Μαίη Ζαννή: Η δημόσια σφαίρα πρέπει να είναι προσβάσιμη σε όλες τις γυναίκες

Γυναίκα και πολιτική, γυναίκα και επιστήμη, γυναίκα και επιχειρείν, γυναίκα και πολιτισμός, γυναίκα και δημόσια σφαίρα. Ποια πρέπει να είναι η θέση της γυναίκας στη δημόσια σφαίρα; Έχοντας στις αποσκευές της σημαντικές εμπειρίες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, η απάντηση της Μαίης Ζαννή στην παραπάνω ερώτηση έρχεται μέσω της Women Act, της μοναδικής μη κερδοσκοπικής οργάνωσης στην Ελλάδα, που έχει ως σκοπό την ενδυνάμωση γυναικών σε θέσεις ηγεσίας στη δημόσια σφαίρα.

Η Women Act ιδρύθηκε το 2017 από τη Μαίη Ζαννή και άλλες 7 συνιδρύτριες. Στα έξι χρόνια της λειτουργίας της, η οργάνωση έχει πραγματοποιήσει πληθώρα δράσεων στην Αθήνα και στην περιφέρεια.

Η Μαίη Ζαννή, προέρχεται από μία πολιτική οικογένεια, καθώς αδερφός του παππού της ήταν ο πρώην Πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης. Η αγάπη της για τα κοινά ωστόσο, ήταν αποτέλεσμα κυρίως της δικής της διαδρομής, από την περίοδο των σπουδών της στο εξωτερικό έως και σήμερα που εργάζεται ως Ειδική Σύμβουλος στη Γενική Γραμματεία Πρωθυπουργού.

Γυναίκα καριέρας, γυναίκα μητέρα, γυναίκα με προσωπικά ενδιαφέροντα. Γυναίκα με όραμα την ισότητα. Η Μαίη Ζαννή, Πρόεδρος και συνιδρύτρια της Women Act, στο πλαίσιο του αφιερώματος «Γυναίκες που μας εμπνέουν» μιλά στο mononews, για τη Women Act και τις δράσεις της, τη θέση της γυναίκας στη δημόσια σφαίρα, αλλά και τη σημασία της ισότητας των δύο φύλων.

Είστε πολιτικός επιστήμονας και εργάζεστε ως Ειδική Σύμβουλος στη Γενική Γραμματεία Πρωθυπουργού. Πώς προέκυψε η αγάπη σας για την πολιτική; Επηρεαστήκατε από το γεγονός ότι προέρχεστε από μία πολιτική οικογένεια ή υπερίσχυσε μία εσωτερική σας ανάγκη;
Σαφώς, επηρεάστηκα από την οικογενειακή παράδοση. Ωστόσο, δεν υπήρχε καμία πίεση να κάνω το ο,τιδήποτε πολιτικό. Είχαμε μόνο άνδρες πολιτικούς στην οικογένεια. Στο σχολείο μού άρεσε πολύ η ιστορία. Σπούδασα στην Αγγλία πολιτικές επιστήμες και ιστορία. Τη χρονιά που έκανα το μεταπτυχιακό μου στο London School of Economics (LSE), είδα μία αγγελία που ζητούσαν ασκούμενους στη Βουλή των Κοινοτήτων. Αμέσως σκέφτηκα ότι ήταν μία ευκαιρία να δω πώς είναι τα πράγματα εκ των έσω. Αυτό δεν είναι κάτι που σαν Ελληνίδα, θα έχεις πολλές φορές στη ζωή σου. Πήγα και εκεί και αποφάσισα ότι αυτό ήταν για εμένα. Αυτό μου άρεσε.

Μόλις τελείωσα το Πανεπιστήμιο, πήγα στις Βρυξέλλες και ξεκίνησα να δουλεύω στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μετά δούλεψα σε ένα think tank. Έπειτα, πήγα στο Παρίσι και δούλεψα στην Ουνέσκο και στο Διεθνές Επιμελητήριο Εμπορίου. Η μία δουλειά έφερε την άλλη και κάποια στιγμή μετά από 11 χρόνια παραμονής μου στο εξωτερικό, αποφάσισα να γυρίσω στην Ελλάδα.

