Δημήτρης Τσιόδρας στο mononews: Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να αποδεχθεί κανένα τουρκικό αναθεωρητισμό

«Προτεραιότητά μου είναι η ισχυρή θέση της Ελλάδας στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, η δυνατή φωνή της στην Ένωση –μια φωνή που να ακούγεται από όλους, με προσοχή και σεβασμό». Με αυτήν τη φράση, ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Δημήτρης Τσιόδρας, εκφράζει την αφοσίωσή του στην εκπροσώπηση της χώρας μας στην Ευρώπη σε συνέντευξή του στο mononews.gr.

Επισημαίνει την ανάγκη για μεγαλύτερες επενδύσεις στις νέες τεχνολογίες, αναφέροντας ότι η Ευρώπη πρέπει να επικεντρωθεί στην ανάπτυξη καινοτομίας με έμφαση στην τεχνητή νοημοσύνη, καθώς «οι εφαρμογές της κατακλύζουν ήδη στην καθημερινότητά μας».

Παράλληλα, ο Δημήτρης Τσιόδρας δεν διστάζει να μιλήσει ανοιχτά για τα λάθη του και τις προκλήσεις που έχει αντιμετωπίσει, τονίζοντας: «Η ζωή μού έδειξε γρήγορα, με σκληρό τρόπο, την πλάνη της υπερβολικής αισιοδοξίας και μου δίδαξε ότι ο μόνος δρόμος είναι ο ρεαλισμός».

Στην πορεία του, ο Δημήτρης Τσιόδρας δείχνει ότι η πολιτική του φιλοσοφία συνδυάζει ρεαλισμό και όραμα. Παραδέχεται ότι η υπερβολική αισιοδοξία ήταν ένα από τα μεγαλύτερα λάθη του, αλλά αυτό το μάθημα τον οδήγησε να εστιάσει στον ρεαλισμό και τη διαμόρφωση πρακτικών πολιτικών. Οπως δηλώνει, εργάζεται για μια ισχυρή Ελλάδα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παραμένει αφοσιωμένος στις ευρωπαϊκές αξίες, με στόχο την αντιμετώπιση των προκλήσεων της εποχής και τη δημιουργία ενός καλύτερου μέλλοντος για όλους τους Ευρωπαίους.

Μέσα από αυτή τη συνέντευξη, ο κ. Τσιόδρας δίνει το στίγμα του ως ένας πολιτικός που κατανοεί τις προκλήσεις της εποχής και παραμένει αφοσιωμένος στην προάσπιση των ευρωπαϊκών αξιών και την πρόοδο της χώρας μας.

Όσο για τη συμβουλή που θα έδινε στον νεότερο εαυτό του αν ξεκινούσε τώρα την πολιτική του σταδιοδρομία; «Γερό στομάχι! Χωρίς αυτό, μείνε μακριά από την πολιτική!» λέει χαρακτηριστικά.

Aκολουθεί η συνέντευξη του Δημήτρη Τσιόδρα

Μετά την ενεργειακή κρίση και τον πόλεμο στην Ουκρανία, πώς πιστεύετε ότι θα διαμορφωθούν οι προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την οικονομική σταθερότητα;

Η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με μια γεωπολιτική συγκυρία, εξαιρετικά κρίσιμη για την Ένωσή μας: δύο πόλεμοι μαίνονται στη γειτονιά μας και ο κίνδυνος να εξαπλωθεί η ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή απειλεί σοβαρά με νέα έκρηξη των τιμών στην αγορά ενέργειας. Πρέπει λοιπόν να δράσουμε άμεσα και καίρια, με τόλμη και με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον: η πρόσφατη έκθεση Ντράγκι μας δείχνει τον δρόμο των αλλαγών που είναι αναγκαίες, για να κερδίσουμε το στοίχημα της ανταγωνιστικότητας.

Μόνον έτσι θα διασφαλίσουμε την οικονομική σταθερότητα και την αναπτυξιακή προοπτική της Ένωσης. Με βαθιές και εκτεταμένες αλλαγές σε όλες τις  λειτουργίες και στις προτεραιότητές μας, με μεγάλες επενδύσεις στις νέες τεχνολογίες. Και για όλα αυτά απαιτούνται γενναίες πολιτικες αποφάσεις. Ταυτόχρονα, ειναι ανάγκη να προχωρήσουμε ακόμα περισσότερο, ακόμα πιό γρήγορα στη διαφοροποίηση των πηγών ενεργειακού εφοδιασμού.

