Η φρικώδης ατζέντα της επικαιρότητας, όπως διαμορφώνεται καθημερινά από το πρωτοφανές μπαράζ περιστατικών σεξουαλικής κακοποίησης, κυρίως ανήλικων παιδιών, ανέδειξε το μεγάλο κοινωνικό και θεσμικό κενό στην ελληνική πραγματικότητα.

Μετά τον αποτροπιασμό και το σοκ, η Κυβέρνηση και το πολιτικό προσωπικό της χώρας επιχειρούν να βρουν διάδρομο που θα επιτρέψει την αντίδραση αλλά κυρίως τη πρόληψη τέτοιων νοσηρών φαινομένων. Ενώπιον της Βουλής, του Πρωθυπουργού και των πολιτικών αρχηγών τέθηκε το φιλόδοξο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Προστασία των Παιδιών από τη Σεξουαλική Κακοποίηση και Εκμετάλλευση 2022-2027.

1

Το Σχέδιο περιλαμβάνει πολιτικές που ξεκίνησαν να υλοποιούνται αλλά και μεταρρυθμίσεις που επίκεινται.

Το ΕΣΔ στοχεύει, με ένα πλέγμα πολιτικών, σε τρία επίπεδα:

α/ στη διευκόλυνση της καταγγελίας του εγκλήματος, για τον περιορισμό των δραστών και την έγκαιρη διάσωση των θυμάτων που συχνά υποφέρουν σιωπηλά επί χρόνια,

β/ στην μείωση των πραγματικών κρουσμάτων με αύξηση της διοικητικής και κοινωνικής επαγρύπνησης και

γ/ στην αναπροσαρμογή των θεσμικών διαδικασιών ώστε να λειτουργούν υποστηρικτικά προς το παιδί-θύμα και την οικογένειά του.

Μία από τις επιδιώξεις του ΕΣΔ – και της διαβούλευσης – είναι η ενημέρωση και κινητοποίηση όλης της κοινωνίας ενάντια στη σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών.

Είναι κρίσιμο να υπάρξουν πολιτικές και δράσεις ενδυνάμωσης που θα οδηγήσουν σε ενθάρρυνση των θυμάτων να καταγγέλλουν στις αρμόδιες αρχές ανάλογα περιστατικά και ταυτόχρονα θα αποτρέψουν τη δευτερογενή θυματοποίησή τους κατά τη διαδικασία της προανάκρισης και της δικαστικής διερεύνησης.

Μεταξύ άλλων, στο σχέδιο αναφέρεται ότι το φαινόμενο της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών αποτελεί μια σύγχρονη μάστιγα και ταυτόχρονα μια πρόκληση ως προς την καταπολέμησή του από τις κοινωνίες.

Η εξέλιξη των καταγγελιών στην Ελλάδα

Η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών είναι ένα έγκλημα με τεράστιο αδήλωτο αριθμό κρουσμάτων, καθώς σε ολόκληρο τον κόσμο τα καταγγελλόμενα κρούσματα είναι ένα μικρό κλάσμα όσων συμβαίνουν αλλά δεν αναφέρονται σε καμία υπηρεσία.

Το γεγονός αυτό, η έλλειψη συστήματος πλήρους διακλαδικής διατομεακής καταγραφής με διακριτούς δείκτες των κρουσμάτων που αναφέρονται σε όλες τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες, αλλά και ο περιορισμένος αριθμός συστηματικών και εξειδικευμένων ερευνών του φαινομένου καθιστούν την εκτίμηση της εξέλιξης της διαχρονικής εικόνας του φαινομένου στην Ελλάδα δυσχερή και την όποια σύγκριση των στοιχείων στο χώρο και το χρόνο περιορισμένη.

