσέλη ΑΒΕΕ»

Η Nutriart παρασκεύαζε κυρίως προϊόντα αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής καθώς και κατεψυγμένες και διατηρημένες ζύμες.

Ωστόσο, η δημιουργία της Nutriart το 2008 συνέπεσε με την εκτόξευση των συνεπειών της οικονομικής κρίσης, που σημάδεψε τον επιχειρηματικό χώρο στην Ελλάδα.

Η πτώχευση

Από το 2010 και μετά η ζήτηση για προϊόντα αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής μειώθηκε κατακόρυφα στην Ελλάδα, όπως και ο κύκλος εργασιών της Νutriart.

Ακολούθησαν προσπάθειες διάσωσης και συζητήσεις με τις πιστώτριες τράπεζες, περικοπές σε εμπορεύματα και μισθούς, αλλά και η παύση της δραστηριότητας στη Θεσσαλονίκη με τη μεταφορά της γραμμής παραγωγής στην Αθήνα.

Το 2013 η Nutriart ΑΒΕΕ καταθέτει αίτηση πτώχευσης ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με ημερομηνία συζήτησης την 18η Σεπτεμβρίου 2013.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρείας, παρά τις σημαντικές προσπάθειες που κατέβαλε για την αναδιάρθρωση και τον εξορθολογισμό της, η επιδείνωση της κρίσης, ταυτόχρονα με τις μεγάλες καθυστερήσεις που υπήρξαν στην οριστικοποίηση, σύναψη και υλοποίηση των συμφωνιών χρηματοοικονομικής αναδιάρθρωσης με τις τράπεζες, επιβάρυναν σε μεγάλο βαθμό την οικονομική κατάσταση της εταιρείας, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα η εταιρεία να μην είναι σε θέση πλέον να ανταποκριθεί στις οικονομικές υποχρεώσεις της.

Λίγο μετά την ανακοίνωση της Nutriart, ο πρόεδρος του δ.σ. του Χρηματιστηρίου Αθηνών, Σωκράτης Λαζαρίδης αποφάσισε την αναστολή διαπραγμάτευσης των μετοχών της, από 21 Ιουνίου 2013, «για την προστασία των επενδυτών και την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς».

Το ακίνητο

Όσον αφορά το ακίνητο που πλειστηριάζεται πρόκειται για ένα οικόπεδο που προέρχεται από τη συνένωση δύο όμορων γηπέδων, συνολικής επιφάνειας 13.630,44 τ.μ. που βρίσκεται στη ΒΙ.ΠΕ. Σίνδου εντός του οποίου έχει αναγερθεί κτιριακό συγκρότημα με το συνολικό εμβαδόν των εγκαταστάσεων ανέρχεται σε 5.960,31 τ.μ.

Συγκεκριμένα τα κτίρια έχουν κατασκευαστεί σε διαφορετικές φάσεις, με οικοδομική άδεια του 2000 και του 2003.

Αρχικά το 2000 χτίστηκε μονώροφο κτίριο αποθηκών με εμβαδόν 1.000 τ.μ και στη συνέχεια αποθήκη με εμβαδόν 4.793,64 τ.μ., όροφος γραφείων 148,97 τ.μ., και προσθήκη δύο δεξαμενών 13,20 τ.μ..

Αναφέρεται πως το κτίριο είναι συμβατικής κατασκευής οπλισμένο με σκυρόδεμα, απλή τοιχοποιία, κουφώματα αλουμινίου και τριπτά επιχρίσματα.

Σύμφωνα με την εκτίμηση της κατάστασης του ακινήτου το κτίριο είναι εμφανώς εγκαταλελειμμένο , ενώ επισημαίνεται ότι η μακροχρόνια εγκατάλειψη του κτιριακού συγκροτήματος και η έλλειψη προσωπικού και φυλάκων έχει αφήσει αποτύπωμα φθοράς και απαξίωσης σε όλα τα δομικά στοιχεία των εσωτερικών και εξωτερικών χώρων.

Επίσης παρατηρούνται εκτεταμένες ζημιές στο χώρο των γραφείων, στους χώρους των αποθηκών και κυρίως στις θύρες εκφορτώσεων τα μεταλλικά στοιχεία έχουν οξειδωθεί.

