Η designer Barbara Vacusa φέρνει σε απόλυτη ισορροπία τον αναγεννησιακό χαρακτήρα ενός διαμερίσματος εντός του Palazzo Rubatti di Torricella με σύγχρονα μινιμαλιστικά pieces, συνθέτοντας την κατάλληλη mix n’ match φιλοσοφία. 

Βρισκόμαστε στο Cuneo, την πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας στο Piemonte. Εδώ, μέσα στο ιστορικό κτήριο, γνωστό με το όνομα Palazzo Rubatti di Torricella (ή Palazzo Tornaforte), που σχεδιάστηκε στα μέσα του 17ου αιώνα από τον αρχιτέκτονα Francesco Gallo (δημιουργός πάνω από ογδόντα κτηρίων στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένου του Ιερού του Vicoforte “Magnificat”), ένα εκπληκτικό διαμέρισμα 82 τετραγωνικών ζωντανεύει την ταυτότητα του 18ου αιώνα του ίδιου του κτιρίου.

Η αρχιτέκτονας και σχεδιάστρια Barbara Vucusa είναι η δημιουργός του έργου ανακαίνισης που έφερε στη σκηνή πολυάριθμες τοιχογραφίες του 18ου αιώνα, ψηλά ταβάνια (τυπικά της επαναστατικής εποχής) και ένα καθαρό και μίνιμαλ σχέδιο στη σκηνή – μεταξύ της ανάτασης του eclectic παρελθόντος και της επιβεβαίωσης του παρόντος.

Μάλιστα, όπως εξήγησε και η ίδια η σχεδιάστρια, «με την εξάλειψη της ψευδοροφής ανακαλύφθηκαν εκ νέου οι παραστάσεις του 18ου αιώνα που μόνο αργότερα αποκαταστάθηκαν προσεκτικά στο αρχικό σχέδιο και τα χρώματα».

Το έργο ανακαίνισης – με σεβασμό στις ανάγκες του πελάτη – είχε ως στόχο να επαναφέρει το διαμέρισμα στην eclectic αρχική του αισθητική. Μια ματιά στο σαλόνι αρκεί: ένα μοντέρνο και μίνιμαλ περιβάλλον που, ταυτόχρονα, φέρνει στο προσκήνιο τα τυπικά χαρακτηριστικά των κομψών σαλονιών εποχής, «επιτρέποντας σε όσους μπαίνουν να αναπνεύσουν λίγο από την ατμόσφαιρα των κτιρίων εποχής»: νωπογραφίες, μεγάλα ανοίγματα εξωτερικά και διακοσμητικά στους τοίχους.

Η κουζίνα, η τραπεζαρία και τα έπιπλα είναι “ραμμένα” στις ανάγκες του πελάτη και σχεδιάστηκαν απευθείας στους χώρους «για να μην γίνεται αντιληπτό το πέρασμα από τον έναν χώρο στον άλλο, διατηρώντας παράλληλα τη λειτουργία του καθενός από αυτούς», εξηγεί η αρχιτέκτονας.

Οι καθαρές γραμμές της επίπλωσης εναλλάσσονται με τα πληρέστερα και πιο πολυτελή σχήματα των αξεσουάρ σχεδιασμού, όπως – για να αναφέρουμε μόνο μερικά – τις καρέκλες Louis XIV από την Kartell και τον χρυσό και άσπρο μπουφέ του Maurizio Cattelan.

«Πριν από τις εργασίες σχεδιασμού και ανακαίνισης», προσθέτει η αρχιτέκτονας, «το μεγάλο σαλόνι χωριζόταν σε τρεις χώρους: διάδρομο, σαλόνι και κουζίνα, με την παρουσία ψευδοροφών και παραλλαγών στο δάπεδο με πλακάκια που χρονολογούνται από τη δεκαετία του εβδομήντα».

Στη συνέχεια, καθώς δεν υπήρχε πλέον κανένα ίχνος του παλαιού δαπέδου, η Barbara Vucusa θέλησε να δημιουργήσει ένα νέο από ρητίνη, εισάγοντας φυσικά ένθετα «για να αποκτήσει ένα δάπεδο όσο πιο κοντά στην παλιά εκδοχή του, το οποίο θα μπορούσε να συνδεθεί με τις τοιχογραφίες των θόλων, χωρίς κανένα να υπερισχύει του άλλου».

Το αποτέλεσμα που προκύπτει είναι ιδιαίτερα ευχάριστο και κομψότατο, καθώς δίνει στο διαμέρισμα μια φρέσκια και ανάλαφρη εμφάνιση.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί όμως και η περίπτωση του υπνοδωματίου, από το οποίο απολαμβάνει κανείς τη θέα της chic λευκής μπανιέρας, συνοδεία μιας πολύ ενδιαφέρουσας ταπετσαρίας, η οποία δίνει και τον τόνο. Όπως αναφέρει η αρχιτέκτονας, στόχος ήταν «να αναδημιουργηθεί ένα κομψό και χαλαρωτικό περιβάλλον, με αναφορά σε αυτά που κάποτε ήταν τα μπάνια των κάστρων και των αρχοντικά σπίτια της εποχής».

//

Photography: Marco Tacchini

Source: AD Italia

Διαβάστε επίσης:

The Social Athens Hotel: Η ολική επαναφορά ενός κτηρίου του ’60 σε σύγχρονο boutique προορισμό

Το νέο Benaki Museum Shop στη Navarino Agora

Μια πέτρινη ραχοκοκαλιά στην Αντίπαρο