Παρά τις δυσχέρειες στην αποτύπωση, τα επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας τα οποία αφορούν τις περιπτώσεις που καταλήγουν σε καταγγελία δείχνουν αύξηση τα τελευταία χρόνια και κυρίως την περίοδο 2017-2022, καθώς συνολικά διερευνήθηκαν 1.119 υποθέσεις. Ειδικότερα παρατηρείται ότι το αδίκημα με την μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης είναι αυτό της Προσβολής της Γενετήσιας Αξιοπρέπειας (άρθρο 337 Π.Κ.) με ποσοστό 39%, ακολουθούμενο από την Αποπλάνηση Παιδιών (άρθρο 337 Π.Κ.) με ποσοστό 29% και το Βιασμό (άρθρο 336 Π.Κ.) με ποσοστό 23%.

Τα τρία (3) προαναφερόμενα εγκλήματα αντιπροσωπεύουν το 91% των συνολικά καταγεγραμμένων παραβατικών συμπεριφορών στρεφόμενων κατά της γενετήσιας ελευθερίας ανηλίκων.

Οι υποθέσεις αυτές αφορούν στην θυματοποίηση 1.290 ανηλίκων. 11 Σύμφωνα με τα τηρούμενα στοιχεία, το ποσοστό των ανήλικων κοριτσιών που θυματοποιούνται είναι σχεδόν το τριπλάσιο από το αντίστοιχο των αγοριών (76% έναντι 24%), γεγονός που αναδεικνύει και την έντονη διάσταση φύλου του φαινομένου. Γράφημα 4: Κατηγοριοποίηση θυμάτων ανά φύλο.

Στοιχεία Ελληνικής Αστυνομίας. 12 Γράφημα 5: Ποσοστιαία κατανομή θυμάτων ανά φύλο. Στοιχεία Ελληνικής Αστυνομίας. Ως προς τη διαδικτυακή διάσταση του φαινομένου, η Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος την περίοδο 2017-2021 διερεύνησε 1.044 υποθέσεις πορνογραφίας ανηλίκων (άρθρο 348Α Π.Κ) και 319 υποθέσεις σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανηλίκων (άρθρα 337, 348Β , 348Γ Π.Κ).

Στην έκθεση της Διαβούλευσης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.) για την Πρόληψη της Κακοποίησης των Παιδιών, ως σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών ορίζεται «η συμμετοχή του παιδιού σε οποιαδήποτε σεξουαλική δραστηριότητα την οποία δεν μπορεί πλήρως να κατανοήσει και για την οποία εξ’ ορισμού δεν είναι σε θέση να παρέχει συναίνεση, ή για τη συμμετοχή στην οποία είναι αναπτυξιακά ανώριμο, ή που παραβιάζει τους νόμους και τους κανόνες της συγκεκριμένης και διεθνούς κουλτούρας» ενώ επισημαίνεται επίσης ότι «δράστης της σεξουαλικής κακοποίησης του παιδιού μπορεί να είναι κάποιος ενήλικας ή άλλο παιδί, το οποίο, εξαιτίας της ηλικίας ή του αναπτυξιακού του σταδίου επέχει θέση ευθύνης, εμπιστοσύνης ή εξουσίας σε σχέση με το παιδί-θύμα» (σ.15).

Παγκόσμια έρευνα του 2021 έδειξε ότι 1 στους 3 συμμετέχοντες (34%) έχει υποστεί κάποιας μορφής ανεπιθύμητη σεξουαλική παραβίαση κατά την παιδική του ηλικία και περισσότεροι από τους μισούς (54%) είχαν βιώσει κάποιας μορφής διαδικτυακή σεξουαλική κακοποίηση. Εκατόν είκοσι εκατομμύρια κορίτσια και νεαρές γυναίκες κάτω των 20 ετών έχουν υποστεί κάποιας μορφής αναγκαστική σεξουαλική επαφή.

Επιπρόσθετα, σε επίπεδο Ε.Ε., τα παιδιά αντιπροσωπεύουν σχεδόν το ένα τέταρτο των θυμάτων εμπορίας ανθρώπωνεκ των οποίων τα περισσότερα είναι κορίτσια που αποτελούν αντικείμενο εμπορίας με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση.

