Γιατί δεν κερδίζουν ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ από τη φθορά της ΝΔ, το μυστικό του Κώστα Αχ. Καραμανλή, η Έφη, η Πόπη και ο χαμός στον ΣΥΡΙΖΑ

Γιατί δεν κερδίζουν ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ από τη φθορά της ΝΔ;

Για πολλούς, το εντυπωσιακότερο εύρημα όλων των δημοσκοπήσεων που είδαν -και θα δουν τις επόμενες μέρες- το φως της δημοσιότητας είναι η πολιτική αδυναμία ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ να εκμεταλλευτούν την κοινωνική δυσαρέσκεια, αυξάνοντας τα ποσοστά τους.

Δεν θα επαναλάβουμε τους αριθμούς, για του λόγου το αληθές.

Αυτό που διερευνήσαμε είναι το «γιατί».

Κορυφαίος δημοσκόπος αποδίδει την καταλυτική αυτή υστέρηση, για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στο γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας, ακόμα και τώρα, αδυνατεί να μιλήσει στους κεντρώους, στην ανανεωτική αριστερά και τους πολίτες- αλλά και παράγοντες του δημόσιου βίου και της αγοράς- που θεωρούν σημαντικό τον σεβασμό στους θεσμούς, όσο κι αν η εμπιστοσύνη προς αυτούς έχει τρωθεί.

Και, ταυτοχρόνως, η σημερινή ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, λένε, αδυνατεί να προσελκύσει πολίτες που κινούνται στον ευρύτερο χώρο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αντισυστημικός (με την ευρύτητα άρα και την γενικότητα που αυτός εμπεριέχει). Κάτι που συνέβη με τον Γιάννη Βαρουφάκη, όσον αφορά την «αριστερά».

Και ο Ανδρουλάκης;

Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, τονίζει ο φίλος δημοσκόπος, επίσης δεν μπορεί να εκφράσει το διαφορετικό και το καινούργιο. Και, από την άλλη, δεν πείθει κανέναν ότι έχει αποκηρύξει το κόμμα εξουσίας του Ανδρέα Παπανδρέου και τον πολιτικών επιγόνων του, που συνετέλεσε στην πορεία της χώρας προς τη χρεοκοπία.

Όλα αυτά ακούγονται αυτονόητα, για τους περισσότερους.

Προδήλως, όμως, δεν είναι για τις ηγεσίες των δύο μεγαλύτερων κομμάτων της αντιπολίτευσης. Όπως καταδεικνύουν οι δημόσιες τοποθετήσεις τους. Με ότι αυτό συνεπάγεται για την πολιτική τους και τα ποσοστά τους, ενόψει των εκλογών.

Στα παραπάνω, υποβόσκει και μια επιπλέον κρίσιμη παράμετρος.

Με δεδομένη την αδυναμία ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, Τσίπρα και Ανδρουλάκη, να προσποριστούν πολιτικό όφελος στο pick της κρίσης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα μπορούσε, υπό προϋποθέσεις, να ανακτήσει το χαμένο έδαφος.

Ποιες είναι αυτές;

Γρήγορα αντανακλαστικά. Τα έδειξε, έστω εκ των υστέρων.

Γρήγορη απονομή ευθυνών. Αναμένεται και πρέπει να υπερβεί τις τεράστιες ευθύνες του «συστήματος» που «λειτουργούσε» στο σταθμαρχείο Λάρισας.

Γρήγορη αντεπίθεση απέναντι στο βαθύ κράτος. Αυτό, δεν αποτελεί στοίχημα για τους επόμενους μήνες και για τον σημερινό Πρωθυπουργό. Είναι ο πυρήνας του διακυβεύματος της επόμενης μέρας, όχι μόνο της κυβέρνησης και του πολιτικού συστήματος, αλλά της ίδιας της κοινωνίας.

