Στην επιβεβαίωση της αξιολόγησης ΒΒ+ για την Ελλάδα διατηρώντας θετικό το outlook προχώρησε ο γερμανικός οίκος αξιολόγησης Scope.

Όπως αναφέρει η Scope οι μακροπρόθεσμες αξιολογήσεις της Ελλάδας σε BB+/Positive υποστηρίζονται από πολλαπλά πιστωτικά πλεονεκτήματα, όπως την ισχυρή ευρωπαϊκή θεσμική υποστήριξη από την κρίση του Covid-19, με τη μορφή έκτακτων παρεμβάσεων νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής.

Η Scope αναφέρεται ιδιαίτερα μάλιστα στην συμπερίληψη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα PEPP της ΕΚΤ αλλά και στην μετέπειτα στήριξη που προσφέρει η Κεντρική Τράπεζα, όπως με την επιβεβαίωσης ότι, κατά τη φάση επανεπένδυσης του PEPP, ενδεικτικά τουλάχιστον έως το τέλος του 2024, τα ελληνικά χρεόγραφα παραμένουν επιλέξιμα για αγορές.

Τέτοια μέτρα, αναφέρει η Scope, υπερβαίνουν αυτά που είχαν ανακοινωθεί προηγουμένως για τη στήριξη των ελληνικών αγορών ομολόγων και καταδεικνύουν ένα πιο διαρκές backstop της ΕΚΤ για την Ελλάδα, δυνητικά πέρα ​​από την κρίση του Covid-19, αναφέρει χαρακτηριστικά.

Επιπλέον, η Scope σημειώνει την ισχυρή μείωση του δείκτη χρέους της γενικής κυβέρνησης και του ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης από το 2020 ,το οποίο αντιπροσωπεύει μια πιστωτική ισχύ, υποστηριζόμενη από την οικονομική ανάκαμψη, τον αυξημένο πληθωρισμό παράλληλα με την εξυγίανση του πρωτογενούς δημοσιονομικού ελλείμματος.

Η δημοσιονομική δυναμική ενισχύεται περαιτέρω από τις προηγούμενες σημαντικές βελτιώσεις στη δομή του δημόσιου χρέους, επισημαίνει.

Τέλος, οι πολιτικές διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων έχουν περιορίσει σημαντικά τους δείκτες των υψηλών μη εξυπηρετούμενων δανείων (NPL) και έχουν ενισχύσει τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος, ενώ έχουν δρομολογηθεί πολιτικές που κινητοποιούν τις επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα, μετριάζουν τα σημεία συμφόρησης που συνδέονται με αδυναμίες στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα και ιστορικά χαμηλά ιδιωτικά επένδυση.

Η Scope εκτιμά πως το 2023 η ανάπτυξη θα φτάσει το 1,3%  και το  2,0% το 2024, μετά από 8,4% το 2021 και εκτιμώμενο 4,9% το 2022.

Σύμφωνα με τη Scope, οι αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας αμφισβητούνται από τους εξής παράγοντες:

Πρώτον, το υψηλό δημόσιο χρέος, που αντιπροσωπεύει μια συνεχή ευπάθεια καθώς οι αγορές επανεκτιμούν τον κίνδυνο που σχετίζεται με τους υπερχρεωμένους κρατικούς δανειολήπτες της ζώνης του ευρώ εν μέσω αυξημένου πληθωρισμού και αυξήσεων των επιτοκίων της κεντρικής τράπεζας.

Επιπλέον, η σταδιακή αποδυνάμωση μιας ισχυρής δομής χρέους, με υψηλότερο κόστος αναχρηματοδότησης, σταδιακή μετάβαση από το χρέος προς δημόσιους σε ιδιωτικούς φορέις και μικρότερους μέσους όρους διάρκειας του νέου χρέους, το οποίο αντανακλά μια πιστωτική πρόκληση.

Δεύτερον, οι αδυναμίες του τραπεζικού τομέα που σχετίζονται με τους μειωμένους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας, την ενίσχυση των διασυνδέσεων κρατικών τραπεζών και τα αυξημένα NPLs σε σύγκριση με τους μέσους όρους της ζώνης του ευρώ, οι οποίες αντικατοπτρίζουν μια πιστωτική αδυναμία.

Τέλος, οι διαρθρωτικές οικονομικές αδυναμίες με τη μορφή ενός μέτριου μεσοπρόθεσμου αναπτυξιακού δυναμικού και υψηλής ανεργίας.

Αντίθετα, θετικές προοπτικές που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αναβάθμιση της αξιολόγησης στην επενδυτική βαθμίδα, μεμονωμένα ή συλλογικά αποτελούν:

i) η διατήρηση της ευρωπαϊκής στήριξης για την Ελλάδα, η οποία ενισχύει την υπόθεση της ενισχυμένης μονιμότητας της ευρωπαϊκής θεσμικής υποστήριξης των ελληνικών αγορών χρέους και της βιωσιμότητας του χρέους μετά τις επερχόμενες εκλογές και πέρα ​​από την κρίση της Covid-19.

ii) η ονομαστική ανάπτυξη και η δημοσιονομική εξυγίανση διατηρήσουν μια ισχυρή και διαρκή πτωτική τροχιά του δημόσιου χρέους.

iii) οι κίνδυνοι του τραπεζικού τομέα μειώθούν περαιτέρω, ενισχύοντας την παροχή πιστώσεων προς τον ιδιωτικό τομέα. και

iv) οι διαρθρωτικές οικονομικές και εξωτερικές ανισορροπίες περιοριστούν, αυξάνοντας το μεσοπρόθεσμο αναπτυξιακό δυναμικό και ενισχύοντας τη μακροοικονομική βιωσιμότητα.

Αντίθετα, το outlook θα μπορούσε να αναθεωρηθεί σε σταθερό εάν, μεμονωμένα ή συλλογικά:

i) η στήριξη του Ευρωσυστήματος για το ελληνικό χρέος περιοριζόταν ή αποδεικνυόταν αναποτελεσματική, πυροδοτώντας την αποκρυστάλλωση πιο σοβαρών σεναρίων αγοράς.

ii) οι δημοσιονομικές πολιτικές παραμένουν χαλαρές για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ή επέρχεται πιο σοβαρή οικονομική ύφεση, εμποδίζοντας ή αναστρέφοντας μια τρέχουσα τροχιά μειώσεων του δείκτη δημόσιου χρέους·

iii) οι κίνδυνοι του τραπεζικού τομέα ενταθούν εκ νέου, αυξάνοντας τον κίνδυνο κρυστάλλωσης των ενδεχόμενων υποχρεώσεων στον ισολογισμό του δημοσίου.

και/ή iv) η δέσμευση μεταρρυθμίσεων εξασθενεί, μετά τις εκλογές του 2023, μετριάζοντας τις προοπτικές για περικοπή των μακροοικονομικών ανισορροπιών και υπονομεύοντας την ενδεχόμενη ευρωπαϊκή στήριξη.

Διαβάστε αναλυτικά την έκθεση της Scope