Ελεύθερος παρά την καταδίκη του έφυγε από το δικαστήριο ο ελαιοχρωματιστής που το 2012, έκλεψε 3 έργα τέχνης, ανεκτίμητης αξίας από την Εθνική Πινακοθήκη.

Στον 50χρονο επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης 6 ετών, με το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη του και του χορηγήθηκε αναστολή στην εκτέλεση της ποινής του μέχρι να δικαστεί σε δεύτερο βαθμό. Υποχρεώνεται, ωστόσο, μέχρι τότε, να φοράει “βραχιολάκι» και να μην απομακρύνεται από το σπίτι του πέραν των 3 χιλιομέτρων.

Μία πινακοθήκη-ξέφραγο αμπέλι περιέγραψε στην απολογία του ο 50χρονος και άφησε άφωνο το ακροατήριο περιγράφοντας το πόσο εύκολο ήταν να μπει στο κτίριο και να κλέψει, χωρίς συνεργό όπως είπε, έναν πίνακα Πικάσο, εναν Μοντριάν κι ενα σχέδιο του Μονκάλβο, το οποίο, υποστήριξε ότι κατέστρεψε, επειδή σκούπισε τα αίματα από τα χέρια του.

“Η κλοπή ήταν τόσο απλή και χαζή που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι αυτό θα συνέβαινε από έναν απλό πολίτη”, υποστήριξε απολογούμενος ο δράστης. ” Η πινακοθήκη είχε ένα φύλακα ενώ έπρεπε να έχει πέντε”.

Ό ελαιοχρωματιστή ζήτησε συγγνώμη από τον ελληνικό λαό και δήλωσε μετανιωμένος. Αλλά τότε είχε πάθος και ήθελε ένα έργο τέχνης να προσθέσει στη συλλογή του.

Όσο για το σχέδιο της μεγάλης κλοπής; Το περιέγραψε ως παιχνιδάκι:

“Ως ελαιοχρωματιστής μπορούσα να καταλάβω δομικά που έχει τοίχο, που mdf, που έχει καλωδιώσεις. Η σχεδίαση και η παρακολούθηση κράτησε γύρω στους έξι μήνες. Έβγαλα το συμπέρασμα ότι όλη η Πινακοθήκη φυλάσσονταν από δυο άτομα και θα ήταν εύκολο. Είχα μάθει τις βάρδιες των φυλάκων. Εκείνη την ημέρα κάθισα στο πάρκο του Ευαγγελισμού και χάζευα το κτίριο. Είδα ότι είχε ένα φύλακα. Πηγαινοερχόμουν, το σκεφτόμουν να το κάνω, να μη το κάνω. Η χαζομάρα είχε βαρέσει κόκκινο.

Κάποια στιγμή πήγα στο βεραντάκι, χτύπησα τη μπαλκονόπορτα και άκουσα ένα ηχητικό σήμα. Άκουσα το φύλακα να έρχεται. Ο φύλακας ήταν εντάξει στα καθήκοντα του. Έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει.

Έσπασα ένα τζαμάκι . Μέσα σε 4 ώρες που χτυπούσε ο συναγερμός ο φύλακας ανεβοκατέβαινε συνεχώς. Το έκανα μέχρι να κουραστεί και να κατέβει κάτω. Η πόρτα ήταν ξεκλείδωτη! Γι’ αυτό δεν υπήρχαν ίχνη παραβίασης. Είχα πια μπει μέσα. Ανοιγόκλεινα τη τζαμαρία χωρίς να με βλέπει, πίσω από τη γυψοσανίδα. Είχε αρχίσει να νευριάζει. Άρχισα να κόβω καλώδια, χωρίς να ξέρω τι κόβω. Κάποια στιγμή έκανα μια με το πόδι μου και ξεκολλάει όλη η γυψοσανιδα και πέφτουν γύρω στα 7-8 κάδρα από γκραβούρες. Ακούω που σπάνε. Εγώ δεν ήξερα τι έπεσε» είπε.

Πρόεδρος: Δεν ξέρατε δηλαδή πού είναι ο Πικασο;

Κατηγορούμενος: Όχι!

Προεδρος: Είπατε ότι θέλετε απλώς 2-3 έργα. Γιατί δεν πήρατε αυτά που έπεσαν και ειχατε την ψυχραιμία να πάτε στον Πικάσσο;

Κατηγορούμενος: Δεν ήμουν επαγγελματίας κλέφτης. Όταν έπεσαν αυτά ταράχτηκα. Ανέβηκα τις σκάλες, είδα ένα πίνακα, δεν ήταν δεμένος. Είδα ότι δεν είχε έρθει κανείς. Περιεργάστηκα το έργο και διαπίστωσα ότι ήταν Πικασο. Ξεκρέμασα τον πίνακα. Τον έβαλα στο σάκο. Πήρα άλλο έναν πίνακα. Είδα ένα ωραίο δημιούργημα, το αφαίρεσα, το έβαλα στο σάκο. Δεν ήξερα το Μοντριάν. Ξαφνικά ακούω να φωνάζει κάποιος «κλέφτη! Κλέφτη!». Ο φύλακας που είπε ότι με κυνήγησε δε λέει αλήθεια, δε χώραγε!

Φύλακας (ακροατήριο): Ψεύδεσαι ασύστολα!

Κατά την μάρτυρα Ευτυχία Αγαθονίκου, διευθύντρια συλλόγων της Πινακοθήκης, η αξία των 3 έργων ήταν 2 εκ. ευρώ ο πίνακας του Πικάσο, 200.000 ευρώ του Μοντριάν
και 1.000 ευρώ το σχέδιο του Μονκάλβο.

“Δεν ήταν συλλέκτης! Αυτά είναι αστεία! Ο συλλέκτης έχει συλλογή! Ποια συλλογή έχει; Δεν είναι καν φιλότεχνος. Δε θα πετούσε ποτέ το σχέδιο του Μονκάλβο.. Είναι κοινός κλέφτης και τίποτε άλλο”, κατέθεσε η μάρτυρας.

Οι δικαστές καταδίκασαν τον ελαιοχρωματιστή με τη σύμφωνη πρόταση του εισαγγελέα Κώστα Σιμιτζόγλου.

 

Διαβάστε επίσης:

Γκρέτα Τούνμπεργκ: Κρατήστε τα ορυκτά καύσιμα στο έδαφος