Εδώ και μερικούς μήνες ξεκίνησε ο «Γολγοθάς» για περίπου 100 χιλιάδες οικογένειες με παιδιά που θα δώσουν τον Ιούνιο στις πανελλαδικές εξετάσεις.

Απίστευτη ροή χρήματος για φροντιστήρια, άγχος, ασφυκτική πίεση στα παιδιά, μια προβληματική κατάσταση που «τσακίζει» την ψυχολογία τους.

Από τα παιδιά που θα δώσουν εξετάσεις, περίπου 20 με 25 χιλιάδες, δεν θα μπορέσουν να περάσουν σε κάποια σχολή και θα αναζητήσουν αλλού την τύχη τους, πιθανότατα στο εξωτερικό. Ειδικά τώρα που η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής αποτρέπει τραγικές περιπτώσεις να εισάγονται στο Πανεπιστήμιο παιδιά με βαθμό 3 και 4, μόλις δηλαδή να έχουν γράψει το ονοματεπώνυμό τους.

Επίσης, υπήρξαν σχολές ή τμήματα που είχαν μέχρι 30 εισακτέους κι από αυτά το 1/3 ήταν σχολές ή τμήματα από τα 153 που ίδρυσε ή ανωτατοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ επειδή έδειχνε… ευαισθησία για την Παιδεία. Χωρίς σχέδιο, χωρίς ποιοτικά χαρακτηριστικά, χωρίς κάποια μελέτη βιωσιμότητας, έτσι ατάκτως ειρημένες προτάσεις που κάποιος αποφάσισε να υλοποιήσει στο όνομα του λαϊκισμού.

Κι ένα ακόμη πιο τραγικό στοιχείο: Η Ελλάδα είναι τελευταία στον αριθμό αποφοίτησης φοιτητών (9,17% το οποίο απέχει πολύ από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο 24,05%). Ταυτόχρονα από όσους εγγράφονται στα ΑΕΙ μόνον οι μισοί τελικά αποφοιτούν.

Μόλις πριν από μερικές ημέρες η Αστυνομία διέλυσε μια κατάληψη χώρου μέσα στο Πολυτεχνείο και λίγες ώρες μετά η περιοχή του Ζωγράφου θύμιζε… Γάζα.

Το σχέδιο της κυβέρνησης για Πανεπιστημιακή Αστυνομία βούλιαξε στην ανικανότητα κάποιων να το εφαρμόσουν και η δέσμευση για ασφάλεια και ξεκαθάρισμα των πανεπιστημιακών χώρων, έχει μείνει επί της ουσίας στα χαρτιά.

Θα σας διηγηθώ και μια ιστορία που έγινε πριν από μερικά χρόνια στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο. Καθηγητής που διδάσκει στα παιδιά Χρηματο-οικονομική μηχανική, δηλαδή πώς να βγάζουν λεφτά ουσιαστικά, καλεί έναν φίλο του, επιχειρηματία, στέλεχος της αγοράς να εξηγήσει στους φοιτητές την πραγματικότητα για την «ζούγκλα» που τους περιμένει.

Με το που ξεκινά τη διάλεξη εισβάλλουν στο αμφιθέατρο μερικές δεκάδες νεαρών, φοιτητών και εξωπανεπιστημιακών και… μόνο που δεν έφαγε ξύλο ο επίσημος καλεσμένος.

Αυτή είναι η κατάσταση στα Πανεπιστήμια που πόρρω απέχει από το τι γίνεται στο εξωτερικό.

Όχι ότι δεν έχουμε εκπληκτικούς καθηγητές, φοβερές σχολές, πολύ καλά μαθήματα και καταρτισμένους φοιτητές, αλλά είναι εξαιρέσεις στον κανόνα του χάους και η…περιρρέουσα ατμόσφαιρα χαλάει όλα τα υπόλοιπα.

Με απλά λόγια, τα ελληνικά πανεπιστήμια, η δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση χρειάζεται μια γενναία επανάσταση. Να επενδύσουμε σε υποδομές, να δοθούν περισσότερα κονδύλια, να αλλάξουν τα εκπαιδευτικά προγράμματα, να προσαρμοστούν με την αγορά εργασίας, να γίνουν πιο ανταγωνιστικά, να τελειώνουμε με τις συντεχνίες των καθηγητών και με την κομματικοποίηση των φοιτητών, να τελειώνουμε με τα άβατα που διαλύουν τα πανεπιστήμια.