Συγκεκριμένα εντός της εκτίμησης αναγράφεται πως πολλές πόρτες δεν ανοίγουν, τα κιγκλιδώματα και οι μεταλλικοί εξώστες είναι σκουριασμένα-σπασμένα και σε πολλές θύρες δεν υπάρχουν προστατευτικά κιγκλιδώματα και επισημαίνεται πως η έλλειψη συντήρησης, οι συνήθεις κλοπές μετάλλων και δομικών υλικών από αφύλακτα κτίρια έχουν λειτουργήσει προσθετικά και με επιπλέον επιβάρυνση από τη φυσική φθορά λόγω ηλικίας του κτιρίου.

Alfa Wood Πίνδος

Νέο σφυρί έρχεται στις 6 Νοεμβρίου του 2024 και για την βιομηχανία ξυλείας «Alfa Wood Πίνδος» στα Γρεβενά με μειωμένη τιμή εκκίνησης στα 15,51 εκατ. ευρώ, για ένα εργοστάσιο που έχει μείνει για χρόνια στα αζήτητα των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών.

Η κατάσχεση επιβλήθηκε για το περιορισμένο ποσό των 500.000,00 €, ενώ επισπεύδουσα είναι η ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ Α.Ε.

Η Alfa Wood Πίνδος είναι εταιρεία παραγωγής, επεξεργασίας και εμπορίας ειδών ξυλείας.

Επίσης, δραστηριοποιείται στον τομέα ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ ασχολείται και με το χονδρικό εμπόριο ειδών κεντρικής θέρμανσης.

Οι οικονομικές δυσκολίες για την η Alfa Wood Πίνδος οδήγησαν στον πλειστηριασμό της βιομηχανίας ξυλείας των Γρεβενών, την οποία είχε εξαγοράσει η Alfa Wood Group το 2004.

Η εξαγορά είχε στόχο το άνοιγμα στην παραγωγή δαπέδων laminate που την περίοδο εκείνη γνώριζαν μεγάλη ζήτηση.

Συγκεκριμένα, η Alfa Wood Group, αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους ομίλους στην εγχώρια αγορά βιομηχανίας ξύλου, η οποία δημιουργήθηκε το 1981 από τον Αντώνη Αδαμόπουλο και τον Χρήστο Αγοραστό στον Τύρναβο με την επωνυμία Alpha Wood Α.Ε.Β.Ε.

Τα σφυριά

Οι οικονομικές περιπέτειες για το συγκεκριμένο ακίνητο ξεκίνησαν στα τέλη του 2019, όταν η εταιρεία έκλεισε με ζημιές 6 εκατομμυρίων ευρώ και ο τζίρος της έφθασε μόλις τα 4,821 εκατ.

Συγκεκριμένα, τον Σεπτέμβριο του 2021 η βιομηχανία βγήκε στο σφυρί με τιμή εκκίνησης στα 27.018.765 ευρώ, ενώ τον Δεκέμβριο του 2022 ξανά βγαίνει στο σφυρί με την τιμή εκκίνησης να έχει ήδη πέσει στα 17.562.197,80 ευρώ.

Το τρίτο σφυρί ήρθε στις 24 Ιανουαρίου 2024 με την τιμή στα 13.279.066 ευρώ.

Και οι τρείς πλειστηριασμοί δεν είχαν κάποιο αποτέλεσμα, καθώς οι δύο πρώτοι κατέληξαν άγονοι και τον Δεκέμβριο η οφειλέτρια εταιρεία κατέθεσε προσφυγή.

Συγκεκριμένα, η Alfa Wood Πίνδος κατέθεσε προσφυγή με σκοπό να διορθωθεί η έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης ως προς την εκτίμηση της αξίας της.

Σύμφωνα με την απόφαση που εκδόθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2024 από το Μονομελές Πρωτοδικείο Γρεβενών, το δικαστήριο έκανε εν μέρει δεκτή την ανακοπή, ορίζοντας στο ποσό των 10.253.522 ευρώ την τιμή για το ακίνητο με τα κτίρια και στο ποσό των 13.611.000 ευρώ την τιμή για τον μηχανολογικό εξοπλισμό, με τη νέα συνολική τιμή εκκίνησης να διαμορφώνεται στα 23.864.522 ευρώ, δηλαδή αυξημένη κατά 10.135.456 ευρώ.

Έτσι, στις 24 Ιουλίου του 2024 ξανά βγήκε στο σφυρί με την τιμή να έχει επανέλθει στα υψηλά της επίπεδα, διαμορφωμένη στα 23.864.522 ευρώ.

