Η πιο ελαφρά κατηγορία που μπορεί να αποδοθεί στον υπουργό πολιτικής προστασίας, Βασίλη Κικίλια είναι αυτή της Lèse-majesté: δεν δίστασε ούτε στιγμή σε δημόσια τηλεοπτική εμφάνιση του να κατηγορήσει τον προκάτοχό του προκειμένου να δικαιολογήσει τη δική του ανεπάρκεια.
Η απάντηση, βέβαια, ήρθε από το Μαξίμου που έσπευσε να υπουργοποιήσει τον κ. Στυλιανίδη στο Ναυτιλίας. Εξάλλου, αυτές τις ημέρες το πρόσωπο του υπουργείου είναι ο Χρήστος Τριαντόπουλος – κάτι θα λέει κι αυτό.
Ο κ. Κικίλιας μπορεί λόγω αθλητισμού να είναι γνωστός στους πολίτες, να προσελκύει ψηφοφόρους και να είναι έτσι χρήσιμος κομματικά. Σε θέση ευθύνης έχει πολύ λίγα να επιδείξει.
Ως υπουργός υγείας ορθά άφησε τους επιστήμονες να καθορίσουν την πολιτική.
Ερώτημα: Μην έχοντας υπερβολικό φόρτο εργασίας δεν θα μπορούσε να είχε σχεδιάσει την αναμόρφωση του ΕΣΥ; Ή, έστω, αν θεωρήσουμε ότι η συνείδηση του δεν τον άφηνε να ξεχάσει τον κορονοϊό, δεν μπορούσε να είχε διορίσει μία επιτροπή ειδικών να μελετήσει το θέμα και να είναι, έτσι, έτοιμη η κυβέρνηση με ολοκληρωμένη πρόταση που να «απαντά» στα σκληρά ερωτηματικά που έθεταν οι πολίτες σχετικά με την επάρκεια και την ποιότητα ενός κρίσιμου δημόσιου αγαθού;
Η αποτυχία του στο Υγείας τον εξόρισε στο υπουργείο τουρισμού. Ας είναι καλά ο Γ.Γ. του ΕΟΤ Δ. Φραγκάκης και οι επαγγελματικές οργανώσεις του κλάδου που έκαναν την δουλειά αντ’ αυτού.
Τα μεγάλα θέματα του υπερτουρισμού, της αλλαγής του τουριστικού προϊόντος, της κλιματικής αλλαγής δεν τον απασχόλησαν, δεν τα θεώρησε σημαντικά για μελέτη και προτάσεις. Η Κα Όλγα Κεφαλογιάννη θα έχει σκληρή δουλειά μπροστά της προκειμένου να καλύψει τα κενά που άφησε ο προκάτοχος της—κι ας μην μιλά γι’ αυτό.
Η νέα κυβέρνηση τον βρήκε στο υπουργείο κλιματικής αλλαγής και πολιτικής προστασίας. Φαντάζομαι πως επικράτησε η λογική πως θα όφειλε απλά να διαχειριστεί τους αναβαθμισμένους μηχανισμούς που άφησε ο κ. Στυλιανίδης.
Βέβαια, αναγνωρίζεται ότι κανένας μηχανισμός και καμία διαδικασία δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει τη θεομηνία Daniel.
Πάντα, όμως, υπάρχουν μικρά βήματα που μπορούν και πρέπει να γίνουν ώστε να περιοριστούν κάπως οι επιπτώσεις. Για τον λόγο αυτόν υπάρχουν τα σενάρια καταστροφών που κάθε σεβόμενος ον εαυτό του και τους πολίτες υπουργός οφείλει να μελετά.
Αν ο υπουργός πολιτικής προστασίας είχε έστω κατ’ ελάχιστον προβληματιστεί από τα εκτός κανονικότητας νούμερα που έδιναν οι μετεωρολόγοι, θα είχε διατάξει προληπτικές εκκενώσεις και την εγκατάσταση γεννητριών και αντλιών.
Θα είχε επιβάλλει την ενίσχυση προχωμάτων, την αξιολόγηση γεφυριών, το άνοιγμα φρεατίων και χειμάρρων.
Θα είχε συνεννοηθεί με το υπουργείο άμυνας, θα είχε ορίσει ασφαλή σημεία συγκέντρωσης για τους πολίτες, θα τους είχε δώσει συγκεκριμένες οδηγίες πώς να προετοιμαστούν.
Ο χρόνος προειδοποίησης ήταν ικανοποιητικός, τα μεγέθη βροχόπτωσης σαφή, η μορφολογία του Θεσσαλικού κάμπου μελετημένη, οι εμπειρίες από τον Ιανό πρόσφατες.
Όλα αυτά είναι απλά θέματα για οργανωμένα υπουργεία – είναι γραμμένα σε δεκάδες εγχειρίδια. Στις ΗΠΑ θεωρούνται ψωμοτύρι.
Απαιτείται, όμως, να αναζητάς την γνώμη των ειδικών, να σκέφτεσαι με μυαλό που είναι ανοιχτό, να αναλαμβάνεις το ρίσκο πως μπορεί να κάνεις λάθος.
Πολύ απλά απαιτείται ενασχόληση σε βάθος και – ιδιαίτερα — πολιτική βούληση.
Κατά τα άλλα, χάρις στον κ. Κικίλια, η κατάσταση στην Ελλάδα είναι λίγο καλύτερη από αυτήν στην Λιβύη.
Διαβάστε επίσης:
Γιατί η εκλογή αρχηγού στον ΣΥΡΙΖΑ είναι μη γεγονός
Πότε λύεται η σύμβαση εξαρτημένης εργασίας- Απόλυση χωρίς αποζημίωση
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
