Στο περιβάλλον των πρόσφατων πολιτικών εξελίξεων που προκαλέσαν σημαντικές αναταράξεις στο χρηματιστήριο, είμαι πολύ περίεργος να μάθω πώς αντέδρασε η διοίκησή του στην εκτίμηση της «αγαπημένης» JPMorgan ότι η αναβάθμιση της ελληνικής χρηματιστηριακής αγοράς στις ανεπτυγμένες θα ήταν «πολύ κακή ιδέα».

Τι βλέπει, άραγε, ο επενδυτικός αυτός οίκος που δεν βλέπει ο κύριος Κοντόπουλος, όταν σε πρόσφατες δηλώσεις του προς αναλυτές θεώρησε πως «θα πετύχουμε τους στόχους που είναι η κατάκτηση της βαθμίδας τα επόμενα δύο χρόνια»;

Δεν είναι η πρώτη φορά που αρθρογραφώ για την ανύπαρκτη στρατηγική ανάπτυξης που εφαρμόζει η διοίκηση της ΕΧΑΕ τα τελευταία χρόνια.

Θεώρησα κάποια στιγμή, πως με την έλευση ενός νέου Διευθύνοντος Συμβούλου, η αλλαγή «σκυτάλης», μέσα από την ανάγνωση των αδυναμιών και παθογενειών, θα προκαλούσε τον πλήρη ανασχεδιασμό της στόχευσης ως προς τι προσδοκά μία οικονομία από την αγορά αυτή.

Ως προς τι προσδοκά ένας πρωθυπουργός και μία κυβέρνηση με αναπτυξιακούς στόχους από το χρηματιστήριο. Έναν θεσμό, που στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες αποτελεί τον πραγματικό δείκτη πορείας της οικονομίας.

Δυστυχώς διαψεύσθηκα.

Η μοναδική όπως φαίνεται -μέχρι σήμερα- στόχευση της διοίκησης του χρηματιστηρίου αφορούσε την εισαγωγή -όχι και τόσο πετυχημένη ως προς την πορεία της μετοχής- του «Ελευθέριος Βενιζέλος» στο ΧΑΑ.

Σχεδόν καμία νέα εισαγωγή. Αν και επικρατεί η λανθασμένη άποψη στην αγορά πως οι εκδόσεις εταιρικών ομολόγων, που επί της ουσίας υποκαθιστούν τραπεζικό δανεισμό, αντιπροσωπεύουν την άλλη άποψη μίας πετυχημένης εισαγωγής.

Σχεδόν καμία προοπτική εισαγωγής νέων παραγωγικών εταιριών δεν υφίσταται. Καμία διάθεση διαμόρφωσης ενός νέου επενδυτικού κοινού που να αγκαλιάσει το χρηματιστήριο παρά μόνον μέσω του ΤΕΚΑ. Καμία καινοτομία ανάπτυξης. Καμία τουλάχιστον που να έχει ουσία. Μόνον στόχους τιμών από επενδυτικούς οίκους και χρηματιστηριακές εταιρίες.

Στόχοι τιμών που στην κλίμακα των μικρότερων εταιριών, ενίοτε αναδεικνύουν προβληματικές χρηματιστηριακές συμπεριφορές όπως οι πρόσφατες περιπτώσεις «ιδιαίτερων» κινήσεων των εταιριών πληροφορικής που φαίνεται να ελέγχονται από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Δυστυχώς, σε μία ρηχή αγορά τα φαινόμενα «χειραγώγησης» δύσκολα θα αποφεύγονται. Φανταστείτε λοιπόν το ΧΑΑ να αναβαθμισθεί σε «ώριμο» επειδή απλά πληρούνται κάποια τεχνικά κριτήρια!

Ως «κακές ιδέες» όμως χαρακτηρίζονται στοχεύσεις και στρατηγικές για συγκεκριμένους λόγους. Στοχευμένο κατά συνέπεια το μήνυμα της JPMorgan. Προς ποιους όμως; Η μήπως η «καλή» ιδέα προέρχεται από κακούς χειρισμούς;

Αρκεί μία μεγάλη εισαγωγή όπως ο ΔΑΑ για να θεωρήσουμε ότι έχουμε «αγορά»;

Προφανώς η JP Morgan δεν παρασύρεται από επικοινωνιακές προσεγγίσεις ως προς την λειτουργία του θεσμού. Ενώ, δε, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός γνωρίζει πως ένα υγιές χρηματιστήριο αντανακλά την εικόνα της οικονομίας, δεν εστιάζει στο γεγονός ότι αυτό έχει αφεθεί να λειτουργεί όπως ακριβώς πριν από μία δεκαετία. Με αυξημένους όγκους βέβαια και προοπτική αυξημένων στρεβλοτήτων.

Έρχεται να προστεθεί και η ανάλυση της Moody’s. Οι επισημάνσεις της όμως για τους λόγους που δεν μας αναβάθμισε, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για το μέλλον.

Μήπως λοιπόν μία «κακή ιδέα» και μία προσέγγιση «μη αναβάθμισης» προσεγγίζουν την δύσκολη και μελλοντικά προβληματική οικονομική πραγματικότητα που θα έπρεπε να διαχειρίζεται η κυβέρνηση λόγω εκτιμώμενης αρνητικής εικόνας χρέους μετά το 2026;

Προβληματισμός που ακούγεται από αξιωματούχους των Βρυξελλών και όχι από στελέχη του Χρηματιστηρίου. Ειδικά αν λάβουμε σοβαρά υπόψη την ανάλυση της ΒofA ότι η Ελλάδα «μπαίνει σε μία φάση μη θεαματικής ανάπτυξης».

