Καίριος είναι ο ρόλος που έχουν οι αποθήκες δέσμευσης  άνθρακα για την επίτευξη του στόχου των μηδενικών εκπομπών και στην Ελλάδα έχουν ξεκινήσει οι διεργασίες για την πρώτη αποθήκη άνθρακα που θα γίνει στο Βόρειο Αιγαίο, νότια της Καβάλας,  σε βάθος 31 μέτρα. Λύσεις στη δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα (CCUS) για την ενεργειακή μετάβαση της βιομηχανίας της χώρας (κυρίως τσιμέντο, διύλιση, λιπάσματα) προβλέπει το νέο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα.

Η Ελλάδα θα είναι η  πρώτη χώρα στη Μεσόγειο και στην Ευρώπη, η οποία υλοποιεί ένα τέτοιο εγχείρημα, καινοτόμο για την εγχώρια αγορά και με σημαντική συμβολή και στην ευρωπαϊκή αγορά που αναζητά λύσεις στη  μείωση των εκπομπών..

Το θέμα τέθηκε ξανά πρόσφατα από τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών κ Θεόδωρο Σκυλακάκη, από την Καβάλα, όπου βρέθηκε στο πλαίσιο εκδηλώσεων για τις «Ευκαιρίες και Προοπτικές του “Ελλάδα 2.0”», που πραγματοποιήθηκαν σε Καβάλα και Σέρρες (12-13/1),  όπου και τόνισε ότι μέσω του «Ελλάδα 2.0» προωθείται έργο που αφορά στην αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα (CΟ2) στην Καβάλα. Είπε ότι θα αξιοποιηθεί ο χώρος από το πετρελαϊκό κοίτασμα του Πρίνου που εκμεταλλεύεται η εταιρεία Energean, και θα εξελιχθεί σε αποθήκη  CΟ2, για 10 χρόνια, αρχής γενομένης από το 2025.

Ο χώρος  θεωρείται σε μέγεθος ικανοποιητικός για να καλύψει σημαντικό μέρος των εκπομπών Co2 της ελληνικής βιομηχανίας αποφέροντας πολύ σημαντικά οφέλη για τι περιβάλλον αλλά και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Σύμφωνα με τη μελέτη που εκπόνησε η Halliburton για λογαριασμό της Energean θα ήταν δυνατό να ξεκινήσει να λειτουργεί με δυναμικότητα περί το 1 εκ. τόνους Co2 ετησίως  δηλαδή μπορεί το 1/10 των ετήσιων εκπομπών της εγχώριας βιομηχανίας.

Η αποθήκη άνθρακα αποτελεί μια λύση για τη βιομηχανία που σήμερα αναζητά  λύσεις εκτός των συνόρων της χώρας  από την Άπω Ανατολή έως την Κεντρική Ευρώπη.

Η αποθήκη CO2 μπορεί να καταστεί μαγνήτης για πολλές βαριές βιομηχανίες που παράγουν σημαντικές εκπομπές άνθρακα για τη λειτουργία τους. Τέτοιες βιομηχανίες είναι οι μεταλλουργίες, τα εργοστάσια λιπασμάτων, οικοδομικών υλικών, ενέργειας κ.ο.κ.

Σήμερα το κόστος για τα δικαιώματα εκπομπών CΟ2 ανέρχεται σε 100 ευρώ ο τόνος και η τιμή όσο γίνονται πιο απαιτητικοί οι στόχοι μηδενικών εκπομπών θα αυξηθεί στο μέλλον. Αποθηκεύοντας μέρος των εκπομπών CΟ2 που παράγουν οι βιομηχανίες μειώνουν το κόστος αγοράς δικαιωμάτων εκπομπών CΟ2 και το κόστος της αποτυχίας να πιάσουν τους στόχους μείωσης των εκπομπών.

Αποθήκες CO2 στη χώρα μας δεν υπάρχουν, όπως δεν υπάρχουν σύμφωνα με τον κ. Θεόδωρο Σκυλακάκη, ούτε στη Μεσόγειο Θάλασσα, ούτε και στην Ευρώπη. Επομένως, οι βιομηχανίες είτε θα πληρώνουν τη μεταφορά τους σε άλλα σημεία του πλανήτη, είτε θα καταβάλουν το αντίτιμο των 100 ευρώ τον τόνο.

Η αποθήκη στον Πρίνο μπορεί να αποφέρει ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα, ειδικά στις επιχειρήσεις εκείνες που θα βρίσκονται σε κοντινή περιοχή. Σε μια τέτοια περίπτωση η μεταφορά των ρύπων δε θα γίνεται καν με μεταφορικά μέσα, αλλά μέσω αγωγών στο κοίτασμα.

Η επένδυση έχει ενταχθεί στο Ταμείο Ανάκαμψης και σύμφωνα με τον κ. Σκυλακάκη το ύψος της θα ανέλθει σε ύψος μεταξύ 500 εκ. ευρώ και 1 δις  ευρώ.

Η Wood με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο και ο αμερικανικός κολοσσός υπηρεσιών Halliburton ανέλαβαν τις μελέτες αξιολόγησης του δυναμικού αποθήκευσης άνθρακα της λεκάνης του Πρίνου. Στόχος να εξεταστεί η αξιοπιστία του κοιτάσματος και το εμπορικό ενδιαφέρον που θα κρίνει τη βιωσιμότητα της επένδυσης με βάση τους χρήστες και τις βιομηχανίες που θα θελήσουν να ενταχθούν στο σχήμα, είτε ως μέτοχοι,  είτε ως πελάτες.