Τα πράγματα είναι πολύ απλά στην ζωή. Άλλωστε τα έχουν κάνει οι άλλοι πριν από εμάς. Όπως για παράδειγμα, η Θάτσερ!!!

«Νικάμε τον χουλιγκανισμό και θα κάνουμε τα πάντα για να τον πατάξουμε». Είναι η φράση που είχε πει η Μάργκαρετ Θάτσερ στην ιστορική συνέντευξη τύπου του 1986 στην οποία παρουσίασε το νομοσχέδιο για το ποδόσφαιρο στη Βρετανία.

Ήταν η αρχή ενός πολέμου κατά του χουλιγκανισμού, που ναι μεν φέρει το όνομα της Σιδηράς Κυρίας, ωστόσο, έχει κι άλλους πρωταγωνιστές.

Επειδή, ωστόσο, τα εύσημα για τις επιτυχίες ή το ανάθεμα για τις αποτυχίες τα παίρνουν οι ηγέτες, οι πρωθυπουργοί, πολύ συχνά επικαλούμαστε τη φράση «κάντο όπως η Θάτσερ», όταν θέλουμε να δείξουμε το δρόμο για το πώς θα μπορούσε να καταπολεμηθεί το φαινόμενο της οπαδικής βίας και στην Ελλάδα.

Όμως αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί και να αντιμετωπίζουμε με σοβαρότητα τέτοιες καταστάσεις, πρέπει να παραδεχθούμε ότι και στην Ελλάδα (όπως και σε άλλες χώρες) ποτέ δεν θα εξαλειφθεί το φαινόμενο των χούλιγκαν.

Διότι στη Βρετανία π.χ. μπορεί στα αγγλικά γήπεδα να είναι σχεδόν «Παναγίες» οι φίλαθλοι, όμως οι ίδιοι Βρετανοί όταν συνοδεύουν τις ομάδες τους στο εξωτερικό τα κάνουν… γη μαδιάμ.

Η οπαδική βία είναι τμήμα της βίας που κατακλύζει τις κοινωνίες, είτε για λόγους οικονομικούς είτε γιατί έχουν ανατραπεί παραδοσιακά σχήματα οικογενειών, κοινωνικών ομάδων, ακόμη και ομάδων φιλάθλων που κάποτε αγαπούσαν την ομάδα τους χωρίς να γίνονται δολοφόνοι οπαδών άλλων σωματείων.

Η κοινωνική βία είναι παντού. Από το σπίτι μας, με τα ενδοοικογενειακά περιστατικά να είναι ολοένα και περισσότερα, ολοένα και χειρότερα, μέχρι τις κακοποιήσεις ζώων, τους ξυλοδαρμούς για ασήμαντη αφορμή στους δρόμους, τους χώρους εργασίας ή διασκέδασης. Μια συσσωρευμένη οργή που εκφράζεται πολλές φορές με ακραία παραβατική συμπεριφορά και η οποία αν δεν αντιμετωπιστεί τότε τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα.

Αν πάμε, ωστόσο, στην οπαδική βία και στα όσα ανακοίνωσε χθες η κυβέρνηση, ξεκάθαρα μπορούμε να πούμε ότι αυτό που έκανε ήταν απλά να κερδίσει χρόνο. Δύο μήνες; Λίγο παραπάνω; Εν πάση περιπτώσει να κερδίσει το χρόνο που χρειάζεται προκειμένου να βρει άλλου είδους λύσεις.

Διότι οι χθεσινές ανακοινώσεις μόνο μέτρα δεν είναι. Ημίμετρα να τα πεις; Πομφόλυγες για λόγους εντυπωσιασμού; Ενας πόλεμος που έχει ανοίξει και που θα δούμε ακόμη πολλά επεισόδια;

Ο,τι κι αν είναι πάντως δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την οπαδική βία στην ουσία της.