Το ακίνητο έκανε ακόμη μια άγονη εμφάνιση στην πλατφόρμα των πλειστηριασμών στις 26 Σεπτεμβρίου 2024, με την τιμή να κάνει πάλι πτώση στα 19.091.617 ευρώ.

Το επόμενο σφυρί έρχεται στις 6 Νοεμβρίου του 2024 με την τιμή πρώτης προσφοράς να έχει μειωθεί στα 15.511.939,30 ευρώ.

Το ακίνητο

Σύμφωνα με τα προσκομισθέντα στοιχεία το υπό εκτίμηση ακίνητο είναι κατασκευασμένο σε αγροτεμάχιο έκτασης 107.646 τ.μ. που βρίσκεται στην κτηματική περιφέρεια του Δημοτικού Διαμερίσματος Μαυραναίων του Δήμου Θεοδώρου Ζιάκα, Γρεβενών, στη θέση «Μαγούλα».

Εντός του παραπάνω αγροτεμαχίου έχουν κατασκευαστεί την χρονική περίοδο 1978-2010 συνολικά 35 κτίσματα και εγκαταστάσεις, ενώ ο περιβάλλων χώρος είναι πλήρως διαμορφωμένος με ασφαλτόστρωση, εμβαδού περίπου 23.500 τ.μ.

Εντός του ως άνω περιγραφόμενου Βιομηχανικού Kτιριακού Συγκροτήματος, βρέθηκε μηχανολογικός εξοπλισμός, εξοπλισμός ηλεκτρικών-μηχανικών εγκαταστάσεων και λοιπός εξοπλισμός ο οποίος συνυπολογίζεται στην τελική τιμή κατάσχεσης.

Συγκεκριμένα, όσον αφορά τις εγκαταστάσεις, πρόκειται για 35 κτίρια συνολικού εμβαδού 27.764,98 τ.μ. τα οποία αφορούν χώρους γραμμής παραγωγής, αποθήκες, μηχανολογικές εγκαταστάσεις, κτίριο αποϊνωτή, γραφεία διοίκησης, χώρους αναμονής, ιατρείο, χώρο υγιεινής, προθάλαμο και εστιατόριο, αποδυτήρια, αίθουσες συνεδριάσεων και εκθεσιακό χώρο.

Σημειώνεται επίσης, πως εντός του οικοπέδου έχουν καταγραφεί αρκετά αυθαίρετα κτίσματα.

Σύμφωνα με τα αναλυτικά στοιχεία της έκθεσης, οι εξωτερικές του τοιχοποιίες είναι διπλές δρομικές και οι εσωτερικές μονές δρομικές και τα δάπεδά του είναι επιστρωμένα με πλακίδια μαρμάρου.

Επιπλέον, τα εξωτερικά και εσωτερικά του κουφώματα είναι ξύλινα και υπάρχει εγκατάσταση ηλεκτρολογική, ύδρευσης και αποχέτευσης.

Τέλος, ο σκελετός του κτιρίου είναι κατασκευασμένος από οπλισμένο σκυρόδεμα και η εξωτερική τοιχοποιία από οπτοπλινθοδομή. Ο σκελετός της στέγης είναι ξύλινος με επικάλυψη κεραμίδια και η ποιότητα κατασκευής της οικοδομής εξωτερικά είναι η συνήθης της εποχής.

ΣΕΒΑΘ – Συνεταιριστική Εταιρεία Βιομηχανικής Αναπτύξεως Θράκης

Η ΣΕΒΑΘ η Συνεταιριστική Εταιρεία Βιομηχανικής Αναπτύξεως Θράκης από τις μέρες της δόξας οδηγήθηκε στην κατάρρευση έχοντας μια «πικρή» κατά τα γραφόμενα ιστορία.

Συγκεκριμένα, στις 24 Οκτωβρίου του 2024 έχει προγραμματιστεί ένα ακόμα σφυρί για το ακίνητο της ΣΕΒΑΘ, συνολικής έκτασης 196.962 τ.μ. με τιμή πρώτης προσφοράς τα 2.201.250,00 ευρώ, οφειλέτη τη ΣΕΒΑΘ ΑΒΕ και επισπεύδουσα σύνδικο της πτώχευσης.

Υπενθυμίζεται, ότι το σφυρί του Οκτωβρίου για την βιομηχανία είναι επαναληπτικό καθώς στις 25 Σεπτεμβρίου του 2024 είχε διενεργηθεί ο πρώτος πλειστηριασμός, ο οποίος ματαιώθηκε λόγω έλλειψης πλειοδοσιών και είχε τιμή εκκίνησης τα 2.935.000 ευρώ.

