Oι διακρίσεις δεν παρουσιάζονται μόνο στο φύλο αλλά και στην ηλικία και στην εμφάνιση και στην πολιτική / κοινωνική ταυτότητα, σημειώνει η Στέλλα Ζαχαρία, στέλεχος του Οµίλου ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ. Μάλιστα όπως τονίζει η ηλικιακή διάκριση που θα αντιμετωπίσει μια νέα ή ένας νέος μπορεί να είναι πιο «άγρια» από την διάκριση φύλου.

Τονίζει ότι “μια γυναίκα όπως κι ένας άντρας για να φτάσει να ηγηθεί άλλων, έχει κάνει ένα εκπαιδευτικό και επαγγελματικό ταξίδι. Μέσα από αυτό διαμορφώνεται η ικανότητα και η δυνατότητα διοίκησης και ηγεσίας. Συνεπώς, έχει μεγάλη σημασία για τις νέες γυναίκες να ξεκινούν δυναμικά, με θάρρος, εργατικότητα και ειλικρίνεια την καριέρα τους.”

1

Η Στέλλα Ζαχαρία, Μαθηµατικός µε Μεταπτυχιακές σπουδές στην Φυσική Περιβάλλοντος, δεν πιστεύει ότι υπάρχει γυάλινη οροφή. “Όπου θέλει μπορεί να φτάσει και μια γυναίκα και ένας άντρας αν εργαστεί γι’ αυτό. Το πιστεύω ακράδαντα. Για τις αμοιβές νομίζω ότι υπάρχει ισότιμη μεταχείριση πλέον για την ίδια θέση με την ίδια εμπειρία. Το ζήτημα είναι να φτάνουν οι γυναίκες στις θέσεις αυτές και να μην ανακόπτεται η πορεία τους”, σημειώνει χαρακτηριστικά.

Κατά πόσον οι ίδιες οι γυναίκες αποδέχονται και συναινούν σε πλαίσια που τις αδικούν και τις μειώνουν χωρίς να το συνειδητοποιούν (ή και συνειδητοποιώντας το);

Αυτό το κάνουν όλοι οι άνθρωποι και ειδικά όσοι δεν έχουν αυτοπεποίθηση και έχουν βιώσει καταστάσεις πίεσης και υποβάθμισης. Δεν αφορά μόνο τις γυναίκες. Στον επαγγελματικό χώρο υπάρχουν κλάδοι που έχουν πολλές γυναίκες στελέχη παραδοσιακά αλλά υπάρχουν και άλλοι πιο ανδροκρατούμενοι. Εκεί συναντάμε γυναίκες σε χαμηλότερες θέσεις διοικητικά και δεν τους δίνεται ποτέ η ευκαιρία να εξελιχθούν. Ξεκινώντας από τις διευθύνσεις ανθρωπίνου δυναμικού που είναι εξαιρετικά σημαντικές για τις εταιρείες, πρέπει να υπάρχουν σαφείς στόχοι και εκπαιδεύσεις ώστε όλοι οι εργαζόμενοι να μπορούν να εξελιχθούν αν το επιθυμούν. Μεγάλη σημασία έχει και η κουλτούρα της Διοίκησης στη δίκαιη αντιμετώπιση όλων των εργαζομένων.

Υπάρχει διαφορά στον τρόπο που λειτουργούν οι άντρες σε σχέση με τις γυναίκες μάνατζερ; Τι θα συμβουλεύατε μια γυναίκα που θέλει να ηγηθεί σε άντρες υφισταμένους της; Ποια είναι τα μεγαλύτερα εμπόδια που μπορεί να συναντήσει;

Μια γυναίκα όπως κι ένας άντρας για να φτάσει να ηγηθεί άλλων, έχει κάνει ένα εκπαιδευτικό και επαγγελματικό ταξίδι. Μέσα από αυτό διαμορφώνεται η ικανότητα και η δυνατότητα διοίκησης και ηγεσίας. Συνεπώς, έχει μεγάλη σημασία για τις νέες γυναίκες να ξεκινούν δυναμικά, με θάρρος, εργατικότητα και ειλικρίνεια την καριέρα τους.

Να βλέπουν οι ίδιες τους συναδέλφους ισότιμα, ανεξάρτητα το φύλο τους και να διεκδικούν ίσες ευκαιρίες. Να μιλάνε, να ακούγονται, να μελετάνε και να τεκμηριώνουν το έργο τους. Όσο το σκέφτομαι νομίζω ότι τις ίδιες ακριβώς συμβουλές θα έδινα και στον γιο μου πριν ξεκινήσει την επαγγελματική του σταδιοδρομία, παρόλο που είναι άνδρας. Διότι οι διακρίσεις δεν παρουσιάζονται μόνο στο φύλο αλλά και στην ηλικία και στην εμφάνιση και στην πολιτική / κοινωνική ταυτότητα. Μάλιστα η ηλικιακή διάκριση που θα αντιμετωπίσει μια νέα ή ένας νέος μπορεί να είναι πιο «άγρια» από την διάκριση φύλου.

Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικά βήματα με στόχο την αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στα διοικητικά συμβούλια. Θεωρείτε ότι είναι απαραίτητο να υπάρχει ποσόστωση; Έχει σημασία για την αξία μιας εταιρείας η παρουσία γυναικών στα διοικητικά συμβούλια;

Η ποσόστωση είναι ένα μη ορθολογικό μέτρο για να λύσει ένα πρόβλημα έλλειψης ορθολογισμού. Ναι, στενοχωριέμαι όταν βλέπω στη χώρα μας τα ΔΣ με ελάχιστα γυναικεία ονόματα. Και όσες γυναίκες βρίσκονται εκεί για το έργο τους και όχι για να συμπληρώσουν έναν δείκτη ποσόστωσης, πραγματικά το αξίζουν. Έχουν κάνει σπουδαία δουλειά. Οι νεότερες εταιρείες νομίζω έχουν προοδεύσει σε αυτό τον τομέα.

Υπάρχει κατά τη γνώμη σας γυάλινη οροφή; Υπάρχει όριο στο πόσο ψηλά στην ιεραρχία μπορεί να  φτάσει μια γυναίκα; Αμείβονται το ίδιο άντρες και γυναίκες για την ίδια θέση με την ίδια εμπειρία;

Φυσικά, και δεν υπάρχει οροφή. Όπου θέλει μπορεί να φτάσει και μια γυναίκα και ένας άντρας αν εργαστεί γι’ αυτό. Το πιστεύω ακράδαντα. Για τις αμοιβές νομίζω ότι υπάρχει ισότιμη μεταχείριση πλέον για την ίδια θέση με την ίδια εμπειρία. Το ζήτημα είναι να φτάνουν οι γυναίκες στις θέσεις αυτές και να μην ανακόπτεται η πορεία τους. Δηλαδή ας μην κρυβόμαστε, όταν μια γυναίκα διακόπτει για να κάνει τα παιδιά της, είναι υποχρέωση όλων να υπάρχει επαρκής κάλυψη της θέσης της και των καθηκόντων της, μέχρι να επιστρέψει και να συνεχίσει το έργο της. Άλλωστε πλέον και οι άντρες έχουν ανάγκη γονικών αδειών. Χρειάζεται αλλαγή κουλτούρας σε αυτόν τον τομέα. Οι νέοι εργαζόμενοι δίνουν μεγάλη σημασία στην ισορροπία εργασίας και προσωπικής ζωής και καλά κάνουν.

Who is Who