Ξεκίνησα να δουλεύω στο Υπουργείο Δικαιοσύνης ως ειδική σύμβουλος. Αργότερα, δούλεψα στο Υπουργείο Εξωτερικών. Ήταν δύο πολύ καλές εμπειρίες για εμένα. Στη συνέχεια, δούλεψα στον ιδιωτικό τομέα ως πολιτική αναλύτρια. Οι θέσεις στη Νέα Δημοκρατία, πρώτα στις Διεθνείς σχέσεις και έπειτα στον Στρατηγικό σχεδιασμό, ήταν πολύ τιμητικές για εμένα, έχοντας το βιογραφικό με τα απαραίτητα προσόντα. Βεβαίως, πολύ συχνά έβλεπα και την τοξικότητα, γιατί ο κόσμος πολλές φορές θεωρούσε ότι αυτές οι θέσεις μου δόθηκαν για εντελώς άλλους λόγους. Αυτό με επηρέασε για το πώς βλέπω τη δημόσια σφαίρα, πόσο φιλική ή όχι είναι σε μια νέα γυναίκα. Άρα, θα έλεγα ότι όλα έπαιξαν τον ρόλο τους.

Ποια η θέση τη γυναίκας στην πολιτική στην Ελλάδα; Αισθάνεστε ικανοποιημένη; Θεωρείτε ότι η ενασχόληση μίας γυναίκας με την πολιτική είναι ακόμα ένα «ταμπού» εν έτει 2023;
Δε μπορώ να αισθάνομαι ικανοποιημένη. Έχω ζήσει 11 χρόνια στο εξωτερικό και έχω δει τη διαφορά που έχει η θέση της γυναίκας, όχι μόνο στην πολιτική αλλά στη δημόσια σφαίρα γενικότερα. Δηλαδή, τον τρόπο που μπορεί να χτίσει μία γυναίκα ένα δημόσιο προφίλ στο εξωτερικό σε σχέση με την Ελλάδα. Στο εξωτερικό ο τρόπος αυτός είναι τελείως διαφορετικός και ίσως γι’ αυτόν τον λόγο ιδρύσαμε τη MKO Women Act, γιατί θέλαμε να βοηθήσουμε τις γυναίκες σε αυτή την πορεία.

Υπάρχουν πολλά στερεότυπα και προκαταλήψεις στην Ελλάδα. Πολλές γυναίκες, μου διηγούνται ιστορίες για την τοξικότητα που αντιμετωπίζουν, μόλις «εκτίθενται» στη δημόσια ζωή. Δε μπορώ να μη σκεφτώ ότι για τους άνδρες είναι διαφορετικά. Δεν υπάρχουν αυτά τα ορατά και αόρατα εμπόδια, ούτε επαναπροσδιορίζουν τον εαυτό τους.

Όταν μία γυναίκα έρχεται σ’ εμένα και μου λέει «Θα κατέβω στις εκλογές», επειδή έχω κατέβει ως υποψήφια το 2012 σε πολύ τοξικό κλίμα, πρέπει να είναι προετοιμασμένη για όλα. Γιατί απλούστατα, ο,τιδήποτε κάνει, η εμφάνισή της, ο τρόπος που μιλάει, αυτά τα οποία λέει, το background της, ο,τιδήποτε έχει κάνει στη ζωή της, θα χρησιμοποιηθεί «εναντίον της» και πολύ συχνά όχι μόνο από άτομα αντίπαλων κομμάτων, αλλά από πολύ πιο κοντινά της άτομα απ’ ό,τι θα περίμενε.

Οπότε, το 2017 γεννιέται η Women Act με 8 συνιδρύτριες.
Ακριβώς. Και οι 8 προερχόμαστε από διαφορετικά κοινωνικά, οικογενειακά και επαγγελματικά backgrounds. Μας ένωσε η ιδέα ότι θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε ένα τέτοιο δίκτυο.

