Ένα παράδειγμα αρχιτεκτονικής δημιουργίας μιας διαδοχής κτιριακών καταφυγίων που μοιάζουν να καταναλώνονται από τη φύση – και όχι απλώς να είναι μέρος αυτής.

Η συγκεκριμένη εξοχική κατοικία μοιάζει να ξεδιπλώνεται μέσα στο ξέφωτο μιας μικρής καταπράσινης κοιλάδας – δίπλα σε έναν εντυπωσιακό κατακόρυφο βράχο στο Ιόνιο Πέλαγος, στη δυτική ακτή των Παξών.

1

Και ήταν ακριβώς αυτή η ερμηνεία του τοπίου ως πράσινο λίκνο που τελικά κατεύθυνε τις συνθετικές κινήσεις των αρχιτεκτόνων.

Το σύνολο ελίσσεται ανάμεσα σε πεύκα και κυπαρίσσια στο ψηλότερο μέρος της κοιλάδας, τυλιγμένο από πυκνή βλάστηση με ματιές ανάμεσα στα δέντρα προς τον ανοιχτό δυτικό θαλάσσιο ορίζοντα και το ηλιοβασίλεμα.

Όμοια με γλυπτά που στέκονται σε μια πέτρινη εξέδρα, τα κτίρια σχηματίζουν το ισόγειο της κύριας κατοικίας. Προφυλάσσονται κάτω από τη σκιά μιας μεγάλης φυτεμένης ξύλινης πλάκας, πάνω στην οποία βρίσκει καταφύγιο το υπνοδωμάτιο, ως μια ακόμη φυτική προεξοχή.


Οι ανάγλυφοι όγκοι δημιουργούν ενδιάμεσους ημιυπαίθριους χώρους—μια υπαίθρια τραπεζαρία, το κλειστό σαλόνι, τον χώρο προετοιμασίας φαγητού και την είσοδο. Αυτή η διασπορά κάτω από την πλάκα δημιουργεί μια ροή μεταξύ των εξωτερικών και εσωτερικών χώρων.

Η κατοικία μοιάζει να φιλτράρει τον ήλιο όπως αυτός δύει το καλοκαίρι. Οι χωριστοί ξενώνες αντικατοπτρίζουν μορφολογικά τον όγκο του δωματίου στη στέγη – ενός χώρου που μοιάζει να γεννήθηκε στο τοπίο. Αναπτύσσονται στο έδαφος και καταβροχθίζονται από τα αναρριχώμενα φυτά που ανεβαίνουν στις κεκλιμένες προσόψεις τους.

Σε αυτό το οικοσύστημα, η οικία γιορτάζει όλα τα in situ υπάρχοντα και προωθεί μια φιλοσοφία σχεδιαστικής αφθονίας, μέσα στη λιτότητα. Ξεκινώντας από τη διατήρηση όλων των δέντρων, επεκτείνεται στην ξύλινη δομή της μεγάλης πλάκας (και της κρεβατοκάμαρας πάνω της), καθώς και στους ξύλινους ξενώνες – και καταλήγει σε μια δεξαμενή βρόχινου νερού κάτω από την αυλή, μια παραδοσιακή πρακτική του νησιού.

Η διατήρηση των ιδιοτήτων του εν λόγω ξέφωτου, με την προσθήκη των λιτών όγκων στόχο είχε ξεκάθαρα τη δημιουργία μιας διαδοχής κτιριακών καταφυγίων που όμως μοιάζουν να καταναλώνονται από τη φύση – και όχι απλώς να είναι μέρος αυτής.

Contributors: Thanos Paliatsas, Madoula Charitou, Sophia Kalakou(architecture student)
3D visualizations: Thanos Paliatsas (exterior), Madoula Charitou (interior)

Διαβάστε επίσης:

Gentlemen, η επόμενη φαντασίωση είναι η GT2 Stradale

Έργο του Claude Monet αναμένεται να σπάσει ρεκόρ σε δημοπρασία

Μπορεί το graphic design να κερδίσει τις εκλογές;