Μπορεί οι Θεοί να είχαν για κατοικία τον Όλυμπο, το εξοχικό τους, όμως, ήταν στο Πήλιο. Ποιος μπορεί να τους κατηγορήσει γι’ αυτό;
Είναι ένα βουνό με μοναδική χλωρίδα και πανίδα. Γεμάτο από οξιές, βελανιδιές, πλατάνια, καστανιές πεύκα και ψηλά στα Χάνια έλατα που δεν τα απαντάς αλλού.
Το Πήλιο όμως είναι διάσημο για τις μηλιές του, τις φιρικιές του, τις ελιές του, τις συκιές του, τις αχλαδιές του, τις καρυδιές του.
Ευλογημένος τόπος! Η απίστευτη βλάστηση οφείλεται στο Αιγαίο, ο καιρός φέρνει πολύ βροχή από τα ανατολικά με αποτέλεσμα το βουνό να είναι καταπράσινο.
Όλα αυτά τα νερά δημιουργούν χιλιάδες μικρά ρυάκια ή μεγαλύτερους χειμάρρους σε μια αρμονική σύνθεση με τα πλατάνια και τους κισσούς. Υπάρχουν περισσότερες από 70 πηγές στο βουνό.
Φτάνοντας στον Βόλο έχεις δυο επιλογές να πας προς τα πάνω με κατεύθυνση την Πορταριά ή προς τα δεξιά με κατεύθυνση τον Αγ. Γιάννη. Σίγουρα πας δεξιά το καλοκαίρι, αυτή την εποχή η άνοδος είναι πιο θελκτική. Όπως και να έχει ο γύρος του Πηλίου είναι μια εξαιρετική ιδέα για όποιον ενδιαφέρεται για οδήγηση πόσο μάλλον όταν έχεις στα χέρια σου ένα πισωκίνητο 300PS όπως η Mustang Mach e.
Καθώς η περιοχή κατοικείται αποδεδειγμένα περισσότερους από 14 αιώνες όλο το βουνό είναι γεμάτο χωριά. Τα πιο διάσημα απ’ αυτά είναι οι Μηλιές, η Τσαγκαράδα, η Ζαγορά, το Τρικέρι, η Πορταριά και η Μακρυνίτσα.
Επιλογή μας για διαμονή το χειμώνα η Μακρυνίτσα, γιατί έχει διατηρήσει το παραδοσιακό της χρώμα. Στο εσωτερικό της δεν επιτρέπονται αυτοκίνητα ούτε άγχος. Η πέτρα, η θέα, τα υπεραιωνόβια πλατάνια της πλατείας και οι πηγές κυριαρχούν εδώ.
Μπορείς να περπατήσεις αργά το βράδυ και να αφουγκραστείς πληγές και ιστορίες, να υποψιαστείς πόσες ζωές ξεκίνησαν και τελείωσαν κάτω από τον πλάτανο.
Μπορείς να περιμένεις τον ήλιο να κοκκινίσει τις σκεπές στον Βόλο προτού κοιμηθείς, γαλήνιος. Το καλοκαίρι επιλογή μου είναι ο Αγ. Γιάννης αφού κάνω μια σπονδή στο βοριά να τον εξευμενίσω.
Η αλήθεια όμως είναι πως όπου κι αν πας στο Πήλιο είναι όμορφα. Αυτή τη φορά επιλέξαμε την Πορταριά και τη Μακρυνίτσα.
Αν βρεθείτε εδώ την περίοδο των γιορτών θέλει λίγο προγραμματισμό πως θα μετακινείστε. Πλέον οι σύγχρονοι αυτοκινητόδρομοι επιτρέπουν να είσαι στο Πήλιο σε 3 ώρες από Αθήνα, σε δυο ώρες από Θεσσαλονίκη, οπότε στο βουνό βρίσκονται χιλιάδες επισκέπτες με αντίστοιχα αυτοκίνητα.
Την ίδια στιγμή η χωρητικότητα και το πλάτος των δρόμων παραμένει σταθερή. Σας προτείνω να περπατήσετε ή να τρέξετε από την Πορταριά στην Μακρυνίτσα και πίσω. Αν επιμείνετε να φύγετε από εκεί, επιλογή μου είναι σίγουρα οι Μηλιές.
Αρχοντοχώρι με μεγάλη ιστορία και εξαίρετη αρχιτεκτονική. Το καλοκαίρι αν ο βοριάς επιμένει υπάρχουν επιλογές και στην πλευρά του Παγασητικού κόλπου όπως το Τρικέρι.
Ανακαλύψτε το αφιέρωμα Ταξιδεύουμε ηλεκτρικά εδώ