Εκπροσωπώντας την Ελλάδα, το 2011 πήγα στην Αμερική και παρακολούθησα το πρόγραμμα «Women in Public Service», που ξεκίνησε η τότε υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον και το διοργάνωνε το State Department. Στο πρόγραμμα συμμετείχαν 90 γυναίκες από όλες τις χώρες του κόσμου. Επισκεφτήκαμε διάφορες πολιτείες και είδαμε γυναίκες από διαφορετικούς τομείς.

Γυρνώντας στην Ελλάδα και έχοντας μετά από μερικούς μήνες την κάθοδό μου στις Βουλευτικές εκλογές του 2012, συνειδητοποίησα ότι δεν υπάρχουν τέτοια δίκτυα στην Ελλάδα. Αναρωτήθηκα το γιατί. Γιατί να μη λες θα κατέβω στις εκλογές ή θέλω μία θέση; Να μην ξεχνάμε ότι δημόσια σφαίρα δεν είναι μόνο η πολιτική, είναι η κοινωνία των πολιτών, τα media, το επιχειρείν και ο,τιδήποτε σου δίνει δημόσιο βήμα. Γιατί, λοιπόν, να μη λες ότι υπάρχει η θέση της προέδρου, της διευθύνουσας κλπ. και θέλω να την κατακτήσω και να μην υπάρχει ένα υποστηρικτικό πλαίσιο αντί να έχεις όλους αυτούς που σε γεμίζουν αμφιβολίες, είτε στο οικογενειακό είτε στο κοινωνικό σου περιβάλλον;

Αρχικά, σου λένε ότι έχεις τη δουλειά σου, αργότερα ότι έχεις οικογένεια και πώς θα τα προλάβεις όλα. Ερωτήσεις, που σαφώς δε θέτουν σε κανέναν άνδρα. Οπότε, γι’ αυτό δημιουργήθηκε η Women Act: για να ενδυναμώσουμε τις γυναίκες σε θέσεις ηγεσίας και ευθύνης στη δημόσια σφαίρα στην Ελλάδα. Είμαστε η μόνη οργάνωση που το κάνει αυτό. Συνεργαζόμαστε πάρα πολύ και με άλλες γυναικείες οργανώσεις, που ασχολούνται με διαφορετικές δράσεις από τις δικές μας. Θεωρούμε ότι είναι σημαντικό να καταρρίψουμε και αυτό το στερεότυπο.

Με ποιες οργανώσεις συνεργάζεστε;
Το βιβλίο «Είμαι επικίνδυνη» και η σειρά της ΕΡΤ «Επικίνδυνες» είναι δύο συνεργασίες μας με την Women On Top και την αθηΝΕΑ. Σε γενικές γραμμές, όμως, έχουμε συνέργειες και για μεμονωμένες εκδηλώσεις. Επιπλέον, αποκλειστικές δράσεις της Women Act αποτελούν οι Ακαδημίες ηγεσίας, που γίνονται κάθε τρεις μήνες και μιλάμε για θέματα branding, πώς να χειρίζεται κανείς τα media, το πώς να μιλάει δημόσια κ.λπ. και η δράση «Aperitifs», που πραγματοποιείται περισσότερο στην Αθήνα και λιγότερο στην περιφέρεια, όπου καλούμε μία γυναίκα να μας μιλήσει για τη ζωή της, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες της που είναι εξίσου σημαντικό να ακούγονται.

Το προφίλ της γυναίκας πρότυπο
είναι αυτό της πολεμίστριας

Ποιο είναι το προφίλ της γυναίκας πρότυπο;
Το προφίλ της γυναίκας πρότυπο είναι αυτό της πολεμίστριας. Κάποια γυναίκα η οποία έχει πέσει, έχει ξανασηκωθεί και τα έχει καταφέρει. Είναι κάποια η οποία έχει ξεπεράσει αυτά τα εμπόδια, ωστόσο, δεν έχει ξεχάσει πώς είναι να αντιμετωπίζεις εμπόδια και βοηθά τις υπόλοιπες γυναίκες και τους ανοίγει την πόρτα. Είναι μία γυναίκα η οποία είναι και μέντορας. Είναι μία γυναίκα που θέτει στόχους, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι έχει διανύσει μία διαδρομή και ότι αν δεν προχωράς, σταματάς, άρα πρέπει να σκέφτεσαι συνέχεια «Ποιο είναι το επόμενό μου βήμα;».