Όταν ανακοινώνεις λουκέτα σε γήπεδα ποδοσφαίρου, δηλαδή να γίνονται αγώνες χωρίς φιλάθλους δεν αντιμετωπίζεις τους χούλιγκαν. Διότι απλά ο «τελειωμένος» οπαδός, ο «στρατός» της κάθε ομάδας θα βρει κάπου να ξανακάνει επεισόδια.

Δηλαδή σε 10 μέρες που έχει ντέρμπι στο βόλεϊ Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού, πώς θα διασφαλιστεί ότι δεν θα έχουμε νεκρούς; Επειδή δεν θα έχουν φιλάθλους τα γήπεδα της Σούπερ Λίγκα; Ή επειδή τελικά απαγορεύτηκαν οι οπαδοί και σ’ αυτόν τον αγώνα; Θα πάνε στο χάντμπολ, θα πάνε στο πόλο οι κάφροι. Τόσο απλά.

Κι αν την Πέμπτη που παίζουν ματς για την Ευρώπη οι Ολυμπιακός (χωρίς φιλάθλους), ΑΕΚ και ΠΑΟ με φιλάθλους, κλειστεί κάποιο ραντεβού θανάτου, πώς εμποδίζεται από τα μέτρα που ανακοινώθηκαν;

Αραγε οι χιλιάδες αγνοί φίλαθλοι των ομάδων που έδωσαν από το υστέρημά τους και αγόρασαν εισιτήρια διαρκείας και τώρα δεν μπορούν να πάνε στο γήπεδο, πώς θα αποζημιωθούν; Ομοίως και οι οικογένειες με παιδιά που πηγαίνουν από αγάπη για το άθλημα, ποιος θα τους εξηγήσει τι έχει γίνει;

Ακούσαμε επίσης τα ίδια για τους οργανωμένους οπαδούς, για τους συνδέσμους που θα κλείσουν, για κάμερες στα γήπεδα, για ηλεκτρονικό εισιτήριο, ονομαστικό εισιτήριο και ταυτοπροσωπία.

Μα όλα αυτά δεν είχαν εξαγγελθεί και πάλι μετά το θάνατο του Καμπανού στη Θεσσαλονίκη; Δεν είχαν ξανακουστεί μετά το θάνατο του Κατσούρη στη Νέα Φιλαδέλφεια;

Δεν θα έπρεπε να έχουν εφαρμοστεί οι νόμοι; Δεν θα έπρεπε να υπάρχουν παντού κάμερες και όλοι να γνωρίζουν τι κάνει κάθε οπαδός όταν πηγαίνει στο γήπεδο;

Κι από την άλλη, τα επεισόδια των χούλιγκαν εκτός γηπέδων, όπως πριν μερικές ημέρες στου Ρέντη, πώς θα αντιμετωπιστούν;

Με τη δικαστική έρευνα… αλα Χρυσή Αυγή, δηλαδή σύνδεση όλων των υποθέσεων; Συγγνώμη αλλά όλα αυτά είναι επικοινωνιακά και δεν θα βοηθήσουν παρά ελάχιστα.

Θέλουμε να λύσουμε το οπαδικό πρόβλημα ή τουλάχιστον να το περιορίσουμε; Ας χτυπήσουμε εκεί που πονάνε οι ομάδες που περιθάλπουν χούλιγκαν. Δηλαδή στην τσέπη τους. Στο ταμείο, εκεί που ο καθένας θα σκεφτεί ότι δεν πρέπει να παίζει.

Τι έκανε η Θάτσερ και οι άλλοι Βρετανοί ειδήμονες τα προηγούμενα χρόνια;

Πενταετής αποκλεισμός όλων των βρετανικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Και της Εθνικής Αγγλίας βεβαίως. Επί πέντε χρόνια δεν είδαν ευρωπαϊκό γήπεδο, οι ιδιοκτήτες πόνεσαν αφάνταστα λόγω μηδενισμού εσόδων από εισιτήρια και τηλεοπτικά δικαιώματα, το πρεστίζ τους καταρρακώθηκε και τότε κατάλαβαν ότι έπρεπε να συνεργαστούν με την πολιτεία για να διώξουν τους ταραξίες από τα γήπεδα.