Δεν χρειαζόταν τις τελευταίες δέκα ημέρες να κλείσουν η τελευταία εγχώρια υαλουργεία «Γιούλα» στην Κόρινθο και η χαρτοποιία Sonoco Hellas στο Κιλκίς, αφήνοντας 250 οικογένειες στην ανεργία, για να γίνει εμφανές ότι σήμερα δεν υπάρχει καμία «επικοινωνιακή» αναφορά πως στην μονοδιάστατη ανάπτυξη των μεγάλων έργων και του τουρισμού, η ελληνική βιομηχανία σε λίγο δεν θα υπάρχει. Άλλωστε σχετική αναφορά έκανε πρόσφατα ο Δημήτρης Παπαλεξόπουλος της Τιτάν και του ΣΕΒ.

Οι μελλοντικές επιπτώσεις από τις συντηρούμενες παθογένειες εμφανίζονται στο ταμπλό του Χρηματιστηρίου σε πρώτη ευκαιρία. Με μόνον ελάχιστες δεκάδες εισηγμένων που εμφανίζουν υγιές επενδυτικό ενδιαφέρον δεν υπάρχει «διέξοδος» όπως γίνεται σε όλες τις άλλες «αναβαθμισμένες» αγορές.

Δεν απαιτείται κατά συνέπεια, γνώση του χρηματιστηριακού ταμπλό για να διαπιστώσουν οι ελάχιστοι εναπομείναντες από το ’99 επενδυτές, πως η εικόνα παραμένει μίζερη και αντιαναπτυξιακή εξαιτίας της αδυναμίας αντίληψης του τι πρέπει να γίνει από την διοίκηση του Χρηματιστηρίου.

Παρά τις θετικές ψήφους της Morgan Stanley και Deutsche bank για το τραπεζικό σύστημα. Είναι σίγουροι οι «οίκοι» αυτοί πως ο κύριος Κοντόπουλος με τον νέο κανονισμό που προωθεί, δεν θα τις… διαγράψει από το ταμπλό!

Ίσως ο κύριος Κοντόπουλος έχει συμφιλιωθεί με την έννοια της «κακής ιδέας». Ίσως στα πλαίσια του «καλύτερα να σε κατακρίνουν παρά να σε αγνοούν» προκρίνει την μηδενική στρατηγική ανάπτυξης που ακολουθείται.

Θα πρέπει, όμως, κάποια στιγμή να αντιληφθεί πως στο υφιστάμενο «ρηχό» περιβάλλον λειτουργίας του χρηματιστηρίου, κάθε κρίση θα φαντάζει ως βραχυπρόθεσμη «καταστροφή».

Χωρίς κανένα εργαλείο άμυνας, καθώς κανένας επί της ουσίας μηχανισμός δεν υφίσταται εξαιτίας της μόνιμης ύπνωσης της αγοράς παραγώγων.

Παρά τις ενδογενείς αδυναμίες και παθογένειες- για κάποιο λόγο- η διοίκηση του Χρηματιστηρίου επιμένει να θεωρεί πως πρέπει αυτό να αναβαθμισθεί, χωρίς να έχει κάνει το παραμικρό για να εξυγιάνει την αναπτυξιακή λειτουργία του.

Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε πως οι όποιες «τεχνικές ωραιοποιήσεις» μόνον πρόσκαιρα μπορεί να «διαμορφώσουν» θετική εικόνα. Πρόσκαιρα για να διαμορφωθεί πεδίο κερδών για λίγους μεγάλους με υπερσυγκέντρωση μετοχών, και βέβαια την εταιρεία ΕΧΑΕ για να διαμορφωθεί πεδίο αυξημένων bonus για τα στελέχη της.

Την ίδια στιγμή που η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, ως ελεγκτικός φορέας υποστελεχώνεται, υποαμοίβεται και βέβαια δεν εισπράττει bonus για την δουλειά που εκτελεί με προσήλωση και αποτελεσματικότητα.

Αναμένουμε άλλη μία επίπλαστη εικόνα θετικής πορεία του Χρηματιστηρίου με βάση τις εκτιμήσεις για την κερδοφορία των εισηγμένων. Εξαιρετικά θα έλεγα. Όμως, δυστυχώς αυτή η θετική εξέλιξη που οφείλεται στο γενικότερο διεθνές και εγχώριο οικονομικό περιβάλλον αντί να αφυπνίσει τον Πρωθυπουργό καθώς και τους εμπλεκόμενους παράγοντες, καθησυχάζει με μόνη και μόνιμη επωδό την προσδοκία αναβάθμισης του ΧΑ από τους ξένους οίκους.

Κατά τα άλλα, για το τι σημαίνει εξυγίανση και διεύρυνση της αγοράς, καθώς και πως αυτό θα επιτευχθεί προκειμένου να μπορούν να αναζητούν χρηματοδοτικές διεξόδους μικρές και περιφερειακές εταιρίες, ουδεμία συζήτηση. Καμία ιδέα. Κατά το κοινώς «απορία Ψάλτου… βηξ».

Ίσως είναι καιρός ο Πρωθυπουργός ως γνώστης της αγοράς να οδηγήσει τους συμβούλους του προς την κατεύθυνση ανάδειξης του πραγματικού ρόλου του ΧΑΑ πριν ξεμείνουμε τελείως από… αναβαθμισμένες εισηγμένες και… υποβαθμισμένους επενδυτές.

Διαβάστε επίσης:

Ηγετική κυβέρνηση σήμερα σημαίνει φυγή εμπρός

«Sugar Daddies»: Η νέα απειλή των πολιτικών

H «παγίδα του Θουκυδίδη» ως βάση ανάλυσης της αυτοπαγίδευσης του προοδευτικού χώρου