Όταν στην ειδησεογραφία και, ακόμη περισσότερο στα δελτία ειδήσεων της τηλεόρασης, κυριαρχεί το αστυνομικό δελτίο — η βία, ο φόνος, ο εκβιασμός, ο βιασμός, η ληστεία, η κλοπή—έρχεται η συνείδηση πως η πολιτική ζωή έχει ήδη ξεκινήσει τις διακοπές.

Στις επόμενες ημέρες, εκτός κι αν προκύψει κανένα δυστύχημα αλά Τέμπη ή καμία καταστροφή αλά Θεσσαλία, η πολιτική θα περάσει σε δεύτερη και τρίτη μοίρα.

Το σήμα, εξάλλου, ήδη έδωσε το κόμμα Κασσελάκη-Παππά-Πολάκη, με τον αρχηγό να πραγματοποιεί περιοδεία σε τέσσερις ηπείρους (Β. Αμερική, Αυστραλία, Αφρική και Ευρώπη) χωρίς καν το πρόσχημα κάποιας πολιτικής κάλυψης. Ναι, θα έρθει σε επαφή με την ομογένεια!  Ένας μήνας διακοπών είναι μάλλον αρκετός για να συνέλθει από τα κομματικά βάση που επωμίστηκε.

Ο Αλέξης είναι ήδη στην Γαλλία. Υπομονετικά αναμένει την ολική κατάρρευση του πρώην ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές. Ουδείς θα εκπλαγεί αν στην συνέχεια κληθεί ως σωτήρας.

Τελικά, ποιοι ήταν οι εχθροί που τον εμπόδισαν στο κεντρώο άνοιγμα; Οι ίδιοι οι προεδρικοί; Ή, μήπως, τελικά το πρόβλημα δεν ήταν η στροφή του βλέμματος προς το κέντρο αλλά η υιοθέτηση ακόμη πιο αριστερών θέσεων—οπότε οι προεδρικοί δεν ήταν πραγματικά προεδρικοί – οι αυθεντικοί ήταν ο Παππάς (που το δοκίμασε), ο Παπαγγελόπουλος (επίσης υπέρμαχος του πολέμου κατά της δημοκρατίας) και ο Πολάκης που παρεξηγήθηκε ότι παρασύρει το κόμμα σε αλόγιστα μονοπάτια.

Μάλλον λάθος διαβάστηκε η συντεταγμένη των δυνάμεων στον τότε ΣΥΡΙΖΑ. Λίγοι θυμούνται και ακόμη λιγότεροι αναφέρονται στην κατηγορία που εξέπεμψε ο πιο στενός κύκλος του Αλέξη Τσίπρα ότι ο τότε ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση αλλά όχι την εξουσία. Ο δε Πολάκης ποτέ δεν έκρυψε – ακριβώς όπως και ο Τραμπ—την πλήρη απαξίωση που αισθάνεται για την δημοκρατία και τους θεσμούς της, ούτε και την διάθεση να «τελειώσει» αυτούς που στέκονται στον δρόμο της απόκτησης ελέγχου επί των αρμών της εξουσίας.

 

Σε διατεταγμένη υπηρεσία με ημερομηνία εξόδου – εθελουσίας ή μη

«Και ο Κασσελάκης τι ρόλο παίζει;» θα τεθεί το ερώτημα. Η μόνη απάντηση είναι πως βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία με ημερομηνία εξόδου – εθελουσίας ή μη.

¨Ήδη, με βάση την τελευταία δημοσκόπηση, το ΠΑΣΟΚ έχει περάσει στην θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Το – όχι και τόσο παράδοξο – είναι ότι ελάχιστα κερδίζει από την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ, αν κριθεί από το γεγονός ότι παραμένει κολλημένο στο 12%. Σε πολλούς κύκλους κυοφορείται η άποψη πως οι ευρωεκλογές θα αποκαλύψουν πολλά αναπάντεχα και δυσάρεστα – πάντα για την αντιπολίτευση.

Η κυβέρνηση φαίνεται πως – κι αυτό αποτελεί διάρρηξη με τις συνήθειες του παρελθόντος – πως έχει βάλει τώρα, μπροστά, όλες τις δύσκολες μεταρρυθμίσεις, ώστε σιγά-σιγά να κατασταλάξουν στην πολιτική συνείδηση του πολίτη, να καταλαγιάσουν τα πάθη και να ξεχαστούν τα –όποια αναπόφευκτα ή μη—λάθη.

Η εμπειρία μέχρι τώρα πάντως επιβεβαιώνει ότι η μάχη είναι με τις κακομαθημένες προνομιακές επαγγελματικές συντεχνίες και όχι με τα συνδικάτα. Εξάλλου, όσα από αυτά έχουν παραμείνει όρθια ανήκουν στο δημόσιο. Οπότε, οι ιδιωτικοποιήσεις με πωλήσεις σε ξένους είναι κι αυτός ένας τρόπος εξαγωγής του… φρονιμίτη.

Κατά τα άλλα ομαλώς οδεύουμε προς ένα δεκαπενθήμερο πολιτικής ραστώνης, αλλά έντονο καταναλωτισμού και ακόμη πιο έντονης κοσμικής ζωής. Το life style θα κυριαρχήσει – σ’ αυτό κάτι ξέρει ο Κασσελάκης.

Όσο για δυσάρεστα θέματα όπως η φοροδιαφυγή, καλά να είναι το Αμπου Ντάμπι με τα τρισεκατομμύρια κι ας κόπτεται η κυβέρνηση να πιάσει τον Έλληνα ελεύθερο επαγγελματία. Όπως ανέδειξε το σημερινό (χθεσινό) άρθρο του mononews τύφλα να έχουν τα παραδοσιακά καταφύγια – ζήτω τα πετροδολάρια που «κατασκευάζουν» ότι επιθυμεί η ψυχή σου.

Διαβάστε επίσης

Τα αυστηρά μέτρα δεν υποκαθιστούν την αποτελεσματική αστυνόμευση