Προσδόκιμο επιχειρηματικής ζωής μέχρι τον Ιούνιο του 2046 έχει η σύμβαση εμπορικής εκμετάλλευσης του Ελ. Βενιζέλος, από την εταιρεία «Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών». Η οποία και βρίσκεται καθ’ οδόν για την εισαγωγή της στο χρηματιστήριο. Με τις προσφερόμενες μετοχές να υπάγονται κι αυτές στον ίδιο κύκλο ζωής, που ολοκληρώνεται σε 22 χρόνια…

Εξέλιξη, που ναι μεν μπορεί να δημιουργεί την αίσθηση για… υπο προθεσμία επενδυτές, πλην όμως, αναμένεται να λειτουργήσουν οι υπάρχουσες «δικλείδες ασφαλείας». Ικανές να παρακάμψουν τη διαφαινόμενη «τρύπα» στην εταιρική συνέχεια.

1

Η «Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών» ιδρύθηκε στις 31 Ιουλίου 1995, από το Ελληνικό Δημόσιο και ιδιώτες επενδυτές για τη χρηματοδότηση, την κατασκευή, τη λειτουργία και την ανάπτυξη του νέου αεροδρομίου στα Σπάτα Αττικής.

Σε αντάλλαγμα όλων αυτών, το Δημόσιο παραχώρησε την εμπορική εκμετάλλευση του Ελ. Βενιζέλος για περίοδο 30 ετών. Με έναρξη την 11η Ιουνίου του 1996 και λήξη την ίδια ημερομηνία του του 2026. Η περίοδος, όμως αυτή παρατάθηκε για άλλα 20 χρόνια κατόπιν της νέας συμφωνίας που έγινε τον Ιανουάριο του 2019, με τίμημα 1,4 δισ. ευρώ μαζί με τον ΦΠΑ.

Υπό αυτές τις συνθήκες και εν όψει της επικείμενης, συνδυασμένης προσφοράς μετοχών σε Ελλάδα και εξωτερικό, φαντάζει σαν «γκρίζα ζώνη» το μέλλον της εταιρείας που διαχειρίζεται το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας.

Διότι με τη λήξη της διευρυμένης σύμβασης, το Ελ. Βενιζέλος επανέρχεται στον έλεγχο του Δημοσίου. Για να ακολουθήσει ένας νέος διαγωνισμός παραχώρησης.

Από τον οποίο όμως μπορεί να προκύψει ένα διαφορετικό επιχειρηματικό σχήμα που θα αναλάβει την εκμετάλλευση, θέτοντας εκτός μάχης τη σημερινή εταιρεία. Προκαλώντας ίσως, ένα αχαρτογράφητο ντόμινο ανατροπών για τους τότε μετόχους.

Το υπολειπόμενο χρονικό διάστημα για ένα τέτοιο ενδεχόμενο μπορεί να είναι μεγάλο, δεν παύει όμως να συνιστά ανοικτό ερώτημα. Με τους επενδυτές να καλούνται να συμβιβαστούν με την ιδέα ότι οι μετοχές που θα αποκτήσουν, μπορεί να έχουν ημερομηνία λήξεως σε 22 χρόνια από τώρα….

Οι «γραμμές άμυνας» απέναντι στο δυσμενές σενάριο

Πηγές που γνωρίζουν το θέμα αναφέρουν ότι εν τοις πράγμασι είναι δύσκολο να ευδοκιμήσει το αρνητικό σενάριο, αφού αναμένεται να λειτουργήσουν οι «γραμμές άμυνας».

Το ουσιώδες στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι ο διαγωνισμός της νέας παραχώρησης δεν θα γίνει στη λήξη της σύμβασης αλλά αρκετά νωρίτερα. Πιθανότατα το 2040.

Αυτό, εκτιμάται ότι θα έχει σαν συνέπεια να ανεβεί υπέρμετρα ο βαθμός δυσκολίας για fund που θα επιθυμούσαν να εμφανιστούν ως διεκδικητές. Διότι θα κληθούν να «κλειδώσουν» την προσφορά ενός τιμήματος για μια σύμβαση που θα αναλάβουν έπειτα από 5 ή 6 χρόνια. Και επειδή σε τέτοιου είδους συμφωνίες χρησιμοποιούνται δανειακά κεφάλαια, τα κόστη αυξάνονται.