Ωστόσο, έμπειρα κοινοβουλευτικά στελέχη και πολιτικοί αναλυτές, ακόμα και σήμερα, παρά την οργή, εκτιμούν ότι η πλειονότητα των ερωτώμενων, μπορεί να δώσει καθαρή απάντηση στο ερώτημα «Ποιος μπορεί να αντιμετωπίσει τις καθεστηκυίες νοοτροπίες του κακού δημοσίου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Τσίπρας ή ο Ανδρουλάκης;»

Ερώτημα που αποτελεί την επικαιροποίηση του «Μητσοτάκης ή Τσίπρας», που ο ίδιος ο Πρωθυπουργός είχε προσδιορίσει ως το κεντρικό διακύβευμα των επικείμενων εκλογών.

Και κάτι ακόμα.

Όπως υπογραμμίζει ο φίλος δημοσκόπος, απαιτείται ο κ. Μητσοτάκης να πετύχει την γρήγορη επαναφορά της ατζέντας στα άλλα μεγάλα ανοιχτά θέματα για τη χώρα.

Την οικονομία- βλέπετε τι γίνεται με τους κραδασμούς στα χρηματιστήρια και τα επιτόκια- την ακρίβεια, την εξωτερική πολιτική- πιστεύει κανείς ότι οι Τούρκοι σταμάτησαν να ακολουθούν αναθεωρητική πολιτική;

Συμπερασματικά, ο κίνδυνος για τη ΝΔ δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά ο κακός της εαυτός.

Και όπως συμβαίνει και με τον καθένα από μας, κάθε καλή …θεραπεία, ξεκινά από την κορυφαία επιλογή: να αποδεχθούμε τα λάθη μας και να τα διορθώσουμε, πραγματικά…

Τα «χαρτιά» του Κώστα Αχ. Καραμανλή και το παρασκήνιο της υποψηφιότητάς του

Την παρέμβαση του παραιτηθέντος Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών κ. Κώστα Αχ. Καραμανλή στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας περιμένουν, τη Δευτέρα, συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι, καθώς ο Σερραίος βρίσκεται στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης και της αντιπαράθεσης, αναφορικά με τις πολιτικές προεκτάσεις της τραγωδίας των Τεμπών.

Όπως μαθαίνει ο Predator, ο κ. Καραμανλής θα κινηθεί σε συγκεκριμένους άξονες: τι έγινε με την περίφημη σύμβαση 717, τι πραγματικά συμβαίνει με την τηλεδιοίκηση, ποια είναι η αλήθεια για τη σύμβαση με την Hellenic Train, συγκεκριμένες απαντήσεις στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και στα λεγόμενά του που «δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα», ποια κυβέρνηση επένδυσε στον σιδηρόδρομο και ποια όχι, γιατί δεν μίλησε ως τώρα, και, ποιες είναι οι δικές του ευθύνες.

Όσο για τους τόνους που θα χρησιμοποιήσει ο συνήθως μετριοπαθής πολιτικός, μου λένε ότι, χωρίς να αποστεί των αρχών του καραμανλισμού και πέρα από λογικές συμψηφισμού, δεν θα είναι και πολύ… μειλίχιος για τις διακυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ.

Το αντίθετο. Υπάρχει… μαχητική διάθεση.

Θα δούμε. Το βέβαιον είναι ότι η «μακεδονική σάρισα», το βασικό όπλο της μακεδονικής φάλαγγας, έμεινε στην ιστορία για τα αποτελέσματά της, όσο χρησιμοποιήθηκε σωστά.

Θα συμβεί αυτό με τα «μαγαζιά» και τα «παράκεντρα» που λειτουργούσαν επί δεκαετίες, εντός εκτός και επί τα αυτά, στον ΟΣΕ και την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και μάλιστα, με τζίρους εκατομμυρίων.

Το θέμα είναι αν απομειώνουν αυτές οι αναφορές τις ευθύνες Καραμανλή;

Όχι. Και τις ανέλαβε από την πρώτη στιγμή, όπως κανένας προκάτοχός του στη μεταπολιτευτική πολιτική ιστορία.

Και αυτό το έχει ήδη πιστωθεί. Και από τους πολίτες, καθώς ένας στους τρεις, πάνω στην κρίση, αναγνωρίζει το θάρρος και την υπεύθυνη στάση του.

Πάντως, το κλίμα -γραμμή σε ανώτατο επίπεδο, είναι στήριξη της προσωπικής απόφασης Καραμανλή, που ο ίδιος, μας λένε, θέλει να είναι υποψήφιος.

«Μπορείτε να σκεφτείτε τη ΝΔ χωρίς Καραμανλή υποψήφιο; Με τα δημοσκοπικά ποσοστά να είναι αυτά που είναι και τον Βελόπουλο να «γράφει» διψήφια ποσοστά σε περιοχές της Μακεδονίας;»

Υπάρχουν φωνές μέσα στη ΝΔ που λένε το αντίθετο;

Ναι, και… θεσμικές μάλιστα.

Και δεν μιλάμε για Κουμουτσάκο, Λοβέρδο, Πιπιλή, Ρουσόπουλο, που έκαναν τις γνωστές δημόσιες δηλώσεις.

Μιλάμε για κορυφαία στελέχη που συνεχίζουν να επικαλούνται το γεγονός ότι «ο κόσμος εξοργίζεται όταν ακούει ότι δεν φταίει ο Καραμανλής», μετά τα Τέμπη.

Οι ίδιες φωνές, υποστηρίζουν ότι «η αυτοδυναμία κινδυνεύει εξαιτίας του σιδηροδρομικού δυστυχήματος και μοιραία, την ευθύνη φέρει το υπουργείο Μεταφορών». Και εκτιμούν ότι «ο Καραμανλής πρέπει να διευκολύνει με την απόφασή του να μην είναι υποψήφιος, αλλά η τελική απόφαση είναι του Κυριάκου»

Το βέβαιο είναι ότι οι θεσμικές απαντήσεις Καραμανλή τη Δευτέρα, θα σηματοδοτήσουν την επόμενη μέρα.

Όχι μόνο τη δική του….

Ο Παύλος Μαρινάκης και η «ολική επαναφορά στην κανονικότητα» της ΝΔ

Στην πολιτική κανονικότητα επανέρχεται σταδιακά ο κομματικός μηχανισμός της ΝΔ με τον Γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής, Παύλο Μαρινάκη, να εντείνει τις συσκέψεις στα κεντρικά γραφεία στη λεωφόρο Πειραιώς και σε συνεργασία με τους Νίκο Ρωμανό και Στέλιο Κονταδάκη, να ενημερώνουν στελέχη από όλη την Ελλάδα για τα προ και μετά τα Τέμπη δεδομένα.

Βασικό στοιχείο της ενημέρωσης αποτελούν οι «φάκελοι Γεραπετρίτη», τα όσα δηλαδή, έχει συγκεντρώσει ο Υπουργός Επικρατείας με αρμοδιότητα και στις Υποδομές και τις Μεταφορές, για τις συνθήκες στη Λάρισα και το σιδηροδρομικό δίκτυο.

Στο επίκεντρο της ενημέρωσης είναι η Πολιτική Γραμματεία, οι Πρόεδροι Νομαρχιακών από όλη την Ελλάδα, και οι υποψήφιοι Βουλευτές, ενώ, την επόμενη εβδομάδα ξεκινούν και οι περιοδείες.

«Μότο» του Παύλου Μαρινάκη είναι το «η εμπιστοσύνη αποκαθίσταται με πράξεις, τώρα πρέπει να ολοκληρώσουμε το άλμα προς το μέλλον, αφήνοντας στο παρελθόν όσα μας κρατούν πίσω».

Και εντός της ΝΔ, κάποιες φορές, θα πρόσθετα…

Γιατί ο Γιάννης Οικονόμου ανέκρουσε πρύμναν στο «τι γνώρισε ο Πρωθυπουργός;»

Σημαντική μετατόπιση -απόκλιση του κ. Γιάννη Οικονόμου από την αρχική κυβερνητική θέση αναφορικά με το τι γνώριζε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για το χάος στον τρόπο λειτουργίας του σιδηροδρομικού δικτύου διαπιστώνουν έγκυρα κυβερνητικά στελέχη.

Από το «σε επίπεδο πρωθυπουργού η εικόνα αυτή δεν είχε φτάσει, δεν είχε μεταφερθεί τέτοια εικόνα, αυτό που θέλω να σας πω είναι ότι οι αρμόδιοι όφειλαν να ξέρουν», περάσαμε στο «ο Πρωθυπουργός γνώριζε ότι παραλάβαμε μια υποδομή που ενώ θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί το 2016, λειτουργούσε σε ένα ποσοστό μικρότερο από το 30%.