Ποιες είναι οι προτάσεις σας για την αντιμετώπιση του πληθωρισμού και της ακρίβειας που πλήττει τους Ευρωπαίους πολίτες;

Δυστυχώς, εδώ δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις, ούτε εύκολες συνταγές. Το βασικό εργαλείο για την αντιμετώπιση του πληθωρισμού είναι γνωστό: η αύξηση των επιτοκίων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τραπεζα. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά το φαινόμενο της ακρίβειας, ένα πεδίο όπου υπάρχουν και στρεβλώσεις και αισχροκέρδεια, χρειάζονται επιπλέον μέτρα ελέγχου της αγοράς. Και αντιμετώπιση, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, των καταχρηστικών πρακτικών που εφαρμόζουν οι πολυεθνικές –όπως ακριβώς έχει ζητήσει, με τη γνωστή επιστολή του προς την πρόεδρο της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

Η κλιματική αλλαγή επηρεάζει όλο και περισσότερο την Ευρώπη με φυσικές καταστροφές και ακραία καιρικά φαινόμενα. Ποιες είναι οι άμεσες πρωτοβουλίες που πρέπει να λάβει η Ε.Ε.;

Πρώτα απ’ όλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να παραμείνει πρωτοπόρος στην πράσινη μετάβαση. Για την αντιμετώπιση, όμως, των ακραίων καιρικών φαινομένων και των  φυσικών καταστροφών που φέρνει η κλιματική κρίση πρέπει η Ένωση να αναλάβει ειδικές πρωτοβουλίες: Χρειάζεται γενναία και άμεση ενίσχυση του Ταμείου Αλληλεγγύης, για να σταθούμε ουσιαστικά δίπλα σ’ εκείνους που πλήττονται από τις καταστροφές. Χρειάζεται σοβαρή χρηματοδότηση για έργα αντιμετώπισης της λειψυδρίας, που έρχεται ήδη απειλητικά. Και τέλος, χρειάζεται να αναπτύξουμε συστηματικά και να εμβαθύνουμε την ενιαία Πολιτική Προστασία σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Με τον χειμώνα να φέρνει προβλήματα λόγω της ενεργειακής κρίσης, πόσο κοντά πιστεύετε ότι είναι η Ε.Ε. στην ενεργειακή αυτάρκεια;

Η Ευρώπη δεν διαθέτει αποθέματα υδρογονανθράκων στο έδαφός της. Συνεπώς, δεν μπορεί να γίνεται λόγος για αυτάρκεια. Στόχος μας είναι (και σωστά!) η ενεργειακή επάρκεια και ασφάλεια –και είναι κάτι απολύτως εφικτό. Πρέπει να διασφαλίζονται σταθερά οι αναγκαίες ποσότητες και η απρόσκοπτη ροή τους από τους προμηθευτές προς τα κράτη-μέλη, σε εύλογες τιμές. Παράλληλα, οφείλουμε να ενισχύσουμε την παραγωγή από ανανεώσιμες πηγές και τη συμμετοχή τους στο ενεργειακό μίγμα: έτσι, και χαμηλό κόστος και επάρκεια τροφοδοσίας θα πετύχουμε. Πρέπει τέλος, να προχωρήσει ακόμη περισσότερο η διαφοροποίηση των προμηθευτών μας στους υδρογονάνθρακες: η εμπειρία μάς έδειξε ότι η εξάρτηση από μια πηγή, μπορεί να αποβεί εξαιρετικά επικίνδυνη.

Με τις αυξανόμενες εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, ποια πιστεύετε ότι πρέπει να είναι η στάση της Ε.Ε. απέναντι στην Τουρκία;

Πρώτο: Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να αποδεχθεί απολύτως κανέναν αναθεωρητισμό από την Τουρκία –ούτε στο σημερινό γεωπολιτικό πλαίσιο της έντασης, ούτε και σε κανένα άλλο.