Οι γυναίκες που βλέπουμε και έχουμε τη χαρά να τις έχουμε και ομιλήτριες και ambassadors στη Women Act είναι πάρα πολλές στην Ελλάδα. Απλά έως τώρα δεν τους είχε δοθεί η ευκαιρία να βγουν μπροστά. Αυτό το βλέπουμε ακόμα περισσότερο όταν πηγαίνουμε στην περιφέρεια.

Ο στόχος του νέου προγράμματος W-action, που διοργανώνουμε με την Interweave είναι οι γυναίκες να θέτουν τον εαυτό τους μπροστά, να δείχνουν το βιογραφικό τους και να λένε «Ορίστε. Εδώ είμαι. Μπορώ να μιλήσω, μπορώ να είμαι μέλος σε ένα ΔΣ, να θέσω υποψηφιότητα στην εκλογές, να διεκδικήσω». Άρα είναι θέμα διεκδίκησης. Δε μπορεί να το κάνει κάποιος άλλος για ‘σένα. Πρέπει μόνη σου να έχεις την αυτοπεποίθηση και να προχωράς.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Women Act (@womenactgreece)

Women Act. Γυναίκες και πολιτική. Ποιες οι δράσεις σας για την υποστήριξη του προεκλογικού αγώνα των γυναικών που έχουν θέσει υποψηφιότητα στις βουλευτικές εκλογές αλλά και στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση;
Είμαστε ενθουσιασμένες που υπάρχει περισσότερο ενδιαφέρον από γυναίκες που θέλουν να κατέβουν στην πολιτική. Είναι προβληματικό το ότι δεν εκλέγονται περισσότερες. Δηλαδή, όταν έχουμε ελάχιστες γυναίκες δημάρχους σε 332 δήμους από το 2019, αυτό κάτι μας δείχνει, γιατί ξέρουμε χιλιάδες γυναίκες που ασχολούνται με την τοπική αυτοδιοίκηση. Δεν πιστεύουμε ότι υπάρχει αυτό που ονομάζουν στο εξωτερικό «έλλειμμα φιλοδοξίας» από την πλευρά των γυναικών. Πιστεύουμε ότι τις θέλουν αυτές τις θέσεις και γι’ αυτό δημιουργήσαμε το πρόγραμμα Women CANditates, στο οποίο δίνουμε στις γυναίκες τα εργαλεία που χρειάζονται για την προεκλογική τους καμπάνια. Έχουμε ειδικούς από την Αμερική και την Ελλάδα.

Όλο αυτό γίνεται δωρεάν, διαδικτυακά και είναι ανοιχτό και προσβάσιμο σε όλες τις γυναίκες, από οποιονδήποτε πολιτικό χώρο. Συζητάμε μαζί τους και δημιουργούμε μία κοινότητα γυναικών, η οποία ελπίζουμε ότι θα τις κρατήσει και στο μέλλον, όχι μόνο σε αυτή την προεκλογική αναμέτρηση. Είναι σημαντικό και το λέμε συνεχώς ότι δεν είναι η μία φορά που θα κατέβεις. Πολλές απογοητεύονται και λένε ότι δε θέλουν να εκτεθούν και είναι αβέβαιο τον αν θα εκλεγούν. Σαφώς και είναι αβέβαιο, αλλά και είναι και μία αρχή. Σημασία έχει και η συνέχεια. Το να παραμείνεις στο χώρο, να συνεχίσεις να διεκδικείς.

Η περίοδος του εγκλεισμού λόγω της πανδημίας συνέπεσε με τον τρίτο χρόνο της Women Act. Οι δράσεις σας μεταφέρθηκαν στο διαδίκτυο. Ποια ήταν τα συμπεράσματά σας και ιδίως για την περιφέρεια;
Εκείνη την περίοδο αποφασίσαμε να βγούμε εκτός Αθηνών με την πρώτη ευκαιρία, επειδή είδαμε ότι πάρα πολλές γυναίκες τις διευκόλυνε το ότι οι δράσεις μας γίνονταν online. Για μια γυναίκα που ζει στην περιφέρεια, το να έρχεται στην Αθήνα είναι κάπως απαγορευτικό. Βλέποντας ότι οι δράσεις της Women Act γίνονταν στην Αθήνα, σκεφτόταν ότι οι δράσεις μας δεν απευθύνονταν σ’ εκείνη.