Γνώριζε τις προσπάθειες για το ξεμπλοκάρισμα και την υλοποίηση της σύμβασης και πώς έφτασε το έργο στο 70%, για τα προβλήματα, τις αδυναμίες στο σιδηρόδρομο… γνώριζε και αναγνώρισε και τη δική μας ευθύνη, έμπρακτα χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις.

Δεν ξέρει όμως, και κανείς Πρωθυπουργός δεν ήξερε και δεν θα μπορούσε να ξέρει, για τις συμπεριφορές και τις πρακτικές συγκεκριμένων προσώπων, ποιος ήταν βάρδια εκείνο το βράδυ στη Λάρισα, πως διαμορφώνονται οι βάρδιες, για το χάος που επικρατούσε στο Σταθμαρχείο της Λάρισας, για υπαλλήλους οι οποίοι δεν τηρούν τους κανονισμούς και φέρονται εκτός πλαισίου».

Η απόκλιση στις διατυπώσεις, άρα και στην πολιτική ουσία, είναι καταφανής.

Ποιος «τράβηξε το αυτί» ποιου και σε ποιο επίπεδο;

Τι σχέση έχει αυτή η λεκτική-ουσιαστική «αναπροσαρμογή» με τη συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, παρουσία του Κώστα Αχ. Καραμανλή;

Η Έφη Αχτσιόγλου, η Πόπη Τσαπανίδου, η «Ομπρέλα» και… ο προγραμματικός «μύλος»

Τα κατάφεραν πάλι στον ΣΥΡΙΖΑ!

Εκεί που όλοι έχουν το βλέμμα τους στραμμένο στην τραγωδία των Τεμπών και τις πολυεπίπεδες επιπτώσεις της, κάποιοι στην αξιωματική αντιπολίτευση κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους προκειμένου να αποδομήσουν το προφίλ σοβαρότητας και ήπιων τόνων, που με κόπο φιλοτεχνεί ο κ. Τσίπρας, με τη βοήθεια και του «κυρίου ΜΡΒ», Δημήτρη Μαύρου, μαθαίνουμε.

Εξηγούμαι:

Σε πρόσφατη κομματική συνεδρίαση του ανώτατου καθοδηγητικού οργάνου, του Εκτελεστικού Γραφείου, με τον Πολιτικό Σχεδιασμό, σημειώθηκε ένταση ανάμεσα στους Δημήτρη Τζανακόπουλο, Πόπη Τσαπανίδου, Έφη Αχτσιόγλου και Ευκλείδη Τσακαλώτο.

Αφορμή;

Ένα κείμενο για το «κυβερνητικό» πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που συνέταξαν μέλη της λεγόμενης «Ομπρέλας» -στελεχών της τάσης των «53» και άλλοι (Τσακαλώτος, Φίλης, Σκουρλέτης κλπ.). Στο οποίο, μεταξύ άλλων, τονίζονταν ότι «η συγκρότηση του προγράμματος δεν είναι αποκλειστική υπόθεση εμπειρογνωμόνων και επιτελείων».

Τα… επιτελεία (λέγε με Τζανακόπουλο, Αχτσιόγλου, Τσαπανίδου) τα «πήραν στο κρανίο», κατά το κοινώς λεγόμενο, και ποιος είδε την Έφη και την Πόπη και δεν τις φοβήθηκε…

Όπως θα έλεγε και ο George Carlin: Αγαπώ και εκτιμώ τα άτομα που γνωρίζω. Αποστρέφομαι και περιφρονώ τις ομάδες με τις οποίες ταυτίζονται και στις οποίες ανήκουν.

O tempora o mores.