Σύμφωνα με το Συμβούλιο της Ευρώπης (2011) 1 στα 5 παιδιά πέφτει θύμα κάποιας μορφής σεξουαλικής κακοποίησης ή εκμετάλλευσης.

Στην Ελλάδα σύμφωνα με τα διαθέσιμα ερευνητικά δεδομένα (2011) του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού (Ι.Υ.Π.) το ποσοστό ανέρχεται στο 16%, ενώ στο 7,6% των παιδιών αυτές οι τραυματικές εμπειρίες στην παιδική ηλικία αφορούν σεξουαλική βία με σωματική επαφή και στο 3% εξ αυτών βιασμό ή απόπειρα βιασμού.

Η συγκεκριμένη έρευνα αποτέλεσε μέρος μιας ευρύτερης έρευνας που το Ι.Υ.Π. συντόνισε σε 9 Βαλκανικές χώρες.

Στην Ελλάδα διεξήχθη σε τυχαία επιλεγμένο δείγμα 15.320 μαθητών, με ανώνυμα ερωτηματολόγια και στο σύνολο των φορέων αναφοράς (των τομέων της υγείας, της πρόνοιας, της προστασίας του πολίτη, της δικαιοσύνης και της εκπαίδευσης) και είναι η πληρέστερη που έχει διεξαχθεί μέχρι στιγμής στη χώρα, δεδομένης και της δυσκολίας καταγραφής του φαινομένου.

Σύμφωνα με το Συμβούλιο της Ευρώπης και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας 9 στους 10 δράστες είναι από το στενό οικογενειακό, συγγενικό ή φιλικό περιβάλλον του παιδιού. Αυτό καθιστά πιο δύσκολη την αντιμετώπιση του φαινομένου καθώς συχνά τα παιδιά-θύματα εκβιάζονται συναισθηματικά, φοβούνται, παραπλανώνται και αποτρέπονται από το να μιλήσουν για αυτό που τους συμβαίνει.

Αυτό δημιουργεί πρόσθετες προκλήσεις στην αποτελεσματική ανίχνευση, διερεύνηση και αντιμετώπιση του φαινομένου.

Ελάχιστα περιστατικά φτάνουν στις αρχές: στην ίδια έρευνα του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού, τα περιστατικά που καταγράφηκε ότι έφταναν σε γνώση όχι μόνο των εισαγγελικών και αστυνομικών αρχών αλλά και κάθε άλλου φορέα υγείας, πρόνοιας ή εκπαίδευσης του κυβερνητικού και μη κυβερνητικού τομέα άγγιζαν μόλις το 0,07% των εκτιμώμενων κρουσμάτων, ποσοστό που αντιστοιχεί σε λιγότερο από 2 στα 100 παιδιά-θύματα σεξουαλικής κακοποίησης.

Τα υπόλοιπα περιστατικά καλύπτονται από σιωπή και, ιδιαίτερα, στις πιο ευάλωτες κατηγορίες παιδιών τα ποσοστά αναφοράς είναι ακόμα μικρότερα.

Ο Πρωθυπουργός, μιλώντας στη Βουλή, έκανε λόγο για “μάστιγα με πολλές αιτίες, που κρύβεται στα σκοτεινά υπόγεια κοινωνίας που ξέρει να αλλάζει πρόσωπα ή να φορά προσωπεία με ανώνυμη τεχνολογία.