Κι όμως, οι γυναίκες στην περιφέρεια έχουν πολύ ταλέντο, οπότε ο στόχος μας ήταν να αρχίσουμε να ιδρύουμε hubs στην περιφέρεια. Τα hubs μας είναι γύρω στα 15 και σχεδιάζουμε να δημιουργήσουμε πολύ περισσότερα. Έχουμε τη χαρά κάθε φορά στα εγκαίνιά μας να παρίσταται και κάποιο μέλος της κυβέρνησης, προφανώς γυναίκα. Αλλά, επίσης, δείχνουμε αυτό το οποίο λέμε, ότι είναι μία μη κομματική οργάνωση. Φροντίζουμε κάθε φορά να έχουμε μία γυναίκα πολιτικό σχεδόν από όλα τα κόμματα.

Οι υποστηρικτές σας ανήκουν σε διάφορα κόμματα, όπως για παράδειγμα ο Παύλος Γερουλάνος, o Βασίλης Κικίλιας κ.ά.
Είναι πολύ σημαντικό να συμμετέχουν και άντρες σε όλο αυτό. Το λέμε συνεχώς, Όπως έχουμε γυναίκες, οι οποίες είναι ambassadors της οργάνωσης και έχουν μιλήσει στα aperitifs και στη συνέχεια βοηθούν στη δημοσιοποίηση του έργου μας, είναι εξίσου σημαντικό να συμμετέχουν και οι άνδρες. Με αυτόν τον τρόπο, θα περάσουμε και το μήνυμα, όταν καλούν έναν άνδρα σε ένα manel και δει ότι δεν υπάρχουν γυναίκες, να αρνηθεί λέγοντας ότι κατ’ αυτό τον τρόπο υποβιβάζουμε τις γυναίκες που βρίσκονται μόνο στο ακροατήριο ή έχοντας μία γυναίκα μόνο σε ρόλο συντονίστριας.

Κάνουμε μία μεγάλη καμπάνια, στην οποία είχαμε τη χαρά να μας στηρίξουν πολλά think tanks και μηχανισμοί της χώρας, που έδωσαν την υπόσχεση ότι θα καλούν περισσότερες γυναίκες στα πάνελ τους. Και τώρα το συνεχίζουμε αυτό, βάζοντας μπροστά και βιογραφικά γυναικών, για να δούμε όλο και περισσότερες νέες γυναίκες σ’ αυτό.

Για να μπορέσουμε να πετύχουμε την ισότητα, σαφώς θα πρέπει να υπάρχουν υποχωρήσεις και από την πλευρά των ανδρών. Ποια η ανταπόκρισή τους στις δράσεις της Women Act;
Οι άνδρες πλέον έχουν καταλάβει ότι το να είσαι απ’ έξω από όλο αυτό κοστίζει. Το να είναι σύμμαχοι μιας γυναίκας στο γραφείο, να τη βοηθήσουν να προχωρήσει, όταν βλέπουν ότι σε κάποια συνάντηση μιλάει, αλλά για κάποιο λόγο δεν ακούγεται, αυτό δεν είναι ανταγωνιστικό προς τη δική τους θέση. Αντιθέτως, δείχνει ότι εκτιμούν σωστά την κατάσταση.

Έχουμε πολλούς champions, οι οποίοι αυτό μας ρωτούν συνεχώς τι μπορούν να κάνουν παραπάνω. Και εκεί τους καλούμε στις εκδηλώσεις μας. Ακόμα και στα aperitifs μας, όπου πάντα η ομιλήτρια είναι γυναίκα, έχουμε να αρχίσει να έχουμε στο ακροατήριό μας και πολλούς άνδρες. Αυτά είναι κλειστές συναντήσεις. Τώρα ετοιμάζουμε και μια νέα Ακαδημία ηγεσίας. Προσέχουμε πάντα να έχουμε και άνδρες εισηγητές και όχι μόνο γυναίκες. Χρειαζόμαστε όσο το δυνατόν περισσότερες συμμαχίες.

