ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο κ. Ψινάκης αρχίζοντας την απολογία του εξέφρασε την οδύνη του για τον τραγικό τρόπο που πέθαναν τόσοι άνθρωποι. “Έχει αλλάξει η ζωή όλων των κατοίκων από εκείνη την ημέρα. Έχει αλλάξει η ζωή μας για πάντα» είπε και συνέχισε:
«Την άδεια μου δεν την παίρνω ποτέ Αύγουστο επειδή έχει μελτέμια. Μπήκα σε αυτήν την περιπέτεια να ασχοληθώ με το Δήμο γιατί ήξερα τις δυνατότητες του δήμου.
Το brand name του είναι πολύ δυνατό. Μέσω της Μαραθώνιας κληρονομιάς μπορείς να επικοινωνήσεις τον ελληνικό πολιτισμό σε όλο τον κόσμο. Αυτό το πετύχαμε σε μεγάλο βαθμό μέχρι την τραγική εκείνη ημέρα» ανέφερε ο κ. Ψινάκης και συμπλήρωσε πως όταν παρέλαβα το Δήμο «ήταν χωρίς υπηρεσίες, επιχειρησιακό σχεδιασμό και οικονομικό αρχείο, δεν υπήρχε τίποτα.
Ήμουν μεσοπέλαγα όταν έμαθα για τη φωτιά.. Δυο τρόποι υπήρχαν να επιστρέψω. Δοκίμασα για ελικόπτερο αλλά δεν πετούσε τίποτα από Αθήνα λόγω καιρικών συνθηκών.
Βρήκα ένα φουσκωτό και βρέθηκα στη Σέριφο γιατί έχει πια 10-11 μποφόρ. Τα ξημερώματα έφτασα Σούνιο και μετά στο Δήμο. Αντίκρισα μια τραγική κατάσταση. Πήγα στο κέντρο επιχειρήσεων που είχε στηθεί. Από την προηγούμενη ημέρα επειδή έχει δοθεί βαθμός επικινδυνότητας 4 δεν έφυγε κανείς από το Δήμο, δεν υπάρχει ωράριο γιατί ο κίνδυνος φωτιάς είναι μεγάλος».
Ο κατηγορούμενος υποστήριξε πως η εξάπλωση του φαινομένου ήταν πολύ γρήγορη.
«Αν και ήμασταν ο τρίτος Δήμος στον οποίο έφτασε η φωτιά…είχαμε την Μαραθώνος που μέχρι τότε ήταν μια ισχυρή αντιπυρική ζώνη. Όμως η φωτιά έφευγε από κορυφή σε κορυφή.
Το Μάτι είναι δασική περιοχή. Οι κάτοικοι μου ζητούσαν να κόψει ο Δήμος πεύκα που ακουμπούσαν στις στέγες τους. Το δασαρχείο απαγορεύει να ακουμπήσουμε ούτε κλαδί και στέλναμε τα αιτήματα στο δασαρχείο. Πάντα φοβόμασταν το Μάτι και το δάσος του Σχοινιά.
Η πρώτη παράλειψη είναι οι καθαρισμοί. Οι καθαρισμοί ήταν μεγάλο πρόβλημα γιατί δεν είχαμε οχήματα. Φτιάξαμε στόλο. Οι κάτοικοι κλάδευαν και τα έβαζαν δίπλα από το οικόπεδο, αλλά εμείς είχαμε τον τρόπο και τα μαζεύαμε».
Ο κ. Ψινάκης στη δίκη για τους 104 νεκρούς και τους δεκάδες τραυματίες μίλησε για επενδύσεις που ήθελε να κάνει στο δήμο Μαραθώνα:
«Επενδύσεις δεν θα μπορούσαν να γίνουν αν οι κάτοικοι δεν ήταν ασφαλείς, ο Δήμος δεν ήταν φροντισμένος και υπήρχε σκουπιδαριό. Είχαμε και την άνοιξη ημιμαραθώνιο και τον Μαραθώνιο αργότερα όποτε τα φτιάχναμε όλα. Ήταν αναξιοπρεπές να μην είναι καθαρά και φροντισμένα.
Ανάλογα με τα οικονομικά μας παίρναμε και ιδιώτες για να μαζεύουν. Κάποιες φορές ζητήσαμε και βοήθεια από στρατό. Την απομάκρυνση των πολιτών την έχει η πυροσβεστική.
Δεν μπορεί ο Δήμαρχος και στη συγκεκριμένη περίπτωση η περιφέρεια επειδή ήταν πολλοί Δήμοι. Δεν μπορείς να πάρεις χωρίς τεχνογνωσία και μέσα να πάρεις τους πολίτες. Δεν είχαμε ούτε προφορική εισήγηση από κανένα! Μας ζητήθηκαν δυο λεωφορεία να αδειάσει ένα γηροκομείο. Ότι ζητήθηκε έγινε αμέσως. Στην Κινέτα είχαν άλλη εισήγηση και την αδειάσανε».
Προέδρος: Είχατε κάνει ασκήσεις πολιτικής προστασίας;
Ψινάκης: Άσκηση γινόταν πρακτικά. Είχαμε 40 πυρκαγιές εκείνο το καλοκαίρι μετά το Μάτι.
Πρόεδρος: Υπήρχε όργανο του δήμου που επόπτευε την περιοχή για καθαρισμούς;
Ψινάκης: Είχαμε 24 ώρες το 24ωρο το καλοκαίρι γιατί ερχόταν πολύς κόσμος και καταλαβαίνεται τι γινόταν με τα κλαδέματα. Συνέχεια κάναμε κλάδεμα.
Πρόεδρος: Δεν υπήρχαν πεύκα να μην είχαν κλαδευτεί;
Ψινάκης: Δεν υπήρχαν. Εκτός του Ματιού στα άλλες περιοχές κλαδεύαμε συνεχώς. Στο Μάτι όταν μας καλούσαν οι πολίτες, εμείς μεταφέραμε την αίτηση του πολίτη;
Πρόεδρος: Εσείς χωρίς καταγγελίες πολίτη επικοινωνούσατε με δασαρχείο;
Ψινάκης: Βεβαίως! Εμείς κάναμε αγώνα να αποχαρακτηριστεί από δασική περιοχή! Εκτός από κλάδεμα, είχε και στενά δρομάκια, ήταν σαν μονοπάτια. Γι’ αυτό κάηκαν οι άνθρωποι! Το φοβόμασταν πάντα αυτό!
Ακροατήριο: Ντροπή! Ντροπή!
Πρόεδρος: Ατομικές ειδοποιήσεις σε όσους είχαν ακαθάριστα οικόπεδα στέλνατε;
Ψινάκης: Βεβαίως. Νομίζω δηλαδή, ο αντιδήμαρχος θα σας τα πει.
Διαβάστε επίσης:
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
