Η ανισορροπία ως φυσιολογική κατάσταση

Το ΝΑΤΟ γιόρτασε με λαμπρότητα τα 75 χρόνια του. Πριν τον πόλεμο Ουκρανίας – Ρωσίας είχε χαρακτηριστεί ως εγκεφαλικά νεκρό. Με τον πόλεμο η αναβίωση του υπήρξε άμεση. Για πόλεμο είχε φτιαχτεί – κι ας αποκαλείται αμυντική συμμαχία. Με την πολλή ειρήνη ασφυκτιούσε. Με την σύγκρουση ξύπνησε και γιγάντωσε. Τρία είναι τα προβλήματα.

Θα καταφέρουν οι Δημοκρατικοί να κρατήσουν τον Λευκό Οίκο και τουλάχιστον το ένα από τα δύο νομοθετικά σώματα ή θα αλλάξει άρδην η κατάσταση με την εκλογή του Τραμπ—σε σημείο όπου το ΝΑΤΟ θα χάσει την συνοχή του και τον λόγο ύπαρξης του;

Το υπερσυντηρητικό think tank “The Heritage Foundation” με την συμμετοχή υπέρ-εκατό πρώην συμβούλων του Τραμπ, έχει γράψει τόμο σχεδόν 1000 σελίδων για την επιστροφή των ΗΠΑ στις ρίζες τους. Η απομονωτισμός  (isolationism)  κατέχει περίοπτη θέση στο σχέδιο – μαζί με το κυνήγι των αντιπάλων που θα ξεκινήσει άμεσα. Μία νέα εποχή Μακαρθισμού είναι το ελάχιστο που θα εισάγει ο Τραμπ.

Το μέλλον του ΝΑΤΟ κρέμεται, έτσι, τούτην την περίοδο από μία κλωστή και μαζί η σχέση της Ευρώπης με τις ΗΠΑ και με την Ρωσία.

Υπομονή μέχρι το Νοέμβριο και μετά μέχρι πρώτο τρίμηνο του 2025 και θα δούμε.

Το δεύτερο θέμα αφορά την σχέση της Ε.Ε. με το ΝΑΤΟ. Αν, σήμερα, η Ε.Ε. παρουσιάζει κάποια ελάχιστα ψήγματα κοινής αμυντικής και εξωτερικής πολιτικής, σε μεγάλο βαθμό το οφείλει στην συμμετοχή των κρατών-μελών της στο ΝΑΤΟ. Αν η Βορειοατλαντική Συμμαχία αντιμετωπίσει έναν εχθρικό Τραμπ, τότε η Ευρώπη είτε θα υποχρεωθεί να ενισχύσει την κεντρική εξουσία της σε βάρος της εθνικής είτε θα οδηγηθεί σταδιακά σε κατάρρευση.

Ο Ορμπάν και οι συμπαθούντες την πολιτική του έχουν ήδη δημιουργήσει ρήγματα που με επιμέλεια κρύβονται. Η σιωπή δεν αποτελεί λύση και η στιγμή της αλήθειας πλησιάζει.  Η επισήμανση ότι τότε η Ευρώπη θα αντιμετωπίσει την μεγαλύτερη κρίση στην ιστορία της είχε γίνει από αυτήν την στήλη στις 28/6.

Το τρίτο, πρόβλημα αφορά τον ανταγωνισμό όπλων που ξεκίνησε με την επίθεση της Ρωσίας και την σθεναρή άμυνα της Ουκρανίας και έχει σταδιακά μεταμορφωθεί σε πεδίο δοκιμών με πραγματικά πύρα και εργαστήριο ανάπτυξης νέων οπλικών συστημάτων και μεθόδων πολέμου με ρυθμούς που είχαμε να δούμε από την εποχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.  Ταυτόχρονα, ο πόλεμος Ρωσίας-Δύσης μέσω αντιπροσώπων κινδυνεύει να εξαπλωθεί και με αφορμή την διαρκή σύγκρουση Ισραήλ- Παλαιστινίων — στην ουσία της Δύσης κατά το ριζοσπαστικού Ισλάμ που δεν διστάζει να στηρίξει και την τρομοκρατία.

Ψυχολογικά, η σύγκρουση – ως έννοια και πρακτική—τείνει να γίνει μόνιμο κομμάτι της ζωής μας – κι αυτός είναι ο μεγάλος κίνδυνος. Η αποδοχή της, δηλαδή,  ως «φυσιολογική κατάσταση των πραγμάτων», οπότε το επόμενο βήμα κλιμάκωσης (escalation) δεν θα έχει την βαρύτητα που θα είχε πριν. Θα είναι πιο εύκολο και, φαινομενικά, πιο ανώδυνο!

Όλα αυτά δεν σημαίνουν πως η μη-εκλογή Τραμπ λύνει τα προβλήματα. Η επιστροφή του πρώην προέδρου θα επιφέρει μία τεράστια αναστάτωση και θα φέρει όλα τα προβλήματα στην επιφάνεια μονομιάς. Η μη-εκλογή του, απλά θα τα συγκαλύψει για λίγο καιρό ακόμη. Οι οικονομολόγοι θα περιέγραφαν την σημερινή εικόνα ως «μη-ισορροπία» (disequilibrium). Αλλά, κι αυτοί, τί ξέρουν;

Διαβάστε επίσης

Ο Κασσελάκης, ο ηλίθιος και η Τράπεζα Αττικής – Άρθρο παρέμβαση