ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Όπως αναφέρουν οι ίδιες πηγές, η ελληνική ναυτιλιακή ομάδα έχει παραγγείλει MR tankers και ultramax bulk carriers. H Xclusiv ωστόσο αναφέρει ότι η εταιρεία έχει παραγγείλει μόνο τα τρία φορτηγά πλοία, το πρώτο εξάμηνο.
Ενδεχομένως, η παραγγελία για τα τέσσερα δεξαμενόπλοια να είναι νεώτερη παραγγελία.
Η εταιρεία φέρεται να έχει παραγγείλει τρία πλοία μεταφοράς χύδην φορτίου ultramax και τέσσερα δεξαμενόπλοια MR σε ναυπηγεία στην Κίνα.
Η εταιρεία Monte Nero ιδρύθηκε το 2018 και ναυτιλιακές πηγές συνδέουν την εταιρεία με την εφοπλιστή Παναγή Ζησιμάτο.
Η VesselsValue υποστηρίζει ότι η Monte Nero διαθέτει δύο panamaxes κατασκευής Jiangnan και ένα bulk carrier supramax ιαπωνικής κατασκευής.
Επίσης, η VesselsValue αναφέρει ότι το Monte Nero απέκτησε το Obe Lotus 55.900 dwt (πρώην King Baton Rouge, κατασκευής 2014) τον Ιανουάριο από τον Murakami Sekiyu για 22 εκατομμύρια δολάρια.
Τα νεότευκτα ultramax του Monte Nero στο Nantong Xiangyu αναφέρονται στη βάση δεδομένων της VesselsValue ως Hull No 155, 156 και 157.
Τα πλοία είναι χωρητικότητας 63.500 dwt και θα κατασκευαστούν για να συμμορφωθούν με τη Φάση 3 των προτύπων του Δείκτη Σχεδιασμού Ενεργειακής Απόδοσης του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και θα πληρώσουν τους στόχους της Βαθμίδας III NOx.
Η τιμή δεν έχει αποκαλυφθεί, αλλά οι μεσίτες επισημαίνουν ότι κοστίζουν περίπου 34 εκατομμύρια δολάρια το καθένα.
Πηγές από τη ναυπηγική εταιρεία ανέφεραν ότι το νεοεισερχόμενο δεξαμενόπλοιο MR Huanghai Shipbuilding θα κατασκευάσει τα πλοία μεταφοράς προϊόντων 50.000 dwt.
Ο Παναγής Ζησσιμάτος είναι γιος του Ανδρέα και της Σταματούλας και γεννήθηκε στην Κεφαλονιά. Κατάγεται από παραδοσιακή ναυτική οικογένεια Βαλλιανάτου.
Οι ρίζες της ναυτιλιακής δραστηριότητας της οικογένειας ανάγονται στις αρχές του 19ου αιώνα, ενώ όλη η οικογένεια ασχολείται με τη ναυτιλία από δύο αιώνες νωρίτερα.
Ο ιδρυτής Ανδρέας Βαλλιανάτος (1794-1899) δημιούργησε ένα στόλο ιστιοπλοϊκών πλοίων, που δραστηριοποιούνταν στο εμπόριο της περιοχής των Ιονίων Νήσων με βάση την Μπραΐλα Ρουμανίας.
Ο Παναγής Ζησσιμάτος, ακολούθησε την οικογενειακή παράδοση και μπήκε στη θάλασσα σε πολύ μικρή ηλικία. Ήδη από 14 ετών και στην ηλικία των 18 ετών, είχε ήδη 18 μήνες θαλάσσιας υπηρεσίας.
Αποφοίτησε από την ναυτική Σχολή των Οινουσσών, το πιο διακεκριμένο ναυτικό κολέγιο της Ελλάδας, και αργότερα απέκτησε την άδεια πλοιάρχου, ταξιδεύοντας με τα περισσότερα είδη πλοίων.
Ο Παναγής Ζησσιμάτος είχε αρκετά χρόνια θαλάσσιας υπηρεσίας ως πλοίαρχος διάφορων πλοίων υπό ελληνική, αλλά και υπό αλλοδαπές σημαίες, και είχε συγκεντρώσει γνώσεις και προσωπική εμπειρία στις δυνατότητες και τους περιορισμούς διαφόρων τύπων πλοίων και της ναυτιλιακής βιομηχανίας, γενικά.
Αξιοποιώντας αυτή τη γνώση και εμπειρία, επέκτεινε τις δραστηριότητές του τα επόμενα χρόνια.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’70, ο ιδιόκτητος στόλος αποτελούταν από δύο μικρά δεξαμενόπλοια, που μετέφεραν πετρελαιοειδή προϊόντα στα ελληνικά νησιά και γενικότερα στη Μεσόγειο.