Τότε αποφασίστηκαν και άλλα γενναία μέτρα που δεν κοιτούσαν το πολιτικό κόστος.

Το νομοσχέδιο ονομάστηκε Πράξη για τους Θεατές του Ποδοσφαίρου (Football Spectators Act) και τέθηκε σε εφαρμογή από το 1989. Ηταν ένα συνολικό σχέδιο δράσης που προέβλεπε για πρώτη φορά τη συνεργασία κράτους, αστυνομίας, ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας και συλλόγων.

Το νομοσχέδιο προέβλεπε:

Απαραίτητη χρήση των καμερών στο γήπεδο

Κατάργηση των θέσεων για όρθιους θεατές

Απαγόρευση πώλησης αλκοόλ στο γήπεδο

Κάρτα φιλάθλου που υποχρεούτο κάθε ομάδα να εκδίδει

Κάθε σύλλογος έπρεπε να γνωρίζει τα πλήρη στοιχεία κάθε μέλους των οπαδών που ανήκαν σε σύνδεσμο της ομάδας.

Η συνεργασία ήταν εξαιρετική από όλους τους φορείς, ενώ οι ταραξίες οδηγούνταν στις φυλακές. Προβλεπόταν ακόμη ως ποινή η παρουσία στο αστυνομικό τμήμα την ώρα του αγώνα και προφανώς η απαγόρευση εισόδου στο γήπεδο.

Ναι, το πρόβλημα δεν ξεριζώθηκε, αλλά μειώθηκε εντυπωσιακά. Γιατί πόνεσαν οι τσέπες των ομάδων και κυρίως: Τηρήθηκαν οι νόμοι. Σκληροί νόμοι, αλλά νόμοι.

Ο κάθε ταραξίας, ο κάθε εγκληματίας οπαδός γνώριζε ότι αν τον συλλάμβαναν δεν θα περνούσε καθόλου καλά. Φυλακίσεις, ισόβιοι αποκλεισμοί από τα γήπεδα, αθλητικός και κοινωνικός στιγματισμός.

Η Θάτσερ είχε κατηγορηθεί ότι μισούσε το ποδόσφαιρο διότι μισούσε την Εργατική Τάξη που πήγαινε στα γήπεδα.

Δεν ξέρω αν ισχύει αυτό. Δεν ξέρω αν είχε πολιτικούς λόγους η υπερσυντηρητική πρωθυπουργός.

Αυτό που ξέρω είναι ότι τα μέτρα που ανακοινώθηκαν τηρήθηκαν κατά γράμμα. Οποιος κι αν ήταν απέναντι στην βρετανική κυβέρνηση. Χωρίς διακρίσεις, χωρίς αναστολές, χωρίς οπισθοχωρήσεις.

Αν όντως η ελληνική κυβέρνηση πιστεύει αυτά που λέει και θέλει να χτυπήσει τον χουλιγκανισμό ας αποφασίσει. Dura lex, sed lex.

Διάλυση συνδέσμων εγκληματιών, πολυετείς καθείρξεις για σοβαρά αδικήματα, ισόβιοι αποκλεισμοί από τα γήπεδα, αλλά και χτύπημα εκεί που πονάνε οι ποδοσφαιρικοί κι όχι μόνο παράγοντες.

Στο ταμείο.

Διαβάστε επίσης:

Super League: Πρόταση μομφής κατά του Βαγγέλη Μαρινάκη από ΑΕΚ, Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ και Άρη

Τα μέτρα της κυβέρνησης για την οπαδική βία: Κεκλεισμένων των θυρών όλοι οι αγώνες της Super League για δύο μήνες

ΠΑΣΟΚ για μέτρα κατά οπαδικής βίας: Κατώτερη των περιστάσεων η κυβέρνηση