Αγαπημένα έργα του Γιάννη Τσαρούχη και αντιπροσωπευτικά διαφόρων εποχών, κάποια από τα οποία δεν παρουσιάζονται συχνά περιλαμβάνονται στην έκθεση, που εγκαινιάζεται το Σάββατο 10 Φεβρουαρίου στο Ίδρυμα Γιάννη Τσαρούχη στο Μαρούσι κάτω από τον τίτλο «Ήμουν και έμεινα ένας ερευνητής και ένας μαθητής». Τοπία, σπίτια, στολές και φορεσιές, πορτρέτα, έργα θρησκευτικά και μυθολογικά, άνθρωποι με φτερά και τέλος νεκρές φύσεις συνθέτουν το σύνολο της έκθεσης, που παρουσιάζει ένα πανόραμα της δημιουργίας του μεγάλου ζωγράφου, που με τη δουλειά του επιδίωξε να ισορροπήσει τις μεγάλες παραδόσεις στη ζωγραφική αλλά και να συλλάβει τις αιώνιες καλλιτεχνικές αξίες.

Στην  πρώτη ενότητα της έκθεσης αναδεικνύονται τα στοιχεία, τα οποία καθόρισαν τη σχέση του Τσαρούχη  με τη φύση αναφορικά με τη μελέτη του πάνω στο χρώμα. Έτσι, είτε πρόκειται για έργα ζωγραφισμένα εκ του φυσικού είτε είναι φανταστικά τοπία είτε ακόμη, πρόκειται για σκηνικά περιλαμβάνουν στοιχεία από την έρευνά του, τα οποία ο ίδιος ενέτασσε σ’ αυτά. Κάτι, που μπορεί να δει και ο επισκέπτης της έκθεσης, στην οποία, για παράδειγμα, δίπλα στο έργο «Ανατολή από το λιμάνι της Χίου» – πίνακας εκ του φυσικού- παρατίθεται  ο «Νέος κοιμισμένος δίπλα στη θάλασσα» με ουρανούς εμπνευσμένους από το έργο της Χίου ή ακόμη στα ζωγραφικά σκηνικά του.

1

Γιάννης Τσαρούχης «Νέος κοιμισμένος δίπλα στη θάλασσα», 1965

Τα κοστούμια

«Η χρησιμοποίηση των κουστουμιών της εποχής του μύθου και όχι της εποχής της δημιουργίας των έργων είναι μια κακή συνήθεια του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνος», όπως σχολίαζε ο ίδιος ο Τσαρούχης. «Ήθελα να ζωγραφίσω θέματα θρησκευτικά και μυθολογικά με σύγχρονες φιγούρες και σύγχρονα κοστούμια έχοντας συναντήσει αυτά τα πρόσωπα στη ζωή, όπως ακριβώς έκαναν πάντοτε οι καλλιτέχνες πριν τον 19ο αιώνα», έλεγε,  δηλώνοντας όμως παράλληλα την πίστη του «στην ιστορική ακρίβεια του μύθου». (Γιάννης Τσαρούχης Ζωγραφική, σχόλια, σ. VII, αρ. 194).

Γιάννης Τσαρούχης, Σπουδές για τις 4 εποχές, Dominique: Άνοιξη, Θέρος, Φθινόπωρο, Χειμώνας, 1971

Σημαντικές άλλωστε είναι οι έρευνες και τα μαθήματα που έκανε στο Παρίσι στη μεγάλη σκηνογράφο, ζωγράφο και ενδυματολόγο Λίλα ντε Νόμπιλι και σε άλλους γάλλους καλλιτέχνες, που ήθελαν να μάθουν βυζαντινή ζωγραφική. Υλικό, που συνέλεξε η ίδια η Λίλα ντε Νόμπιλι και έχει δωρίσει στο Ίδρυμα του ζωγράφου.

Γιάννης Τσαρούχης, Πρώτη ιδέα για την θυσία της Ιφιγένειας, 1947

Έκδοση

Σοβαρό βήμα στην προσπάθεια παρουσίασης του συνόλου του έργου του καλλιτέχνη αποτελεί εξάλλου, και η πρόσφατη έκδοση με τίτλο «Μαθήματα Ζωγραφικής» από το Ίδρυμα Γιάννη Τσαρούχη και της Εκδόσεις Άγρα. Πρόκειται για τα μαθήματα, που παρέδωσε ο Γιάννης Τσαρούχης το 1981 στο Ιωνικό Κέντρο της Χίου, το οποίο είχε ιδρύσει ο Ισίδωρος Κιολέογλου.

Γιάννης Τσαρούχης, Παραλλαγή του σκηνικού για τις Βάκχες του Ευριπίδη,1968

Η έκδοση πραγματοποιήθηκε χάρη στη συνεργασία με την Ευφροσύνη Δοξιάδη, που απομαγνητοφώνησε αυτά τα «Μαθήματα» και έγραψε τα σχόλια με τη βοήθεια του φιλόλογου Αχιλλέα Τζάλα.  Η έκθεση μάλιστα, περιλαμβάνει έργα του Γιάννη Τσαρούχη, που εικονογραφούν το βιβλίο.

Γιάννης Τσαρούχης «Η αντιγραφή του Τισιάνο», 1971

Η έκθεση στο Ίδρυμα Τσαρούχη αναπτύσσεται σε οκτώ θεματικές ενότητες σε δύο ορόφους του κτηρίου και την επιμέλειά της έχει η κυρία Νίκη Γρυπάρη, Πρόεδρος Ιδρύματος Γιάννη Τσαρούχη. Ξεναγήσεις για το κοινό από καλλιτέχνες και φίλους του ζωγράφου θα ανακοινωθούν σύντομα ενώ οργανώνονται εκπαιδευτικά προγράμματα.

Info

Ίδρυμα Γιάννη Τσαρούχη: Πλουτάρχου 28, Μαρούσι, 210 8062 636 –7

Έκθεση: «Ήμουν και έμεινα ένας ερευνητής και ένας μαθητής»

Διάρκεια: 10 Φεβρουαρίου ως 21 Απριλίου2024

Διαβάστε επίσης

Στο υπουργείο Πολιτισμού το εργοστάσιο Τσαούσογλου – Εξαγορά από την Εθνική έναντι €12,6 εκατ.