Σάββατο 20 Ιουλίου 1974. Ο νεαρός Ανδρέας Χατζηγιάννης, υπηρετεί στην 32α Μοίρα Καταδρομών της Εθνικής Φρουράς.

Τα ξημερώματα εκείνης της ημέρας στο Πέντε Μίλι, οκτώ χιλιόμετρα δυτικά της Κερύνειας άρχισε η απόβαση των Τούρκων στην Κύπρο. Οι εφιαλτικές εικόνες που έζησε εκείνη την ημέρα ο Ανδρέας δεν θα σβηστούν ποτέ από τη μνήμη του. Η 32η Μοίρα, πήρε εντολή να σταματήσει την επέλαση των Τούρκων στρατιωτών στην περιοχή, Άσπρη Μούττη.

Τα Τουρκικά αεροπλάνα βομβάρδιζαν συνεχώς τις θέσεις των λοκατζήδων. Τα Τουρκικά άρματα διέσπασαν την δύναμη των λοκατζήδων και η 3η Μοίρα Καταδρομών αποδεκατίστηκε. Όσοι γλίτωσαν από τις βόμβες και τις σφαίρες οπισθοχώρησαν ατάκτως.

Ανάμεσα σε αυτούς που είχαν την τύχη να επιζήσουν ήταν και ο Ανδρέας Χατζηγιάννης. Όμως, στην οπισθοχώρηση οι στρατιώτες και οι άμαχοι εγκλωβίστηκαν στον Παχύαμμο, ανατολικά της Κερύνειας. Οι Τούρκοι, για ακόμη μία φορά αιφνιδίασαν και έκοψαν στα δύο τους Κύπριους υπερασπιστές της νήσου.

Ο ίδιος αφηγείται: «Η πορεία μου στην Κύπρο αποκόπηκε τελείως απρόσμενα με την Τουρκική εισβολή που με βρήκε λοκατζή στην 32ΜΚ. Την μοίρα που αποδεκατίστηκε στην Άσπρη Μούττη, πάνω από την Κερύνεια την πρώτη μέρα της εισβολής και που εγκλωβίστηκε την πρώτη μέρα του δευτέρου γύρου στον Παχύαμμο, στα ανατολικά θαλάσσια σύνορα της Κερύνειας. Όσοι καταφέραμε να επιζήσουμε και των δυο καταστροφών και να διαφύγουμε στο νότιο μέρος, βρήκαμε μια άλλη Κύπρο. Το Ακάκι είχε εκκενωθεί και ο κόσμος βρήκε καταφύγιο σε υπαίθριους χώρους στους πρόποδες του Τροόδους. Κυριαρχούσε η μιζέρια και η απόγνωση. Οι συνομιλίες των ανθρώπων περιστρεφόντουσαν γύρω από ζητήματα επιβίωσης και αναζήτησης δουλειάς στις Αραβικές χώρες, όπου χιλιάδες οικογενειάρχες κατέφυγαν εργάτες για να ζήσουν τις οικογένειες τους».

Για την εθνική τραγωδία της Κύπρου, έχει άποψη και την λέει ευθαρσώς:

“Ήταν η απόλυτη ιστορική τύφλωση. Η Χούντα νόμιζε ότι θα επιχειρούσε το πραξικόπημα, προωθώντας το σχέδιό της και την ίδια ώρα οι Τούρκοι θα έμεναν απλοί θεατές. Γιατί έτσι τους «διαβεβαίωσε» ένα μεσαίο στέλεχος της CIA και μάλιστα ελληνικής καταγωγής. Απουσία στοιχειώδους λογικής και περίσσευμα απόλυτης ανικανότητας. Τη συνέχεια τη γνωρίζετε’’.

Ο Ανδρέας Χατζηγιάννης, κατόρθωσε και γλύτωσε και από τις βόμβες και τις σφαίρες και την αιχμαλωσία. Όμως, η θητεία του συνεχίστηκε για ένα ακόμη χρόνο. Το 1975, πήρε το απολυτήριο από την Εθνική Φρουρά.

Τότε, πήρε την μεγάλη απόφαση: «το μπάρκο ήταν μονόδρομος».

Οργάνωσε το ταξίδι του για τον Πειραιά με το «Σολ Φρύνη» του Σολωμονίδη και η αναζήτηση για εύρεση εργασίας στην Ακτή Μιαούλη άρχισε από την πρώτη ημέρα που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα και στον Πειραιά. Το πρώτο μπάρκο έγινε στο φορτηγό πλοίο “Ελάφι”.

