Όποιος έχει στην οικογένειά του άτομο που πάσχει από άνοια, ξέρει από πρώτο χέρι τις προκλήσεις που ενσκύπτουν με την εξέλιξη της νόσου.
Οι φροντιστές αυτών των ασθενών επιβαρύνονται σωματικά, ψυχικά και οικονομικά, χωρίς πάντα να μπορούν να αντέξουν αυτό το «βάρος».
Η άνοια είναι νευροεκφυλιστική ασθένεια. Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι πρόκειται για μια ανίατη πάθηση, που επιφέρει αναπηρία και οδηγεί στην προοδευτική εκφύλιση ή/και στον θάνατο των νευρικών κυττάρων.
Οι περισσότεροι θεωρούν ότι το πρόβλημα της άνοιας αρχίζει και τελειώνει στην έκπτωση της νοητικής λειτουργίας και ειδικότερα στην απώλεια μνήμης.
Ωστόσο η νόσος σταδιακά έχει επιπτώσεις στην κίνηση, στην ομιλία, στην κατάποση και αλλού.
Παραλογισμός και γραφειοκρατία
Η άνοια διαγιγνώσκεται συνήθως σε μεγάλη ηλικία και συχνά οι ασθενείς πάσχουν και από άλλα, συνοδά, όπως ονομάζονται, νοσήματα.
Η δυσκολία τους να κάνουν ακόμη και το πιο απλό πράγμα, όπως, ας πούμε, το να κρατήσουν το ποτήρι και να πιουν νερό, είναι δεδομένη.
Αντιλαμβάνεστε πόσο πιο δύσκολο και ενίοτε ακατόρθωτο είναι να βγουν από το σπίτι, να πάνε στην τράπεζα και να δώσουν τα στοιχεία τους…
Έρχεται, λοιπόν, η Πολιτεία και δίνει τη δυνατότητα σε αυτούς τους ανθρώπους να περάσουν από επιτροπή ΚΕΠΑ (Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας) – που υπάγεται στον ΕΦΚΑ και στο Υπουργείο Εργασίας – και, αν κριθεί ότι πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια, να λάβουν επίδομα αναπηρίας. Μέχρι εδώ πολύ καλά. Ωστόσο, για να μπορέσουν να λάβουν αυτό το επίδομα οι ασθενείς, πρέπει να είναι πρώτοι δικαιούχοι σε κάποιον τραπεζικό λογαριασμό. Και εδώ αρχίζει ο παραλογισμός και η γραφειοκρατία.
Διότι τι νόημα έχει να είναι πρώτος δικαιούχος σε τραπεζικό λογαριασμό ένας ανοϊκός ασθενής, που δεν είναι πρακτικά και αποδεδειγμένα σε θέση να χρησιμοποιεί κωδικούς web banking ή να πηγαίνει να βγάζει χρήματα από το ΑΤΜ, όταν δεν θυμάται όχι μόνο το pin της κάρτας του, αλλά ούτε πώς τον λένε…
Σε αυτές τις περιπτώσεις μπαίνει ως πρώτος δικαιούχος το παιδί του ασθενούς και εκείνος μπαίνει δεύτερος. Αυτό, όμως, βάσει νόμου δεν γίνεται δεκτό κι έτσι μπλοκάρει η διαδικασία και δεν μπορεί να ληφθεί το όποιο επίδομα.
Στον ΕΦΚΑ οι αρμόδιοι κάνουν πραγματικά ό,τι μπορούν για να εξυπηρετήσουν την κατάσταση, ακούνε με ευγένεια και με υπομονή το πρόβλημα και συστήνουν μια σειρά από βήματα, ώστε κάποια στιγμή να δρομολογηθεί εκ νέου η διαδικασία.
Οι, δε, τράπεζες εφαρμόζουν κι εκείνες το γράμμα του νόμου, ως οφείλουν.
Ωστόσο αυτό, που ο νόμος δεν λαμβάνει υπόψη του σε τέτοιες καταστάσεις, είναι ότι όλες αυτές οι διαδικασίες είναι εξαιρετικά χρονοβόρες και μπορεί ο ασθενής να μην ζει πλέον, όταν θα έχει προχωρήσει η διαδικασία για τη λήψη του επιδόματος αναπηρίας.
Επίσης αυτές οι διαδικασίες προϋποθέτουν ότι το τέκνο του ασθενούς θα χρειαστεί να πάρει άδεια από τη δουλειά του για να τις «τρέξει», χωρίς να συνυπολογίζουμε την αύξηση του ήδη υπάρχοντος στρες που βιώνει, βλέποντας τη «σκιά» του γονιού του να συρρικνώνεται μέρα με τη μέρα…
Η νόσος κοστίζει στην παγκόσμια οικονομία 1,3 τρισ. ετησίως. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι ο αριθμός των ατόμων με άνοια θα αυξηθεί στα 78 εκατομμύρια ως το 2030 και στα 139 εκατομμύρια ως το 2050 λόγω της γήρανσης του πληθυσμού. Αυτή τη στιγμή πάνω από 55 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως ζουν με άνοια.
Ήρθε η ώρα η Υπουργός Εργασίας Δόμνα Μιχαηλίδου και ο Υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης να κάνουν κάτι για αυτό και να απαλλάξουν χιλιάδες πολίτες από την ταλαιπωρία και την οικονομική «αιμορραγία».
Να αντιληφθούν ότι η άνοια έχει προσλάβει διαστάσεις πανδημίας και ότι έχουν χρέος να αλλάξουν άμεσα ένα νόμο, που όχι μόνο δεν διευκολύνει, αλλά δυσκολεύει τη ζωή των ασθενών και των οικογενειών τους. Κυρία Μιχαηλίδου και κύριε Γεωργιάδη λύστε το τώρα.
Διαβάστε επίσης:
Curity Pharma: Επένδυση €20 εκατ. για παραγωγή φαρμακευτικής κάνναβης στη ΒΙΠΕ Λάρισας
Γνωρίστε την απίστευτη Λουκία Κασαμάκη, 11 ετών, πρέσβειρα στη δράση «Μάτια για όλους»
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