Από την άλλη πλευρά η υφιστάμενη εταιρεία «Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών», έχει κι ένα ισχυρό «χαρτί» στα χέρια της. Αφού, ανάλογα με το τίμημα που θα προσφέρει ο ανταγωνιστής της, έχει τη δυνατότητα να πάει κι αυτή στα ίδια επίπεδα και να κερδίσει τη σύμβαση παραχώρησης. Διότι με ισοβαθμία στο τίμημα εκείνη είναι που επικρατεί.

Οι υπάρχουσες «δικλείδες ασφαλείας» ασφαλώς και την ευνοούν, αν και στα επιχειρηματικά δρώμενα έχει διαχρονική ισχύ το «ποτέ μη λές ποτέ».

Ούτως ή άλλως στις αξιολογήσεις των αναλυτών για την εταιρεία του Ελ. Βενιζέλος, προδικάζεται ότι οι μελετώμενες οικονομικές επιδόσεις φτάνουν μέχρι το 2046. Με αυτόν τον χρονικό ορίζοντα γίνονται οι αποτιμήσεις.

Ενώ για τους επενδυτές η έννοια του συνεπαγόμενου ρίσκου, ανάγεται ώς ένα βαθμό στην ίδια τη φύση της λειτουργίας της αγοράς. Καθώς δεν είναι ποτέ σίγουρο ότι όλες οι εισηγμένες θα μακροημερεύσουν, ή ορισμένες εξ αυτών δεν θα χάσουν μελλοντικά κάποια σύμβαση, μείζονος σημασίας για τα μεγέθη τους.

Επί του προκειμένου η σύμβαση εμπορικής εκμετάλλευσης του αεροδρομίου είναι το μοναδικό αντικείμενο δραστηριοτήτων της εταιρείας, το οποίο αν χαθεί, θα δρομολογηθεί η λύση και η εκκαθάρισή της. Τερματίζοντας τον βίο της ώς εισηγμένη.

Τα ντεσού της Δημόσιας Προσφοράς

Σε κάθε περίπτωση αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον η επίσημη πληροφόρηση που μπορεί να δοθεί για όλα αυτά μέσα από το ενημερωτικό δελτίο της εταιρείας «Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών». Η έγκριση του οποίου από την επιτροπή κεφαλαιαγοράς θα σηματοδοτήσει την έναρξη των διαδικασιών της Δημόσιας Προσφοράς, που αναμένεται στα τέλη Ιανουαρίου ή στις αρχές Φεβρουαρίου, εκτός απροόπτου.

Η εταιρεία του Ελ. Βενιζέλος διαθέτει 300 εκατ. μετοχές και η παραχώρηση στο επενδυτικό κοινό θα φτάσει μέχρι το 19%, δηλαδή 57 εκατ. μετοχές.

Πωλητής είναι το ΤΑΙΠΕΔ που κατέχει τώρα το 30%, ενώ στο μετοχικό σχήμα μετέχουν ακόμη το Υπερταμείο με ποσοστό 25%, ο επενδυτικός βραχίωνας του συνταξιοδοτικού ταμείου των Δημοσίων υπαλλήλων του Καναδά (PSP Investments) με 40% και η επιχειρηματική οικογένεια του Δημήτρη Κοπελούζου με 5%.

Το Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, πέραν της προσφοράς που θα γίνει σε Ελλάδα και εξωτερικό, θα παραχωρήσει μέσω ιδιωτικής τοποθέτησης και στην παραχώρηση του υπολοίπου της θέσης του.

Με το 10% να πηγαίνει στο καναδικό fund και το 1% στην πλευρά Κοπελούζου, καθώς αμφότεροι έχουν προτιμησιακό δικαίωμα. Σε εκείνους οι μετοχές θα δοθούν με σημαντικό υπερτίμημα (της τάξεως του 19%) έναντι της τιμής που θα προκύψει από τη διαδικασία της Δημόσιας Προσφοράς. Της μεγαλύτερης που έχει γίνει από το έτος 2000 για την εισαγωγή μιάς εταιρείας στο χρηματιστήριο.