Τα τροφοδοτεί η κοινή αδιαφορία και η παρανομία. Στα μάτια πολλών οι κοινωνικές πολιτικές ταυτίζονται με τις παροχές, τα ευάλωτα οικονομικά περιβάλλοντα γίνονται ευάλωτα στην εκμετάλλευση αλλά δεν αυτό αρκεί γι’ αυτό το σχέδιό μας απλώνεται στο πεδίο ενημέρωσης αλλαγής συμπεριφορών». Ο κ. Μητσοτάκης άφησε αιχμές σε όσους επιχείρησαν να εκμεταλλευτούν πολιτικά την υπόθεση του παιδοβιαστή από τον Κολωνό, λέγοντας: «αποστρέφω το βλέμμα μου από εκείνους που θεωρούν κομματική αρένα το πιο ευαίσθητο κομμάτι της κοινωνίας. Αυτούς που επί μέρες τολμούσαν να βάζουν πολιτικά πρόσημα σε ανατριχιαστικές πράξεις μέχρι που τους χαστούκισε ο ίδιος ο καθρέφτης. Τους αφήνω στο περιθώριο και τη ντροπή που τους αξίζει. Όσοι σήμερα υπαινίσσονται ευθύνες του συστήματος, υπήρξαν οι ίδιοι το σύστημα στο χθες.

Τότε μάλιστα μείωσαν τις ποινές. Το απόστημα έσπασε, οι σπείρες της φρίκης εξαρθρώνονται η τιμωρία θα είναι σκληρή». Ο κ. Μητσοτάκης ζήτησε την συνδρομή όλων των πολιτικών δυνάμεων με προτάσεις για την στήριξη του εθνικού σχεδίου προκειμένου να σταλεί ένα σημαντικό μήνυμα «Υποθέσεις που έρχονται από το παρελθόν όπως αυτή των Πετραλώνων, αποδεικνύουν ότι το κύτταρο της οικογένειας κάποιες φορές σαπίζει από ανάξιους γονείς- τέρατα.

Πέρα από μέτρα και πολιτικές όλοι και όλες αποκτούμε το δικό μας μερίδιο ευθύνης στη προσπάθεια, δίνοντας δυναμικό περιεχόμενο με τις αρχές και αξίες μας», πρόσθεσε με νόημα και κατέληξε: «οφείλουμε να θωρακίσουμε ως βουλευτές την επόμενη γενιά με μια θεσμική ασπίδα που ποτέ δεν είχε, ένα πλαίσιο δράσης για τη προστασία των παιδιών από κακοποίηση σεξουαλική. Σήμερα με παρατηρήσεις και προτάσεις και αύριο με τη κατάθεση των δυνάμεών μας, ώστε οι φιλόδοξοι στόχοι του να γίνονται πράξη σε κάθε επίπεδο».

Η πρωην υπουργός και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Θεανώ Φωτίου υποστηρίζει πως «Ο καταιγισμός περιστατικών παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης αποκαλύπτει όλα όσα κρυβόντουσαν κάτω από το χαλί της πατριαρχικής οικογένειας. Είναι θετικό, κατόπιν της συμβολής και του metoo, ότι μιλάμε για όλα αυτά τα θέματα. Όμως, δεν μπορούμε κάθε φορά να πέφτουμε από τα σύννεφα. Πρέπει η κοινωνία να μάθει να αντιμετωπίζει κάθε παιδί της διπλανής πόρτας σαν δικό της παιδί. Για να το προφυλάσσει, να το σώζει, σε αντίθεση με το δόγμα της ατομικής ευθύνης, που συνδέθηκε με τον εγκλεισμό και έφερε τρομακτική απομόνωση του καθενός.

· Η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός δημιουργούν το πρόσφορο έδαφος για παιδική σεξουαλική κακοποίηση. Δυστυχώς τα τελευταία τρία χρόνια αυξήθηκαν οι δείκτες φτώχειας, παιδικής φτώχειας και οι κοινωνικές ανισότητες ενώ επί ΣΥΡΙΖΑ έπεφταν συνεχώς. Γιατί η Αριστερά προνοεί και επενδύει σε ένα κράτος πρόνοιας που φροντίζει και προστατεύει όλους σε κάθε φάση της ζωής του.