Δεύτερο: Η πολεμική σύγκρουση στη Μέση Ανατολή δημιουργεί ήδη προσφυγικές ροές που κατευθύνονται προς την Τουρκία, επειδή τη βλέπουν ως πρώτο σταθμό μιάς διαδρομής με τελικό προορισμό την Ευρώπη. Συνεπώς, η Ένωση πρέπει επειγόντως να κινηθεί και να φτάσει ταχύτατα σε συμφωνημένη με την Άγκυρα λύση για τη διαχείρισή τους.

Με την προσφυγική κρίση να βρίσκεται ξανά στο προσκήνιο, πιστεύετε ότι η Ευρώπη έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια ενιαία μεταναστευτική πολιτική; Ποιες βελτιώσεις θεωρείτε αναγκαίες;

Η Ευρώπη πέτυχε να καταλήξει στο Σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο: πρόκειται για ένα σύνολο ρυθμίσεων, που κινούνται στη σωστή κατεύθυνση. Ασφαλώς, αρνητική εξέλιξη συνιστούν οι γνωστές τελευταίες αποφάσεις της Γερμανίας: επανεθνικοποιούν τη μεταναστευτική πολιτική, δυναμιτίζουν τη συνθήκη του Σέγκεν και δίνουν πολύ κακό παράδειγμα στα άλλα κράτη-μέλη. Με τέτοιες «λύσεις», του τύπου «ο καθένας μόνος και για τον εαυτό του», δεν πάμε πουθενά. Η Ένωση πρέπει να επιμείνει σε ενιαία, αυστηρή, αλλά και δίκαια πολιτική, που θα της επιτρέπει να αποφασίζει η ίδια, και όχι οι διακινητές, ποιοί θα εισέλθουν στο έδαφός της και ποιοί όχι. Και αυτό ακριβώς το πνεύμα επικρατεί σήμερα στις Βρυξέλλες: ηδη, αρχίζει η συζήτηση και για μια νέα κοινή ευρωπαϊκή πολιτική επιστροφών στις χώρες προέλευσης, εκείνων των μεταναστών που θα κριθεί ότι δεν δικαιούνται άσυλο.

 

Τι θα θέλατε να επιτύχετε ως ευρωβουλευτής τα επόμενα χρόνια και ποιες θεωρείτε ότι είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις για την Ελλάδα εντός της Ε.Ε.;

Ανοίγετε όλα τα κεφάλαια μαζί και, για να τα καλύψω, αναγκαστικά θα είμαι συνοπτικός. Προτεραιότητά μου είναι η ισχυρή θέση της Ελλάδας στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, η δυνατή φωνή της στην Ένωση –μια φωνή που να ακούγεται από όλους, με προσοχή και σεβασμό. Επιπλέον, στο κέντρο της προσοχής και της προσπάθειάς μου βρίσκονται: Η ενιαία ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική. Η προστασία του καταναλωτή. Οι πολιτικές και τα χρηματοδοτικά εργαλεία για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας.

Η ανάπτυξη της καινοτομίας, με έμφαση στο περίφημο πια ΑΙ: στην τεχνητή νοημοσύνη δηλαδή, που δεκάδες εφαρμογές της κατακλύζουν ήδη την καθημερινότητά μας, αλλά δυστυχώς σχεδιάζονται και παράγονται περισσότερο σε ΗΠΑ και Κίνα και πολύ λιγότερο στην Ευρώπη.

Ποιοι άνθρωποι σάς έχουν εμπνεύσει στην καριέρα σας, είτε εντός είτε εκτός πολιτικής;

Εκτός πολιτικής, πηγή έμπνευσης για μένα υπήρξε ο πατέρας μου. Με την εργατικότητα, τον χαρακτήρα και τις ηθικές αρχές του. Από τις πολιτικές προσωπικότητες, ξεχωρίζω τον Ουίνστον Τσόρτσιλ . Με τη βαθιά γνώση της ιστορίας και την απαράμιλλη ικανότητά του να διαβάζει με ακρίβεια και διεισδυτικότητα επερχόμενες εξελίξεις, όταν οι άλλοι δεν τις έβλεπαν καν. Ο Τσόρτσιλ μας πρόσφερε ένα μοναδικό υπόδειγμα ηγεσίας, που εμπνέει, ενώνει και κινητοποιεί στις πιο δύσκολες ώρες.

