F1 Ιταλία: Μέγα πλήθος, μέγα πάθος!

H χθεσινή ανατροπή στη Μόντσα είχε μοναδικά χαρακτηριστικά, σπάνια στον αθλητισμό και δη στο μηχανοκίνητο προκύπτουν τέτοιες ιστορίες!

H Ferrari στα 75 χρόνια σύγχρονης ιστορία της F1, έχει κερδίσει 20 φορές στη Μόντσα (1951, 1952, 1960, 1961, 1964, 1966, 1970, 1975, 1979, 1988, 1996, 1998, 2000, 2002, 2003, 2004, 2006, 2010, 2019, 2024). Όπως μπορείτε να δείτε τα τελευταία 20 χρόνια, η Ferrari έχει κερδίσει 5 φορές σε μια αναλογία περίπου γραμμική.

Στα χρόνια που παρακολουθώ τη F1 έχω ζήσει τις μισές νίκες της Ιταλικής ομάδας. Προφανώς το 1996 (1^η του Σουμάχερ) το 2010 (1^η του Αλόνσο) και το 2019 (1^η του Λεκλέρκ) είχαν κάτι το διαφορετικό. Αλλά κάτι παρόμοιο με το χθεσινό δεν έχει ξαναγίνει.

Εδώ θα πρέπει να αποσαφηνίσουμε το εξής: Η Ferrari δεν είχε το ταχύτερο μονοθέσιο στη Μόντσα, δεν πήρε pole, δεν έκανε τον ταχύτερο γύρο. Για να είμαστε ακριβείς είχε το 3^ο ταχύτερο μονοθέσιο σε δοκιμές και αγώνα πίσω από τις McLaren και τις Mercedes.

Κι όμως κατάφερε να κερδίσει εφαρμόζοντας μια ακραία επιλογή στρατηγικής. Οι κόκκινοι ρίσκαραν στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα και τους βγήκε!

Ο Λεκλέρκ πήρε την καρό σημαία μπροστά από τους δύο οδηγούς της McLaren, με διαφορά 2”664 από τον Πιάστρι και διαφορά 6”153 από το Νόρις.

Ο αγώνας ήταν μια επανάληψη του σεναρίου των κατατακτήριων δοκιμών, καθώς οι τέσσερις κορυφαίες ομάδες κατέλαβαν τις οκτώ πρώτες θέσεις. Στην εκκίνηση δεκατέσσερις οδηγοί επέλεξαν τη μέση γόμα.

Η σκληρή γόμα επιλέχθηκε από τις δύο Red Bull, το Στρολ (Aston Martin), τον Οκόν (Alpine), τον Τσουνόντα (Racing Bulls) και τον Μπότας (Sauber). Ο Τσουνόντα ήταν ο μόνος οδηγός που εγκατέλειψε. Από τους υπόλοιπους 19, οι 9 έκαναν μια αλλαγή και οι υπόλοιποι 10 δυο ή τρεις (Στρολ).

Ο Ρικιάρντο (Racing Bulls) διένυσε τη μεγαλύτερη απόσταση με τη σκληρή γόμα ολοκληρώνοντας 42 γύρους. Ο Οκόν έκανε 21 γύρους με τη μέση γόμα.

Μιλώντας σχετικά ο αγωνιστικός διευθυντής της Pirelli, Μάριο Ίσολα, τόνισε: «Σε τεχνικό επίπεδο, αυτό ήταν ένα Grand Prix που είχε τα πάντα: μάχες στην πίστα μεταξύ των οδηγών με μερικές εντυπωσιακές προσπεράσεις, όπως του Πιάστρι στον Norris και μια στρατηγική αντιπαράθεση μεταξύ εκείνων που είχαν επιλέξει να σταματήσουν δύο φορές και εκείνων που επέλεξαν να σταματήσουν μια φορά.