Ο Παναγής Ζησσιμάτος εισήλθε τότε στην οικογενειακή επιχείρηση. Οι διευθύνοντες και μέτοχοι της οικογενειακής επιχείρησης ήταν οι θείοι του, Γεράσιμος και Δημήτριος Βαλλιανάτος.
Ο Παναγής Ζησσιμάτος ακολουθώντας τον δικό του δρόμο, δημιούργησε στα μέσα της δεκαετίας ’80 την εταιρεία “Adriatic Τankers” που δραστηριοποιήθηκε παγκοσμίως στην μεταφορά πετρελαιοειδών όντας μία από τις μεγαλύτερες και πρωτοπόρες ναυτιλιακές εταιρείες που εισήγαγε καινοτομίες στην μεταφορά των πετρελαιοειδών, μέχρι περίπου τα μέσα της δεκαετίας του ’90, προτού αποσυρθεί από την αγορά.
Ο Παναγής Ζησσιμάτος γεννήθηκε στις 27 Αυγούστου του 1948 στα Φάρσα Κεφαλονιάς.
Η ναυτιλιακή εταιρεία Adriatic Tankers συμφερόντων του κπτ. Παναγή Ζησσιμάτου, αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα της ελληνικής ναυτοσύνης και ταυτόχρονα της επιχειρηματικής διορατικότητας που θα πρέπει να αποτελεί οδηγό για όλους τους νέους Έλληνες που επιθυμούν να ασχοληθούν με τη ναυτιλία έναν τομέα που μπορεί να αποτελέσει «πεδίον δόξης λαμπρόν», για τα ελληνόπουλα ειδικότερα σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που η νέα γενιά χειμάζεται από τις εξαιρετικά δύσκολες οικονομικές συνθήκες στις οποίες η χώρα μας έχει περιέλθει τα τελευταία χρόνια.
Ο κπτ. Παναγής Ζησσιμάτος ιδρυτής της Adriatic Tankers, όντας ακόμη έφηβος ξεκίνησε την δική του περιπέτειά στη θάλασσα, ναυτολογούμενος ήδη από την ηλικία των 14 ετών.
Στη συνέχεια μπαίνοντας στα πλοία και στις εταιρείες της οικογένειάς του αποκόμισε την απαραίτητη γνώση και στη ναυτιλιακή διοίκηση πέραν της απαραίτητης θαλάσσιας εμπειρίας που είχε αποκομίσει ήδη.
Έτσι με το πέρασμα του χρόνου και διαβλέποντας με οξυδέρκεια τις ανάγκες και τα κενά της παγκόσμιας ναυτιλίας ο εφοπλιστής Παναγής Ζησιμάτος ίδρυσε στα μέσα τα δεκαετίας του 1980 την ναυτιλιακή εταιρεία του την Adriatic Tankers με σκοπό να κατακτήσει το μερίδιο της παγκόσμιας αγοράς που του αναλογούσε.
Με το πείσμα και την οξύνοια που διέκριναν τον ιδρυτή της, η εταιρεία στο πέρασμα των χρόνων εκμεταλλεύτηκε πλήρως τους κύκλους της αγοράς και κατόρθωσε να εξελιχθεί από μία μικρή ναυτιλιακή εταιρεία, σε μία από τις μεγαλύτερες ναυτιλιακές εταιρείες σε παγκόσμιο επίπεδο.
Στο απόγειο της επέκτασής της η εταιρεία του Παναγή Ζησιμάτου αριθμούσε ένα στόλο από 100 και πλέον πλοίων με απασχολούμενο προσωπικό τόσο στη θάλασσα όσο και στη στεριά περίπου 1.500 ατόμων.
Με έδρα τον Πειραιά, η εταιρεία είχε πλέον γιγαντωθεί και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990 που έφτασε στην μεγαλύτερη επέκτασή της είχε ιδρύσει γραφεία σε όλα τα μεγάλα ναυτιλιακά κέντρα του κόσμου, όπως στο Ρότερνταμ, στο Λονδίνο, στο Χιούστον των ΗΠΑ , αλλά και στην Άπω Ανατολή και ειδικότερα στην Ιαπωνία, στην Κορέα, και στη Σιγκαπούρη.
Η Adriatic Tankers με τον Παναγή Ζησσιμάτο στο τιμόνι της κατόρθωσε να επιτύχει αυτή τη ραγδαία ανάπτυξη χρησιμοποιώντας και εισάγοντας καινοτομίες στην παγκόσμια ναυτιλία, όπως η χρησιμοποίηση των πρωτοπόρων ανοξείδωτων πλοίων που άνοιξε νέες προοπτικές στη μεταφορά υγρών φορτίων, και όπου ήταν κάτι το οποίο δεν χρησιμοποιούνταν μέχρι τότε ευρέως στην παγκόσμια ναυτιλία, αλλά και στην εισαγωγή και την υιοθέτηση επί της ουσίας και του κώδικα Ασφαλούς Διαχείρισης πλοίων που πλέον αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Διεθνούς ναυτιλιακής νομοθεσίας και πρακτικής.
