Όταν το γαλλικό spread βρίσκεται στα υψηλά των τελευταίων… 7 ετών και ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών δεν διστάζει να δηλώσει πως η κατάσταση στη Γαλλία θα μπορούσε να εξελιχθεί σε οικονομική κρίση, στην Αθήνα κανονικά θα πρέπει να σημάνει κόκκινος συναγερμός.

Ο πολιτικός σεισμός στη Γαλλία, τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στην ευρωζώνη και η ανησυχία των αγορών για το πόσο μεγάλος μπορεί να αποδειχθεί ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός εάν υλοποιηθούν τα μεγαλεπήβολα σχέδια της Λεπέν για στήριξη της εργατικής τάξης με φορολογικές περικοπές και υποσχέσεις ευνοϊκότερης προσέγγισης στο ασφαλιστικό, έχει ευαισθητοποιήσει τις αγορές αλλά και τους οίκους στο πολιτικό ρίσκο.

Μπορεί στην Ελλάδα να μην έχει προκύψει ένας πολιτικός σεισμός τύπου Γαλλίας ωστόσο και στη δική μας περίπτωση το ρίσκο εισέρχεται υπό την έννοια της πιθανής μεταρρυθμιστικής απροθυμίας ή/και της ροπής σε δημοσιονομικές παροχές ειδικά όσο θα πλησιάζουμε προς την επόμενη εθνική κάλπη. Αυτό σημαίνει πως το προσεχές εξάμηνο θα είναι θερμό στο πεδίο της οικονομίας καθώς οι αγορές καραδοκούν για ενδείξεις που ίσως κτυπήσουν συναγερμό για χαλάρωση σε οποιοδήποτε επίπεδο.

Παραμένουμε ευάλωτοι

Η Ελλάδα άλλωστε, αν και δεν έχει δώσει κάποιο δικαίωμα για ανησυχία, παραμένει μια από τις πλέον ευάλωτες οικονομίες αφού έχει τη χαμηλότερη αξιολόγηση και πολύ υψηλό χρέος. Παράλληλα  αντιμετωπίζει ακόμη ένα μεγάλο επενδυτικό κενό, απότοκο και της κρίσης, αλλά και ισχυρές προκλήσεις σε όρους μεταρρυθμίσεων πεδιο όπου πια,  ενόψει και της ολοκλήρωσης του Ταμείου Ανάκαμψης σε λίγα χρόνια, δεν υπάρχει καμία πολυτέλεια για καθυστερήσεις και αναβολές.

Σε ένα πρώτο επίπεδο αυτό σημαίνει πως τους επόμενους μήνες η Ελλάδα πρέπει να τροφοδοτεί τις αγορές μόνο με θετικές ειδήσεις. Μία πρώτη σημαντική δοκιμασία θα είναι η σύνταξη του νέου πολυετούς μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού πλαισίου με τα ανώτατα όρια δαπανών που θα πρέπει να έχει οριστικοποιηθεί έως τον Σεπτέμβριο.

Οι κατευθυντήριες αναμένεται να οριστικοποιηθούν άμεσα σε συνάρτηση και με τις συστάσεις της Κομισιόν ενώ οι όποιες αποφάσεις πλέον θα ληφθούν σε ένα περιβάλλον αυξημένης έντασης στις αγορές και στις Βρυξέλλες υπό το φόβο της Γαλλίας, η οποία θα μπορούσε να πυροδοτήσει έως και μια δημοσιονομική ανταρσία και σύγκρουση με την Κομισιόν, που λογικά θα προσπαθήσει να περιφρουρήσει με κάθε τρόπο την δημοσιονομική πειθαρχία περιορίζοντας τα περιθώρια για ελαστική στάση απέναντι στην εφαρμογή των νέων δημοσιονομικών κανόνων.

Αυτό το πλαίσιο και μάλιστα σε ένα περιβάλλον γεωπολιτικών εντάσεων που συνεχίζονται στην ευρύτερη περιοχή ωθεί αρκετούς αναλυτές στην εκτίμηση πως μοιραία περιορίζονται τα περιθώρια ελιγμών στα δημοσιονομικά καθώς δεν θα πρέπει να ανοίξουν πρόσθετες χαραμάδες αβεβαιότητας και για άλλες οικονομίες. Και σιγουρα όχι για την ελληνική που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να “θύμησει” στις αγορές τις παλιές της περιπέτειες.

Μεταρρυθμίσεις τώρα

Ταυτόχρονα η Αθήνα θα πρέπει να κάνει πράξη την δέσμευση που έδωσε η κυβέρνηση την επομένη των εκλογών πως οι μεταρρυθμίσεις θα συνεχιστούν. Μια δέσμη μεταρρυθμίσεων που έχει ιδιαίτερη σημασία για τις αγορές μεταξύ αυτών και οι μεταρρυθμίσεις για την ταχύτητα απονομής δικαιοσύνης είναι από εκείνες που θα πρέπει να προχωρήσουν ως σαφή δείγματα γραφής. Σημαντικό για τις αγορές θα είναι και να εγκριθεί η χρήση μέρους του μαξιλαριού και συγκεκριμένα των 15,7 δις. από τον ESM για να αποπληρωθεί επιπλέον χρέος.

Το πιθανότερο είναι να εξασφαλιστούν τα χρήματα για αυτό το σκοπό με το όφελος να μην είναι πρωτίστως ταμειακό αλλά κυρίως κέρδος σε όρους αξιοπιστίας. Είναι πολύ σημαντικό μετά από τόσα χρόνια αναξιοπιστίας και οικονομικής «τρικυμίας» ο βασικός πιστωτής σου να λέει πως μπορείς να πορευθείς και χωρίς τόσο ισχυρό μαξιλάρι ασφαλείας.

Το πώς βλέπουν όλα αυτά οι αγορές πάντως θα αρχίσει να φαίνεται αρκετά σύντομα. Στις 12 Ιουλίου η Ελλάδα έχει ραντεβού με τη Scope Ratings για επαναξιολόγηση, στις 6 Σεπτεμβρίου με τη DBRS και φυσικά το μεγάλο ραντεβού με τη Moody’s στις 13 Σεπτεμβρίου.

Το ελληνικό δεκαετές την Παρασκευή κινήθηκε στη ζώνη του 3,6% – 3,7% έναντι 3,3% του ισπανικού και 3,1% του πορτογαλικού και 3,3% του κυπριακού.

Διαβάστε επίσης:

Γιατί ο Μητσοτάκης «έφαγε» τον Σκρέκα, ο φόβος για Θεοδωρικάκο και μια κίνηση… δίκοπο μαχαίρι
Καρώνης VS Ντίμον: Παράλληλοι μονόλογοι μετά την απόφαση του δικαστηρίου για τη Viva Wallet
Δίκη Folli Follie – Α. Κούγιας: Ο Μπεγιέτης ήταν ένας υπάλληλος που δεν ήξερε τίποτα. Όλα τα έκαναν οι Κουτσολιούτσοι