Έντονες είναι οι διεργασίες εντός και εκτός Ελλάδας, μετά τη δημοσιοποίηση του νομοσχεδίου για τα μη κρατικά πανεπιστήμια.

Πανεπιστήμια του εξωτερικού επεξεργάζονται ήδη τις διατάξεις και τις προϋποθέσεις μίας επένδυσης στη χώρα για τη λειτουργία ενός παραρτήματος, ενώ και όσοι Έλληνες ιδιώτες συνεργάζονται με ξένα πανεπιστήμια «μετρούν» τις δυνάμεις τους για το αν θα προχωρήσουν στην ίδρυση μίας νέας νομικής οντότητας, ως παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων.

1

Το ενδιαφέρον από την Ευρώπη

Τα κυπριακά πανεπιστήμια στα οποία σπουδάζουν σχεδόν 18.000 Έλληνες, ήταν τα πρώτα που φέρεται να έδειξαν ενδιαφέρον για ίδρυση παραρτημάτων στη χώρα. Η πρώτη  ιδιωτική Ιατρική σχολή στην Αθήνα, προϊόν συνεργασίας, του επενδυτικού κεφαλαίου CVC Capital Partners (Όμιλος HHG) και του Πανεπιστημίου της Λευκωσίας (University of Nicosia – UNIC) φαίνεται πως έχει «κλειδώσει», ενώ σε συζητήσεις βρίσκονται και άλλα κυπριακά πανεπιστήμια, τα οποία σταθμίζουν τα κριτήρια που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο και κάνουν έρευνα για εύρεση ακινήτων αλλά και το ύψος των διδάκτρων που θα μπορούσαν να επιβάλλουν στα παραρτήματα.

Πληροφορίες κάνουν λόγο και για το γαλλικό πανεπιστήμιο της Σορβόννης, ενώ δεν αποκλείεται και η έλευση ενός μεγάλου αμερικανικού ιδρύματος. Ο υπουργός Παιδείας κ. Κυριάκος Πιερρακάκης άλλωστε έχει ήδη δηλώσει ότι αν ένα από τα 20 καλύτερα πανεπιστήμια στον κόσμο επιθυμεί την δημιουργία ενός παραρτήματος στη χώρα, μπορεί να ιδρύσει πανεπιστήμιο με μία μόνο Σχολή. Για όλα τα υπόλοιπα Ιδρύματα, ο ελάχιστος αριθμός είναι τρεις σχολές.

Οι συζητήσεις βρίσκονται ακόμα σε εξέλιξη, με οποιαδήποτε ενέργεια να προχωράειμετά την ψήφιση του νομοσχεδίου στα τέλη Φεβρουαρίου.

Το νομοσχέδιο δεν αφήνει εκτός της περίπτωση των κολλεγίων, τα οποία έχουν συνεργασία με ξένα πανεπιστήμια, πολλά εξ’ αυτών βρετανικά, με την προϋπόθεση του μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα αλλά και τις εγγυητικές επιστολές ύψους 500.000 ευρώ ανά σχολή να έχουν προκαλέσει αναταραχή στους κολλεγιάρχες.

Το στοίχημα της συνταγματικότητας

Ο υπουργός Παιδείας κ. Κυριάκος Πιερρακάκης έχει κάνει λόγο για ένα «στέρεο βήμα», και για μία σύγχρονη και επίκαιρη ανάγνωση του άρθρου 16 του Συντάγματος, υπό το φως του Ενωσιακού Δικαίου, το οποίο επιτρέπει τη λειτουργία παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων με την εγγύηση και εποπτεία του κράτους.

Αν και οι συνταγματολόγοι εμφανίζονται διχασμένοι σχετικά για το θέμα, το νομοσχέδιο, το οποίο βρίσκεται ήδη σε δημόσια διαβούλευση περιλαμβάνει μία σειρά προϋποθέσεων, σε μία προσπάθεια να θωρακίσει την πρωτοβουλία.

Τα μη κερδοσκοπικά παραρτήματα θα συστηθούν ως «Νομικά Πρόσωπα Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης», ένα νομικό πρόσωπο ειδικού σκοπού μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με αποκλειστικό στόχο την παροχή υπηρεσιών ανώτατης εκπαίδευσης.

Η δυνατότητα ίδρυσης αφορά όχι μόνο τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και κάθε συμβαλλόμενο μέρος στη Συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, και την Ελβετία  αλλά και τα κράτη, συμβαλλόμενα  μέρη  της Γενικής Συμφωνίας για τις συναλλαγές στον τομέα των υπηρεσιών (GATS) του Παγκοσμίου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), σύμφωνα με τις διατάξεις του νομοσχεδίου.

Η ίδρυση παραρτημάτων θα προσφέρει τα ίδια δικαιώματα στους αποφοίτους, με αυτά των αποφοίτων των δημόσιων πανεπιστημίων. Εφόσον το ξένο πανεπιστήμιο θα περιλαμβάνεται στην λίστα των αναγνωρισμένων πανεπιστημίων του ΔΟΑΤΑΠ, θα έχει λάβει έγκριση από την ελληνική ανεξάρτητη αρχή ΕΘΑΑΕ αλλά και από την αρμόδια αρχή του κράτους προέλευσης, θα αποδίδει πτυχία με ακαδημαϊκή και επαγγελματική αναγνώριση.

Η συμμετοχή στις Πανελλήνιες

Μία ακόμη προϋπόθεση, αυτή που ξάφνιασε και περισσότερο κατά την παρουσίαση των βασικών σημείων του νομοσχεδίου από τον υπουργό Παιδείας, κ. Κυριάκο Πιερρακάκη είναι η υποχρεωτική συμμετοχή των υποψηφίων σπουδαστών στις Πανελλαδικές εξετάσεις.

Η συμμετοχή σε έναν εθνικό διαγωνισμό, όπως ακριβώς προβλέπεται για τους υποψηφίους των δημοσίων πανεπιστημίων επιλέχθηκε με στόχο την εξασφάλιση της ισότιμης πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Οι υποψήφιοι θα πρέπει επίσης να πετύχουν το κατώτατο όριο που θέτει η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής όπως ακριβώς ισχύει και στην περίπτωση των δημοσίων πανεπιστημίων. Το κατώτατο όριο της ΕΒΕ (μία επίδοση κοντά στον βαθμό του 8), που αφήνει εκτός των δημοσίων ΑΕΙ τους υποψηφίους, θα είναι αυτό που δεν θα επιτρέπει την είσοδο ούτε στα μη κρατικά πανεπιστήμια.

Εφόσον ο υποψήφιος περάσει αυτό το όριο, θα υποβληθεί στα κριτήρια που θα θέσει το ίδιο το ξένο πανεπιστήμιο.

Διαβάστε επίσης:

Πιερρακάκης: Στο επίκεντρο η διεθνοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης

Μη κρατικά πανεπιστήμια: 41 ερωτήσεις και απαντήσεις για την εισαγωγή και τη φοίτηση

Μη κρατικά πανεπιστήμια: Ποια θα είναι η βάση εισαγωγής για τους υποψηφίους