Η Adriatic Tankers του Cpt. Panagis Zissimatos ήταν ένας πραγματικός πυλώνας της ελληνόκτητης ναυτιλίας σε παγκόσμιο επίπεδο την δεκαετία 1985-1995 και συνάμα αποτέλεσε σχολείο για εκατοντάδες Έλληνες ναυτικούς και διοικητικούς της ναυτιλίας οι οποίοι με το πέρασμα των ετών χρησιμοποίησαν την πολύτιμη γνώση και την εμπειρία που απέκτησαν τα χρόνια που ήταν μέρος του δυναμικού της Αδριατικής στις νέες τους αναζητήσεις και στις ναυτιλιακές επιχειρηματικές τους δραστηριότητες, προάγοντας έτσι έτι περαιτέρω το όραμα του ιδρυτή της Αδριατικής για ανάπτυξη και εδραίωση της ελληνικής ναυτιλίας και ναυτοσύνης σε παγκόσμιο επίπεδο, κάτι που αποτέλεσε άλλωστε και την παρακαταθήκη της Αδριατικής στην ελληνική ναυτιλία και στους Έλληνες ναυτικούς.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ο ιδιόκτητος στόλος αποτελούταν από δύο μικρά δεξαμενόπλοια που μετέφεραν πετρελαιοειδή προϊόντα στα ελληνικά νησιά και γενικότερα στη Μεσόγειο.
Ο Παναγής Ζησσιμάτος εισήλθε τότε στην οικογενειακή επιχείρηση όπου διακρίθηκε για τις γνώσεις και επιχειρηματική οξυδέρκεια που τον διέκρινε. Οι διευθύνοντες και μέτοχοι της οικογενειακής επιχείρησης ήταν οι θείοι του Γεράσιμος και Δημήτριος Βαλλιανάτος.
Ο Παναγής Ζησιμάτος ακολουθώντας τον δικό του δρόμο, δημιούργησε στα μέσα της δεκαετίας 1980 την εταιρεία Adriatic Τankers που δραστηριοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία παγκοσμίως στην μεταφορά πετρελαιοειδών όντας μία από τις μεγαλύτερες και πρωτοπόρες ναυτιλιακές εταιρείες που εισήγαγε καινοτομίες στην μεταφορά των πετρελαιοειδών, μέχρι περίπου τα μέσα της δεκαετίας του 1990 προτού αποσυρθεί από την αγορά.
Ο Π. Ζησιμάτος μέχρι και σήμερα ποτέ δεν έπαψε να παρακολουθεί τα τεκταινόμενα στον χώρο της παγκόσμιας ναυτιλίας δραστηριοποιούμενος περιφερειακά όσο του το επέτρεπαν οι λοιπές επιχειρηματικές του δραστηριότητες.
Πλέον κύριο μέλημά του είναι να μεταλαμπαδεύσει όλες αυτές τις γνώσεις και την εμπειρία του στη νέα γενιά ώστε να συνεχιστεί για χρόνια ακόμη η λαμπρή ναυτική ιστορία της οικογένειάς του.
Η ναυτιλιακή εταιρεία Αδριατική συμφερόντων του κπτ. Παναγή Ζησιμάτου, αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα της ελληνικής ναυτοσύνης και ταυτόχρονα της επιχειρηματικής διορατικότητας που θα πρέπει να αποτελεί οδηγό για όλους τους νέους Έλληνες που επιθυμούν να ασχοληθούν με τη ναυτιλία έναν τομέα που μπορεί να αποτελέσει «πεδίον δόξης λαμπρόν», για τα ελληνόπουλα ειδικότερα σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που η νέα γενιά χειμάζεται από τις εξαιρετικά δύσκολες οικονομικές συνθήκες στις οποίες η χώρα μας έχει περιέλθει τα τελευταία χρόνια.
Με το πείσμα και την οξύνοια που διέκριναν τον ιδρυτή της, η εταιρεία στο πέρασμα των χρόνων εκμεταλλεύτηκε πλήρως τους κύκλους της αγοράς και κατόρθωσε να εξελιχθεί από μία μικρή ναυτιλιακή εταιρεία, σε μία από τις μεγαλύτερες ναυτιλιακές εταιρείες σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η Αδριατική ήταν ένας πραγματικός πυλώνας της ελληνόκτητης ναυτιλίας σε παγκόσμιο επίπεδο την δεκαετία 1985-1995 και συνάμα αποτέλεσε σχολείο για εκατοντάδες Έλληνες ναυτικούς και διοικητικούς της ναυτιλίας οι οποίοι με το πέρασμα των ετών χρησιμοποίησαν την πολύτιμη γνώση και την εμπειρία που απέκτησαν τα χρόνια που ήταν μέρος του δυναμικού της Αδριατικής στις νέες τους αναζητήσεις και στις ναυτιλιακές επιχειρηματικές τους δραστηριότητες, προάγοντας έτσι έτι περαιτέρω το όραμα του ιδρυτή της Αδριατικής για ανάπτυξη και εδραίωση της ελληνικής ναυτιλίας και ναυτοσύνης σε παγκόσμιο επίπεδο, κάτι που αποτέλεσε άλλωστε και την παρακαταθήκη της Αδριατικής στην ελληνική ναυτιλία και στους Έλληνες ναυτικούς.
Κατάγομαι από μια από τις πιο ιστορικές ναυτιλιακές οικογένειες στο χώρο της ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας, την οικογένεια Βαλλιανάτου.
Σε ένα αυτοβιογραφικό κείμενο ο Παναγής Ζησσιμάτος, αφηγείται: «Οι ρίζες της ναυτιλιακής δραστηριότητας της οικογένειας ανάγονται στις αρχές του 19ου αιώνα, ενώ όλη η οικογένεια ασχολείται με τη ναυτιλία από δύο αιώνες νωρίτερα.
Αποφοίτησα από την ναυτική Σχολή των Οινουσσών, το πιο διακεκριμένο ναυτικό κολέγιο της Ελλάδας και αργότερα απέκτησα την άδεια πλοιάρχου, ταξιδεύοντας με τα περισσότερα είδη πλοίων.
Ως μέλος μιας εξέχουσας ελληνικής ναυτιλιακής οικογένειας, είχα αρκετά χρόνια θαλάσσιας υπηρεσίας ως πλοίαρχος διάφορων ωκεάνιων πλοίων υπό ελληνική και υπό αλλοδαπές σημαίες, και είχα συγκεντρώσει εκτεταμένες γνώσεις και προσωπική εμπειρία στις δυνατότητες και τους περιορισμούς διαφόρων τύπων πλοίων και της ναυτιλιακής βιομηχανίας γενικά.
Αξιοποιώντας αυτή τη γνώση και εμπειρία, εκμεταλλεύτηκα τους κύκλους της αγοράς της ναυτιλιακής βιομηχανίας για να επεκτείνω τις δραστηριότητές μου τα επόμενα χρόνια.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ο ιδιόκτητος στόλος αποτελούταν από δύο μικρά δεξαμενόπλοια που μετέφεραν πετρελαιοειδή προϊόντα στα ελληνικά νησιά και γενικότερα στη Μεσόγειο. Εισήλθα τότε στην οικογενειακή επιχείρηση όπου διακρίθηκα για τις γνώσεις και επιχειρηματική οξυδέρκεια που με διέκρινε.
Οι διευθύνοντες και μέτοχοι της οικογενειακής επιχείρησης ήταν οι θείοι μου Γεράσιμος και Δημήτριος Βαλλιανάτος.
Ακολουθώντας τον δικό μου δρόμο, δημιούργησα στα μέσα της δεκαετίας 1980 την εταιρεία Adriatic Τankers που δραστηριοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία παγκοσμίως στην μεταφορά πετρελαιοειδών όντας μία από τις μεγαλύτερες και πρωτοπόρες ναυτιλιακές εταιρείες που εισήγαγε καινοτομίες στην μεταφορά των πετρελαιοειδών, μέχρι περίπου τα μέσα της δεκαετίας του 1990 προτού αποσυρθεί από την αγορά.
Μέχρι και σήμερα ποτέ δεν έπαψα να παρακολουθώ τα τεκταινόμενα στον χώρο της παγκόσμιας ναυτιλίας δραστηριοποιούμενος περιφερειακά όσο μου το επέτρεπαν οι λοιπές επιχειρηματικές μου δραστηριότητες.
Πλέον κύριο μέλημά μου είναι να μεταλαμπαδεύσω όλες αυτές τις γνώσεις και την εμπειρία μου στη νέα γενιά ώστε να συνεχιστεί για χρόνια ακόμη η λαμπρή ναυτική ιστορία της οικογένειάς μου».
Διαβάστε επίσης:
Απίστευτης έκτασης φοροδιαφυγή από Κινέζους – Πώς πιάστηκε από την ΑΑΔΕ ο «χάρτινος Δράκος»