· Η κυβέρνηση έφερε το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Σεξουαλική Κακοποίηση Ανηλίκων στις 27 Οκτωβρίου για να συζητηθεί αύριο, Τετάρτη, στη Βουλή στις αρμόδιες Επιτροπές με διαδικασία fast truck. Πρόκειται για μια μεγάλη φιέστα, όπου εκτός από τους αρμόδιους υπουργούς θα μιλήσουν μόλις 30 βουλευτές από όλα τα κόμματα. Το ότι το ΕΣΔ της ΝΔ εξυπηρετεί επικοινωνιακούς σκοπούς φαίνεται από το ότι, δεν περιλαμβάνει όλα τα είδη κακοποίησης των ανηλίκων, ως όφειλε, αλλά μόνο της σεξουαλικής κακοποίησης λόγω επικαιρότητας.

· Είναι πασιφανές ότι πρόκειται για ευχολόγιο γιατί έχει 115 σελίδες με 75 δράσεις, που δεν κοστολογούνται πουθενά.

· Το σημαντικότερο είναι ότι δεν προτίθεται να αλλάξει το σημερινό μοντέλο αντιμετώπισης σεξουαλικής κακοποίησης, που βασίζεται στην αστυνομική και την ποινική αντιμετώπιση της κακοποίησης.

· Για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ο στόχος είναι η δημιουργία ενός κοινωνικού μοντέλου προστασίας του παιδιού που υλοποιείται στην κοινότητα (Δήμους και Περιφέρειες) μέσω νέων και ενισχυμένων κοινωνικών δομών».

Διαχρονική και διακομματική ευθύνη του πολιτικού συστήματος, χαρακτήρισε ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ- Κινήματος Αλλαγής, το γεγονός ότι δεν έχει διαμορφωθεί όλα αυτά τα χρόνια ένα αποτελεσματικό σύστημα παιδικής προστασίας.

Αναφέρθηκε σε χρόνιες παθογένειες, όπως:

-Η αδυναμία των σχολικών μονάδων να αντιμετωπίσουν φαινόμενα όπως η παιδική κακοποίηση και η παραμέληση αλλά και να αναπτύξουν δράσεις πρόληψης.

-Η υποστελέχωση των υπηρεσιών του κρατικού μηχανισμού, η έλλειψη διασύνδεσης των δομών και η απουσία οργανωμένου πρωτοκόλλου ενεργειών απέναντι σε αυτά τα φαινόμενα.

Τόνισε ότι τα παιδιά στην πλειοψηφία τους αποφεύγουν ή διστάζουν να μιλήσουν για ένα θέμα, που θεωρούν απόλυτα προσωπικό και εξαιρετικά δυσάρεστο. Ενδεικτικά, 1 στα 3 παιδιά δε μιλούν ποτέ για τη σεξουαλική κακοποίηση που έχουν υποστεί, ενώ τo 90% των παιδιών που κακοποιούνται σεξουαλικά γνωρίζουν τον κακοποιητή, αφού προέρχεται από το στενό συγγενικό ή φιλικό περιβάλλον.

«Οφείλουμε, επίσης, να μιλήσουμε για τους κινδύνους του διαδικτύου, με τα κρούσματα θυματοποίησης να πολλαπλασιάζονται την περίοδο του lockdown. Γιατί ο κίνδυνος της κακοποίησης δεν είναι απλά δίπλα μας, είναι παντού και καθίσταται ανεξέλεγκτος με τη χρήση του διαδικτύου», τόνισε ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής.

«Αν κάτι χρειαζόμαστε σήμερα, αυτό είναι να ληφθούν αποφάσεις που θα αντιστοιχούν σε δράσεις. Να υπάρχουν συγκεκριμένες δομές, με ξεκάθαρες και ουσιαστικές αρμοδιότητες και με διασφάλιση των πόρων που θα έχουν εγγραφεί στον προϋπολογισμό για να ασκηθούν αποτελεσματικά αυτές οι αρμοδιότητες», επισήμανε ο κ. Κατρίνης αναφερόμενος και σε συγκεκριμένες προτάσεις, όπως:

1) Ειδικό πρόγραμμα σε όλα τα σχολεία για την πρόληψη της σεξουαλικής κακοποίησης και εκμετάλλευσης των παιδιών, με ιδιαίτερη έμφαση στην εκπαίδευση των δασκάλων, νηπιαγωγών και γονέων για να αναγνωρίζουν την κακοποίηση.