Η ιστορία

Το 1975 ιδρύεται στο 5ο χλμ. της Εθνικής Οδού Ξάνθης-Λάγους-Κομοτηνής η Συνεταιριστική Εταιρεία Βιομηχανικής Αναπτύξεως Θράκης, ΣΕΒΑΘ – Α.Β.Ε. που δραστηριοποιούνταν στον κλάδο της μεταποίησης αγροτικών προϊόντων, με την κονσερβοποίηση και κατάψυξη λαχανικών.

Αποτελούσε στην Ελλάδα μια πρότυπη βιομηχανική μονάδα επεξεργασίας τροφίμων με μεγάλη παραγωγή, ενώ οι δυνατότητες αξιοποίησης καλλιεργειών τις καλές εποχές άγγιζαν και τα 10.000 στρέμματα.

Επί πολλά χρόνια το εργοστάσιο της ΣΕΒΑΘ αποτέλεσε πράγματι έναν μοχλό ανάπτυξης και οικονομικής στήριξης για την ευρύτερη περιοχή της Ξάνθης, καθώς προσέφερε εκατοντάδες θέσεις εργασίας στηρίζοντας έτσι χιλιάδες αγροτικές οικογένειες.

Στις εγκαταστάσεις της διέθετε μονάδα επεξεργασίας για προϊόντα τομάτας, λαχανικών σε κονσέρβα και θεωρούνταν κορυφαία στα κατεψυγμένα, στα τουρσιά, την προτηγανισμένη πατάτα και τον πουρέ πατάτας, ενώ ήταν ενεργή και στον εξαγωγικό τομέα.

Βασικός μέτοχος της ήταν η πανίσχυρη κάποτε Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Ξάνθης, που υπήρξε από τις πιο αναπτυγμένες και δυναμικές δευτεροβάθμιες Συνεταιριστικές Οργανώσεις της χώρας και ήταν ανάμεσα στους ιδρυτές και βασικούς μετόχους μιας σειράς συνεταιριστικών εταιρειών.

Επιπλέον, διέθετε μια σύγχρονη μονάδα γραφικών τεχνών/τυπογραφείο για εκτύπωση και κατασκευή έντυπου υλικού, η οποία πέραν των υλικών συσκευασίας της ΣΕΒΑΘ εξυπηρετούσε και εξωτερικούς πελάτες.

Από το 2004 η βιομηχανία είχε εισέλθει σε τροχιά παρακμής και παρά τις προσπάθειες διάσωσης της, με την εξασφάλιση μεγάλων δανείων, το 2008 κηρύχθηκε σε πτώχευση.

Το 2008 η ΣΕΒΑΘ διέκοψε τη λειτουργία της και για λίγα χρόνια διατήρησε ως ανεξάρτητη δραστηριότητα την τυπογραφική μονάδα.

Λίγα χρόνια αργότερα, στις 31 Οκτωβρίου του 2011 ξέσπασε πυρκαγιά στις εγκαταστάσεις της βιομηχανίας η οποία προκλήθηκε από εργασίες που σημειώθηκαν εντός του εργοστασίου και καταστράφηκε σημαντικό μέρος του.

Η περιβόητη υπόθεση ΣΕΒΑΘ

Το οριστικό λουκέτο για την βιομηχανία της Θράκης ΣΕΒΑΘ μπαίνει το 2010 όταν σταμάτησε και η χρήση της ως τυπογραφείο, ωστόσο η υπόθεση της περιβόητης δανειοδότησής της από την τότε Αγροτική Τράπεζα έμεινε ανοιχτή.

Συγκεκριμένα, από το 2004 έως το 2009 η  ΣΕΒΑΘ δανειοδοτήθηκε από την Αγροτική Τράπεζα με 18 συνεχόμενες συμβάσεις και το ποσό των 34.936.738 ευρώ με εγγύηση του Δημοσίου, σε μια αμφιλεγόμενη για τα οικονομικά της εταιρείας περίοδο χάριν σχεδίου εξυγίανσης της εταιρείας, καταλήγοντας με χρέη προς τρίτους και προς το Δημόσιο, 30 και 60 εκατομμυρίων αντίστοιχα.

Τα ερωτήματα που αιωρούνταν την περίοδο της πτώχευσης, η οποία απείχε για την ακρίβεια λιγότερο από χρόνο από την δανειοδότηση της ΣΕΒΑΘ, είχαν να κάνουν κυρίως με το πώς μια βιομηχανική επιχείρηση που χρηματοδοτείται με 35 εκατομμύρια ευρώ πτωχεύει σε λιγότερο από έναν χρόνο και εξακολουθεί το χρέος της να μένει ανέγγιχτο.

