Δεν ήταν χρονιά αυτή που πέρασε, όχι δεν ήταν. Και δεν είναι ανάγκη να θυμηθούμε όλα τα κακά που μας βρήκαν, είναι εξάλλου τόσα,  που δεν χωράνε σε μερικές γραμμές.

Το ζήτημα είναι, ότι το 2022 κλείνει με κάτι ευχάριστο. Διότι, όπως και να το κάνουμε άλλο να πρέπει να αντέχεις τον Ηλιόπουλο, να κάνει δηλώσεις και άλλο μια ωραία κυρία, που είναι «μάνα, μητέρα, μαμά», όπως έλεγε το παλιό σύνθημα στους τοίχους και όπως θυμήθηκε ο Αλέξης Τσίπρας επαυξάνοντάς το ως «Δημοσιογράφος, γυναίκα, μάνα». Με αυτή τη σειρά (sic). Αν και αγνοώ, γιατί τα δύο τελευταία θεωρούνται προσόντα για την κυρία Πόπη Τσαπανίδου, δεδομένου, ότι απλώς προσδιορίζουν φύλο και οικογενειακή κατάσταση, και μάλλον χαρακτηρίζουν τον μισό πληθυσμό. Προφανέστατα έχει κι άλλα, είμαι βεβαία, όμως αυτά βρήκε να πει ο πρόεδρος για την νέα εκπρόσωπο τύπου του κόμματός του, προδίδοντας έτσι, μια ολοφάνερη αμηχανία, που δεν συνάδει με την περίσταση. Δηλαδή μόνον με γυναικεία θέματα θα ασχολείται η Πόπη, για άλλα δεν την θεωρεί ικανή; Αλλά επειδή γενικώς δεν πρόκειται για ένα κόμμα απαιτητικό ως προς τα προσόντα, ίσως δεν το θεώρησε απαραίτητο.

 Ούτε και η γενική ευφορία, που φαίνεται να επικράτησε στη μεγαλύτερη  μερίδα του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να θεωρηθεί δικαιολογημένη. Δεν εξασφαλίστηκε ξαφνικά για την προεκλογική εκστρατεία η Κριστιάν Αμανπούρ, που χωρίς να θέλω να θίξω την ελληνίδα δημοσιογράφο, θα ήταν τρελή επιτυχία, αν και στη σφαίρα της απόλυτης ουτοπίας… Εγχώριο λοιπόν το προϊόν, όπου όλοι γνωρίζουν όλους, τις δυνατότητές τους, τα λάθη και τις επιτυχίες τους.

Δημοσιογράφος της τηλεόρασης κατά κύριο λόγο, έχοντας κάψει πολλές εργατοώρες στα κανάλια η συμπαθής Πόπη Τσπανίδου εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενη άρχισε να γίνεται γνωστή από τα τέλη της δεκαετίας του ΄80, όταν εμφανίστηκε σε ενημερωτική  εκπομπή της ΕΡΤ. Στη συνέχεια, όπως όλοι, ακολούθησε περιοδεία στα γνωστά τηλεοπτικά μέσα, άλλοτε ως παρουσιάστρια μαγκαζίνο και άλλοτε ως παρουσιάστρια ειδήσεων, με τελευταίο το Open, που ως γνωστόν ανήκει στον Ιβάν Σαββίδη και όπως λέγεται πνέει τα λοίσθια. Στην κατάλληλη στιγμή έφυγε, αυτό είναι σίγουρο. Από το 2011 εξάλλου, έχει δημιουργήσει το σάιτ ipop.gr, παντελώς αδιάφορου περιεχομένου, αλλά πώς να τα προλάβει όλα η γυναίκα.

 Όπως αναφέρει όμως η ίδια στο βιογραφικό της, έχει και άλλα ενδιαφέροντα πλην της δημοσιογραφίας. «Εδώ και χρόνια ασχολούμαι με το wellbeing, εκπαιδεύομαι στην ψυχοθεραπευτική σχολή του Gestalt Foundation και είμαι διαρκώς ευγνώμων για το υπέροχο ταξίδι που μου προσφέρει», σημειώνει. Και μπράβο της, αν και δεν ξέρω ακριβώς τι είναι. Γιατί σε κάθε περίπτωση, στους καιρούς που ζούμε και …στο κόμμα που πάει, μία ψυχολογική ενδυνάμωση χρειάζεται. Άλλωστε ήδη άρχισαν τα καρφιά ένθεν κακείθεν, ότι δήθεν δεν είναι πολύ ΣΥΡΙΖΑ –πώς μετριέται άραγε αυτό, υπάρχει ΣΥΡΙΖόμετρο ή το αναλαμβάνει ο Πολάκης; – κάτι για το οποίο μάλλον την αδικούν, αφού μπορεί να ήταν πάντα προσεκτική, πλην όμως εμφανής η τοποθέτησή της.

Το μόνο που μένει λοιπόν τώρα για το φιλοθεάμον κοινό είναι η αντίδραση του κ. Οικονόμου, όταν η μακρομαλλούσσα Πόπη θα τον κατακεραυνώνει με τα επιχειρήματα του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως η ίδια έχει πει άλλωστε, «τα δωδεκάποντα δεν υπονομεύουν την εγκυρότητα του δημοσιογράφου».

Διαβάστε επίσης

Η Εύα, τα τούβλα της οικοδομής και η φυλακή των πέντε αστέρων