Τι κάνετε για να χαλαρώνετε και να αποφορτίζεστε;

Απλά πράγματα. Μια καλή ταινία, αρκετό διάβασμα, λίγο περπάτημα κάθε φορά που βρίσκω την ευκαιρία. Και, κάπου-κάπου, ένα τσίπουρο παρέα με καλούς φίλους.

Αν μπορούσατε να δώσετε μια συμβουλή στον νεότερο εαυτό σας όταν ξεκινούσατε την πολιτική σας σταδιοδρομία, ποια θα ήταν αυτή;

Δυό λέξεις μόνον: Γερό στομάχι! Χωρίς αυτό, μείνε μακριά!

Υπάρχει κάποιο βιβλίο ή ταινία που σας έχει σημαδέψει και το οποίο επιστρέφετε ξανά και ξανά;

Η ταινία του Ρομάν Πολάνσκι «Ο πιανίστας» με άγγιξε βαθιά –και την έχω ξαναδεί πολλές φορές, με την ίδια πάντα αισθητική απόλαυση και την ίδια συναισθηματική φόρτιση. Σε ό,τι αφορά τα βιβλία, θα μείνω στο κλασικό έργο του Χανς Μοργκεντάου «Politics among nations» –πεδίο αναφοράς για τις διεθνείς σχέσεις και για όσους (όπως εγώ) ασχολούνται με αυτές.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο λάθος που κάνατε, ίσως, ως πολιτικός και πώς μάθατε από αυτό;

Το μεγαλύτερο λάθος, αυτό που δεν συγχωρώ στον εαυτό μου, υπήρξε η υπερβολική αισιοδοξία –εκείνη που με οδήγησε κάποτε να βλέπω την πραγματικότητα όπως θα ήθελα να είναι και όχι όπως όντως ήταν. Στα φοιτητικά μου χρόνια, στα αμφιθέατρα, αυτό το λέγαμε βολονταρισμό! Η ζωή μού έδειξε γρήγορα, με σκληρό τρόπο, την πλάνη και μού δίδαξε ότι ο μόνος δρόμος είναι ο ρεαλισμός!

Αν δεν ήσασταν πολιτικός, ποια επαγγελματική καριέρα θα επιλέγατε και γιατί;

Μα δεν ήμουν ανέκαθεν πολιτικός! Είχα μια μακρά και μάλλον επιτυχή διαδρομή στο επάγγελμα που αγάπησα και διάλεξα από μικρός: στη δημοσιογραφία. Όταν μπήκα στην πολιτική, θεωρώ ότι είχα ήδη ολοκληρώσει την καριέρα μου στα media. Συνεπώς, στην περίπτωσή μου, η  ερώτησή σας έχει ήδη απαντηθεί εκ των πραγμάτων.

Ποιοι είναι οι ήρωές σας στην πραγματική ζωή;

Χωρίς αμφιβολία, οι γονείς μου. Εργάτης στους σιδηροδρόμους ήταν ο πατέρας μου, αγρότισσα η μητέρα μου. Απλοί άνθρωποι του μόχθου, της αξιοπρέπειας και του καθημερινού αγώνα. Με το παράδειγμά τους, μού έμαθαν την αξία της σκληρής δουλιάς, της επίμονης και ακούραστης προσπάθειας για να φτάσεις στον στόχο σου. Μού δίδαξαν τις αρχές, που οδηγούν μέχρι και σήμερα τον δρόμο μου στη ζωή: να αναλαμβάνεις την ευθύνη, να έχεις ανοιχτό μυαλό. Κι επέμεναν πάντα ότι ο δρόμος για να προχωρήσω στη ζωή μου και να μην κάνω τη σκληρή ζωή που ζούσαν ήταν να αγαπώ τη γνώση και το διάβασμα.

Διαβάστε επίσης :

Ελίζα Βόζεμπεργκ στο mononews: Οι πολύτεκνες μάνες είναι οι ηρωίδες μου – Ο θάνατος του συζύγου μου άλλαξε τη ζωή μου

Νίκος Παπανδρέου στο mononews: Να γίνει άμεσα η τραπεζική ένωση και η ένωση των κεφαλαιαγορών

Νικόλας Φαραντούρης στο mononews: Ισχυρή Ελλάδα σε μία δυνατή Ευρώπη. Να ηγηθούμε του διαλόγου με τις προοδευτικές, δημοκρατικές δυνάμεις