Είχαμε προβλέψει πως η μια αλλαγή θα ήταν το πιο γρήγορο σενάριο και αυτό αποδείχθηκε σωστό. Το γεγονός ότι σχεδόν όλες οι ομάδες είχαν κρατήσει δύο σετ σκληρής γόμας για τον αγώνα τους έδωσε την ευελιξία να ακολουθήσουν διαφορετικά σενάρια.

Πρέπει να θυμόμαστε ότι κανείς δεν είχε επαρκή δεδομένα για να αξιολογήσει πλήρως την απόδοση της C3 στο εντελώς νέο οδόστρωμα. Η διαχείριση του τοπικής παραμόρφωσης λόγω υπερθέρμανσης (graining) ήταν κλειδί και πιθανώς επηρεάστηκε από την εξέλιξη της πίστας.

Η αρχική ανάλυση των δεδομένων και οι οπτικοί έλεγχοι των ελαστικών στο τέλος κάθε μέρους έδειξαν ότι το graining ήταν πολύ έντονο στο πρώτο μέρος του αγώνα, ειδικά στο εμπρός αριστερά ελαστικό, αλλά λιγότερο στο πίσω αριστερά ελαστικό τόσο με τη σκληρή όσο και με τη μέση γόμα.

Στο δεύτερο και στο τρίτο μέρος αγώνα το φαινόμενο ατόνησε. Ένας ζωτικός παράγοντας ήταν επομένως η αίσθηση των οδηγών κατά τη διάρκεια του αγώνα και η ικανότητά τους να διαχειρίζονται τα ελαστικά, ειδικά για όσους κράτησαν τη στρατηγική που είχαν επιλέξει στην αρχή, δηλαδή της μιας αλλαγής».

Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι πρώτον ο Λεκλέρκ δεν ακολούθησε κάποια συγκεκριμένη στρατηγική αλλά με βάση τη 2^η θέση της κατάταξης που είχε μετά τον πρώτο γύρο αντιδρούσε στη στρατηγική των McLaren. Μπήκε ο Νόρις στον 14^ο γύρο για αλλαγή από μέση σε σκληρή γόμα; Ακολούθησε στον 15^ο γύρο ο Λεκλέρκ και αυτό είχε ως συνέπεια να βρεθεί πίσω από τις McLaren. Βλέποντας τις McLaren να κοντράρονται (ο Νόρις προσπαθούσε να απειλήσει τον Πιάστρι) ο Λεκλέρκ αποφάσισε να κόψει ρυθμό.

Ήξερε καλά πως μια επιπλέον είσοδο στα πιτ κοστίζει περί των 27 sec, στη Μόντσα η διαμόρφωση του pit lane επιβραδύνει τη διαδικασία. Ο Μονεγάσκος δεν ήξερε αν θα άντεχαν τα λάστιχα.

Δεν το είχε δοκιμάσει. Ούτε οι μηχανικοί του, το ήξεραν, ευελπιστούσαν να συμβεί αυτό που αναφέρει ο επικεφαλής της Pirelli: Να μειώσει τη φθορά η βελτίωση κρατήματος της πίστας γύρο με το γύρο. Αυτό έγινε, οριακά και ο Λεκλέρκ κάνοντας μια στάση λιγότερη κατάφερε να κρατηθεί μπροστά από τα McLaren χάρη και στη βοήθεια του Σάινθ που τους καθυστέρησε όσο μπορούσε.

Στο φινάλε εκατοντάδες χιλιάδες τιφόζι γέμισαν την ευθεία εκκίνησης τερματισμού και αποθέωσαν τον Μονεγάσκο οδηγό σα Θεό.

Η Ιταλία δεν κοιμήθηκε χτες, καμπάνες χτυπούσαν σε κάθε χωριό σε κάθε πόλη και από σήμερα το πρωί στην είσοδο του εργοστασίου στο Μαρανέλο υπάρχουν 3 σημαίες όσες οι φετινές νίκες της Scuderia (Αυστραλία, Μονακό, Μόντσα). Η χθεσινή ήταν 246^η στην ιστορία της ομάδας. Επόμενος αγώνα στο Μπακού στις 15/9.