Όλα αυτά, όμως, δεν πρέπει να εμποδίζουν μια ακόμη επανάσταση που πρέπει να γίνει. Αυτή της αλλαγής του θεσμικού πλαισίου για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα. Πανεπιστήμια που θα λειτουργήσουν, όμως, με κανόνες και αυστηρά κριτήρια ποιότητας κι όχι κάθε επιχειρηματίας να ιδρύει μια σχολή σε μια πολυκατοικία στο κέντρο της Αθήνας και να λέει ότι «υπηρετεί την Ανώτατη Εκπαίδευση».

Ναι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια αλλά που θα προάγουν την παιδεία και θα εφαρμόζουν μια εκπαιδευτική διαδικασία υψηλού επιπέδου. Και δεν θα είναι κολέγια που δίνουν αμφιβόλου ποιότητας και ισχύος πτυχία τα οποία ελάχιστη αξία θα έχουν στην αγορά εργασίας.

Αλλωστε, γιατί να σπουδάζουν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού 50 χιλιάδες Ελληνόπουλα; Και γιατί η Κύπρος μέσα σε λίγα χρόνια να έχει μετατραπεί σε περιφερειακό κέντρο εκπαίδευσης που σπουδάζουν νέοι από πολλές χώρες;

«Γιατί η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει Κύπρος σε θέματα πανεπιστημιακής εκπαίδευσης;», αναρωτήθηκε σε πρόσφατη συνέντευξή του ο υπουργός Παιδείας, Κυριάκος Πιερρακάκης. Και γιατί να μην έρχονται «ξένοι φοιτητές να σπουδάσουν προπτυχιακές ή μεταπτυχιακές σπουδές στην Ελλάδα σε συνεργασία με τα δικά μας δημόσια πανεπιστήμια, έως να απελευθερωθεί εντελώς η παροχή εκπαίδευσης και να πάψουμε να είμαστε παγκόσμια πρωτοτυπία», αναρωτήθηκε ο υπουργός.

Τις επόμενες ημέρες εισάγεται στη Βουλή το νομοσχέδιο για τις διακρατικές συμφωνίες που θα ανοίξουν το δρόμο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, μέχρις ότου γίνει η αναθεώρηση του Συντάγματος και αλλάξει το άρθρο 16.

Αυτή είναι μια ουσιαστική μεταρρύθμιση που οφείλει να περάσει η κυβέρνηση χωρίς να υπολογίσει τις όποιες αντιδράσεις θα υπάρξουν από παρωχημένες ιδεοληπτικές μειοψηφίες.

Αλλωστε, ποιος να αντιδράσει; Ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει πρόεδρο που επαινεί τα αμερικανικά πανεπιστήμια και την ιδιωτική εκπαίδευση;

Δεν έχουν σημασία οι αντιδράσεις, αρκεί η όποια μεταρρύθμιση γίνει να λάβει υπόψη της δύο στοιχεία:

Πρώτον ότι δεν θα εγκαταλειφθεί το δωρεάν δημόσιο πανεπιστήμιο, αντίθετα θα ενισχυθεί και θα γίνει ακόμη πιο ανταγωνιστικό.

Δεύτερον ότι θα αποκλειστούν οι «αεριτζήδες» της ιδιωτικής πρωτοβουλίας που θα θελήσουν να φτιάξουν πανεπιστήμια – μαγαζάκια που θα κοροϊδέψουν χιλιάδες οικογένειες.

Ο Κυριάκος Πιερρακάκης είναι ο σωστός άνθρωπος στη σωστή θέση και μπορεί τώρα να μείνει στην ιστορία ως ο πολιτικός που έκανε μια μεγάλη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.

Δεν υπάρχουν άλλες δικαιολογίες για κανέναν. Τα βήματα που θα γίνουν πρέπει να μετατραπούν σε άλματα. Η Ελλάδα, η χώρα της κλασσικής παιδείας και του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, που διδάσκεται σε όλο τον κόσμο, δεν μπορεί να είναι φτωχός συγγενής σ’ αυτόν τον τομέα, αφήνοντας χιλιάδες παιδιά να φεύγουν για σπουδές στο εξωτερικό ενώ μπορεί να τα κρατήσει στην πατρίδα τους.

 

Διαβάστε επίσης:

Κυριάκος Πιερρακάκης: Έως το τέλος του χρόνου η ρύθμιση για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια
 

Κυριάκος Μητσοτάκης: Τετραετία πραγματικής επανάστασης για τα σχολεία μας – Έχουμε πολύ δουλειά