Για την απόφαση του να ακολουθήσει το ναυτικό επάγγελμα εξομολογείται:

“Η θάλασσα είναι διέξοδος για όλους. Σιγά-σιγά συνειδητοποιούσα ότι ήταν και μονόδρομος. Έτσι ένα χρόνο μετά, την επόμενη μέρα που απολύθηκα από τον στρατό, έφτασα στον Πειραιά και από εκεί μπαρκάρισα στο Φ/Π Ελάφι. Η ψυχολογία μου άλλαξε αμέσως. Ο πόλεμος φάνταζε πια μακρινό παρελθόν. Την θέση των σκληρών αναμνήσεων πήραν σκέψεις για σπουδές και σχεδιασμοί για δημιουργία”.

Ο Ανδρέας Χατζηγιάννης, κατάγεται από ένα μικρό χωριό της Κύπρου, το Ακάκι, που βρίσκεται 22 χιλιόμετρα δυτικά της πρωτεύουσας Λευκωσίας. Το 1974 το χωριό του, είχε μόνο 1.500 κατοίκους και σε αυτούς προστέθηκαν άλλοι 623 πρόσφυγες μετά την εισβολή.

Από αυτό το μικρό χωριό, ξεκίνησε ο Ανδρέας Χατζηγιάννης, που έγινε ναυτικός, καπετάνιος, εφοπλιστής και σήμερα είναι πρόεδρος της Ένωσης Κυπρίων Εφοπλιστών, διαθέτει τρεις ναυτιλιακές εταιρείες και κατέχει συνολικά 45 περίπου πλοία.

Τα ζεύγη Ανδρέα Χατζηγιάννη – Νίκου Αναστασιάδη

Την αγάπη του για το χωριό του, το Ακάκι, δεν το κρύβει:

«Η Κύπρος, το Ακάκι, είναι το φυσικό μου περιβάλλον. Είναι μέρος του DNA μου. Εκεί ζουν οι γονείς μου και τα αδέλφια μου, οι θείοι και δεκάδες ξαδέλφια, οι παιδικοί φίλοι και τα παιδιά που χάσαμε στον πόλεμο και συχνά μονοπωλούν τις συζητήσεις μας. Εκεί έκτισα το σπίτι μου, ευρύχωρο για να χωράει όλη η οικογένεια μου και για να κάνουμε συγκεντρώσεις και γλέντια. Στο Ακάκι είναι τα αγροκτήματα, οι στάβλοι των αλόγων που η οικογένεια εκτρέφει και προπονεί εδώ και πολλές δεκαετίες».

Οι τρεις ναυτιλιακές εταιρείες που διευθύνει ο Ανδρέας Χατζηγιάννης, είναι, η Cyprus Sea Lines, Cyprus Maritime, Hellenic Tankers.

Πρόσφατα, μάλιστα, η εταιρεία του Hellenic Tankers, πούλησε το πλοίο του Princess Mary, χωρητικότητας 306.000 dwt, το οποίο ναυπηγήθηκε το 2004, έναντι 51 εκατομμυρίων δολαρίων. Βασική λεπτομέρεια: Ο Ανδρέας Χατζηγιάννης, το είχε αγοράσει με 22,5 εκατομμύρια δολάρια. Με άλλα λόγια: Το κέρδος από αυτή την αγοραπωλησία ήταν 28,5 εκατ. δολάρια!

Ο Ανδρέας Χατζηγιάννης είναι ένας αυτοδημιούργητος εφοπλιστής. «Ήμουν ανυπόμονος και από καπετάνιος έγινα γρήγορα εφοπλιστής» και επισημαίνει: «η ζωή ανταμείβει τους γενναίους».

Το πολυτελές κότερο που διαθέτει, το Mariu,(IMO: 1007330), είναι ένα Mega Yacht, το οποίο ναυπηγήθηκε το 2003, χωρητικότητας 165 dwt και το βύθισμά είναι 3.4 μέτρα. Το ολικό μήκος του είναι 49.9 μέτρα και το πλάτος του είναι 9.59 μέτρα. Η θαλαμηγός ταξιδεύει με σημαία Μάλτας. Πρόκειται για την πρώην θαλαμηγό του Τζόρτζιο Αρμάνι με 15 εκατ. δολάρια.

Διαβάστε επίσης

Ο Ανδρέας Χατζηγιάννης της Hellenic Tankers πούλησε πλοίο στη διπλάσια τιμή από την τιμή αγοράς του