Πωλείται: Το σπίτι του Ματίς στη Νίκαια, όπου δημιούργησε μνημειώδη έργα του

Αποπνέει τη γοητεία της Belle Époque, διαθέτει μια υπέροχη θέα στην περίφημη Γαλλική Ριβιέρα και υπήρξε ο αγαπημένος χώρος  -σπίτι και στούντιο- του σπουδαίου καλλιτέχνη Ανρί Ματίς για περισσότερο από δέκα χρόνια.  Είναι το διαμέρισμά του στη Νίκαια, στο προάστιό της Σιμιέ συγκεκριμένα, όπου είχε εγκατασταθεί το 1938, όταν ήταν ήδη καθιερωμένος ως πρωτοπόρος της μοντέρνας τέχνης.  Ένας εκπληκτικός χώρος με πέντε δωμάτια –από τα οποία τα δύο είναι υπνοδωμάτια – τέσσερα μεγάλα μπαλκόνια, πρόσβαση σε πισίνα, γκαράζ και γήπεδα τένις, που βγαίνει στην αγορά από τον Sotheby’s International Realty για 2,67 εκατ. δολάρια.

Το διαμέρισμα βρίσκεται στο κτίριο Régina, ένα από τα πιο εμβληματικά στη Νίκαια, καθώς είχε κατασκευαστεί αρχικά στη δεκαετία του1890 ως ένα πολυτελές ξενοδοχείο, το Hôtel Regina, για τους πιο εύπορους επισκέπτες της Ριβιέρα. Μεταξύ αυτών ήταν και η βασίλισσα Βικτώρια, η οποία έμεινε εκεί. Το 1937 όμως το ξενοδοχείο μετατράπηκε πολυκατοικία με πολλά διαμερίσματα, μεταξύ των οποίων και αυτό που απέκτησε ο Ματίς.

Η επίδραση της Νίκαιας

Πρωτοπόρος του κινήματος των φωβιστών, φίλος με τον Πικάσο, αν και μεταξύ τους υπήρχε πάντα το στοιχείο του ανταγωνισμού ο Ανρί Ματίς (1869-1954), ο οποίος γεννήθηκε στη βόρεια Γαλλία, μετακόμισε για πρώτη φορά στη Νίκαια το 1917. Έκτοτε και ως το τέλος της ζωής του η πόλη θα είχε ισχυρή επίδραση στον καλλιτέχνη.

 Το 1940 είχε σκεφθεί να μετακομίσει στη Βραζιλία για να ξεφύγει από τη ναζιστική κατοχή της Γαλλίας, αλλά τελικά αποφάσισε να παραμείνει. «Οι μεγάλες πολύχρωμες αντανακλάσεις τον Ιανουάριο, η φωτεινότητα της ημέρας είναι αυτά που με τράβηξαν να εγκατασταθώ εδώ», όπως είχε πει το 1952.

Στα τελευταία χρόνια του ωστόσο, ζούσε μια σχετικά μοναχική ζωή, έχοντας χωρίσει από τη σύζυγό του ενώ τα παιδιά του, μεγάλα στην ηλικία, ήταν διασκορπισμένα σε διάφορα μέρη. Συχνά εξάλλου ήταν κλινήρης ή χρησιμοποιούσε αναπηρικό καροτσάκι, μετά από μια επέμβαση για αφαίρεση όγκου από το έντερο, στην οποία υποβλήθηκε το 1941.  Μετά το 1950 μάλιστα υπέφερε επίσης από άσθμα ενώ είχε και καρδιακά προβλήματα. Τον φρόντιζε όμως μία Ρωσίδα, που ήταν ένα από τα πιστά μοντέλα του στις αρχές της δεκαετίας του 1930.

Πρωτοπόρος ως το τέλος

 Η ασθένειά του σ΄εκείνα τα χρόνια έβαζε εμπόδια στη δουλειά του, καθώς συχνά ήταν υποχρεωμένος να δουλεύει τα έργα του, σε μέγεθος τοιχογραφίας, από ένα κρεβάτι, που βρισκόταν στο στούντιο, με τη βοήθεια ενός κραγιονιού, που ήταν  στερεωμένο σε ένα μακρύ κοντάρι. Αλλά δεν υπάρχουν σημάδια έλλειψης δημιουργικής ενέργειας ή θλίψης στο τελικό αποτέλεσμα. Αντίθετα, αυτά τα έργα είναι από τα πιο τολμηρά, τα πιο ολοκληρωμένα και τα πιο γαλήνια και αισιόδοξα σε ολόκληρη την καριέρα του.

Ήταν άλλωστε, κάτω από αυτές τις συνθήκες που ο Ματίς απλοποίησε την πρακτική του, δουλεύοντας πλέον μόνο με χαρτί, ψαλίδι, κόλλα και γκουάς για να δημιουργήσει κοψίματα, τα οποία παραμένουν μερικά από τα πιο αγαπημένα του έργα.

Σήμερα οι νέοι ιδιοκτήτες του διαμερίσματός του θα μπορούν τους τοίχους ειδικά του σαλονιού, όπως ήταν κάποτε, όταν ήταν γεμάτοι με τα πιο μνημειώδη από αυτά τα έργα.

Διαβάστε επίσης

Πικάσο και Ματίς «αποκλεισμένοι»: Εξήντα έργα των μεγάλων καλλιτεχνών, θύματα του κορονοϊού

Κένγκο Κούμα, o αρχιτέκτονας της αθηναϊκής ριβιέρας – «Η καλή αρχιτεκτονική είναι όπως το καλό σούσι»