O Νίκος Ανδρουλάκης και η «σωστή κυβέρνηση»

Το τι εννοεί ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ κ. Νίκος Ανδρουλάκης με τον όρο «σωστή κυβέρνηση» επιχειρούν να ανιχνεύσουν πολιτικοί αναλυτές, αλλά και παράγοντες της αγοράς, καθώς το συγκεκριμένο επίθετο της πλούσιας γλώσσας μας ενυπάρχει στο  νέο σλόγκαν της Χαριλάου Τρικούπη, που περικλείεται στο «Μετά τις εκλογές η χώρα θα έχει κυβέρνηση. Το θέμα είναι να έχει τη σωστή κυβέρνηση».

Με βάση τα προηγούμενα πολιτικά αξιώματα του κ. Ανδρουλάκη, η σωστή κυβέρνηση είναι αυτή που δεν θα έχει για Πρωθυπουργό «ούτε Μητσοτάκη ούτε Τσίπρα».

Είναι η κυβέρνηση που προκύπτει μετά από μια προγραμματική συμφωνία, το ένα σκέλος της οποίας αποτελείται από ένα κείμενο θέσεων που προηγουμένως έχει καταρτίσει το ΠΑΣΟΚ.

Άρα, ο κ. Ανδρουλάκης εκτιμά ότι το πρώτο κόμμα, είτε είναι η ΝΔ είτε είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, θα «εκπαραθυρώσει» τον ηγέτη του, προκειμένου να έχει η χώρα μια «σωστή κυβέρνηση».

Και πως η χώρα θα πορευτεί όχι με βάση τα προγράμματα που έχουν τεθεί υπόψιν και υπερψηφιστεί από τον λαό, αλλά ένα άγνωστο «mix grill» πρόγραμμα, που θα προκύψει εκ των υστέρων και θα αποτελείται, σε ένα μέρος του, από το πρόγραμμα του κόμματος που καταψήφισε ο λαός, αν επαληθευτούν οι δημοσκοπήσεις.

Μάλλον κάτι άλλο επιδιώκει ο κ. Νίκος Ανδρουλάκης. Αλλιώς προκύπτουν οι κυβερνήσεις συνεργασίας στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Εκεί, υπάρχει και η σχετική κουλτούρα συνεργασιών, την οποία δεν πρέπει να έχουν μόνο οι πολιτικοί σου αντίπαλοι…

Επιτυχία ή γκάφα της ΕΥΠ;

Μήπως η (νέα) ΕΥΠ βιάστηκε να δώσει συγχαρητήρια στον εαυτό της αναφορικά με την υπόθεση της «Ρωσίδας κατασκόπου»;

Το ρωτώ διότι, αν οι πληροφορίες που διακινούνται είναι σωστές, εδώ υπάρχει όχι μόνο γκάφα, αλλά κι ένα μεγάλο ερωτηματικό.

Η γυναίκα αυτή φαίνεται να «έχει πάρει χαρτιά από το 2018».

Πώς έγινε αυτό; Πως μπορεί κάποιος(α) να αποκτήσει τόσο εύκολα ελληνική ιθαγένεια;

Τι σημαίνει αυτό για τα πρωτόκολλα ασφαλείας;

Ποιος έχει την ευθύνη για τους συγκεκριμένους ελέγχους;

Μετά από πέντε χρόνια ανακαλύπτουμε ότι υπάρχει «ένα δίκτυο»;

Τι συμβαίνει με… άλλες «Μαρίες», τουρκικής ή άλλης προέλευσης και δράσης;

Αν ΜΜΕ γνωρίζουν ότι, από τον περασμένο Ιανουάριο, οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες την απέσυραν «άρον άρον», καθώς είχαν την πληροφόρηση ότι είχε ταυτοποιηθεί από την ΕΥΠ και ήταν θέμα χρόνου η σύλληψή της, τι συνέβη στο μεσοδιάστημα; Και πώς η… αποσυρμένη ξέχασε τον υπολογιστή της… στο Παγκράτι;

Αν υποψιαστώ ότι και στις κρίσιμες για την ασφάλεια της χώρας υπηρεσίες υπάρχουν… σταθμάρχες τύπου Λάρισας….

Διαβάστε επίσης

Η εντολή του Κυριάκου για προσεισμικούς ελέγχους και ποια η πραγματικότητα, ο Πιερρακάκης και η μεταρρύθμιση των εκλογών και τα «τραπεζώματα» του Σαμαρά