Τα στερεότυπα που κυριαρχούν πιστεύετε ότι είναι και θέμα παιδείας ή έχουμε μείνει απλώς πίσω ως κοινωνία;
Σαφώς είναι και θέμα παιδείας. Το σχολείο συμπληρώνει την οικογένεια στο μεγάλωμα ενός παιδιού. Μπορεί εσύ να λες στην κόρη σου «Πήγαινε μπροστά», αλλά το σχολείο να λέει «Είσαι πολύ καλή στην έκθεση απ’ ό,τι στα μαθηματικά, γιατί γενικά τα κορίτσια δεν είναι καλά στα μαθηματικά…». Οπότε, δε μπορούμε να αναρωτιόμαστε γιατί δεν έχουμε γυναίκες επιστήμονες. Πού θα τις βρούμε;

Αυτό λοιπόν, ξεκινά από πολύ νωρίς. Από τη στιγμή που θα μπούμε σε ένα μαγαζί που έχει σε άλλο όροφο τα παιχνίδια για κορίτσια και σε άλλο για αγόρια, είναι η στιγμή που πρέπει να καταλάβει κανείς πως αν δεν τα αλλάξουμε εμείς αυτά, δε θα αλλάξουν. Εκείνη τη στιγμή, θα πρέπει να πεις στο παιδί σου να βρει ό,τι θέλει, χωρίς να σκεφτεί να πάρει κουζινικά, γιατί το τρενάκι από δίπλα είναι για κάποιον άλλον. Πρέπει να τελειώνουμε με αυτά τα στερεότυπα που κρατάνε πίσω τα παιδιά.

Γυναίκα με προσωπικά ενδιαφέροντα, γυναίκα καριέρας και γυναίκα μητέρα. Αυτές οι ιδιότητες συνδυάζονται εύκολα ή δύσκολα; Ή αυτό είναι ένας μύθος;
Έχοντας πάρει την κόρη μου μαζί μου σχεδόν σε όλα τα εγκαίνια της Women Act στην περιφέρεια, για να έχουμε χρόνο μαζί, αλλά για να δει και με τι ασχολούμαι, πιστεύω ότι η μητρότητα είναι αυτό που αλλάζει τα πάντα.

Απ’ την άλλη, κατά κάποιο τρόπο στην Ελλάδα συνεχίζουμε να έχουμε το στερεότυπο ότι επιτυχημένη γυναίκα είναι εκείνη που είναι παντρεμένη και έχει μεγάλη οικογένεια. Ρωτάμε συνέχεια τις γυναίκες που δεν έχουν παιδιά για το πότε θα κάνουν, σαν να είναι αυτό το μέτρο της επιτυχίας τους. Μετά όταν κάνουν το ένα παιδί, τις ρωτάμε πότε θα κάνουν το δεύτερο.

Σε γενικές γραμμές, βάζουμε έναν ετεροπροσδιορισμό στις γυναίκες. Θα έπρεπε να συζητάμε για τις επιτυχίες τους. Ποιες είναι αυτές; Οι σπουδές, τα επιτεύγματα, η συγγραφή και ό,τι άλλο κάνουν. Η ιδέα ότι μπορεί κάποιος να πλησιάσει μία γυναίκα και να συζητάει μαζί της ο,τιδήποτε είναι προσωπικό, είναι κάτι που με ξεπερνάει. Καταλαβαίνω ότι αυτό είναι ένας πολύ μεγάλος τομέας της ζωής. Αλλάζει τα πράγματα. Γιατί, όταν μία γυναίκα θέλει να κατέβει στις εκλογές ως υποψήφια σε μία περιφέρεια εκτός Αθηνών, αποκλείεται να μην σκεφτεί «Τι θα κάνει το παιδί μου τις τρεις ημέρες που θα τρέχω;».

Την ίδια στιγμή όμως, βλέπω ότι η νέα γενιά μπαμπάδων είναι πολύ διαφορετική και υποστηρικτική, κάτι που απελευθερώνει τις γυναίκες που θέλουν να πρωταγωνιστήσουν στη δημόσια σφαίρα.