Για την παραπάνω υπόθεση, μεταξύ άλλων, είχε υποβάλλει μηνυτήρια αναφορά το 2011 στην Εισαγγελία Ξάνθης και ο εν ενεργεία, Αναπληρωτής Υπουργός Ανάπτυξης ο Σωκράτης Ξυνίδης ζητώντας την περαιτέρω διερεύνηση της υπόθεσης ΣΕΒΑΘ.

Η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο από την Εισαγγελία Ξάνθης και ο Ξυνίδης επανήλθε με αίτησή του στον κ. Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ο οποίος και διέταξε να βγει η υπόθεση από το αρχείο, με αποτέλεσμα τελικά να προκύψουν εξατομικευμένες ευθύνες κρατικών λειτουργών και υπηρεσιακών παραγόντων.

Σκιές είχαν δημιουργηθεί και όσον αφορά τα στοιχεία που αναζητούνταν για τη διερεύνηση της υπόθεσης καθώς δεν υπήρχαν αρχεία που να αποδεικνύουν πως είχαν χειριστεί τα χρήματα.

Το ακίνητο

Σύμφωνα με τα στοιχεία της εκτίμησης, το εν λόγω ακίνητο είναι ένα γήπεδο που βρίσκεται στο Αγρόκτημα Φελώνης, επι της συμβολής της Ε.Ο. Ξάνθης-Κομοτηνής με την επαρχιακή οδό Ξάνθης Αβδήρων, συνολικής έκτασης 196.962 τ.μ που απαρτίζεται από τρία γεωτεμάχια.

Όσον αφορά τα κτίρια πρόκειται για εγκαταλελειμμένα βιομηχανικά ακίνητα και εγκαταστάσεις της πτωχεύσεως ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «Σ.Ε.Β.Α.Θ. Α.Β.Ε.» τα οποία βρίσκονται επί του οικοπέδου και έχουν ανεγερθεί σταδιακά από το 1976 έως το 1985.

Με βάση την εκτίμηση, στην παρούσα κατάσταση η εκτιμώμενη βιομηχανία περιλαμβάνει κτιριακές εγκαταστάσεις επιφάνειας 49.660,34τ.μ., υπόστεγα επιφάνειας 3.097,35τ.μ., υπόγειο εμβαδού 967,50τ.μ. και λοιπές βιομηχανικές εγκαταστάσεις.

Οι κτιριακές εγκαταστάσεις της μονάδας στο σύνολό τους βρίσκονται σε κακή κατάσταση και πέραν της φυσικής φθοράς λόγω παρατεταμένης εγκατάλειψης, τα κτίσματα έχουν βανδαλιστεί και λεηλατηθεί και συνεχίζουν να λεηλατούνται απουσία φύλαξης του χώρου.

Συγκεκριμένα, από το σύνολο των κτισμάτων απουσιάζουν όλα τα μεταλλικά στοιχεία που μπορούσαν να αφαιρεθούν και έχουν καταρρεύσει περιμετρικές τοιχοποιίες σε πολλά βιομηχανικά κτίσματα.

Στην αναφορά επισημαίνεται πως δεν δύναται το ενδεχόμενο επαναλειτουργίας της βιομηχανίας ενώ η αξία του ακινήτου στηρίζεται στην οικοπεδική αξία αυτού, δεδομένης της προνομιακής θέσης που έχει.

Η οριστική διακοπή της λειτουργίας της ΣΕΒΑΘ σήμανε και το οριστικό τέλος των εγκαταστάσεων της οι οποίες παραδόθηκαν στη φθορά του χρόνου και στις λεηλασίες, συγκαταλέγοντας το συγκεκριμένο ακίνητο στις βιομηχανίες φαντάσματα της Ξάνθης.

Διαβάστε επίσης:

Πλειστηριασμοί: Η ιστορική ποτοποιία της Πάτρας «5Ε» βγαίνει στο σφυρί μαζί με 112 ακίνητα – Τα 200 χρόνια ιστορίας

Νέος πλειστηριασμός για την οικογένεια Μαλαματίνα – To disaster story και οι διαμάχες

Πλειστηριασμοί: Στο σφυρί οι εγκαταστάσεις της Demco, το «στρατηγείο» του Κοντομηνά