Ο βαθμός της ζήτησης που θα εκφραστεί θα είναι εκείνος που κρίνει την τιμή διάθεσης των μετοχών και συνακόλουθα της αποτίμησης που θα λάβει η «Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών». Μεταξύ των 2,7 έως 3 δισ. ευρώ όπως λένε οι τρέχουσες εκτιμήσεις ανθρώπων της αγοράς. Κάτι που παραπέμπει σε 9-10 ευρώ τιμή ανα μετοχή.

Με το ύψος της Δημόσιας Προσφοράς να τοποθετείται ανάμεσα στα 513 και τα 570 εκατ. ευρώ. Ένα τμήμα αυτής της προσφοράς (20%-30%) θα αφορά τη διάθεση στην Ελλάδα, ενώ το μεγαλύτερο κομμάτι θα κατευθυνθεί σε διεθνή χαρτοφυλάκια.

Οι αποτιμήσεις και το ενδιαφέρον των funds

Οι τελευταίες εκτιμήσεις των αναλυτών έχουν γίνει κατά τι πιο συντηρητικές για τις οικονομικές επιδόσεις της εταιρείας που έχει την εμπορική εκμετάλλευση του Ελ. Βενιζέλος. Με τα καθαρά κέρδη της χρήσης του 2023 να υπολογίζονται στην περιοχή των 200-210 εκατ. ευρώ και τα λειτουργικά (Ebitda) στα 360 εκατ. ευρώ.

Με αποτίμηση της εταιρείας στα 2,7 δισ. και την προσθήκη του καθαρού χρέους των 860 εκατ. ευρώ, η επιχειρηματική της αξία (Enterprice Value) ανεβαίνει στα 3,56 δισ. Αντιστοιχεί δηλαδή σε 9,9 φορές τα κέρδη Ebitda, που είναι σχεδόν όσο και ο μέσος όρος των ευρωπαϊκών αεροδρομίων. Αν η αποτίμηση πάει στα 3 δισ. τότε η σχέση αυτή ανεβαίνει στο 10,7.

Εκ των πραγμάτων και ανάλογα πώς θα διαμορφωθεί η τιμή διάθεσης, θα κρίνει και τον βαθμό ελκυστικότητας ώς προς τις υπεραξίες που μπορούν να προσδοκούν οι μέτοχοι.

Πιστεύεται ότι για τη Δημόσια Προσφορά θα υπάρξει μεγάλο ενδιαφέρον, κυρίως από διεθνή fund με μακροπρόθεσμο ορίζοντα στις επιλογές τους. Εστιαζόμενα στις μερισματικές αποδόσεις.

Πρόκειται για χαρτοφυλάκια ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών ταμείων κατά βάση, τα οποία λείπουν από το χρηματιστήριο της Αθήνας.

Μπαίνοντας, δε, στην ελληνική αγορά, μπορεί να εξετάσουν και άλλες επιλογές εταιρειών στο πλαίσιο της διεύρυνσης των μετοχικών τους θέσεων.

Εκτιμάται ότι μέτοχοι της εταιρείας του Ελ. Βενιζέλος θα λάβουν λίγους μήνες μετά την εισαγωγή στο χρηματιστήριο, μέρισμα της τάξεως των 80 εκατ. ευρώ. Από το υπολειπόμενο για την κερδοφορία του 2023 και τα ταμειακά διαθέσιμα. Κάτι όμως που μένει να διευκρινιστεί αν είναι συμβατό με τις εκτιμήσεις.

Η εταιρεία έχει ήδη «χρυσώσει» τους υφιστάμενους μετόχους, αφού τους τελευταίους 13 μήνες έχει προσφέρει 685 εκατ. ευρώ σε μερίσματα χρήσης του 2022, σε προμέρισμα του 2023 και επιστροφή κεφαλαίου. Εξ ου και το υπερτίμημα που θα ζητηθεί για την ιδιωτική τοποθέτηση.

Διαβάστε επίσης:

Ελ. Βενιζέλος: Δημόσια προσφορά για το 30% του ΤΑΙΠΕΔ – Τον Φεβρουάριο η εισαγωγή στο Χρηματιστήριο

Προ των πυλών του Χρηματιστηρίου το αεροδρόμιο “Ελ. Βενιζέλος”

H Oxfam στηλιτεύει την αύξηση του πλούτου των δισεκατομμυριούχων και καλεί να φορολογηθούν περισσότερο