Αν δεν απατώμαι είστε και φιλόζωη.
Ναι, πάρα πολύ πιστεύω ότι όλα τα σκυλιά είναι therapy dogs. Είναι απίστευτο. Είχα ένα golden retriever, με το οποίο ήμουν αχώριστη για εννιά χρόνια. Όταν έφυγε ήμουν συντετριμμένη. Η κόρη μου, η Ολυμπία μού είπε «Θα είμαι μόνη τώρα;». Τότε με έκανε να καταλάβω ότι θα έπρεπε να μπει το επόμενο ζωάκι στη ζωή μας. Τώρα έχουμε την Πέρσι (Περσεφόνη), που είναι επίσης golden retriever, αλλά είναι δικό της.

Βλέπεις δυναμικές γυναίκες στη ζωή σου;
Γυναίκες που πηγαίνουν μπροστά και δεν τις ρίχνει τίποτα κάτω;
Καταφέρνουν να παλεύουν με αντιξοότητες;
Αυτό θες να γίνεις κι εσύ.

Η κόρη σας, η Ολυμπία, πώς αντιλαμβάνεται την ενασχόλησή σας με τη Women Act;
Πριν από λίγες ημέρες είχα βρεθεί στο σχολείο της κόρης μου για να μιλήσω για την ενδυνάμωση των γυναικών με αφορμή την ημέρα της γυναίκας. Ένα παιδί καταλαβαίνει τι κάνεις, όταν βρεθείς στο χώρο του.

Η κόρη μου έχει έρθει μαζί μου σε εκδηλώσεις στην Αθήνα και στην περιφέρεια και ξαφνικά την είδα να φουσκώνει από υπερηφάνεια και να λέει στις φίλες της αλλά και στα αγόρια «Αυτή είναι η μαμά μου και η μαμά μου έχει ιδρύσει την Women Act. Όταν μεγαλώσω θα ιδρύσω κι εγώ την Kids Act και αν θέλετε θα είστε κι εσείς μέσα».

Ήταν πάρα πολύ ωραία. Το αντιλαμβάνεται λοιπόν και είναι ωραίο να ζει σε ένα κόσμο, στον οποίο θέλω να πιστεύω ότι μεγαλώνοντας θα έχει ακριβώς τις ίδιες ευκαιρίες που θα είχε αν ήταν αγόρι. Σκέφτομαι ότι εμείς δεν είχαμε δει γυναίκα Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το θεωρούσαμε αυτονόητο ότι θα είναι άνδρας. Εκείνη, έχει δει τη γυναίκα Πρόεδρο και την έχει γνωρίσει. Στο μυαλό το δικό της είναι αυτονόητο, όπως όταν στη Βρετανία ήταν πρωθυπουργός η Μάργκαρετ Θάτσερ και ρωτούσαν τα παιδιά τι θα γίνουν όταν μεγαλώσουν και περισσότερα κορίτσια παρά αγόρια έλεγαν Πρωθυπουργός.

Άρα, ξαναγυρνάμε στο τι πρότυπα βλέπεις. Βλέπεις δυναμικές γυναίκες στη ζωή σου; Γυναίκες που πηγαίνουν μπροστά και δεν τις ρίχνει τίποτα κάτω; Καταφέρνουν να παλεύουν με αντιξοότητες; Αυτό θες να γίνεις κι εσύ. Στην Αμερική λένε «If you can see it, you can be it». Ο λόγος που επιμένουμε στην Women Act να θέλουμε να βγάζουμε γυναίκες μπροστά είναι ακριβώς αυτός. Τώρα είναι μία, αύριο είναι πέντε, σε λίγα χρόνια θα είναι πάρα πολλές γυναίκες που θα τις αποκαλούμε ηγέτιδες. Ελπίζω τότε να προχωράμε σε νέα σχέδια.

Στο μέλλον η πολιτική, όπως και η δημόσια σφαίρα πρέπει να είναι απλή και εύκολη.
Δε μπορεί να είναι για τους λίγους. Πρέπει να είναι προσβάσιμη σε όλες.

