Το οικογενειακό εργοστάσιο, που κάποτε έσφυζε από ζωή είναι ένα άδειο κουφάρι σήμερα και στους τεράστιους χώρους του τον πρώτο λόγο έχουν η φθορά, την παρακμή,  η εγκατάλειψη.

Πόσο και πώς μπορεί να εμπνεύσει έναν καλλιτέχνη; Για την Ντένη Θεοχαράκη όμως, η επιστροφή σ’ αυτό, 29 χρόνια μετά το οριστικό του κλείσιμο δεν θα μπορούσε παρά να είναι μία εμβύθιση στη μνήμη άλλων εποχών και τα κατάλοιπά του η αφετηρία μιας προσέγγισης στην απώλεια της ύλης, την παραμόρφωση και την καταστροφή των πραγμάτων. Το παλιό εργοστάσιο συναρμολόγησης αυτοκινήτων της ΤΕΟΚΑΡ ΑΒΕΕ στον Βόλο συνιστά έτσι, τον θεματικό πυρήνα της νέας σειράς έργων της με έργα ζωγραφικής και φωτογραφίας, εγκαταστάσεις και οπτικοακουστικά μέσα, που παρουσιάζονται από τις 6 Μαρτίου στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος».

1

Με τίτλο «assembling memories» η έκθεση  αποτελεί ένα σύγχρονο εικαστικό project, μία πολυμεσική εμπειρία τέχνης, που με έμπνευση ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της ελληνικής βιομηχανίας  προσκαλεί τον θεατή σε μία αισθητηριακή εμπειρία. Τα παλιά σχέδια συναρμολόγησης (blue prints) που χρησιμοποιούνταν για την παραγωγή αυτοκινήτων γίνονται τώρα πολύπλευρα και πολυεπίπεδα εικαστικά σύνολα, εικόνες που αποτυπώνουν την βάρβαρη επέλαση του χρόνου και του ανθρώπινου χεριού ενώ τα εναπομείναντα κατεστραμμένα αντικείμενα διακηρύσσουν την φθαρτότητα του υλικού κόσμου.

Έργο της Ντένης Θεοχαράκη

Μνήμες και φθαρτά υλικά                           

Το εργοστάσιο αποτέλεσε μία από τις σημαντικότερες επιχειρηματικές επενδύσεις στη βιομηχανική ανάπτυξη της Ελλάδας στα χρόνια μεταξύ (1980-1995) και από αυτήν την περασμένη ακμή η Ντένη Θεοχαράκη διασώζει τώρα με τη φωτογραφική της μηχανή πολύτιμες εικόνες από το δυστοπικό και βανδαλισμένο πλέον τοπίο, μαζεύοντας με ευλάβεια σχέδια, χαρτιά, υφάσματα, δέρματα και ό,τι άλλο μπορεί να έχει ακόμη απομείνει.

Φωτογραφική αποτύπωση του παλαιού εργοστασίου

Πάνω σ’ αυτά τα παλιά υλικά έρχεται στη συνέχεια «να ξεδιπλώσει ποικίλες θεματικές πτυχές, άλλοτε με πενάκι, άλλοτε με κάρβουνο ή με ζωηρά χρώματα λαδιού, απεικονίζοντας –με διαφορετικές τεχνοτροπίες– ξεχωριστούς και ευφάνταστους κόσμους, που ακροβατούν ανάμεσα στο ρεαλιστικό και το υπερρεαλιστικό», όπως σημειώνει η μουσειολόγος Σοφία Ε. Πελοποννησίου-Βασιλάκου.

Έργο της Ντένης Θεοχαράκη

 Και καθώς ανοίγουν οι πύλες του μνημονικού της σύμπαντος εισάγει τον θεατή στο παρελθόν από τη θέση του παρόντος. Γιατί η εικαστικός «σκηνοθετεί την εκθεσιακή της αφήγηση με οργανικά, σχεδόν νομοτελειακά, αντικείμενα από το εργοστάσιο, ως ready made θραύσματα αναμνήσεων με τον χώρο να λειτουργεί ως οιονεί κιβωτός του δυναμικού παρελθόντος», όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά ο ιστορικός τέχνης, δρ. Θοδωρής Κουτσογιάννης. Δηλαδή «αποπειράται να διατηρήσει την ατομική και συλλογική μνήμη από την δραστηριότητα της Tεοκάρ αλλά και να της εμφυσήσει εκ νέου ζωή, μεταμορφωμένη καλλιτεχνικά και να την μνημονεύσει/μνημειώσει», προσθέτει.

Φωτογραφική αποτύπωση του παλαιού εργοστασίου

Φωτογραφίες, σχέδια, ζωγραφική

Κάτοχος ΜΒΑ από το NΥU Stern Business School και απόφοιτος του τμήματος Οικονομικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, η Ντένη Θεοχαράκη δεν είχε ως πρώτη επιλογή της τη ζωγραφική, παρ’ ότι γεννήθηκε σ’ ένα σπίτι, όπου η τέχνη ήταν καθημερινότητα: Κι αυτό χάρη στον πατέρα της Βασίλη Θεοχαράκη, που υπήρξε μαθητής του Σπύρου Παπαλουκά και παράλληλα με την επιχειρηματική του δραστηριότητα ασχολείται συστηματικά ως σήμερα με τη ζωγραφική, έχοντας στο ενεργητικό του μεγάλο αριθμό εκθέσεων.  Όταν έδωσε έτσι, εξετάσεις στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών είχε και η ίδια συμμετοχή στις οικογενειακές επιχειρήσεις ενώ ήταν και μητέρα τριών παιδιών, αλλά προφανώς κατόρθωσε να τα συνδυάσει όλα.

Μελάνι σε παλιό σχέδιο συναρμολόγησης εφαρμοσμένο σε καμβά

Οι τελευταίες της δραστηριότητες αφορούσαν στην συμμετοχή της σε εκθέσεις στο Λονδίνο, τη Σεούλ, τη Νέα Υόρκη και το Μαϊάμι ενώ με κάθε δουλειά της αναζητεί νέους τρόπους έκφρασης με διαφορετικά υλικά, υφές και τεχνικές. Εκ πεποιθήσεως άλλωστε αρνείται να ταυτιστεί με συγκεκριμένα ρεύματα ή τεχνοτροπίες.

Η Ντένη Θεοχαράκη στο ατελιέ της

 «Ενώ η Θεοχαράκη έχει στραμμένο το βλέμμα της στο μέλλον και την καινοτομία, δεν παύει ν’ αντλεί από το ορατό και αόρατο της μνήμης και της εμπειρίας», όπως επισημαίνει ο εικαστικός καλλιτέχνης και αρχιτέκτονας Μανώλης Μπαμπούσης. «Τα συναρμολογεί όλα σε εικόνες, φωτογραφίες, σχέδια και ζωγραφική. Οι φωτογραφίες της αποτυπώνουν την ιδιαιτερότητα της αρχιτεκτονικής, των μηχανημάτων και των αντικειμένων μίας εποχής. Οι γραμμές της γίνονται πέτρα, βράχοι, δένδρα, δάση, κάστρα, κατακόρυφες πόλεις, κατακόρυφοι, παράλληλοι, διασταυρούμενοι λαβύρινθοι».

Info

Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος: Πειραιώς 254, Ταύρος, Τ. 212 254 0000

Έκθεση: Ντένη Θεοχαράκη «assembling memories»

Διάρκεια: 6 Μαρτίου-31 Μαΐου

Διαβάστε επίσης

Φως… περισσότερο φως για τον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο