Από Γερολιμένα μέχρι Ταίναρο ο τόπος έχει άγρια, αδούλωτη ομορφιά. Δεν έχει luxury, influencers, ή trendy παρέες, μόνο αετούς και Μανιάτες.
Είναι το αγαπημένο μου σημείο στην Ελλάδα, η αγαπημένη μου διαδρομή. Από το Γερολιμένα μέχρι το Ταίναρο και από κει Λάγια μέχρι Αρεόπολη. Δρόμοι στενοί, στριφτεροί, τοπίο άνυδρο, άγριο γεμάτο βράχια, πύργους και ελιές. Ξεκίνησα αχάραγα από το Γερολιμένα με την Alfa Romeo Giulia για μια βόλτα θέλοντας να αφουγκραστώ τον τόπο να ξυπνά.
Ο μαΐστρος τη δουλειά του, σμιλεύει με την έντασή του, τα βράχια και τις ακρογιαλιές με το κύμα. Ταυτόχρονα να δροσίζει την πυρωμένη πέτρα, ώστε να είναι υποφερτή η διαβίωση για ανθρώπους και ζώα.
Πρώτη στάση στη Βάθεια, δεν το χωρά ο νους του ανθρώπου το κατάντημά της. Παρατημένο στο έλεος του Θεού και των στοιχείων της φύσης το πιο όμορφο χωριό της Μάνης γιατί δεν μπορεί να συνεννοηθεί η Τούλα με την Κούλα και τη Βούλα.
Πιο κάτω το γραφικό Tainaro Blue και το Μαρμάρι ένας κόλπος προσανατολισμένος δυτικά που έχει πάντα κύμα. Αξίζει να κατεβείτε στο μικρό Μαρμάρι αν το επιτρέπει η φυσική σας κατάσταση. Από κει Ταίναρο, Πόρτο Κάγιο, μια βουτιά και ανηφορίζουμε για Λάγια. Ένα χωριό με ιστορία, μια γραφική πλατεία, η ταβέρνα, απέναντι η εκκλησία, η ζωή, ο θάνατος, ο χρόνος όλα μαζί σε λίγα τετραγωνικά.
Ο δρόμος κινείται ακολουθώντας την μορφολογία του εδάφους. Ο ήλιος πήρε ν’ ανατέλλει από το Αιγαίο, η Κοκάλα γυαλίζει, στις Λαούδες φτιάχνουν πρωινό, στον Κότρωνα μετρούν τις πιθαμές. Μη δώσουν τόπο, πιότερα το έχουν να δώσουν αίμα οι ντόπιοι.
Ανηφορίζω προς Φλομοχώρι, Λουκάδικα, Χιμάρα, μια στάση στην πλατεία να βρέξω το κεφάλι μου, Λαγοκοίλι, Αρεόπολη. Επιστρέφοντας στο Γερολιμένα επιβάλλεται μια βουτιά στο γραφικό Μέζαπο.
Αποφεύγω συνειδητά το κοσμικό Λιμένι, θυμάμαι τον τόπο όταν ακόμη είχε ένα ξενοδοχείο και μια ψαροταβέρνα. Το μόνο που έχει μείνει σταθερό είναι οι χελώνες και τα καταπράσινα νερά με τα άγρια βράχια. Αν θέλετε να επισκεφτείτε τα σπήλαια του Δυρού φροντίστε να προμηθευτείτε από πριν εισιτήρια.
Αξίζει τον κόπο να κάνετε μια βόλτα στην Αρεόπολη, να φάτε στα πέτρινα σοκάκια, να δοκιμάσετε γαλατόπιτα και παγωτό καϊμάκι στο παλιό γαλακτοπωλείο και να πιείτε το ποτό σας κάτω από τη βουκαμβίλια. Ένας άλλος κήπος που αξίζει να επισκεφτείτε είναι του Matapan στα Άλυκα έχει πάρει το όνομά του από το ακρωτήριο.
Η Λακωνική Μάνη έχει πολλά πεζοπορικά μονοπάτια που μπορείτε να διανύσετε. Στο Λιμένι θα βρείτε επίσης θαλάσσια σπορ, ημερήσιες κρουαζιέρες και μαγαζιά για να ψωνίσετε τοπικά προϊόντα.
Προτείνω λαλάγγια, τυρί Ταϋγέτου, κάπαρη, ανθό αλατιού και φυσικά λάδι. Σ’ αυτή την περιοχή παράγεται το καλύτερο λάδι του πλανήτη.
Ανακαλύψτε το αφιέρωμα Ωδή στη Μάνη!