Και τα νέα σχέδια της Women Act αυτή την περίοδο;
Για εμάς είναι πολύ σημαντικό να πάνε καλά τα δύο μας projects, που προαναφέραμε γιατί είναι και η συγκυρία τέτοια. Tο Women CANdidates ξεκίνησε από πέρσι για να δώσουμε αρκετό χρόνο στις γυναίκες υποψήφιες που κατεβαίνουν στις εκλογές. Θεωρούμε, γιατί το έχω ζήσει κι εγώ, ότι είναι μία πολύ δύσκολη περίοδος η προετοιμασία για την κάθοδο στις εκλογές. Οποιαδήποτε βοήθεια και ειδικά η ύπαρξης μίας κοινότητας γυναικών που αλληλοϋποστηρίζεται είναι πολύ σημαντική, γιατί πολλές φορές οι γυναίκες δεν έχουν τα δίκτυα, το funding και πολλά πράγματα που χρειάζονται για να πάνε καλά στις εκλογές.

Το W-action είναι επίσης σημαντικό, γιατί θεωρούμε ότι έτσι θα σταματήσει αυτή η εικόνα να μη βλέπουμε γυναίκες να βγαίνουν μπροστά στα συνέδρια, στις εκδηλώσεις αλλά και σε άλλους τομείς. Έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε τις γυναίκες στο ακροατήριο και όχι εκεί που πρέπει να είναι.

Παράλληλα, προγραμματίζουμε τα επόμενά μας hubs. Είναι συγκινητικό το ότι πολλές γυναίκες μάς λένε ότι είναι η μόνη φορά που βγαίνουν από το σπίτι για τον εαυτό τους και όχι για να πάνε στη δουλειά, η οποία πολλές φορές είναι οικογενειακή επιχείρηση. Από εκεί και πέρα προγραμματίζουμε και άλλες δράσεις που θα ανακοινωθούν εν καιρώ. Θέλουμε να αλλάζουμε συνέχεια και βλέπουμε και τι γίνεται και στο εξωτερικό. Δράσεις που δεν υπάρχουν στην Ελλάδα, προσπαθούμε να τις μεταφέρουμε κι εδώ.

Οι ενδιαφερόμενες και οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να ενημερωθούν για τις δράσεις μας μέσα από τα social media και την ιστοσελίδα μας. Ακόμα και μία γυναίκα σε ένα απομονωμένο σημείο, μπορεί να μπει και να ενημερωθεί το ίδιο. Στέλνει ένα email και κλείνει τη θέση της εύκολα και απλά. Στο μέλλον η πολιτική, όπως και η δημόσια σφαίρα πρέπει να είναι απλή και εύκολη. Δε μπορεί να είναι για τους λίγους. Πρέπει να είναι προσβάσιμη σε όλες. Και τονίζω το όλες.

Κλείνοντας, δανείζομαι τον τίτλο του βιβλίο «Είμαι επικίνδυνη». Πόσο «επικίνδυνη» μπορεί να είναι μία γυναίκα;
Το βιβλίο ήταν μία από τις πιο ωραίες εμπειρίες μας. Εκατό γυναίκες έγραψαν για αυτό. Εγώ έγραψα για το πώς ξεκίνησα την Women Act με τις συνιδρύτριες και πόσο στην αρχή κάποια άτομα μού έλεγαν ότι αυτά δε γίνονται στην Ελλάδα. Σήμερα, έξι χρόνια μετά, γυρνάω πίσω και σκέφτομαι την πορεία μου από το 2011 μέχρι σήμερα και συνεχίζουμε. Δεν είμαι μόνο εγώ. Είναι οι συνιδρύτριες, οι ambassadors, οι champions, οι συντονίστριες των hubs… Είναι μία κοινότητα γυναικών. Όλες μας έχουμε τη δική μας διαφορετική πορεία. Πιθανολογώ ότι έχουμε αυτό το κοινό όραμα: να βλέπουμε περισσότερες γυναίκες μπροστά.

Διαβάστε επίσης:

Μάντα Τσαγκιά-Παπαδάκου: Η κακοποίηση δεν είναι όπως μια αρρώστια, να πάρεις ένα χάπι και να αναρρώσεις