Και τώρα; Τι θα απογίνουμε χωρίς Αλέξη Τσίπρα;

Που έπαιρνε φόρα στις λαϊκές κι ανέβαινε πάνω στα καφάσια, εξαπολύοντας μύδρους και ύβρεις κατά του αντιπάλου του – του Μητσοτάκη βεβαίως. Που έβγαζε δηλητηριώδεις λόγους, σπέρνοντας φόβο και τρόμο για τα δεινά, που θα περίμεναν τον κόσμο αν έβγαινε η ΝΔ… Που έσπειρε τη διχόνοια απροκάλυπτα, χωρίζοντας τους Έλληνες σε κατηγορίες, από τη μια οι καλοί, άμωμοι, αναμάρτητοι και προ πάντων… δημοκράτες οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ κι από την άλλη, όλοι οι υπόλοιποι, κατάπτυστοι, απατεώνες, ψεύτες, παιδεραστές, και τι άλλο να πρωτοθυμηθώ… Και που έπεφτε στο τελευταίο σκαλί του ηθικού ξεπεσμού, προσωπικού και πολιτικού, όταν ζητούσε την ψήφο της Χρυσής Αυγής…

Αλλά δεν είναι το μόνο, που μας λείπει. Τι θα κάνουμε αίφνης, χωρίς εκείνα τα ανατριχιαστικά τηλεοπτικά σποτάκια σαν κακοστημένα τρέιλερ από τον «Εφιάλτη στο δρόμο με τις λεύκες» ή τη «Νύχτα με τις μάσκες»,  που μας κρατούσαν άγρυπνους τις νύχτες… Και  πώς θ΄ αντέξουμε, χωρίς εκείνο τον κομματικό στρατό του υπονόμου, που γέμιζε νυχθημερόν τη διαδικτυακή ζωή μας με αισχρά σχόλια και βρωμερά ψεύδη.

Αν αυτές οι εκλογές είναι βαρετές όμως, όπως λένε, δεν είναι γιατί είναι βέβαιο, ότι θα βγει η ΝΔ, αλλά γιατί ο Τσίπρας έγινε εξαιρετικά βαρετός. Πώς να το κάνουμε; Το άτομο ξέρει μόνον να «καταγγέλλει», να «κατακεραυνώνει», να «στηλιτεύει»! Κανονικό πολιτικό λόγο δεν έμαθε ποτέ, δεν ξέρει καν, τι είναι. Και πού να τον μάθει άλλωστε, όταν όλα του τα συνθήματα ήταν από τις πορείες και τα φοιτητικά μαγαζάκια του περασμένου αιώνα κι από τις πλατείες που έπρεπε να τροφοδοτεί με μίσος και να συγκαλύπτει με πονηριά. Του τα αφαιρέσατε όλα αυτά; Δεν έμεινε τίποτε.

Τον βλέπω σοβαρό και μετρημένο ενώ προσπαθεί να αρθρώσει νέες ιδέες και απόψεις, που είναι ολοφάνερο, ότι επ΄ ουδενί πιστεύει. Σαν κακός ηθοποιός, που «δεν τα λέει» στη σκηνή, γιατί απλούστατα δεν είναι ο εαυτός του. Είναι άγνωστο όμως, πόσο θα αντέξει ο δυστυχής μέσα σ΄αυτό το νέο μοντέλο. Μια διχασμένη προσωπικότητα τον έκαναν, μόλις πριν είκοσι μέρες να περιφέρεται σαν άγριο μπουλντόκ και τώρα να το παίζει σκυλάκι του καναπέ με φιόγκο. Αλλά αν πω, ότι τον λυπάμαι, δεν θα γίνω πιστευτή.

Τίνος κατόρθωμα όμως, είναι αυτό; Όχι ότι με νοιάζει, αλλά αυτός ο κύριος Μαραντζίδης, που αφού «στόλισε» τον ΣΥΡΙΖΑ δεόντως ως «ασπόνδυλο κόμμα, χωρίς σαφή προγραμματικό λόγο και με θολή πολιτική ταυτότητα» και αφού τους είπε, ότι πάσχουν «από ασάφεια και πρόχειρα κατασκευασμένη, άρα μη πειστική, στρατηγική», συν ότι τους λείπει «η συστηματικότητα και ο επαγγελματισμός», βρέθηκε τελικά ανάμεσά τους, διεκδικώντας την πατρότητα της μεταμόρφωσης του αρχηγού. Στροφή 180 μοιρών και …όπου βγει!

Μέσα στη γκρίνια οι Συριζαίοι για όλο αυτό, όχι ότι με νοιάζει -και πάλι- γιατί κι εμείς, πώς να φανταστούμε μια ζωή, χωρίς τον αψύ Κρητικό, που του έβαλαν φίμωτρο στο στόμα. Χωρίς τον Σπίρτζη να μας επιφυλάσσει μια «Δημοκρατία, είτε με το καλό είτε με το άγριο». Χωρίς εκείνον τον συμπαθητικό Κατρούγκαλο, έμπλεο αθωότητας και φιλαλήθειας. Ή χωρίς εκείνη τη γυναικοπαρέα του ΣΥΡΙΖΑ με τη Θεανώ, τις άλλες και τα καμώματά τους…

Και τώρα λοιπόν, τι θα γίνουμε χωρίς αυτούς, κύριε Μαραντζίδη;

Μόνη παρηγοριά πλέον σ΄όλη αυτή τη βαρεμάρα εκείνο το φιλομαθές κορίτσι από τη Θεσσαλονίκη. Που μόλις της έδωσαν το Σύνταγμα της Ελλάδος στρώθηκε στο διάβασμα. Μη φανταστείτε, υπερκόπωση δεν θα πάθει με πέντε λεπτά την ημέρα, που ξεκλέβει για μελέτη – μ΄αυτό το ρυθμό θα έχουμε φθάσει στις εκλογές της επόμενης τετραετίας – αλλά δεν νομίζω, ότι την απασχολεί. Ως σύμβουλος ψυχικής υγείας που είναι, όχι μόνον τον εαυτό της αλλά και ολόκληρο το ΣΥΡΙΖΑ θα γιατροπορέψει.

Η πρόβα έγινε ήδη με την προεκλογική της ομιλία στη Θεσσαλονίκη ως σεμινάριο ψυχικής ενδυνάμωσης(!) με  τίτλο «Πώς να αλλάξω ό,τι δεν μου αρέσει στη ζωή μου»! Άκρως σημαδιακό.

Χωρίς πολλά λόγια, ένα αστέρι γεννιέται για να μας προσφέρει λίγη διασκέδαση τώρα που όλοι οι άλλοι τα έχουν βάψει μαύρα.

Διαβάστε επίσης:

Μεσαιωνικοί αφορισμοί, μάγισσες και μαύρες γάτες κι ένα κόμμα για τη Βουλή

──────────────────

Εκλογές 2023