2) Δημιουργία αυτοτελούς κοινωνικής υπηρεσίας σε κάθε σχολική μονάδα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, στελεχωμένη με κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους.

3) Δημιουργία δημόσιων διεπιστημονικών κέντρων, όπου το παιδί – θύμα σεξουαλικής βίας και η οικογένειά του θα τυγχάνουν υποστήριξης από εξειδικευμένη ομάδα, για να μπορέσει το παιδί να προχωρήσει στο στάδιο που θα δώσει μαρτυρία, αλλά και να ξαναβρεί τον εαυτό του.

4) Διαφύλαξη των ευαίσθητων προσωπικών στοιχείων και της παιδικότητας, τα οποία όμως, όπως έχουμε δει, παραβιάζονται πολλαπλά. Και βέβαια αυτό προϋποθέτει το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο να αποτρέπει την αγοραία μετατροπή των κρουσμάτων παιδικής κακοποίησης σε ανθρωποφάγες τηλεοπτικές συνέχειες!

5) Ενίσχυση του προληπτικού και εγγυητικού ρόλου των εισαγγελέων ανηλίκων και στελέχωση των εισαγγελιών με κοινωνικές υπηρεσίες.

6) Σύσταση τμημάτων παιδικής προστασίας στους ΟΤΑ Α΄ και Β΄ βαθμού και συμβουλευτικού σταθμού παιδιού, εφήβου και οικογένειας στους δήμους.

7) Θεσμική κατοχύρωση ενιαίου πρωτοκόλλου, καθώς και ενιαίου ποινικού μητρώου για τη διαχείριση περιστατικών κακοποίησης και εκμετάλλευσης ανηλίκων με διατομεακή συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων.

«Το ΠΑΣΟΚ προσεγγίζει με υψηλό αίσθημα ευθύνης τα ζητήματα που συνδέονται με την σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση των παιδιών. Γιατί η παιδική κακοποίηση κάθε μορφής πλήττει την κοινωνική συνοχή και απειλεί το μέλλον αυτού του τόπου. Δημιουργεί κοινωνίες ζόφου και φόβου. Και η προοδευτική και δημοκρατική αντίληψη είναι μακριά από αντιλήψεις και πρακτικές που αφήνουν χώρο για να αναπτυχθούν τέτοια φαινόμενα», τόνισε ο Μιχάλης Κατρίνης.

Με σκληρή γλώσσα αναφερθηκε ο Γραμματέας του ΚΚΕ «Δυστυχώς, το σκηνικό αυτού του φρικιαστικού εγκλήματος συμπληρώνουν και άλλα αποτρόπαια εγκλήματα σε βάρος ανηλίκων».

Τα στοιχεία για τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών καθηλώνουν.

Μέχρι τέλη Αυγούστου καταγράφηκαν 294 περιστατικά, από τα οποία τα 244 αφορούν κορίτσια.

Βέβαια αποτροπιασμό έχει προκαλέσει και η «κάλυψη» της υπόθεσης από Μέσα Ενημέρωσης.

Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως όλη η προβολή, αλλά και η δημόσια συζήτηση, έτσι όπως στήνεται στα τηλεοπτικά παράθυρα, και μετατρέπουν σε «θέαμα» τον ανθρώπινο πόνο, προσπαθούν να εκτρέψουν από κάθε προβληματισμό για τις πραγματικές αιτίες τέτοιων αποκρουστικών εγκλημάτων.

