Ηθοποιός, σκηνοθέτης, σεναριογράφος

Σε ηλικία 16 ετών -κι ενώ ήταν ακόμη μαθητής- έπαιζε ήδη στην τηλεόραση. Έναν χρόνο αργότερα θα τον αναγνώριζαν οι πάντες, με την τηλεοπτική ατάκα του «Πάμε πλατεία» να γίνεται σλόγκαν.

Από τότε η πορεία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη στην τέχνη υπήρξε ταχεία και εντυπωσιακή.

Ηθοποιός, σεναριογράφος, σκηνοθέτης, έχει υπογράψει μερικές από τις δημοφιλέστερες σειρές της ελληνικής τηλεόρασης. Καθώς και δύο κινηματογραφικές ταινίες, που έκοψαν τεράστιο, για τα ελληνικά δεδομένα, αριθμό εισιτηρίων.

Παρά τις προσδοκίες, όμως, που μπορεί να έχει κάθε δημιουργός για το έργο του, η διεθνής αγορά μοιάζει άπιαστο όνειρο, κάτι που και ο ίδιος γνώριζε. Έτσι, η επιλογή της τελευταίας του σειράς «Maestro» από την πλατφόρμα του Netflix για προβολή σε όλο τον κόσμο υπήρξε, πράγματι, μεγάλη επιτυχία. Όπως και η γρήγορη άνοδός της στο «Top 10» της πλατφόρμας σε 31 χώρες του κόσμου.

Είναι αλήθεια, ωστόσο, ότι «μια καλή ιστορία δεν γνωρίζει σύνορα», όπως δηλώνει ο Παπακαλιάτης. Γεγονός που επιβεβαιώνεται και με ένα ξεχωριστό βραβείο από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, που τίμησε τον σκηνοθέτη για τον τρόπο με τον οποίο ανέδειξε στο έργο του ευαίσθητα ψυχοκοινωνικά θέματα. Ειδικά τις κακοποιητικές συμπεριφορές, που μπορεί να κρύβονται πίσω από κλειστές πόρτες σπιτιών -ένα ταμπού της ελληνικής κοινωνίας- η αποκάλυψη των οποίων συνεισφέρει στην αντιμετώπισή τους, όπως αναφέρθηκε κατά τη βράβευσή του από το Κέντρο Προαγωγής Πολιτισμού και Ψυχικής Ενδυνάμωσης του ΑΠΘ.

Οι ιστορίες του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, θίγοντας προσωπικά, κοινωνικά και αισθηματικά θέματα, απέχουν πολύ, εξάλλου, από το να είναι συνηθισμένες και συγκαταβατικές.

Οι ήρωές του δονούνται από πάθη, βρίσκονται στη δύνη μοιραίων καταστάσεων και αναζητούν τη συχνά μάταιη διέξοδο μέσα από τις πολύπλοκες ανθρώπινες σχέσεις. Ο έρωτας πρωταγωνιστεί πάντα, τα ακραία διλήμματα οδηγούν στο δράμα, ενώ οι τολμηρές σκηνές προκαλούν με την αλήθεια τους.

Στην τελευταία κινηματογραφική ταινία του «Worlds Apart» που παίχτηκε και στο εξωτερικό, ο Παπακαλιάτης αφηγήθηκε τρεις διαφορετικές ιστορίες αγάπης με φόντο την Ευρώπη της κοινωνικής και οικονομικής κρίσης. Φθάνοντας τελικά σε εισπράξεις τα 4,5 εκατ. ευρώ (η εμπορικότερη ελληνική ταινία της δεκαετίας 2010-2019).

Δραματική ταινία για τον έρωτα και τη μοναξιά ήταν όμως και η αμέσως προηγούμενη, το «Αν…», ξεπερνώντας, με την προβολή της μόνο στην Ελλάδα τα 500.000 εισιτήρια. Στοιχεία που αν μη τι άλλο πιστοποιούν και το υψηλό βαθμό επιδραστικότητας που διαθέτει ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης.

Η μεγάλη απήχησή του, ιδιαίτερα στους νέους, είναι μια απόδειξη ότι το ερωτικό δράμα, ο πιο στέρεος μύθος όλων των εποχών, πάνω στον οποίο πλάθονται οι ιστορίες, εξακολουθεί να συγκινεί και στον 21ο αιώνα.