Και το εθνικό σχέδιο δράσης της κυβέρνησης αποφεύγει να απαντήσει στο κρίσιμο ερώτημα: Ποιοι είναι εκείνοι οι κοινωνικοί παράγοντες που αφήνουν τα παιδιά ευάλωτα στη σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση και γεννούν τους δράστες – τέρατα;

Εσείς οι ίδιοι κύριοι της κυβέρνησης, ομολογείτε ότι δεν υπάρχει επιστημονική κοινωνική έρευνα για την έκταση του φαινομένου από το 2011!!!

Ακόμα πιο ύπουλη είναι η προσπάθειά σας να μετατοπίσετε τις κύριες ευθύνες του κράτους για την έλλειψη μέτρων προστασίας των παιδιών, διαχέοντάς τες γενικά κι αφηρημένα σε όλη την κοινωνία.

Η ίδια λογική κυριαρχεί και στην τοποθέτηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο ίδιος ο Πρόεδρός του δηλώνει ότι “έχουμε συλλογική ευθύνη γιατί δεν μπορέσαμε ως κοινωνία να προστατεύσουμε το 12χρονο κορίτσι””!!!

Λες και οι ευθύνες διαχέονται και συμψηφίζονται…

Λες και οι απλοί άνθρωποι έχουν την ίδια ευθύνη με όσους νομοθετούν, με το αστικό κράτος που έχει την πρωταρχική και κύρια ευθύνη! Αλλά το έχουν στο απυρόβλητο για να κρύψουν τις ευθύνες τους, για όλα τα χρόνια που κυβέρνησαν εναλλάξ, νεοφιλελεύθεροι της ΝΔ και σοσιαλδημοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.

Αλήθεια πώς προστατεύεται σήμερα ένα παιδί από το κράτος για να μην “πέσει στα χέρια” του ενός ή του άλλου “πολίτη υπεράνω πάσης υποψίας”, για να μπορεί να καταγγείλει τέτοιου είδους αποτρόπαιες πράξεις, αλλά και για να καταφέρει να επουλώσει τα τραύματά του;

Όσες επικλήσεις κι αν κάνετε, τόσο εσείς της κυβέρνησης στο “επιτελικό κράτος”, το οποίο δήθεν εξασφαλίζει την “ανάπτυξη για όλους”, όσο κι εσείς της αξιωματικής αντιπολίτευσης για το “κράτος δικαίου και κοινωνικής δικαιοσύνης”, η πραγματικότητα είναι αδυσώπητη.

Στο έδαφος των διαχωρισμών και των κοινωνικών διακρίσεων στην κοινωνία της ταξικής εκμετάλλευσης και καταπίεσης, το αστικό κράτος και η αστική εξουσία -όποια κι αν είναι η κυβέρνηση- αποδεικνύεται ότι τελικά και να ήθελε δεν μπορούσε να εξασφαλίσει καθολικά τα διακηρυγμένα δικαιώματα σε όλες και όλους, σε όλα τα παιδιά.

Και αυτό γιατί δεν θα μπορούσε να είναι ικανό ένα τέτοιο κράτος που οι αρχές λειτουργίας του κινούνται με κριτήριο τη δαπάνη, αν είναι μικρότερη με πρόληψη ή μεγαλύτερη για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κακοποίησης, χρησιμοποιώντας μάλιστα ανάλογους υπολογισμούς του παγκόσμιου Οργανισμού Υγεία, όπως αποτυπώνονται στη σελίδα 7 του Εθνικού Σχεδίου.

Το εχθρικό αυτό κράτος τελικά δεν θέλει και δεν μπορεί να εξασφαλίσει τις οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις για να μπορέσει καθένας και καθεμία να αναπτύξει την προσωπικότητά του αυτοτελώς, χειραφετημένος και ανεξάρτητος».

Διαβάστε επίσης:

Πλεύρης: Σημαντικό το αρχείο για την παιδική κακοποίηση – Να μην κινδυνεύουν τα παιδιά μας